Rozbiórka budynku: co jest uznawane za samowolę budowlaną, podjęcie decyzji o rozbiórce, porady prawne

Jeżeli osoba nie uzyska pozwolenia administracji regionalnej na wzniesienie budowli, to taka budowla jest oficjalnie uznawana za budowlę niedozwoloną. Mogą być oficjalnie zarejestrowane, ale tylko wtedy, gdy w trakcie budowy nie zostały naruszone przepisy budowlane. W przeciwnym razie nieuprawniony budynek zostaje rozebrany na mocy orzeczenia sądu. Taką decyzję, w pewnych sytuacjach, może podjąć nawet lokalna administracja. Powód w takich sprawach może być osobą publiczną lub prywatną.

Co to jest budynek nieuprawniony?

Zgodnie z art. 222 Kodeks cywilny nieuprawnioną budowę reprezentuje budynek, przy którego wznoszeniu naruszono następujące zasady:

• działka nie została zarejestrowana przez właściciela domu;
• Do zabudowy wybiera się teren, który nie jest przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe;
• dom został wzniesiony bez uprzedniego uzyskania odpowiedniego pozwolenia od władz państwowych;
• Właściciel niedozwolonego budynku mógł podczas budowy naruszyć wszelkie przepisy urbanistyczne i budowlane.

W pewnych sytuacjach właściciel takiego budynku może poprawić sytuację, w jakim celu dokonuje przebudowy lub szybko formalizuje teren. Jednak w większości przypadków rozbiórki dokonuje się na podstawie decyzji administracji lub sądu.

Podstawy do rozbiórki

Procedura jest przeprowadzana tylko na solidnych podstawach, które muszą być udowodnione w sądzie. To powód przygotowuje takie dowody i sporządza pozew o rozbiórkę niedozwolonej konstrukcji. Zazwyczaj za podstawę przyjmuje się następujące przyczyny:

• działka, na której wzniesiono budynek, należy do innej osoby;
• przedstawiciel gminy ujawnia, że dla konkretnego obiektu nie wydano pozwolenia na budowę;
• w związku z pomiarem katastralnym stwierdzono, że w trakcie prac naruszono ważne zasady i przepisy.

Nawet obecność jednego z wyżej wymienionych naruszeń postuluje powód rozbiórka nieruchomości.

Kiedy rozbiórka jest niedozwolona?

Wobec obiektu budowlanego, na który nie wydano pozwolenia, sąd nie może orzec nakazu rozbiórki pod następującymi warunkami

• budowla nie jest przedmiotem nieruchomości;
• budynek został oficjalnie zarejestrowany przez właściciela w Federalnym Urzędzie Rejestracji;
• właściciel budynku nie był świadomy różnych ograniczeń, które istniały na jego gruncie
• budynek reprezentowany jest przez dom mieszkalny wzniesiony na działce typu dacha, ale prawo do obiektu zostało zarejestrowane przed 2018 r. i nie zostały naruszone żadne wymogi budowlane.

Każda sprawa jest dokładnie analizowana i badana przez sędziego.

W jaki sposób podejmowana jest decyzja o rozbiórce budynku??

Rozbiórka budynku, na który nie wydano pozwolenia, może nastąpić tylko wtedy, gdy podjęte zostaną pewne kolejne kroki. Procedura jest dostępna tylko wtedy, gdy istnieje wyrok sądu lub dokument sporządzony przez przedstawiciela administracji regionalnej.

