Rycerze literatury czy dworski manieryzm

Do wszystkiego swój czas i swoją epokę, zmieniają się mody w życiu, sztuce i literaturze i tylko rycerski stosunek do damy nie wychodzi z mody.

Liryka kurtuazyjna, czyli celebracja miłości, istnieje od czasów trubadurów, czyli od XI wieku. A czym jest manieryzm i manieryzm Courtois oraz czym różnią się te gatunki sztuki i literatury w szczególności, zrozumiemy w tym artykule.

Manieryzm w literaturze czyli estetyka kontrastów

Słowo "manieryzm" pochodzi z języka włoskiego oznaczającego manierę. Pisanie charakteryzuje się np. stylem o wymyślnej inwencji, skomplikowanym wykorzystaniem alegorii lub groteski, kontrastowymi zestawieniami.

Niektóre dzieła wykonane w duchu manieryzmu przepełnione były sztucznym, płomiennym stylem, nieprzypadkowo więc uważa się go za wczesną fazę baroku.

Pisarzy różnych epok i narodowości łączyło upodobanie do manieryzmu: Szekspir i Cervantes, Calderon i Montaigne, Dryden, Spond, du Barthes i inni. Talenty o różnej wielkości i znaczeniu, połączone stylem, tworzyły nowe gatunki na bazie manieryzmu, takie jak tragikomedia, wiersze ironiczne lub komiczne.

Wielokierunkowy wpływ

Jak wspomniano wcześniej, styl manieryzmu był sprzeczny i różnił się siłą oddziaływania na różne aspekty życia ludzkiego i społecznego.

С z jednej strony, sprzyjała wytwornej, wyrafinowanej kulturze, dalekiej od prawdziwego życia "Czerny", ...charakteryzował się szczególnymi manierami, zapowiadając tym samym narodziny nowego, krzykliwego stylu w sztuce.. - "rokoko".

Z drugiej strony ezoteryczne prądy manieryzmu sprzyjały rozwojowi sakralnego baroku. Również za pomocą manieryzmu erotyka w sztuce otrzymała nowe życie i w tym stylu była najpełniej rozwinięta.

Historycy sztuki zauważają pewne pokrewieństwo między kulturą postmodernistyczną a dziełami manieryzmu. Istnieje pewna zależność lub programowa wtórność spowodowana przez "bagaż kulturowy" poprzednicy.

Jerry Sals, znany amerykański historyk sztuki, wyróżnia nowy ruch artystyczny w sztuce "Neo-manieryzm", która, według słów krytyka, w XXI wieku wykorzystuje w nowym wydaniu gotowe i żywe klisze poprzednich epok.

Liryka kurtyzany

Secesja pojawiła się w XI-XIII wieku i opierała się na kodeksie rycerskiej moralności, z obowiązkowym kultem Pięknej Pani.

Postacie dzielą się na złe i dobre w zależności od tego, jak odnoszą się do obiektu swojego uczucia. Bo w liryce dworskiej - miłość to zawsze radość, a brak lub niemożność kochania to nuda.

Istnieje kult Pięknej Pani. Miejsce kuglarza, szpadzisty, rybołowa zajął inny poeta, wykształcony, służący na dworze feudalnego pana. W tym czasie następuje reforma języka literackiego i wiersza. Poeci tego czasu byli nazywani trubadurami.

Na bazie liryki Courtois szlifowano nowe formy poetyckie i cechy gatunkowe:

• Canzone to wiersz o wykwintnej formie, zawierającego deklarację miłości;
• Sirventa to utwór poetycki poruszający tematykę moralności i etyki, a także refleksja na tematy polityczne;
• lament - poezja przekazująca smutek lub stratę w związku z śmierć bliskiej osoby lub ukochanej osoby;
• Tenzon to wiersz napisany w formie dialogu i sporu między różnymi postaciami bohaterów;
• pastorella opisuje miłość rycerza i pasterki na tle przyrody;
• alba (śpiewa kochanków rozstających się rano po sekretnym spotkaniu)

Manieryzm Courtois w Rosji

Pod koniec lat osiemdziesiątych w Rosji powstała grupa poetycka, która przyjęła nazwę Zakon Manieryzmu Kurkowego. Grupa poetów powstała ostatecznie 22 grudnia 1988 roku, a pierwsza książka ukazała się w w 1989 roku Pod znakiem zakonu, był zbiór wierszy "Magiczna trucizna miłości"

Nazwa zakonu wykorzystuje dwa wspomniane terminy, a wiersze tworzone w stylu manieryzmu Courtoisera odznaczały się wyrafinowaniem formy i surowym, szczerym humorem, nie pozbawionym szczypty cynizmu.

