Wyjście: formuła, zasada obliczania, wskaźniki

Z nieuniknionym planowaniem wielkości produkcji i sprzedaży produktu towarowego boryka się każdy podmiot gospodarczy. Kalkulacja produkcji to formuła, która jest koniecznością nie tylko w planowaniu produkcji, ale także w działalności działów zaopatrzenia i sprzedaży. Ponadto szef firmy musi przedstawić zdolność produkcyjną wartości produkcji, która jest obliczana w ekwiwalentach naturalnych i pieniężnych. Ten artykuł dotyczy wyjścia. Formuła, wskaźniki, zasada obliczania - rozważ te i inne nie mniej ważne aspekty.

Definicja

W istocie przez produkcję należy rozumieć zsumowaną ilość produktu rynkowego wytworzonego w danym okresie czasu i wyrażonego w postaci różnych wskaźników. Warto dodać, że istotność wskaźnika może być uzasadniona z dwóch punktów widzenia:

1. Strategiczny punkt widzenia. Fakt, że pozycjonuje przedsiębiorstwo. To jest Zapewnia niezbędne dla Formuła zawierania umów i promocji produktu na warunkach rynkowych.

2. finansowy punkt widzenia. Wskaźnik jest traktowany jako kluczowa wartość wolumetryczna, która charakteryzuje zakres prac produkcyjnych przedsiębiorstwa. Jednostka gospodarcza jest zobowiązana do przekazywania takich informacji swoim dominującym akcjonariuszom, organizacjom, inwestorom i innym użytkownikom.

Weź pod uwagę wskaźniki

Formuła wyjściowa ma określone wskaźniki. Są to jednostki miary ilości produkcji i sprzedaży produktów. Należy tu zwrócić uwagę na następujące kwestie:

1. Naturalne (m, tony, kg, szt.).

2. Wskaźniki wartości (w rublach lub innej walucie).

3. Produkcja globalna w naturze (w tym przypadku stosuje się wzór dla produkcji globalnej typu heterogenicznego).

Po rozważeniu jednostek zmian warto przejść bezpośrednio do obliczeń.

Jak określić wyjście? Wzór

Głównymi wskaźnikami charakteryzującymi badany parametr są produkt i wartość brutto. Ta ostatnia powinna być rozumiana jako wartość pieniężna całkowitej produkcji przedsiębiorstwa. Jak również te usługi, które były świadczone w okresie sprawozdawczym. Wartość brutto w odpowiedniej formule wyjściowej uwzględnia całkowitą wartość wytworzonego produktu, półproduktów, świadczonych usług, obrotów wewnątrz systemu oraz zmian sald produkcji w toku.

Należy uznać wartość towarową za wartość produktu wytworzonego przez przedsiębiorstwo i przeznaczonego na sprzedaż. Należy zauważyć, że wahania produkcji w toku i obrotu wewnętrznego nie są uwzględnione. Wiele przedsiębiorstw ma identyczne wartości produkcji rynkowej i brutto. Należy wyeliminować prace niekompletne i wewnętrzne prace w toku.

Obliczanie produkcji globalnej brutto

Produkcja globalna brutto równa się (wzór) GP = TP + (NPk/y - NPn/y). W tym równaniu TP i Vp są tov. i brutto. wyjście. A PPn/y i PPc/y, odpowiednio - produkcja w toku na początek i koniec roku.

Obliczenia w wartościach naturalnych

Równie ważnym aspektem pytania jest sposób wyrażenia danych wyjściowych za pomocą formuły, która zakłada użycie wartości naturalnych. Metodologia ta jest stosowana w procesie analizy produkcji i sprzedaży. Według odmian i kategorii produktu jednorodnego. Można więc wyznaczyć wyjście za pomocą wzoru:

Opr = K x Ts,

gdzie K jest liczbą wyprodukowanych jednostek produktów rynkowych, a Ц jest kosztem jednego produktu.

