Metoda ćwiczeń ścisłych: istota, zastosowanie, informacja zwrotna

Czym jest ściśle kontrolowana metoda ćwiczeń? Chodzi o to, że ruchy wykonywane są w określonej formie i z określonym obciążeniem. Więcej na ten temat, ponieważ interesuje on współczesną pedagogikę.

Przeznaczenie

Metoda stałych ćwiczeń ma istotne zalety pedagogiczne:

• Umożliwia wykonywanie czynności ruchowych według ściśle określonego programu.
• Określa obciążenie pod względem intensywności i objętości.
• Kontroluje dynamikę działania.
• Pozwala na precyzyjne dozowanie okresów odpoczynku pomiędzy poszczególnymi ćwiczeniami.

Pomaga rozwijać określone cechy fizyczne.

Klasyfikacja

Ściśle regulowane metody ćwiczeń dzielą się na kilka grup:

• Ukierunkowane na nauczanie i rozwój ruchów motorycznych.
• Stosowane do treningu określonych cech fizycznych.

Rozwińmy każdą z grup, podkreślając ich główne cechy.

Opanowanie struktury czynności ruchowej

Co należy stosować na tym etapie? Wysoce zalecana metoda obejmuje następujące techniki:

• Integrity.
• Podejście strukturalne.
• Narażenie na działanie koniugatu.

Pierwsza opcja jest odpowiednia dla wszystkich faz. Jej istota polega na opanowaniu techniki ruchu od pierwszego elementu w strukturze ogólnej, bez wyodrębniania części składowych. Pozwala na naukę prostych ruchów: skoków, biegów i ogólnych ćwiczeń fizycznych.

Z pomocą całej metody można nauczyć się oddzielnych elementów, szczegółów i faz, nie w izolacji, ale jako części ogólnej struktury ruchu, z naciskiem na zapamiętanie konkretnych technik.

Podejście wyjaśniająco-konstrukcyjne

Ta metoda ściśle kontrolowanych ćwiczeń jest odpowiednia dla początkujących. Polega ona na podzieleniu złożonego ruchu na poszczególne elementy (fazy) i uczenie się go krok po kroku. Następnie są one łączone w jeden system.

Przy stosowaniu Metody Eksplozji ważne jest przestrzeganie pewnych zasad:

• Zaczynając od całej akcji ruchowej, (potem następuje jej podział na elementy i ich dokładne przećwiczenie).
• Ważne jest, aby nie zniekształcać charakterystyki ćwiczenia głównego na odrębne części.
• W miarę ćwiczenia i opanowywania poszczególnych kroków ważne jest, aby integrować je w spójną całość.

Obecnie w wychowaniu fizycznym Edukacja często łączy metody dekonstrukcyjne i holistyczne. W pierwszej fazie uczy się tylko konkretnego ćwiczenia, następnie poznaje się jego części składowe, a na końcu wykonuje się kompletne ćwiczenie.

Skutki towarzyszące

Istotą metod ćwiczeń ściśle regulowanych jest doprowadzenie wyuczonych ćwiczeń do doskonałego wykonania. Chodzi o to, że doskonalenie techniki odbywa się w takich warunkach, które implikują wzrost wysiłku fizycznego. Na przykład podczas treningu sportowiec skacze ze specjalnym pasem obciążającym. W takich sytuacjach nie tylko poprawa Technika ćwiczenia, ale także zwiększa możliwości fizyczne osoby.

Metody ściśle kontrolowanych ćwiczeń fizycznych nie zakładają zniekształcenia techniki ani naruszenia integralności ich struktury.

Trening umiejętności motorycznych

Istnieją pewne metody, które pozwalają na wykonywanie ćwiczeń w sposób ciągły lub w dyskretnych odstępach czasu. Zgodnie z tą charakterystyką, do metod ściśle określonych ćwiczeń zalicza się:

• Kontynuacja.
• Interwały.

Ciągłość oznacza wykonywanie ćwiczenia fizycznego w sposób ciągły bez dodatkowych przerw na odpoczynek. Metoda ta występuje w dwóch wariantach:

• Jednolity długoterminowy rozkład ćwiczeń, który zakłada działanie cykliczne (pływanie, jazda na rowerze, bieg, chodzenie).
• Długie okresy aktywności naprzemiennej (prędkość zmienia się zgodnie z wcześniej ustalonym programem).

Metoda ta sprzyja rozwojowi wytrzymałości. Przeznaczone do stosowania w powtarzalnych (bez przerw) uniesieniach tułowia, pompkach, ławeczkach, przysiadach.

Zmiana odstępu czasu

Ta metoda ściśle reglamentowanych ćwiczeń w wychowaniu fizycznym pozwala na stosowanie pauz. Obciążenie w tym przypadku jest przerywane, na przemian z określonymi przerwami na odpoczynek. Stosuje się go w dwóch wariantach:

• W powtarzających się ruchach z tą samą prędkością lub mocą (np. wielokrotne pokonywanie 200, 400 metrów).
• Odmiana treningów interwałowych poprzez zmianę parametrów programu treningowego (tempo, prędkość, obciążenia).

