Historia miasta berg (francja)

We Francji Bergues było kiedyś prostą społecznością rybacką, która nie była szczególnie popularna. Ale kiedyś okolica zachwycała malarzy krajobrazami, oszałamiającymi plażami i czystym powietrzem. A teraz klimat Bergues (Francja) przyciąga, uroda Europejskie uliczki i zabytki.

Informacje ogólne

Bergues to miasto we Francji, położone w regionie Hauts-de-France, w departamencie Nord, kantonie Coudkerk-Branches. Położony dziesięć kilometrów na południe od Dunkierki i piętnaście kilometrów na zachód od granicy belgijskiej.

Bergues liczy sobie prawie cztery tysiące mieszkańców. Wszyscy porozumiewają się zarówno po flamandzku, jak i po francusku (przyczyna leży w historycznym pochodzeniu).

Sama nazwa ma korzenie flamandzkie i tłumaczy się na "zielone wzgórze". Holenderskie tłumaczenie jest nieco inne i odnosi się do "Gór św. Winok". Miejscowi nazywają rodzimą Brugię drugą Brugią we Flandrii.

Bergues (Francja) cieszy się łagodnym ciepłym klimatem morskim. Dzięki regularnym opadom deszczu okolica nie cierpi na suszę, a powietrze stabilizuje układ oddechowy i sercowo-naczyniowy.

Historia

Początki Bergues (Francja) sięgają pierwszego wieku. Legenda głosi, że syn bretońskiego króla o imieniu Saint Vinoc postanowił odizolować się na wzgórzu. To samo miejsce stało się później kapliczką

W 882 roku Baudouin Drugi, hrabia Flandrii, rozpoczął budowę fortyfikacji, ponieważ Normanowie najeżdżali terytorium. Udana obrona pozostawiła to miejsce w rękach flamandzkich. Czterdzieści lat później Baudouin IV ufundował kościół św. Wincentego, który później stał się kościołem Świętej Trójcy podstawa na budowę klasztoru.

Miasto rozwijało się dzięki opactwu i bliskości morza. W 1240 r. Bergues (Francja) uzyskało status miasta, a jego niezależność znalazła wyraz w powstaniu dzwonnicy. Jej dobre położenie geograficzne miało duży wpływ na handel. Miasto pełniło rolę portu i ośrodka włókienniczego w skali regionalnej. Produkowana wełna pomogła Bergues utrzymać się i zachować autonomię.

Upadek miasta

Ale wciąż Bergowi nie udało się zachować niezależnego statusu. Już w XVI wieku tereny te były oblegane i podbijane przez Alessandro Farnese. W 1668 roku na mocy pierwszego traktatu pokojowego w Akwizgranie portowe miasto Berg stało się częścią Francji. Ale nie wyszło to miastu na dobre, bo Dunkierka przyćmiła cały potencjał.

Późniejsze wydarzenia tylko wszystko psują. Bombardowania podczas dwóch wojen światowych zniszczyły około osiemdziesięciu procent miasta. Z pięknych niegdyś budowli pozostały jedynie ruiny. Pozostałe zabytki pozwalają cofnąć się w czasie i doświadczyć bogactwa Bergu.

Ale nie wszystko jest złe. Obecnie miasto przeżywa swój powrót w XXI wieku. Jego mieszkańcy skorzystali z kręcenia francuskiej komedii Bobarrot (2008). Film pokazuje mieszkańców miasteczka, ich offbeatowe akcenty i sposób życia w całej okazałości. W ten sposób Bergues we Francji stało się pomostem między dobrą komedią a zainteresowanymi turystami.

Zwiedzanie

Mimo strasznych wydarzeń ostatniego stulecia, niektóre z dziedzictw minionych wieków zachowały się w dobrym stanie. Dlatego na liście "mast-si" znalazły się:

Dzwonnica. Przetrwała inwazje, pożary i bombardowania. Szesnastego lipca budynek został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Melodiami carillonu można się cieszyć w poniedziałki lub dni świąteczne.

Wały obronne, które ciągną się przez ponad pięć kilometrów. Okazały średniowieczny budynek zaprojektowany przez Sébastiena le Pretre w XVII wieku.

Opactwo św. Winoków. A raczej to, co z niego zostało - dwie wieże i marmurowy portyk. Można wykazać się wyobraźnią i samemu zaprojektować skalę klasztoru.

Warto też zobaczyć pomnik Wdowy Bolesnej. Kobieta ta straciła na dżumę męża i czworo dzieci, a mimo swojego stanu pomagała innym chorym dzieciom w powrocie do zdrowia.

Miasto, które opisujesz jest miastem, które warto odwiedzić dla prawdziwego życia. Nie ma wieżowców ani neonów, ale za to mnóstwo autentycznych ludzi i trudna historia małego europejskiego miasta.