Sam proces podzielony jest na następujące etapy:

• Początkowo osoba zainteresowana, reprezentowana przez urzędnik lub osoba prywatna, która zgłasza roszczenie o rozbiórkę samowolnie postawionego budynku;
• Do petycji dołączono inne dokumenty potwierdzające sprawstwo powoda;
• Na rozprawie sądowej dokonuje się oceny dowodów posiadanych przez powoda i pozwanego;
• Jeśli sąd zdecyduje o rozbiórce budynku, procedurę tę przeprowadza wyłącznie właściciel budynku na własny koszt;
• Jeśli w sądzie nie uda się ustalić właściciela nielegalnego budynku, rozbiórki można żądać od właściciela działki, na której znajduje się budynek;
• Jeśli właściciel budynku odmówi rozbiórki, lokalna administracja może wystąpić z pozwem o sprzedaż gruntu i budynku na publicznej aukcji, więc nowy właściciel jest zmuszony do przeprowadzenia rozbiórki;
• Jeśli grunt jest wydzierżawiony, to dzierżawca musi rozebrać nieruchomość na własny koszt;
• W niektórych sytuacjach władze lokalne danego regionu same wykonują prace rozbiórkowe.

Rozbiórka budynku musi uwzględniać art. 55.Art. 30 i Art. 55.31 k.c.

decyzja administracji lokalnej

Nie zawsze wykonywana jest sądowa decyzja o rozbiórce niedozwolonej konstrukcji - czasem decyzję podejmuje lokalna administracja. Jest to jednak możliwe tylko w kilku przypadkach przewidzianych przez prawo. Przedstawiciel administracji ma obowiązek powiadomić o decyzji właściciela nieruchomości i właściciela gruntu.

Taka decyzja władz lokalnych jest podejmowana pod warunkiem, że obiekt jest wzniesiony na gruncie państwowym lub komunalnym. Ponadto tę metodę rozbiórki stosuje się, jeśli budynek mógłby wyrządzić szkody zdrowie lub życie ludzi.

od decyzji organu administracji właścicielowi obiektu przysługuje odwołanie do sądu, a sprawy takie rozpatrywane są w ciągu miesiąca od wniesienia pozwu.

Kto może występować jako powód?

Z wnioskiem o rozbiórkę niedozwolonego budynku mogą wystąpić różne osoby. Należą do nich:

• właściciel terenu, na którym znajduje się budynek;
• osoba, której prawa lub interesy zostały naruszone przez zachowanie integralności budynku
• przedstawiciel administracji lokalnej.

pozew został wniesiony bezpośrednio przeciwko osobie, która wzniosła konstrukcję. Jeśli nie wiesz, kto jest właścicielem nieruchomości, musisz wystąpić do sądu.

Termin rozbiórki obiektu budowlanego

Budynek bez zezwolenia musi zostać rozebrany w ciągu 3 miesięcy do roku. Konkretny termin jest ustalany przez sąd lub administrację lokalną.

Tak długi czas jest konieczny, aby dać właścicielowi budynku szansę na odwołanie się od decyzji władz.

Do którego sądu złożyć wniosek?

Przy wyborze sądu, w którym ma być wniesiona apelacja, bierze się pod uwagę następujące wymagania:

• Pozew składa się do sądu polubownego, jeśli stroną postępowania jest przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą lub spółka, ale przedstawiciel biznesu musi wykorzystywać budynek w celu osiągnięcia zysku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;
• Wniosek składa się do sądu rejonowego, jeśli pozwany jest obywatelem Rosji, który nie wykorzystuje struktury do generowania dochodów.

Wybierany jest sąd znajdujący się w miejscu, gdzie znajduje się niedozwolony budynek. Termin przedawnienia rozbiórki samowolnie wzniesionego budynku reprezentowany jest przez standardowy okres trzech lat. Bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się w momencie, gdy pozwany dowiedział się, że jego prawa zostały w jakikolwiek sposób naruszone prawa lub zainteresowania. W przypadku uchybienia terminowi, wniosek nie zostanie przyjęty przez sąd.

