Rodzaje i funkcje kosztów produkcji

Istnienie przedsiębiorstwa produkcyjnego zakłada wydatki na płace i wynagrodzenia, pozyskiwanie materiałów i surowców. Wartość tych kosztów oznacza koszt produkcji. Co to jest? Jest to pieniądz wydany na zasoby wykorzystane w produkcji wyrobów gotowych. Zgodnie z danymi księgowymi są one równe kosztom towarów/usług. Na całość składają się koszty materiałowe, odsetki od kredytów bankowych oraz płace wszystkich pracowników przedsiębiorstwa.

W ekonomii przedsiębiorstw rodzaje kosztów są ściśle związane z głównymi funkcjami kosztów. Przeanalizujmy te kategorie bardziej obrazowo.

Koncepcja

Koszty produkcji to ogół kosztów ponoszonych przez przedsiębiorstwo w związku z prowadzoną działalnością. Najczęściej obejmują one nakłady na surowce, półprodukty i energię. Wszystko, co jest niezbędne do produkcji, a także wynagrodzenie dla pracowników. Obejmują one koszty związane z użytkowaniem gruntów i nieruchomości, amortyzacją maszyn i narzędzi oraz utrzymaniem kapitału.

Obejmują one koszty, które są bezpośrednio lub pośrednio związane z produktem. Tworzą one wartość, są ściśle związane z proces technologiczny produkcja usług i produktów.

Ekonomiści rozróżniają:

1. Koszty księgowe. Ujęte w ewidencji księgowej. Uwzględniono rzeczywiste koszty (w tym amortyzację) zgodnie z obowiązującymi przepisami.
2. koszt alternatywny. Odzwierciedlenie kosztu alternatywnego utraconych korzyści, możliwego do uzyskania, jeśli dostępne zasoby zostałyby najlepiej wykorzystane spośród innych możliwych opcji.

Każda firma chce osiągnąć zysk. Bardzo często strategia redukcji kosztów jest stosowana w celu zwiększenia kosztów. Są one nieuniknionym zjawiskiem występującym w procesie produkcji, ponieważ wytworzenie towarów wymaga od przedsiębiorcy wielu materiałów lub pracy. Wiele działania, Redukcja kosztów dotyczy technicznej strony procesów produkcyjnych, np. stosowania tańszych materiałów lub zmian w technologii. Analiza kosztów pomaga odpowiedzieć na pytanie, jak odzwierciedla się funkcja kosztów produkcji poprzez ich klasyfikację.

Klasyfikacja

Funkcja kosztów i rodzaje kosztów są pojęciami, które są ze sobą ściśle powiązane. Wynik działalności gospodarczej zależy od wartości wytworzonych produktów i pieniędzy wydanych na ten proces. Wiedza o tym, jakie są koszty produkcji, konieczny dla ustalenie ich wartości i określenie różnicy między kosztem produkcji a kwotą wydatkowaną na produkcję. Na wyniki obliczeń ma wpływ specyfika procesu technologicznego i produkcyjnego. Zmiany w technologii, ilości surowców znajdują odzwierciedlenie w wysokości kosztów obligatoryjnych.

Koszty to przede wszystkim koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo przy wytwarzaniu dóbr. Koszty to zasoby materialne i niematerialne zużyte do wytworzenia gotowego produktu. Ze względu na skalę oceny dzielą się one na indywidualne i publiczne. Pierwszy dotyczy pieniędzy wydawanych w ramach danej organizacji. Publiczna - na poziomie krajowym.

Istnieje kilka rodzajów kosztów produkcji. Dzieli się je na koszty księgowe i ekonomiczne według metody wyceny. W odniesieniu do wartości produkcji globalnej wyrobów gotowych dzieli się je na stałe i zmienne. Stałe i zmienne są najważniejszymi wskaźnikami oceny funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Bezpośrednie i pośrednie

Koszty bezpośrednie obejmują:

• koszt użytych materiałów;
• Koszty pozyskania i przetworzenia;
• inne koszty poniesione w związku z dostarczeniem produktu na miejsce i doprowadzeniem go do stanu, w jakim znajduje się w dniu wyceny.

