Prawodawstwo delegowane: pojęcie, znaczenie i istota

Ustawodawstwo delegowane w Rosji nie jest przewidziane w Konstytucji. W praktyce istnieją wyjątki, parlament może przekazać uprawnienia do stanowienia prawa rządowi i prezydentowi. Pod warunkiem, że powstała luka, którą należy pilnie wypełnić na podstawie przepisów konstytucyjnych. Dokument ten będzie stanowił akt prawny delegowany i musi zostać opublikowany w prasie urzędowej. Gdy nadejdzie czas i Duma uchwali ustawę zgodnie ze wszystkimi zasadami, ustawa, która wyczerpała swoje funkcje, zostanie uchylona.

Znaczenie terminu

Wyjaśnij znaczenie słowa kombinacja "prawodawstwo delegowane" pomogłoby tłumaczenie z łaciny pierwszego słowa, które oznacza delegowanie lub powierzenie komuś czegoś. Następują pewne działania, których wynik jest zapisywany w.

Wydarzenia takie jak te pokazują następujący obraz. Wiele krajów uznało, że tworzenie prawa jest dla parlamentu trudne, uciążliwe i czasochłonne.

Droga do wyjścia

W życiu zdarzają się sytuacje, które wymagają natychmiastowej reakcji i podejmowanie decyzji. Gdyby konstytucja pozwalała na delegowanie przepisów, przekazywanie uprawnień parlamentarnych organom rządowym o większej zdolności reagowania, wiele spraw i decyzji zostałoby przyspieszonych. Parlament, oczywiście, nie straci swojego znaczenia, nadal będzie kontrolował proces posuwania ustawy do przodu i zatwierdzania jej przez rząd.

Zazwyczaj taki schemat jest stosowany przy stanowieniu szybkiego prawa, natomiast inne funkcje zarządzania mogą być zdecentralizowane. We Włoszech postanowiono, że prezydent, korzystając ze swoich uprawnień, może ułaskawić przestępcę lub udzielić amnestii. Ale na świecie społeczeństwo jest tak niestabilne, często zmienia się ustrój państwa i uchwalane są nowe ustawy, z których przekształca się przepisy prawne.

Legalne prawo

Akty prawa delegowanego są szczególną formą tworzenia prawa. Proces ten podejmuje rząd danego państwa; jest do tego upoważniony przez własny parlament, który nadaje regulacjom moc prawną. Generalnie władza wykonawcza w państwach nie ma do tego kompetencji, ale izby autoryzują takie akty i przyjęte dokumenty stają się w pełni prawomocne.

Jedynie na poziomie doktrynalnym nie osiągnięto konsensusu w tej kwestii. Jurorzy patrzą na to zjawisko z różnych stron. Niektórzy postrzegają akty jako wynik instrukcji wydanej przez agencję rządową i otrzymanej od ustawodawcy.

Uprawnieni urzędnicy opracowują akt prawny, konieczny dla dziedzinę życia społecznego, która ma regulować określone przepisy prawa.

Uczeni należący do drugiej grupy nadają ustawodawstwu delegowanemu następujące znaczenie:

• Przepisy można wprowadzić, jeśli istnieje ustawa o delegowaniu uprawnień;
• Podmiot ten otrzymał uprawnienia legislacyjne.

W tym przypadku tworzy się akt prawny, aby określony organ, zamiast organu ustawodawczego, otrzymał uprawnienia do regulowania określonych stosunków społecznych i będzie stanowił prawo w celu rozwiązywania problemów.

Węższe ujęcie zjawiska, zdaniem autorów prac z tego zakresu jest bardziej właściwe i pokazuje, na czym polega istota i znaczenie aktów delegowanych.

Wyjaśniając zjawisko z pierwszego przykładu, izby nie przekazują swoich uprawnień legislacyjnych żadnemu organowi, przypisują zadanie opracowania rozporządzenia do kompetencji organu wykonawczego, wyznaczają mu termin i nie nadają mocy prawnej dokumentom.

W których krajach moc jest regulowana?

Ustawodawstwo delegowane w państwach obcych dzieli to zjawisko na 2 sposoby realizacji funkcji prawnych:

1. Parlament uchwala ustawę o ewentualnym przekazaniu uprawnień do sporządzenia aktu prawnego w określonym terminie.
2. Władza jest tylko domniemana.

