Różyczka w ciąży: wpływ na płód, objawy i leczenie

Różyczka jest częstą chorobą wieku dziecięcego. Jakie jest ryzyko w czasie ciąży?? Statystyki są szokujące. Zespół różyczki wrodzonej występuje co roku u noworodków. Z chorobą rodzi się nawet 300 tys. dzieci. W Federacji Rosyjskiej deformacje ciążowe spowodowane przez różyczkę stanowią 1/6 wszystkich dzieci z deformacjami. Konsekwencje choroby są tragiczne. A najsmutniejsze jest to, że możesz w ogóle nie mieć żadnych standardowych objawów choroby. Dzieci łapią różyczkę (Rubella) w wieku od 3 do 9 lat. Charakteryzuje się drobną wysypką wokół ciała i zapaleniem węzłów chłonnych na szyi (często blisko tyłu głowy).

Różyczka u kobiet w ciąży

O powikłaniach, z jakimi może spotkać się dziewczynka, która nie ma odporności na różyczkę w czasie ciąży, decydują następujące czynniki

1. Wirus infekuje komórki krwi kobiety i przedostaje się do łożyska. Naraża to płód na poważne ryzyko, istnieje też duże prawdopodobieństwo wystąpienia wad rozwojowych.
2. Jedna szósta poronień w pierwszym trymestrze i martwych urodzeń jest spowodowana.
3. Nawet po urodzeniu wirus różyczki żyje w dziecku przez dwa lata. Może więc zarażać innych w pobliżu. Ryzyko utrzymuje się nawet wtedy, gdy we krwi niemowlęcia wytworzyły się przeciwciała.

Niebezpieczeństwo

Wyniki i konsekwencje różyczki u kobiet w ciąży są nieprzewidywalne. Może być rozprzestrzeniana przez unoszące się w powietrzu kropelki od zakażonej osoby. Matka, która następnie zachoruje na różyczkę, przenosi chorobę na dziecko w łonie matki.

rozprzestrzenia się natychmiast poprzez wirus przenoszony drogą powietrzną w społeczności. Unikanie długotrwałego kontaktu z nosicielem jest środkiem zapobiegawczym. Na przykład ospa wietrzna i odra są przenoszone znacznie szybciej.

Przedostając się przez łożysko do krwi dziecka, niszczy komórki, które dopiero zaczynają się tworzyć. Uszkodzenie materiału genetycznego. Jeśli kobieta w ciąży jest w 3 lub 4 tygodniu, w prawie 90% przypadków dziecko urodzi się z wadą wyglądu. Jeśli dziecko urodzi się z chorobą, będzie przenosić wirusa przez wydzieliny i błony śluzowe. Sama matka przenosi wirusa dalej, jeszcze zanim choroba zacznie się zewnętrznie objawiać.

Symptomy

Wyróżnia się trzy typy choroby: standardowy, atypowy (brak wysypki na ciele) i bezobjawowy. Większość różyczek przebiega bezobjawowo (90% przypadków). Można ją wykryć tylko za pomocą następujących testów.

Jakie są objawy różyczki u kobiet w ciąży?? Należą do nich:

1. Początek choroby (okres inkubacji) trwa od 11 do 24 dni. Komórki wirusa gromadzą się w Górne drogi oddechowe Pęcznieją do wielkości grochu i zaczynają się mnożyć. Dotknięte węzły chłonne na głowie, zwykle w pobliżu tyłu głowy. Pęcznieją i stają się mniej więcej wielkości grochu. Można je wyczuć przez skórę, a ból jest odczuwalny przy ucisku. Im dłużej trwa choroba, tym mniejsze stają się węzły chłonne.
2. Ciężkiemu przebiegowi choroby towarzyszy wysoka temperatura (od 39 stopni). Kobieta cierpi na bóle głowy i sztywność, traci zdolność do jedzenia.
3. Naczynia krwionośne gałek ocznych puchną, a powieki lekko się rozchylają.
4. Drobna czerwona wysypka na całym ciele. Ma tendencję do "łączenia się" i tworzenia dużych plam.
5. W związku z tym, zapalenie stawów i bóle stawów są powszechne.