Do kosztów pośrednich zalicza się koszty zmienne i niektóre stałe koszty produkcji. Są to koszty, które nie mogą być bezpośrednio uwzględnione w koszcie produktu. Są one rozdzielane równomiernie pomiędzy pozycje wydatków i stanowią część pewnej podstawy. Należą do nich:

• płace;;
• Koszt użytych materiałów;
• elektryczność i oświetlenie;
• bezpieczeństwo przedsiębiorstwa;
• wynajem;
• reklama;
• koszty personelu;
• amortyzacja;
• koszty biurowe;
• łączność komórkowa;
• Internet;
• usługi pocztowe.

Które koszty zaliczane są do kosztów stałych?

Pieniądze wydane w ramach cyklu na wytworzenie produktu nazywane są stałym kosztem produkcji. Konkretna organizacja charakteryzuje się pewną regularną inwestycją kapitałową. Są one indywidualne i oparte na analizie wyników firmy. Kwota ta jest taka sama dla każdego cyklu produkcyjnego, od momentu wytworzenia do momentu sprzedaży gotowego produktu. Główną cechą tego wskaźnika jest to, że pozostaje on stały w czasie. Jeżeli wielkość produkcji zmniejsza się lub zwiększa, kwota pozostaje niezmieniona.

Koszty stałe to media, wynagrodzenia pracowników, koszty pracy i inne koszty stałe zdolność produkcyjna, wynajem powierzchni i gruntów. Ważne jest, aby wiedzieć, że koszty stałe ponoszone w jednym cyklu będą takie same w stosunku do całkowitej ilości wyprodukowanej. Jeżeli wydaną kwotę porównamy z kosztem na jednostkę produkcji, to koszt wzrośnie proporcjonalnie do spadku produkcji. Ten wzór jest wspólny dla każdej firmy produkcyjnej.

Koszty zmienne

Jest to wskaźnik zmienny, który zmienia się w zależności od procesu produkcyjnego. Koszty zmienne zależą od liczby wyprodukowanych dóbr. Obejmują one koszty energii, zakupu surowców, wynagrodzenia akordowe pracowników zaangażowanych w produkcję. Koszty te są bezpośrednio związane z wielkością produkcji.

Przykłady

W każdej jednostce produkcyjnej występują koszty, których suma pozostaje stała w każdych warunkach. Istnieją koszty równoległe, których suma zależy od czynników produkcji. Wartości te nie są przydatne do planowania przyszłości, ponieważ prędzej czy później ulegną zmianie. Inwestycje w kapitał stały są niezależne od ilości produkowanego dobra w krótkim okresie. Koszty stałe zależą od rodzaj działalności przedsiębiorstwa. Obejmuje to:

• odsetki od kredytów bankowych;
• amortyzacja środków trwałych;
• wynajem;
• wynagrodzenia personelu administracyjnego;
• płatności odsetek od obligacji;
• składki ubezpieczeniowe.

Do kosztów stałych zalicza się wszystkie wydatki nie związane z produkcją wyrobów gotowych. wszystkie nakłady przeznaczone na produkcję są kosztami zmiennymi. Ich ilość zawsze będzie zależała od ilości wyprodukowanych towarów. Planowana ilość produktu determinuje nakłady kapitałowe na produkcję. Koszty zmienne przedsiębiorstwa są następujące

• zakup surowców
• wynagrodzenia pracowników produkcji
• koszty transportu surowców i urządzeń produkcyjnych;
• materiały eksploatacyjne
• zasoby energetyczne;
• inne koszty związane z produkcją.

Podstawy koncepcyjne funkcji kosztów

Rozumie się, że odnoszą się one do produkcji i zapewniają minimalną wielkość produkcji. To znaczy funkcja główna Funkcja kosztowa przedsiębiorstwa polega na optymalizacji procesów produkcyjnych w celu osiągnięcia maksymalnej produkcji i zaangażowania minimalnych kosztów. Rozważmy tę koncepcję bardziej szczegółowo.

Sens finansowy kosztów produkcji zależy od wartości kosztów nakładów materiałowych. Lepszym efektem dobrej polityki ich kształtowania jest wzrost aktywności przedsiębiorstwa przy jednoczesnej minimalizacji kosztów.

