Metoda pert: opis, zastosowanie, zarządzanie

Czas jest kluczowym czynnikiem, od którego zależy powodzenie każdego projektu. Ograniczenia czasowe są najbardziej krytyczne, a ukończenie projektu na czas jest wyzwaniem. Na początku ważne jest prawidłowe określenie przedmiotu i zakresu projektu. Aby uniknąć dalszych dostosowań w harmonogramie i uniknąć problemów podczas realizacji.

Aby poradzić sobie z ograniczeniami czasowymi, w zarządzaniu projektami stosuje się różne metody, jedną z nich jest metoda szacowania PERT. Zanim zrozumiemy czym jest, jakie są jego szczególne cechy, Mocne i słabe strony, W artykule omówiono pojęcia harmonogramu i zarządzania czasem w projekcie, a także termin "ścieżka krytyczna".

Plan rozkładu jazdy i pięć procesów zarządzania rozkładem jazdy

Harmonogramy projektów muszą być profesjonalnie zarządzane, aby osiągnąć terminowe zakończenie projektu i efektywny wynik. W przypadku zatoru czasowego negatywne konsekwencje to przekroczenie budżetu i niewystarczająco wysoka jakość pracy. Głównym narzędziem zarządzania harmonogramem projektu jest harmonogram projektu, który jest konsekwentnie rozwijany poprzez pięć powiązanych ze sobą procesów:

1. Określenie zakresu działań i metody produkcji.
2. Ustala się kolejność działań i ich wzajemne powiązania.
3. Ocenia się czas trwania każdej czynności i jej całkowity czas trwania.
4. Plan kalendarza opracowywany jest w następujący sposób.
5. Zarządzanie zmianami w harmonogramie.

W projekcie występują kluczowe wydarzenia, bez których kontynuacja nie jest możliwa. Takie wydarzenia nazywane są kamieniami milowymi. Projekt podlega zmienności w trakcie realizacji, a celem zarządzania czasem jest ograniczenie liczby i wielkości zmienności. Należy to monitorować:

• czas realizacji kamieni milowych;
• wskaźniki kosztowe osiągnięć;
• osiągnięte wyniki są zgodne z planowanymi wynikami.

W typowych projektach do określenia czasu i kolejności działań wykorzystywane są doświadczenia z wcześniej realizowanych programów. Ale ponieważ każdy nowy jest wyjątkowy, zgromadzona wiedza jest częściowo stosowana.

Rodzaje planów kalendarzowych

Harmonogramy czasowe występują w trzech rodzajach: bazowym, wykonywalnym, rzeczywistym, wzorcowym i docelowym. Plan bazowy to oficjalnie zatwierdzony harmonogram, z którym porównuje się wartości wykonalne i rzeczywiste podczas realizacji projektu. Plan Realizacji to kompletna lista zadań wraz z ich charakterystyką i relacjami. Właściwy plan jest harmonogramem, który jest modyfikowany i uzupełniany w miarę postępu projektu i otrzymywania informacji o rzeczywistych pracach.

Jeśli rzeczywiste wyniki zaczynają odbiegać od planu bazowego, podejmowana jest decyzja operacyjna o podjęciu działań korygujących.

Ścieżka krytyczna projektu

Działania w projekcie realizowane są sekwencyjnie lub równolegle. W przypadku produkcji sekwencyjnej początek-koniec jednej czynności zależy od harmonogramu drugiej; - początek-koniec drugiej czynności zależy od harmonogramu innej czynności. Istnieją cztery rodzaje zależności od czynności:

• "finish-start" - Zakończenie jednej czynności zależy od rozpoczęcia drugiej;
• "start-finisz" - początek jednej czynności zależy od końca drugiej;
• "początek-początek" - rozpoczęcie jednej czynności zależy od rozpoczęcia drugiej;
• "wykończenie-wykończenie" - zakończenie jednej czynności zależy od zakończenia drugiej.

W wykonaniu równoległym czynności są niezależne od siebie i mogą być wykonywane w dowolnym czasie.

Ścieżka krytyczna określa najdłuższą sekwencję działań, która w efekcie końcowym nie wpłynie na termin zakończenia całego projektu. Wskazuje prace krytyczne, których rozpoczęcie i zakończenie decyduje o ostatecznym terminie. W przypadku odchyleń od harmonogramu przeprowadzana jest analiza ścieżki krytycznej działań, a następnie wprowadzane są korekty. W tym celu stosuje się następujące metody:

• Ponowne oszacowanie czasu trwania działań;
• Dodatkowe uszczegółowienie prac;
• poszukiwanie alternatywnych sposobów realizacji projektu;
• równoległe wykonywanie robót;
• zwiększenie ilości zasobów;
• organizowanie pracy w godzinach nadliczbowych.

PERT - ocena i przegląd projektu

W dużych, złożonych i czasochłonnych projektach badawczych trudno jest określić terminy docelowe i opracować szczegółowe harmonogramy. Metoda PERT, która jest skrótem od Project Evaluation and Review Technique, jest stosowana, gdy nie jest znany dokładny czas trwania działań.

Jakie są różnice w metodach

Istnieją różnice pomiędzy tymi dwoma metodami analizy projektów:

1. Ścieżka krytyczna skupia się na czasie trwania pracy, natomiast metoda PERT na kluczowych wydarzeniach (kamieniach milowych).
2. Ścieżka krytyczna jest stosowana, gdy istnieje dokładne oszacowanie czasu trwania projektu, natomiast PERT jest stosowany w programach, w których przewidywanie czasu trwania jest problematyczne.
3. Metoda ścieżki krytycznej sprawdza się przy każdym rodzaju zależności, natomiast metoda PERT służy do jednej rzeczy - `finish-start`.

Wzór obliczeniowy

Według metody PERT zarządzanie projektem to kontrola całkowitego czasu przy istniejącej niepewności. Do zastosowania tego i obliczenia czasu trwania pracy służą trzy szacunki:

1. Szacowanie probabilistyczne - długość czasu, w którym istnieje wysokie prawdopodobieństwo zakończenia prac.
2. Optymistyczny - najkrótszy czas zakończenia procesu produkcyjnego.
3. Szacunek pesymistyczny - najdłuższy czas, jaki zajmie praca.

Formuła obliczanie dla Analiza PERT jest następująca: Run Time = (Shortest Time + 4 x Likely Time + Longest Time) / 6

Zalety i wady

W tabeli poniżej omówiono zalety i wady stosowania metody PERT:

Priorytetem zarządzania czasem jest zrozumienie, czy należy interweniować w trakcie realizacji projektu, aby przywrócić terminy do stanu wyjściowego. Istotne jest opracowanie szczegółowego, możliwego do wykorzystania, harmonogramu dla szybkiej analizy ram czasowych programu. W przypadku dużych projektów, gdzie trudno jest określić dokładny czas trwania, PERT może być wykorzystany do opracowania optymalnego harmonogramu i obliczenia najbardziej prawdopodobnego terminu realizacji planu działania.