Zasady zgłaszania roszczeń

Jeżeli planowana jest rozbiórka obiektu i zostanie ona uznana za nieuprawnioną, ważne jest prawidłowe sporządzenie pozwu. Może być utworzony przez Zasady składania pozwu powinny być jasno określone przez władze lub prawników, adwokatów czy prokuratorów Osoby fizyczne, ale istnieją standardowe wymagania dla tego dokumentu:

• należy podać uzasadnienie wniosku w celu złożenia wniosku Twierdzenie to musi być dobrze uzasadnione i uargumentowane;
• Pozostawienie odniesienia do dokumentów regulacyjnych, potwierdzających prawidłowość działania powoda;
• opisano bezpośrednie otoczenie budynku oraz teren, na którym jest on usytuowany;
• adres budynku, jego powierzchnię, dane katastralne i inne parametry;
• roszczenie o rozbiórkę samowolnie wzniesionego budynku jest prawidłowo sformułowane.

Wniosek taki jest rozpatrywany w ciągu miesiąca. Wymagania obejmują konieczność uznania budowli za niedozwoloną, a także znaczenie rozbiórki obiektu.

Jakie inne wymagania mogą być uwzględnione?

Oprócz standardowego wymogu rozbiórki, w pozwie mogą być zawarte inne ważne warunki. Należą do nich:

• wypowiedzenie tytułu prawnego właściciela do budynku i gruntu, jeżeli sąd rozstrzygnie na korzyść roszczenia, zostaną dokonane niezbędne zmiany w jednolitym rejestrze państwowym;
• eksmisja osób, które są zameldowane i zamieszkują w nieuprawnionym budynku, w przeciwnym razie komornik nie będzie mógł wyegzekwować decyzji sądu o jego rozbiórce;
• Jeżeli pozwany z różnych powodów odmawia wykonania wyroku, powód może żądać natychmiastowej egzekucji;
• Jeżeli budowa zagraża życiu lub zdrowiu innych osób, powód może żądać natychmiastowego wykonania decyzji.

Sąd nie zawsze spełnia absolutnie wszystkie wymagania powoda. Nierzadko zdarza się, że sędzia odmawia natychmiastowego wykonania orzeczenia, ponieważ nie ma ku temu istotnych powodów.

Wysokość cła państwowego

Za wniesienie pozwu powód musi uiścić opłatę. Wysokość kwoty zależy od miejsca złożenia wniosku:

• Jeśli powód wystąpi do sądu arbitrażowego, będzie musiał zapłacić 6 tys. ruble. w formie opłaty;
• 300 rubli za złożenie petycji w sądzie. Opłata za wniesienie pozwu o rozbiórkę niedozwolonej konstrukcji zostaje zwiększona do 6.000 rubli. RUB.

Jeżeli do pozwu nie zostanie dołączone pokwitowanie potwierdzające uiszczenie opłaty, wniosek nie będzie rozpatrywany przez sąd.

Jakie dokumenty są załączone?

Do pozwu należy dołączyć dokumenty, które potwierdzają prawidłowość i zasadność roszczeń powoda. Najczęściej przygotowywana jest następująca dokumentacja:

• dokumenty potwierdzające własność gruntu, jeśli powód jest właścicielem gruntu;
• opinię instytucji eksperckich na temat naruszeń różnych norm w procesie budowlanym;
• Korespondencja z pozwanym wskazująca, że właściciel gruntu nie wyraził zgody na zabudowę nieruchomości;
• Inne dokumenty, które zależą od charakteru sprawy.

To właśnie za pomocą kompetentnie przygotowanej dokumentacji powód będzie mógł potwierdzić zasadność ich wymagania. Dodatkowo zaleca się stosowanie pomoc i porady prawników, aby wygrać sprawę sądową.

Wniosek

rozbiórka niedozwolonych konstrukcji jest możliwa na podstawie decyzji sądu lub decyzji administracji regionalnej. Muszą istnieć uzasadnione powody, poparte oficjalnymi dokumentami. Każdy pozwany może się odwołać.

Właściwa rozbiórka odbywa się przy użyciu specjalnego sprzętu w ściśle określonym czasie. Pozwany nie jest uprawniony do stwarzania jakichkolwiek przeszkód.