Oto przykład tego, jak wygląda dworski manieryzm w wierszach Wadima Stepantowa:

Płynęliśmy w łodzi podwodnej

Na Wielki Biegun Północny,

A kapitan tej łodzi

Uwielbiałam z całej duszy.

Ale nie kochał mnie długo,

Wkrótce podrzucił mnie

Na biegun północny jest ogromny

W środku arktycznego dnia.

Skład Zakonu

Przy zakładaniu Zakonu Manierystów Kurtuazyjnych jego członkami byli między innymi:

1. Wielki Mistrz - poeta Wadim Stepantow.
2. Aleksander Bardodym - Czarny Wielki Komandor Orderu.
3. Komandorem Orderu jest poeta Dmitrij Bykow, który odszedł z Orderu w 1992 roku.
4. Magiczny płyn i komandor-horda orderu - Konstantin Grigoriev (jeden z założycieli moskiewskiego zespołu rockowego "Bakhyt Kompot".
5. Wielki Przeor Orderu - Andrey Dobrynin, poeta, tłumacz, pisarz.
6. Archikardynał Zakonu - Victor Pelenyagre, autor ponad 20 książek poetyckich, znany jako poeta i autor tekstów piosenek.

W późniejszym czasie do Orderu Manierów Kurtuazyjnych przyjęto Aleksandra Skibę (komandora orderu), poetę Aleksandra Teniszewa oraz pisarza, dziennikarza i krytyka Aleksandra Wulicha.

Program, cele, manifest

Zakon, jak każda szanująca się nowa formacja w literaturze czy polityce powinna, wydał manifest określający cele i zadania dworskiego manieryzmu w literaturze.

Autorzy manifestu, czyli grupa poetów należących do zakonu, oświadczyli, że pojęcie, iż życie jest piękne, wyczerpuje się w stwierdzeniu, że jest ono wspaniałe.

Po tym nastąpił krótki ekskurs do historii społeczeństwa, w którym oryginalnie i z humorem opisano tło społeczne powstania manieryzmu Courtois w Rosji.

Deklarują się ponad niekończącą się wojną "żaby i myszy", zaprzysiężony do służby uroda, miłość, wyrafinowane i dowcipne słowo. I zapisz się, jak patrycjusze ducha, weseli rycerze Zakonu.

Było to dość odważne, świeże i co najważniejsze - wyuzdane. Później (w 1992 roku) film "Poza rozpryskami diamentowych strumieni" na temat historii rosyjskich poetów zakonu manieryzmu Courtois i co to za wydarzenie lub krok, który wpłynął na rozwój literatury rosyjskiej.

zwolennicy i wielbiciele

Manierystyczne kurtyzany miały wielu naśladowców i kontynuatorów. Wiele osób chciało dochodzić swoich racji niekonwencjonalnie, z humorem, słowem, stosując techniki nieakceptowane w klasycznym rozumieniu poezji.

Oto jak zostało to napisane "Sonet bez celu" Konstantin Radziejewski:

Powstaje wtedy sonet bez celu,

Aby wyróżnić się dziwnym wyczynem

I zapewnić niestrudzone szkolenie

układów poeta-generator.

Po prostu siedzisz i glitchujesz bez problemu,

Mając dość ziemniaków i kwaśnej śmietany

Albo po prostu wisząc trochę pijany

Wobec braku pióra godnych tematów.

To właśnie robili robotnicy na froncie domowym

Z przodu, jeśli kabel jest uszkodzony

Brutalna, skorupkowa ballada:

Szczypce grzechoczą w jego kieszeni

Ale facet jest coraz bliżej sławy,

Zamykając druty zębami.

Osiągnięcia manierystycznych wirtuozów

Zakon był znany z dość płodnego dorobku twórczego. Obecnie jednak jej byli członkowie zajmują się głównie własnym rozwojem twórczym i tak jakby grupa nie miała ze sobą nic wspólnego.