Na przykład, w danym okresie czasu wyprodukowano 100 części. Cena każdego z nich wynosi 200 rubli. I 500 części, których cena wynosi 300 rubli.. Odpowiednio, całkowita produkcja według wzoru będzie wynosić 170 tys. ruble. Obliczenia będą wyglądały następująco: 100 x 200 + 500 x 300.

Znajdowanie wielkości sprzedaży produktu

Należy wiedzieć, że wielkość sprzedaży produktu rynkowego jest określana przez uzyskane przychody lub przez ilość wysłanych produktów. Dla analityka fundamentalne znaczenie ma sposób sprzedaży produktu. Innymi słowy, musi być świadomy, czy wielkość produkcji wzrasta, czy też popyt na produkt maleje. Odpowiedzią na te pytania jest ilość towarów (w dynamice), które zostały sprzedane. W tym przypadku możemy znaleźć roczną produkcję według wzoru

Orp = EO + Ogpng - Ogpkg,

gdzie GP - produkcja globalna brutto, Ogpkg i Ogpng - pozostałości wyrobów gotowych na koniec i początek roku.

Na przykład produkcja wyrobów rynkowych w ciągu roku wynosi 300 tys. ruble. Pozostałość wyrobów gotowych w magazynach wynosi 20 tys. ruble. na początku roku 35 tys. ton. RUB. - na końcu. W ten sposób można obliczyć ilość sprzedanych towarów: Orp = 300k. + 20 tys. - 35 tys. = 285 tys. ruble.

Optymalna objętość

Optymalna jest taka wielkość produkcji, która w pełni zapewnia przestrzeganie warunków umów w przewidzianym terminie. Efektywność powinna być maksymalna, a koszty minimalne. Określenie optymalnej wielkości może być dokonane poprzez porównanie wydajności krańcowej i brutto.

Obliczanie optymalnych wartości

Przy porównywaniu wartości brutto zwyczajowo oblicza się zysk, zakładając różną wielkość produkcji i sprzedaży, w następującej kolejności:

1. Ustalić wielkość produkcji rynkowej według wzoru, gdzie zysk wynosi 0.

2. Obliczanie wielkości produkcji z maksymalnym zyskiem.

Ponadto warto zademonstrować obliczanie optymalnych danych liczbowych na następującym przykładzie.

Zysk (przychód) - brutto. koszty)

Uwagi

Rozważ istotę obliczeń przy wyznaczaniu wielkości sprzedaży z zyskiem krańcowym i zerowym. Z powyższej tabeli wynika, że firma może osiągnąć zerowy zysk, jeśli produkuje od 15 do 20 sztuk. Warto zauważyć, że maksymalny zysk zostanie osiągnięty, jeśli produkcja będzie równa 50.

W tym przykładzie (przy danym parametrze kosztowym) optymalną wartością będzie wielkość 50 sprzedanych sztuk. Oznacza to, że umowy na dostawy powinny być oparte na optymalnej wielkości produkcji.

Porównując stopy krańcowe, można określić, do którego momentu wzrost produkcji jest rozsądny. W tym miejscu uwaga przedstawiciela wiedzy ekonomicznej zwrócona jest na przychody i koszty. Jeżeli przychód krańcowy na jednostkę jest większy od maksymalnego kosztu, to możliwe jest dalsze zwiększanie produkcji.

Czynniki wpływające na wielkość sprzedaży

Przy obliczaniu wartości optymalnych należy zwrócić uwagę na czynniki, które mają istotny wpływ na wielkość sprzedaży produktu rynkowego. Należą do nich:

• Czynniki świadczące o dostępności zasobów surowcowych i dostaw, stosowaniu nowych technik i technologii, obecności wykwalifikowanego personelu itp;

• Czynniki zależne od wskaźników rynkowych, np. ceny produktów, nasycenie rynku konkurencyjną ofertą produktową, siła nabywcza.