Techniki metodyczne, które są wykorzystywane w treningu interwałowym variation to

• Tryb zmienny.
• Zmniejszenie lub zwiększenie prędkości (mocy) danego ćwiczenia.
• Zwiększanie lub zmniejszanie czasu wykonania zadania lub dystansu.
• Zmiana pauz pomiędzy poszczególnymi ćwiczeniami.
• Połączenie kilku technik.

Specyfika treningu obwodowego

Analizując istotę metod wysoko regulowanych, nie możemy pozostawić tej formy organizacji i metodyki bez uwagi.

Trening obwodowy zakłada serię powtórzeń (połączonych lub w krótkich odstępach czasu) danego ćwiczenia warianty ćwiczeń, Każda stacja nazywana jest stacją wariantów ćwiczeń i jest wstępnie połączona w jeden zestaw.

Obejmuje on szczególne metody reguralnego treningu. Zabawna wersja odpowiednia dla dzieci w wieku szkolnym.

Każdemu ćwiczeniu przypisane jest miejsce, zwane stacją. Najczęściej jeden krąg składa się z około 7 do 10 stacji, z których każda posiada określony element wyposażenia. Wiele ćwiczeń jest zlokalizowanych, co pozwala na pracę nad konkretną grupą mięśniową.

Liczba powtórzeń na każdej stacji ustalana jest indywidualnie. Celem testu jest znalezienie największej liczby powtórzeń wykonanych przez sportowca. Dalej, w zależności od konkretnej sytuacji, 1/3, ½, ¼ normy.

Staraj się włączyć do treningu obwodowego ćwiczenia, które nie są zbyt trudne, wcześniej omówione ćwiczenia, jak również ćwiczenia z oporem i ciężarkami.

Pełne okrążenie w jednej sesji wykonywane jest od 1 do 3 razy jednorazowo lub w krótkich odstępach czasu. Trener monitoruje okresy odpoczynku, jak również całkowity czas trwania sesji.

Szkolenie w kręgu ma Kilka metodycznych Opcje, które mają na celu wszechstronny rozwój określonych cech fizycznych. W przypadku wyboru wariantu ćwiczeń ciągłych zakłada się rozwój wytrzymałości. Trening interwałowy z odpowiednimi przerwami na odpoczynek rozwija zdolności szybkościowe i siłowe.

Regulowana technika ćwiczeń

Istotą jest to, że do każdego ćwiczenia dobiera się określoną formę i wyraźne obciążenie. Metoda ćwiczeń regulowanych ma pewne osobliwości pedagogiczne:

• Wykonywanie czynności ruchowych zgodnie z programem (wybór ruchów, kombinacji, sekwencji).
• Zarządzanie dynamiką, uwzględniające możliwości psychofizyczne zawodników.
• Selektywność w rozwoju cech fizycznych.
• Ćwiczenie z osobami w różnym wieku.
• Możliwość opanowania techniki ćwiczeń.

Mimo wszystkich zalet i różnorodności metod ściśle regulowanych ćwiczeń, realizują one główną linię wychowania fizycznego, która zajmuje się myśleniem poprzez algorytm zapamiętanych działań. W przypadku meczu lub zawodów trener zmienia linię metodyczną (taktycznie uwzględnia treść treningu).

Charakterystyka ogólna

Rozróżniamy metody szczegółowe i ogólne wychowania fizycznego. Do konkretnych zaliczyć należy:

• Gra.
• Ściśle regulowane ćwiczenia.
• Konkurencyjny.

Przy ich pomocy rozwiązywane są określone zadania dotyczące nauczania techniki ćwiczeń i kształcenia cech fizycznych.

Metody ogólne obejmują

• Wpływ wizualny.
• Zadania słowne.

Podsumowując

Wychowaniu fizycznemu i rozwojowi młodego pokolenia poświęca się obecnie szczególną uwagę. Istnieją określone wymagania dotyczące metod stosowanych przez nauczycieli wychowania fizycznego i trenerów w ich pracy. Odpowiada on indywidualnym osobliwościom wiekowym dzieci, możliwościom technicznym organizacja edukacyjna i przeznaczonego na to czasu.

Struktura metody składa się z kombinacji obciążenia pracą, która obejmuje objętość i intensywność, a także odpoczynku. Ćwiczenie wykorzystuje odwrotną zależność między intensywnością a objętością. Profesjonalni nauczyciele zawsze wybierają najbardziej odpowiedni dla swoich uczniów rodzaj ćwiczeń, ich długość oraz przerwy pomiędzy poszczególnymi zadaniami. Na przykład stosują trening obwodowy, aby budować wytrzymałość dzieci.