Znajduje się to głównie w Konstytucjach:

1. Hiszpania.
2. Portugalia.
3. Włochy.
4. Francja.
5. Niemcy.

Konstytucja danego państwa powinna przewidywać i odzwierciedlać klauzulę, że władza wykonawcza może korzystać z uprawnień do tworzenia aktów.

Cechy charakterystyczne

Mechanizm ten działa w następujący sposób:

• Parlament jest proszony przez rząd o zgodę na stanowienie prawa;
• Izba rozpatruje wniosek, tworzy klauzulę zezwalającą, określającą czas obowiązywania niektórych ustaw dla poszczególnych spraw;
• uchwalane są rozporządzenia, otrzymują one władzę ustawodawczą.

Takie akty prawne działają z pewnymi cechami:

• Charakter delegowany, gdzie uprawnienia są zdecentralizowane;
• utożsamiane z prawem;
• regulować relacje w społeczeństwie;
• rozszerzyć działania na konkretne tematy;
• Publikacja jest pilna, efekt jest ograniczony do pewnego okresu.

Rząd monitoruje posłów, aby upewnić się, że nie dochodzi do nadużywania władzy. Jeśli stwierdzą naruszenie, wnoszą skargę do Trybunału Konstytucyjnego.

Ustawodawstwo delegowane w Zjednoczonym Królestwie

Anglia różni się od typu romańsko-germańskiego w tworzeniu prawa. Zjednoczone Królestwo odrzuciło sublegislacyjne tworzenie przepisów przez władzę wykonawczą. W kraju pierwotnie brakowało aktów prawnych stworzonych do egzekwowania przez.

Państwo ma tradycję decentralizacji uprawnień parlamentu do stanowienia regulacji:

• przez królową;
• Rząd;
• Ministerstwo.

Szczególną popularnością cieszą się obszary działania:

• zdrowie publiczne;
• ubezpieczenia społeczne;
• częściowa sprawiedliwość.

najwyższą formą tego aktu prawnego jest edykt wydawany przez radę w imieniu króla.

Jak funkcjonuje instytucja?

Jest to instytucja w Wielkiej Brytanii, która przekazuje część uprawnień Parlamentu odpowiednim organom o mocy prawnej równej ustawie. Dzięki temu sądownictwo ma wpływ na postanowienia, może obalić akt wykonawczy. W Anglii mamy do czynienia z regionalnym lub autonomicznym tworzeniem przepisów prawnych; są one opracowywane przez lokalne władze, instytucje i organizacje:

• Kościoła anglikańskiego;
• związek zawodowy;
• spółki kolejowe, budowlane, gazowe;
• stowarzyszenia prawnicze.

Dokumenty te należą do lokalnych, ich ważność rozpościera się na określonym terytorium, są podporządkowane członkom struktury, którzy uczestniczyli w ich uchwaleniu. Przepisy są regulaminami i przybliżają dokumentację wydawaną przez organy wykonawcze.

Prawnicy anglikańscy ocenili ten rodzaj gałęzi ustawodawczej, ponownie po stronie szybkości, z jaką orzeczenia są wydawane lub zmieniane. Skracają czas bez uciekania się do parlamentarnych zapewnień. Należy rozważyć ważność takich statutów i nie mogą one wykraczać poza wyznaczone im granice. W przepisach karnych występują imputacje, które dają podstawę do podejmowania decyzji przez sekretariat sądowy, dając możliwość postępowania z czynem w zależności od sytuacji.

Jak długo trwa pełnomocnictwo??

Każda czynność w orzecznictwie ma swoje ograniczenia. Legislacja, jakkolwiek delegowana, również istnieje przez pewien okres i może w każdej chwili przestać obowiązywać z jakiegoś powodu:

• Okres określony w ustawie upłynął - przepisy te zostały opracowane we Włoszech, Hiszpanii, Portugalii;
• stwierdzono zmiany tekstowe, konieczne są pilne zmiany - w Hiszpanii rząd został upoważniony do podjęcia takich działań;
• dymisja głównych urzędników w kraju;
• Parlament zostaje rozwiązany;
• Zostały uchwalone przepisy dotyczące przekazywania uprawnień.

Można stwierdzić, że ustawodawstwo delegowane oznacza różne możliwości tworzenia aktów prawnych. Wiele demokracji stosuje formę akceptowalną dla swojego systemu rządów, uwzględniając konstytucyjne zakazy i zezwolenia. W Rosji takie zjawisko istnieje i jest określane przez prawników jako prawo dekretowane.