Koszt produkcji. Wzór

Aby opanować poniższe równania, konieczne jest przestudiowanie metody analizy stosowanej w każdym przypadku. O ile definicja kosztu produktu wydaje się jasna, o tyle wzory stosowane do jego obliczania uważane są za rygorystyczne wyrażenia matematyczne.

Tak więc pierwszym krokiem w obliczaniu kosztów produkcji jest, w taki czy inny sposób, identyfikacja kosztów wytworzenia usługi lub towaru. Proces ten nazywany jest ek. termin, więc s/c product costing. Może być planowana, rzeczywista lub normatywna. Pierwsza i ostatnia kategoria wyrażają wizję tego, jak powinien przebiegać proces gospodarczy. Rzeczywista kalkulacja dokonywana jest na podstawie danych rzeczywistych.

W ramach kosztorysu koszty produkcji w Federacji Rosyjskiej jest powszechnie rozumiany jako proces, który jest regulowany przez wiele przepisów branżowych i sektorowych ustawodawstwo. Wynika to z praktyki ustalania cen na towary w oparciu o wielkość podanego kosztu. Warto zauważyć, że w wielu przypadkach przedsiębiorstwa uciekają się do regulacji systemu kalkulacji kosztów poprzez realokację kosztów z jednego rodzaju produktu na inny (zamiast zmiany cen na rynku właściwym). Robi się to po to, aby móc legalnie podnosić lub obniżać cenę.

Po ustaleniu kosztów, a następnie ich podziale według przedmiotu wydatków, należy teraz obliczyć koszty szczególne. Formuły, za pomocą których uzyskuje się cenę kosztów, są wykorzystywane właśnie w tym celu. To musi być średnia, Że rachunek kosztów jest uniwersalną procedurą dla każdego procesu gospodarczego. Takie obliczenia są niezwykle złożone w przypadku analizy produkcji przemysłowej. Fakt, że maksymalna liczba różnego rodzaju metod obliczania kosztów. Nawiasem mówiąc, mogą one być również dostosowane do innych procesów w gospodarce.

Dla ogólnej oceny efektywności struktury przedsiębiorstwa często stosuje się formułę kosztów pełnych: suma kosztów produkcji + koszty dystrybucji. Wynik pokazuje maksymalne rzeczywiste lub planowane wydatki. Warto zauważyć, że wielkości uzyskane przez zastosowanie pozostałych formuł kosztowych są niczym innym jak częściami całości.

W gospodarce rynkowej decydujące znaczenie mają nie tylko wytworzone, ale i sprzedane produkty. Dokładnie formuła kosztów w tym przypadku jest następująca: Koszt sprzedanych towarów = całkowity koszt sprzedanych towarów - koszt niesprzedanych towarów.

Celowe jest rozważenie również przykładu znalezienia pełnego s/c w formie rozszerzonej, innymi słowy z przypisaniem osobnych składników: Koszty materiałów i surowców + Koszty energii + Koszty transportu + Wynagrodzenia kluczowego personelu + Wynagrodzenia personelu pomocniczego i administracyjnego + Odliczenia od wynagrodzeń + Koszty obsługi posprzedażnej i marketingu + Amortyzacja + Pozostałe koszty.

Część końcowa

Dokonaliśmy więc przeglądu wzorów stosowanych w praktyce do obliczania produkcji, wskaźników i zasad ich znajdowania. Ponadto konieczne jest przeanalizowanie następujących kosztów produkcji.

Podsumowując, analiza wielkości produkcji i sprzedaży jest koniecznością. Działania analityczne rozpoczynają się od badania wielkości produkcji i stóp wzrostu. Dlatego wśród podstawowych zadań analizy wielkości produkcji i sprzedaży należy wyznaczyć ocenę dynamiki wielkości produktu; identyfikację czynników wpływających na zmiany tych wielkości; ujawnienie rezerw na zwiększenie produkcji i sprzedaży.