Przy pierwszych oznakach Kobieta może Pomyśl o niej jak o zwykłym przeziębieniu. Mimo to należy pamiętać, że leki, które zwykle przyjmujesz, nie są zalecane w czasie ciąży. Należy uważnie przeczytać instrukcje dotyczące leków, dla których Biseptol, Co-trimoxazol i inne. Proszę zwrócić uwagę Przeciwwskazania.

Konsekwencje dla matki

Przebycie różyczki w czasie ciąży w pierwszym trymestrze powoduje wady u płodu. Statystycznie w 50-85% przypadków występują takie efekty. U niemowlęcia pojawiają się deformacje zewnętrzne, problemy z oczami lub funkcją słuchu. Jeśli kobieta w ciąży choruje na różyczkę, to dlatego, że jeśli układ odpornościowy jest osłabiony przez dłuższy czas, to zachoruje Górne drogi oddechowe I choroby płuc (zapalenie ucha, oskrzeli, płuc itp.).п.). Po wysypce, w ciągu miesiąca może wystąpić zapalenie stawów lub artralgia. Dotknięte są kończyny górne, czasem kolana. Rzadkim następstwem różyczki w ciąży jest zapalenie opon mózgowych lub mózgu.

Zakażenie płodu

Na stronie wczesna ciąża, Kiedy układają się wszystkie układy organizmu dziecka, różyczka w najbardziej wyniszczający sposób wpływa na komórki rosnącego zarodka. Spowalnia się podział komórek, zatrzymuje się rozwój narządów, powstawanie głównych układów życiowych płodu. We wczesnej ciąży różyczka może spowodować do 40% samoistnych poronień. 1/5 dzieci rodzi się martwych. Do 25% stanowią przypadki wczesnej śmierci u dzieci. Zarodek jest narażony na działanie wirusa do 12 tygodnia ciąży. Chociaż ryzyko wystąpienia wad rozwojowych u płodu staje się mniejsze w późniejszym okresie, pozostaje ono do końca trzeciego trymestru.

Kiedy wirusy przechodzą w organizmie matki do krwiobiegu, stopniowo przenikają przez naskórek macicy. Proces zakażenia zarodka rozpoczyna się około tygodnia przed pojawieniem się wysypki na skórze kobiety ciężarnej. Zakażone komórki atakują nabłonek łożyska, następnie migrują do układu naczyniowego zarodka. Zakażenie różyczką w ciąży objawia się u płodu dysfunkcją układów życiowych i wrodzonymi wadami zewnętrznymi dziecka. Ponieważ wirus spowalnia wzrost komórek w embrionie, zakłóca pełny rozwój przyszłego ludzkiego ciała. Wirus pojawia się w systemach życiowych dopiero podczas kształtowania się słuchu i wzroku. Konsekwencją różyczki w ciąży jest często głuchota lub zaćma u dziecka.

Konsekwencje dla dziecka

Zespół różyczki wrodzonej (CRS) został po raz pierwszy opisany w 1941 roku. Austriacki uczony H. Gregg udokumentował nieprawidłowości u dzieci, których matki miały różyczkę w czasie ciąży. Lista konsekwencji różyczki w ciąży z czasem się poszerzyła.

W jakim wieku ciążowym odnotowuje się rozwój nieprawidłowości:

1. Od 3 do 11 tygodnia ciąży układ nerwowy zarodka cierpi. W okresie od 4 do 7 tygodnia występuje zaburzenie pracy serca i wzroku płodu. Ponad połowa anomalii płodu rozwija się między 3 a 4 tygodniem.
2. Od 7. do 12. tygodnia dochodzi do zaburzeń układu słuchowego. Prawdopodobieństwo wystąpienia choroby wrodzonej spada już do 15% dotkniętych nią osób.
3. Od 13. tygodnia do 16. tygodnia prawdopodobieństwo wystąpienia wad rozwojowych spada jeszcze niżej, do 7%.