Koszty technologiczne i produkcyjne są przyjmowane jako cechy charakterystyczne dla przemysłu. Poprawa kryteriów pracy, jakości sprzętu i zasobów prowadzi do ich dalszej minimalizacji. Obniżanie kosztów związane jest również z tworzeniem maksymalnej ilości produkcji przy istniejącym stosunku czynników wytwórczych.

Obecne przedstawienie kosztów przemysłowych jest interpretowane jako wycena pracy i kapitału. W tym przypadku własność gruntu jako czynnika wynosi zero, ponieważ nie podlega on amortyzacji. W kalkulacjach międzyzakładowych uwzględnia się zachowanie dotychczasowych inwestycji oraz zmiany środków finansowych w dobrach materialnych.

Koszty przemysłowe różnicuje fakt, że sprzedaż, koszty sortowania, pakowania, przechowywania i transportu towarów stanowią dodatkowe koszty. Można je odebrać dopiero po sprzedaży produktu. Ponadto do tej kategorii można zaliczyć koszty reklamy i wynagrodzenia sprzedawców detalicznych. Te koszty stałe są odzyskiwane z przychodów po sprzedaży produktu. Koszty przemysłowe są bezpośrednio związane z aktywami długo- i krótkoterminowymi. W związku z tym aktywa długoterminowe obejmują zakup sprzętu i środków na długi okres użytkowania (powyżej jednego roku), co oznacza stałe wydatki na utrzymanie i amortyzację, aby utrzymać firmę w ruchu.

Aktywa krótkoterminowe to aktywa wykorzystywane przez jednostkę finansową w ciągu jednego cyklu operacyjnego (nie dłużej niż jeden rok).

Sukces firmy zależy od tego, że zyski muszą w pełni pokrywać koszty produkcji. Przed opracowaniem konkretnego środka powstaje plan, który uwzględnia wszystkie rodzaje kosztów przemysłowych. Zmniejszenie tych kwot i ich planowanie jest dużym wyzwaniem dla kierownictwa firmy. Aby jednostka gospodarcza działała, przynosiła zyski i była rentowna, musi istnieć elastyczność i aktualne rozwiązania różne kwestie związane z zarządzaniem.

Istota funkcji kosztu całkowitego

Kategoria ta określa relacje między produkcją a kosztami. Koncepcja ta leży u podstaw funkcji kosztu całkowitego przedsiębiorstwa. Teoria ta postuluje, że koszty firmy są związane z ceną jej produktów, ilością zużytych nakładów i poziomem wyników. Odpowiednio, im lepszy wynik, tym większa produkcja i niższe koszty. Czynnikami, które prowadzą do spadku tej ostatniej kategorii są:

• poprawa warunków pracy;
• przejście do procesu automatyzacji;
• zachęty dla personelu;
• stosowanie technologii oszczędzających zasoby.

W tej sytuacji funkcja kosztu wygląda następująco

TC (koszt całkowity) = f z (P - praca, P - kapitał), gdzie P jest ceną czynnika.

Zatem zgodnie z funkcją kosztów całkowitych, graficznym przedstawieniem zależności kosztów całkowitych od czynników produkcji (pracy i kapitału). Między innymi stosuje się materiały.

Graficzna reprezentacja tej koncepcji jest wyrażona w postaci izokwoty. Wszystkie poziomy kosztów pracy i kapitału mogą mieć swoje własne izokosty. Jego nachylenie i krzywizna zależą od poziomu cen i stosowanej technologii.

Koszt krańcowy i funkcja

Są to kwoty dodatkowych kosztów wytworzenia kolejnej jednostki produkcji. Wzór na funkcję kosztu krańcowego to stosunek przyrostu kosztu zmiennego do przyrostu ilości towaru. Wygląda to następująco.

MS = ΔTC/ ΔQ, gdzie ΔTC - wzrost kosztów zmiennych; ΔQ - wzrost produkcji.

Ta funkcja kosztów pozwala nam określić, w jakim stopniu opłacalne jest dla przedsiębiorstwa wyprodukowanie każdej dodatkowej jednostki produkcji. Jest to ważne narzędzie ekonomiczne, które kształtuje strategię przedsiębiorstw. Poziom kosztów krańcowych pozwala na określenie produkcji dóbr, w którym przedsiębiorstwo musi zaprzestać zwiększania produkcji.