Znamiona naczyniowe u dzieci i dorosłych: rodzaje, objawy i leczenie

Termin "znamię naczyniowe" odnosi się do łagodnego wzrostu, który może tworzyć się zarówno na skórze, jak i na błonach śluzowych. Najczęściej diagnozowana u dzieci, ale może pojawić się również w wieku dorosłym. W przypadku wykrycia znamienia naczyniowego (zdjęcie nowotworu przedstawiono poniżej), zaleca się konsultację z lekarzem. Dzieje się tak dlatego, że pod wpływem różnych niekorzystnych czynników łagodny proces może przekształcić się w złośliwy i ważne jest, aby w porę go wykluczyć lub rozpoznać.

Patogeneza

Znamię wynika z nieprawidłowego rozwoju i wzrostu naczyń krwionośnych. Ta specyficzna deformacja może powstać na każdej części ciała. Najczęściej pojawia się na tułowiu i kończynach, ale może też wystąpić na naczyniach oka.

Znamię reprezentowane jest przez specyficzne komórki, których powstanie jest konsekwencją patologicznych zmian w melanocytach. Te ostatnie są bezpośrednio zaangażowane w syntezę enzymu melaniny, który zapewnia skórze człowieka normalną pigmentację.

Znamiona naczyniowe pojawiają się zwykle u niemowląt. Mniej powszechne w wieku dorosłym. Ale i w tym przypadku mówimy, że patologia jest wrodzona, po prostu pojawiła się znacznie później.

Etiologia

Obecnie dokładne przyczyny powstawania znamion naczyniowych u dorosłych i dzieci nie są znane. Udowodniono jednak, że rolę podżegaczy mogą pełnić następujące czynniki:

• Obecność zakażeń układu moczowo-płciowego u kobiety w ciąży.
• Mutacje i zaburzenia genetyczne.
• Wahania hormonów (w szczególności progesteronu i estrogenów) w Ciało kobiety W czasie ciąży.
• Narażenie na wysokie dawki promieniowania otrzymane w czasie ciąży.
• Niezdrowy tryb życia w czasie ciąży (narkotyki, alkohol, tytoń).

Każdy z tych czynników zaburza syntezę melanocytów w organizmie. W efekcie zaczynają się one gromadzić w określonym miejscu. Następnie przekształcają się w specyficzną komórkę zwaną nevocytem. To właśnie one składają się na znamię.

Znamiona naczyniowe mogą pojawić się w okresie dojrzewania i dorosłości z powodu

• Menopauza.
• Objawy reakcji zapalnych lub alergicznych na skórze.
• Systematyczne wystawianie ciała na działanie promieni ultrafioletowych. Znamiona naczyniowe częściej występują u dzieci, które spacerują na zewnątrz w godzinach największego nasłonecznienia. Na patologię podatne są również osoby dorosłe, które korzystają z solariów.
• Stosowanie środków antykoncepcyjnych.
• Zmiany hormonalne w okresie dojrzewania.

Jednak, jak wspomniano wyżej, jest to nadal wrodzone. Ale pojawia się dopiero w okresie dojrzewania i dorosłości Jeden lub Jeden lub więcej z poniższych czynników może być odpowiedzialny za rozwój znamienia naczyniowego.

Rodzaje

Znamię może być wyniesione ponad powierzchnię skóry lub może znajdować się pod nią. Najczęściej jest to intensywna pigmentacja, ale mogą występować także pozbawione pigmentu znamiona naczyniowe.

Innymi słowy, istnieje wiele rodzajów znamion. W praktyce jednak najczęściej spotyka się 4 rodzaje znamion naczyniowych:

• Kapilary. Nazywa się go również kretem prostym. Jest to plama, która rozwija się bezpośrednio na skórze. Może być czerwony lub niebieski. Odcień jest bardzo intensywny. Znamię ma wyraźne kontury, może być płaskie lub występować jako guzek. Jeśli znamię zostanie uciśnięte palcem, początkowo wyblaknie do białości, a następnie powróci do pierwotnego koloru.
• Kawerna. To znamię jest również określane przez lekarzy jako znamię jamiste. Znamię naczyniowe rozwija się pod skórą. Powierzchownie objawia się jako gruźliczy guzek z wypełnionymi krwią jamami w strukturze. Kolor skóry nad znamieniem jest niezmieniony lub może mieć lekko niebieskawy odcień. Jeśli guzek zostanie uciśnięty palcem, zmienia kolor na biały.
• Połączone. Ten typ charakteryzuje się połączeniem znamienia jamistego i kapilarnego. Znamię naczyniowe składa się z dwóch części. Jeden znajduje się pod Znamię naczyniowe tworzy się w skórze; inne tworzy się nad skórą.
• Mieszane. Najrzadziej diagnozowany typ. W tym przypadku struktura nowotworu jest reprezentowana przez tkankę inną niż naczyniowa (łączną, nerwową lub limfoidalną).

Znamię naczyniowe kapilarne lub jamiste w 80% przypadków.

Obraz kliniczny

Objawy zależą od rodzaju nowotworu. Znamię jamiste jest zdefiniowane przez nieprawidłowo powiększone naczynia krwionośne. W związku z tym znamię może często krwawić. Bardzo rzadko zdarza się, że znamię może częściowo lub całkowicie zniknąć bez leczenia. Większość z nich wymaga jednak leczenia zachowawczego lub chirurgicznego.

Plamy kapilarne mają tendencję do bycia dużymi. Może mieć średnicę do 10 cm. Najczęściej właśnie w okresie noworodkowym pojawia się takie znamię. Znamię powiększa się bardzo szybko w pierwszych miesiącach życia dziecka. W większości przypadków znamię kapilarne nie wymaga leczenia. Praktyka pokazuje, że najczęściej znika samoistnie do 7 roku życia.