Które wady są związane z ICS:

1. Wady serca (drożny przewód tętniczy, ubytek przegrody międzykomorowej, zwężenie tętnicy płucnej).
2. Wady wzroku (zaćma, jaskra, retinopatia, zmętnienie rogówki, zapalenie siatkówki oka).
3. Brak zdolności słyszenia.
4. Wady rozwojowe Układ nerwowy charakteryzuje się m.in Zniekształcona czaszka. Mózg cierpi, rozwija się mikrocefalia. Następstwem różyczki u kobiet w ciąży jest upośledzenie umysłowe u urodzonego dziecka.
5. Hipotrofia - opóźniony rozwój wewnątrzmaciczny płodu.
6. Wady w rozwoju narządów dziecka. Powiększenie wątroby i śledziony, zapalenie skóry, zakażenia kości, zapalenie mięśnia sercowego itp.
7. W późniejszym okresie, gdy dziecko dorasta, prawdopodobne jest wystąpienie cukrzycy, zapalenia tkanek Tarczyca, Panencephalitis.
8. Rzadkie wady kości czaszki. Niekiedy dochodzi do uszkodzenia szkieletu, narządów układu moczowego i pokarmowego.

Jak dowiedzieć się o chorobie?

Medycyna osiągnęła w tej dziedzinie doskonałe wyniki. Rozpoznawanie choroby na każdym etapie jej rozwoju. W ten sposób rozwiązany zostanie problem rozprzestrzeniania się różyczki na okoliczną społeczność i będzie można podjąć działania mające na celu złagodzenie stanu pacjenta. Serologiczna metoda badawcza Uważany jest za najskuteczniejszy test na różyczkę w ciąży. Diagnoza stawiana jest na podstawie wywiadu i badania krwinek na obecność przeciwciał.

Jak działają przeciwciała??

Gdy dziewczyna w pierwszych tygodniach ciąży lub planująca nie pamięta, czy była szczepiona przeciwko różyczce, pobiera się próbkę krwi, aby sprawdzić, czy ma przeciwciała. Wykonuje się również badanie krwi płodu. Jeśli znajdują się w ciele przyszłej matki, przeciwciała te przechodzą do dziecka przez łożysko i chronią je przed infekcją. Urodzone dziecko otrzymuje przeciwciała poprzez mleko matki. Przed ukończeniem przez dziecko pierwszego roku życia potrzebna jest ochrona przeciwko chorobie, aby zapobiec wadom rozwojowym.

Kontakt kobiety ciężarnej z osobą zakażoną

Co robić, gdy kobieta ma kontakt z różyczką w czasie ciąży? Pierwszym krokiem jest wykonanie badania krwi w celu wykrycia przeciwciał. Jeśli kobieta była wcześniej szczepiona lub chorowała, badania wykażą, czy krew zawiera ochronę przed ponownym zakażeniem. Jeśli nie stwierdzono obecności przeciwciał, test powtarza się po miesiącu. Jeśli wynik jest dodatni (różyczka u kobiet w ciąży), wskazane jest przerwanie ciąży.

Jeśli nadal wynik jest negatywny, badanie krwi powtarza się za kolejny miesiąc. A jeśli różyczka nie zostanie potwierdzona u ciężarnej, dziecko można uratować. Jeśli zakażenie wystąpi później, w 14. tygodniu lub później, decyzję o zakończeniu ciąży podejmuje się podczas konsultacji.

Jak leczyć?

Leczenie choroby polega na eliminacji objawów. Obniżenie gorączki, złagodzenie wysypki. Nie opracowano jeszcze żadnego leku na leczenie tej zmiany. Nie należy wstrzykiwać immunoglobuliny (substancji zawierającej przeciwciała). Możliwe tylko wtedy, gdy kobieta zdecyduje się zatrzymać dziecko. Standardowe leczenie zaleca odpoczynek w łóżku, dużą ilość płynów, leki obniżające gorączkę leki, Przyjmowanie witamin. Warto wiedzieć, że przyjmowanie antybiotyków i leków przeciwinfekcyjnych (m.in. Analgin, Biseptol) w czasie ciąży jest przeciwwskazane.

Szczepienia

Aby zminimalizować ryzyko zachorowania na różyczkę w czasie ciąży, zaleca się szczepienie na dwa miesiące przed poczęciem. Dzięki temu w organizmie powstają przeciwciała, które będą chronić płód, a także ułatwiają matce złapanie różyczki. Stosowana szczepionka to Rudivax.