Niemniej jednak chciałbym zaznaczyć, że bibliografia Zakonu to żywa i niekonwencjonalna wyprawa w poszukiwaniu nowej literatury. Manieryzm Courtois w poezji reprezentują takie zbiory:

• Magiczna trucizna miłości: album o szarmantach. autorzy tekstów: Ordre de la Courtoise. Manneristes. - М.: Prometheus, 1989. - 95 с. - 5000 egz. Treść.: Wiersze: Kobieta przy lustrze / W. Pelenägre. "Niesłusznie, przyjacielu Vadimie, ryczą o nas zealoci...". / А. Dobrynin; Cykle: Dziesięć piękności; Fajerwerki itp. pièce / In. Stepantsov. Cyklop / A. Dobrynin. Vremya / V. Pelenägre. Fin amor / K. Grigoriew. Dalej jak w ostatni poniedziałek / D. Bykov.
• Ulubiony błazen z marzeń księżniczki: [Album gallant. [Lyrics]/ Ordre Courtoise. Manneristas; [pref. В. Stepantsova, V. Pelenägre]. - М.: Stolitsa, 1992. - 132 с. - 8000 egz. ISBN 5-7055-0905-7 : Cont.: klątwa makijażu / B. Stepantsov. Oswajanie dobra / Przez. Grigoriev. Sierpień / D. Bykov. Il Monstro / A. Dobrynin. Mroczny Wysłannik / A. Bardodym. Moskiewskie cameo, czyli sceny z życia prywatnego / V. Pelenägre.

• Więźniowie Afrodyty: Album Galanta. Liryki poetów z Courtoise. Manieryzm" / [oprac. Ф. Kalinina]. - Н. Nowogród: Ventus, 1992. - 111 с. - 20000 egz. ISBN 5-85096-001-5. Spis treści.: Auth.: А. Bardodym, V. Stepantsov, A. Dobrynin, V. Pelenägre, K. Grigoriev.

• Czerwona książeczka markizy: Wieniec na grobie świata. oświetlony.: Zakon Courtoise. Manneristas: [Sb. wiersze]/ [posłowie. Ф. Boclerca, s. 247-284; Art. С. С. Vodchitz]. - М.: Aleksander Sewastyanow, 1995. - 303 с.. - 3000 egz. Soderzhka.: Auth.: В. Stepantsov, V. Pelenyagre, K. Grigoriev, A. Dobrynin, D. Bykov, A. Bardodym.

• Zakon manierystycznych kurtyzan: Depozyt wieczności: Izbr. proza / [Artysta. Е. Klodt]. - М.: Bookman, 1996. - 591] с. - 5000 egz. ISBN 5-7848-0019-1. Spis treści.: Powieści : Ssak wieczności / W. Stepantsov. Nega / K. Grigoriev. Zapiski uwodziciela; Kitab al-Ittihad, czyli W poszukiwaniu pentagramu; Wybrane pisma o dworskim manieryzmie / A. Dobrynin.

• Triumf nietrwałości: Order Courtois. Manieryści: [Kompendium / Wprowadzenie. st. В. Pelenyagre; Artysta. Kolpakova N.]. - М.: Bookman, 1997. - 303 с. - 4000 egz. ISBN 5-7848-0048-5.

• Order Courtois Manneristes: [wiersze / red. Sokół G. Ф.]. - М.: Moskwa. stan. muzeum B. Sidura, 1997. - 16 с.

• Klienci Afrodyty, czyli nagrodzona czułość / Ordre Courtoise. Manneristes. - М.: AST-Press, 1999 r. - 335 с. - 3000 egz. ISBN 5-7805-0425-3.

• Rozkosze cyborgów: [Zebrane. [wiersze]/Rozkaz Courtoise. Manneristes. - М.: AST-Press, 2001. - 399 с. - 3000 egz. ISBN 5-7805-0731-7.

• Pieśni złożonych urządzeń: [Coll. [wiersze] / Ordre Courtoise. Manneristes. - М.: Mainland, 2003. - 531 с. - 3000 egz. ISBN 5-85646-105-3. Zredagowany przez. Auth.: Vadim Stepantsov, Andrey Dobrynin, Konstantin Grigoriev, Alexander Skiba, Alexander Vulikh.

Można powiedzieć, że poezja pisana w ten sposób wciąż przyciąga czytelnika.