Do kogo zadzwonić?

Leczenie nieprawidłowych znamion przedstawionych przez dermatologa. Jeśli po badaniu specjalista ma podejrzenia co do charakteru plamki, dodatkowo skieruje Cię na badanie do onkologa.

Diagnoza

Określenie rodzaju znamienia nie jest trudne dla kompetentnego lekarza. Dermatolog może postawić diagnozę już w trakcie badania fizycznego. Lekarz oceni strukturę, kolor i granice plamki, uciśnie ją palcem i przeanalizuje wynik.

Podczas fazy anamnezy, dermatolog będzie zadawał pytania dotyczące stylu życia pacjenta. Ponadto wyjaśnia nawyki matki w czasie ciąży.

W celu potwierdzenia diagnozy lekarz może skierować Cię na kompleksowe badanie, które może obejmować metody laboratoryjne i instrumentalne. Zwykle wystarcza ogólne badanie krwi. Biopsja jest rzadko wymagana.

Terapia zachowawcza

W większości przypadków znamiona naczyniowe nie wymagają leczenia. Jeśli lekarz nie podejrzewa złośliwości, zaleci przychodzenie na badania kontrolne dwa razy w roku. Jak wspomniano powyżej, znamiona mogą zniknąć samoistnie.

Wyjątkiem jest naczyniowe znamię spojówki u dziecka lub osoby dorosłej. W tym przypadku wskazana jest terapia hormonalna. Wybór produktu opiera się wyłącznie na badaniu i diagnozie.

Chirurgiczne i minimalnie inwazyjne techniki usuwania odpadów

Wycięcie znamienia naczyniowego wykonuje się, gdy jest to wskazane. Znamię można również usunąć, jeśli jest duże lub znajduje się w nieodpowiednim miejscu (na przykład, jeśli jest widocznym defektem kosmetycznym lub jeśli znajduje się w miejscu trwale uszkodzonym).

Techniki usuwania znamion:

• Klasyczny. Chirurg używa skalpela do wycięcia znamienia i małego fragmentu skóry wokół niego. chirurgiczne usunięcie jest Najbardziej niezawodny sposób. Stosuje się go zazwyczaj wtedy, gdy znamię jest bardzo duże.
• Krioablacja. Istota metody polega na potraktowaniu problematycznego obszaru ciekłym azotem. Tkanka w zamrożonym miejscu obumiera. W tym miejscu stopniowo zaczynają powstawać zdrowe komórki.
• Elektrokoagulacja. Metoda ta jest odpowiednia usuwać Mniejszy rozmiar kreta. Lekarz stosuje wysoką temperaturę, wywierając nacisk na ranę podczas wycięcia uszkodzonej tkanki. Dzięki temu nie krwawi.
• usuwanie laserowe. Znamię jest wycinane przez promień.
• Metoda radiochirurgii. Jego istotą jest wystawienie znamienia na działanie promieniowania. Metoda ta nie stanowi zagrożenia dla zdrowia.

Wyboru metody dokonuje lekarz. Jeśli pacjent nadaje się do kilka metod w tym samym czasie, określona jest finansowa strona procedury.

Możliwe powikłania

Natychmiast po wykryciu nietypowego znamienia należy skonsultować się z lekarzem. Dzieje się tak dlatego, że znamię naczyniowe może przekształcić się w nowotwór złośliwy. Za najbardziej niekorzystny wynik uważa się, w którym plamka przekształciła się w czerniaka. Warto wiedzieć, że rak skóry jest jedną z najgroźniejszych chorób i nie tylko stanowi zdrowie, ale także do życia człowieka.

Istnieje kilka czynników, których obecność może świadczyć o szybkim procesie transformacji nowotworu łagodnego w złośliwy:

• Masywne znamiona na skórze lub błonach śluzowych. Duże znamię obecne na ciele dziecka już po urodzeniu.
• Tworzenie się znamion w zaawansowanym wieku lub w wieku dorosłym.
• Stałe powstawanie nowych znamion na ciele.
• Znamię znajduje się w miejscu, które jest stale narażone na tarcie odzieży.
• Skóra w okolicy znamienia jest w stanie zapalnym.

W przypadku wystąpienia takich objawów należy niezwłocznie zgłosić się do dermatologów i onkologów.

Istnieją również czynniki, które wskazują na rozpoczęcie procesu bliznowacenia:

• Znamię gwałtownie zwiększa swój rozmiar.
• odczuwany jest dyskomfort w okolicy znamienia (częściej mrowienie, swędzenie i pieczenie).
• Znamię zmieniło kolor na ciemniejszy.
• Powierzchnia kreta stała się szorstka.
• Kontury znamienia uległy zatarciu.
• Skóra w pobliżu znamienia złuszczyła się.

Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie udać się do placówki medycznej i poddać znamię szybkiemu usunięciu, stosując jedną z następujących metod nowoczesne techniki.

Prewencja

Aby łagodny proces nie przerodził się w złośliwy, należy okresowo badać swoje ciało pod kątem dodatkowych znamion. Dodatkowo osobom ze znamionami naczyniowymi zaleca się coroczne wizyty u dermatologa w celu profilaktyki.

Oczywiście należy również wykluczyć możliwość narażenia organizmu na działanie niekorzystnych czynników.

W podsumowaniu

Znamię naczyniowe to znamię, które ma strukturę nevocytową. Najczęściej wykrywana jest krótko po urodzeniu dziecka. Plamki rzadziej występują w okresie dojrzewania, w wieku średnim, a nawet w starszym wieku. Leczenie znamion może obejmować zarówno techniki zachowawcze, jak i chirurgiczne.