Powiedzenia kanta. Zasady życiowe filozofa

Osiemnasty wiek nadał ludzkości wiele chwalebnych nazw. Naukowcy i władcy, pionierscy odkrywcy i artyści uświetnili, zbadali i zmienili nasz świat. Immanuel Kant jest jednym z tych, dzięki którym wiek ten nazywany jest wielkim wiekiem oświecenia. Powiedzenia Kanta są do dziś, ponad dwieście lat później, przytaczane jako argument. często określane jako niepodważalny fakt lub ostateczna prawda.

Uporządkowane życie

Wychowany w rodzinie o skromnych dochodach Immanuel Kant żył zgodnie ze swoim mottem "Praca i porządek". Pedantyczne przestrzeganie własnych reguł i codziennej rutyny, restrykcje i asceza były zawsze obecne w życiu uczonego. Mieszkańcy Królewca gościli to jak absurdalne dziwactwa geniusza. Żartując, wymyślając dowcipy, chętnie opowiadając sobie kolejne ciekawe zdarzenia.

Przeważył jednak szacunek dla talentu i uznanie. A tradycyjny już sposób chodzenia Kanta nazywa się "ścieżka filozoficzna". Znieść śpiewy teologiczne w więzieniu - przeszkadza to profesorowi. przycinanie rozłożystego drzewa - profesor był przyzwyczajony do innego widoku ze swojego okna. Studenci nie spóźniają się na wykłady, ani nie mogą być obecni w "W garniturze geniusza" (rozczochrany i bez kołnierza) - to rozproszyło profesora.

Jako nauczyciel Kant starał się nauczyć swoich uczniów myślenia, a nie zapamiętywania idei. "Bo żeby używać swojego umysłu, trzeba mieć odwagę", - powiedział Kant.

Nie opuszczając w życiu realnym granic rodzinnego Królewca, życie umysłowe wielkiego uczonego nie miało granic. System filozoficzny wyjątkowy w swej uniwersalności został skonstruowany przez odkrywcę, który nie starał się zobaczyć dla siebie ogromnego świata.

Nauka to uporządkowana wiedza. Mądrość to zorganizowane życie.

Jest to stwierdzenie Kanta, potwierdzone przez całe jego życie.

Kobiety i dzieci

Jako młody człowiek pracujący jako prywatny nauczyciel, Immanuel Kant obserwował i analizował ówczesne relacje między płciami, naukę i edukację. Wszystko to znajduje odzwierciedlenie w uwagach i stwierdzeniach Kanta.

Różnice w postrzeganiu są bardzo trafnie zauważone pokój i przyjaciel przyjaciel między mężczyźni i kobiety. Współczesna psychologia daje jej Naukowe wyjaśnienie. Czytając Kanta, uzyskuje się intuicyjne zrozumienie problemu.

Człowiek jest zazdrosny, gdy kocha. Kobieta - nawet gdy nie jest zakochana, bo z jej grona znikają adoratorzy zdobywani przez inne kobiety.

Prowadząc życie samotnika, definiując życie seksualne jako "Próżne drobne ruchy", Kant jednak nie stronił od kobiet w społeczeństwie. Lubili chodzić na przyjęcia i przyjmować gości. Tradycyjnie przy stole obiadowym Profesora spotykało się do dziesięciu gości.

Jaki jest właściwy sposób kształcenia kolejnego pokolenia? Kant poświęcił wiele czasu na zastanowienie się nad tym. Czy dzieciństwo to najszczęśliwszy okres w życiu?? Kiedy nagradzać dziecko, co karać, kiedy i czego uczyć? Rodzice mogą się jeszcze wiele nauczyć od Immanuela Kanta w tych kwestiach.

Człowiekiem można się stać tylko poprzez wychowanie.

"Gwieździste niebo nade mną..."

Wypowiedź Kanta o gwieździstym niebie jest kwintesencją próby pogodzenia przez filozofa ideału z materią. Kant polemizował z Newtonem na temat natury porządku w świecie ciał niebieskich, dowodząc istnienia praw naturalnych i negując boskie siły wpływające na sfery niebieskie. Z czasem zmienił podejście z materialistycznego na idealistyczne, pod wpływem agnostycznych nauk Berkeleya Hume`a.

Jednak wyłom w jego metafizycznym podejściu do wiedzy o świecie nie pozostał niezauważony przez współczesnych i dał początek nowej generacji badaczy:

• Rozwój ewolucyjny układu słonecznego.
• Trajektorie planet nie są stałą.
• Życie lub istnienie ciał niebieskich jest skończone.

W ten sposób możemy sformułować główne tezy teorii Kanta. Patrzy się na niebo tylko po to, by zobaczyć, czy będzie padać. Drugi próbuje dostrzec tam początek istnienia.

Jeden patrzy w kałużę i widzi w niej błoto, drugi widzi w niej odbite gwiazdy.

O Bogu i wierze

Obojętność Kanta wobec religii w pierwszych latach jego działalności jako filozofa tłumaczy się jego luterańskim wychowaniem, które opierało się na odrzuceniu ceremonii kościelnych, moralnym postępowaniu i znajomości Pisma Świętego.

Analizując swój dziecięcy światopogląd, Kant definiuje wiarę jako zależność i wytyka religii brak szacunku dla rozumu, ograniczanie samorozwoju i samodoskonalenia człowieka. Jednocześnie nie sprzeciwia się otwarcie wymogom oficjalnej religii. Ale wynik jego badań przyrodniczych, wyartykułowany w słynnym aforyzmie "Daj mi materię, a ja zbuduję z niej świat" - Bezczelna próba zrównania człowieka i Boga.

Krytykując Tomasza z Akwinu i negując jego dowód na istnienie Boga, Kant nagle sformułował swój dowód na Istnienie Boga. Według Kanta zasady determinizmu (przyczyna i skutek) są obalone przez wolność wyboru człowieka. Jest w naszym świecie coś, co nie przestrzega praw materii, ale istnieje według praw moralnych (duchowych) - to sam człowiek. Tak więc część każdego z nas należy do świata niematerialnego, a część tego świata jest w każdym żyjącym człowieku. Człowiek jest wolny - więc Bóg istnieje, konkluduje Kant.

Istnieje tylko jedna (prawdziwa) religia, ale mogą istnieć różne rodzaje wiary.

Wyniki życia

Kant przywrócił filozofii skalę i wielkość nauki starożytności. Twórca idei i teorii, które rozwijają się do dziś. Zdefiniował nowe podejście do natury wiedzy. Przywrócił ludzkości wiarę w siłę rozumu. Stwierdził prymat moralności nad polityką. Sformułował warunki utrzymania pokoju między narodami. Refleksja nad problemami edukacji i naturą piękna.

Każda ludzka wiedza zaczyna się od intuicji, przechodzi do pojęć i kulminuje w idei.

Dowcipne, aforystyczne i głębokie powiedzenia filozofa Kanta mogą stanowić pokarm dla wielu.