Monovaccine wstrzykuje się w mięsień ramienny, 0,5 ml. Przeciwciała ochronne powstają w organizmie po dwóch do trzech tygodni i utrzymują się do 25 lat. Szczepienia nie są dozwolone w czasie ciąży. Badania wykazały, że wśród kobiet, które nie były świadome swojej ciąży i zostały zaszczepione, odnotowano zakażenie płodu. Nie wykryto jednak żadnych skutków dla rozwoju. Po przypadkowym zastrzyku przeciw różyczce można uratować ciążę. Po porodzie szczepienie może być przeprowadzone po badaniu. Brak powtórnego szczepienia przeciwko różyczce przed ciążą.

Konsekwencje szczepienia

Jeśli szczepienie zostanie wykonane przed zajściem w ciążę, u kobiety mogą wystąpić następujące konsekwencje:

1. Zazwyczaj nie ma reakcji na strzał.
2. Jeśli wystąpi reakcja, objawy to ogólne złe samopoczucie, lekka gorączka, obrzęk węzłów chłonnych z tyłu szyi.
3. Młodsze kobiety zgłaszają objawy zapalenia stawów. Początek objawów tydzień po szczepieniu lub później.

Pozostałe konsekwencje związane są z nieprawidłowym podaniem leku (przedawkowanie, naruszenie zasad antyseptyki itp.).).

Jak zapobiegać chorobie? Porady lekarzy

W młodym wieku zaleca się szczepienia przeciwko różyczce, odrze i śwince. Pierwsze szczepienie w wieku 1 roku i reaktywacja w wieku 6 lat. Dziewczęta i kobiety w czasie Planowanie ciąży Czy można powtórzyć szczepienie, aby uniknąć zakażenia po zapłodnieniu. Jeśli nie podano szczepionki, należy przestrzegać następujących środków ostrożności. W przypadku zachorowania lub wystąpienia objawów w otoczeniu należy natychmiast odizolować się od otoczenia. Brak kontaktu z osobą zakażoną przez co najmniej 10 dni.

Kobietom w ciąży zaleca się ograniczenie ekspozycji w miejscach publicznych, zwłaszcza zatłoczonych. Wiele matek ze starszym dzieckiem martwi się, co robić, Jeśli ma różyczkę. Kobieta w ciąży musi zatrzymać dziecko na jakiś czas ze względu na wysokie ryzyko złapania. Minimalny okres, na który należy przerwać komunikację to 5 dni. Być może w międzyczasie trzeba będzie powierzyć bezpieczeństwo dziecka komuś bliskiemu.

Należy pamiętać, że różyczkę u dziecka leczy się również poprzez likwidację zewnętrznych objawów choroby (leki przeciwgorączkowe, odpoczynek w łóżku itp.). д.). Przeciwwskazania do stosowania leków takich jak Bactrin, Biseptol. Poruszono kwestię szczepień zarówno u dzieci jak i dorosłych - to na co pomagają te leki, nie ma nic wspólnego z objawami różyczki u dziecka.

Podsumowując

W sieci trwa debata na temat mądrości szczepień. Kwestia ta jest poruszana zarówno w kontekście szczepień dzieci, jak i dorosłych. W przypadku różyczki odpowiedź jest oczywista. Aby ograniczyć ryzyko ciężkiego przeniesienia choroby w wieku dorosłym, zwłaszcza u dziewcząt, lekarze zalecają szczepienie przeciwko różyczce. W przypadku kategorycznej odmowy szczepienia, rodzice mogą zachęcić dziecko do zachorowania w wieku przedszkolnym.

Można to zrobić poprzez utrzymywanie kontaktu ze znajomymi, którzy są chorzy, np. W ten sposób dziecko złapie różyczkę i dostanie ją w dzieciństwie. Jego krew wytworzy przeciwciała przeciwko chorobie, które dadzą odporność na następne dwie dekady. W ten sposób minimalizuje się przyszłe ryzyko wystąpienia różyczki u dziewcząt w czasie ciąży oraz wpływ na płód nie będzie krytyczny.