Szczepienie przeciwko śwince: kiedy należy się zaszczepić, rodzaje szczepionek, kalendarz szczepień

To, czy dzieci potrzebują szczepień, zależy od decyzji każdej matki. Medycy nalegają na szczepienia i mówią, że to szansa na uniknięcie wielu chorób w dorosłym życiu. Pojedyncze szczepienia oszczędzają czas i pozwalają uniknąć szeregu przykrości, przez które dziecko musiałoby przejść, gdyby każda szczepionka była podawana oddzielnie. Dowiadujemy się, kiedy podaje się szczepionkę przeciw odrze, śwince, różyczce i jak jest ona tolerowana przez niemowlęta i dzieci Dzieci w wieku przedszkolnym wiek.

Harmonogram szczepień

Wykaz i terminy szczepień określa Ogólnopolski Kalendarz Szczepień. Dokument ten został zatwierdzony przez Ministerstwo Zdrowia Federacji Rosyjskiej i określa harmonogram działań profilaktycznych dla obywateli. Podstawowe szczepienia zalecane przez pediatrów i ministerstwo odpowiedzialne za Zdrowie Szczepionkę podaje się w pierwszym dniu życia, w 1, 2 i 6 miesiącu życia:

• Zastrzyki przeciw WZW B podawane w pierwszym dniu życia, w pierwszym, drugim i szóstym miesiącu życia.
• Szczepienie przeciwko gruźlicy podawane jest od trzeciego do siódmego dnia życia dziecka.
• Szczepienia przeciwko chorobie pneumokokowej podawane są w drugim, a następnie w czwartym i pół miesiącu życia.
• Szczepienia przeciwko błonicy, krztuścowi, tężcowi wykonuje się w trzecim, czwartym i pół oraz szóstym miesiącu życia.
• Szczepienia przeciwko polio podawane są również w 3, 4,5 i 6 miesiącu życia.
• Szczepionkę przeciw odrze i śwince podaje się raz w roku.
• Ponowne szczepienie przeciwko zakażeniu pneumokokowemu wykonuje się w 1 roku i 3 miesiącu życia.
• Na polio szczepi się ponownie w wieku 1,5 roku, w wieku roku i 8 miesięcy oraz w wieku 14 lat.
• Szczepienia przeciwko błonicy, krztuścowi i tężcowi są również konieczne w wieku 1,5, 6 i 14 lat.
• Zgodnie z harmonogramem, odra-świnka-rubella-parotitis jest podawana ponownie w wieku 6 lat.
• W wieku sześciu lat przeprowadzane są również szczepienia przeciwko gruźlicy.

Zagrożenie dla ludzi

Wszystkie trzy choroby mogą mieć poważne konsekwencje, a ponieważ są przenoszone przez kropelki powietrza, ryzyko zachorowania jest dość wysokie. Objawy każdej dolegliwości są inne.

Odra charakteryzuje się zapaleniem błon śluzowych jamy ustnej i dróg oddechowych, gorączką i lekko różową wysypką. Obniża odporność organizmu, powoduje powikłania bakteryjne, zapalenie wątroby, tchawicy, zapalenie mózgu, panewki.

Measles powoduje czerwone krostki, odurzenie i obrzęk węzłów chłonnych. Kobieta w ciąży, która zachorowała na różyczkę, może przenieść chorobę na płód, co prowadzi do wad rozwojowych lub śmierci dziecka in utero.

Świnka wpływa na układ nerwowy, mózg, ślinianki przyuszne i jądra, powodując niepłodność u mężczyzn.

Measles

Jest to zakażenie wirusowe, którym w 99,9% przypadków można się zarazić przez kontakt z osobą chorą. Główne objawy to niewielka wysypka, ogólne złe samopoczucie, gorączka i zaczerwienienie spojówek. Sama choroba nie jest groźna i tylko w skrajnych przypadkach wymaga pobytu w szpitalu. W przypadku wystąpienia powikłań mogą one być śmiertelne. Do stanów tych najczęściej należą: zapalenie mózgu, biegunka z ciężkim, zagrażającym życiu odwodnieniem, zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc, częściowa ślepota.

Rosyjska szczepionka przeciwko odrze nazywana jest "szczepionką przeciwko śwince", ponieważ chroni również przed świnką. Krajowa firma farmaceutyczna produkuje również mono-medykament przeznaczony wyłącznie do szczepień przeciwko odrze. Rosyjskie polikliniki stosują czasem francuską szczepionkę Ruvax. W przeciwieństwie do wersji krajowej, produkt importowany powstaje w zarodku jaja kurzego, co może być przeciwwskazane u dzieci z niepożądaną reakcją na białko. Embrion przepiórki japońskiej wykorzystywany jest do produkcji rosyjskiego leku.

Świnka

Druga nazwa tej choroby to świnka. Jest to choroba wirusowa, należąca do tej samej grupy zakażeń co odra, różyczka i ospa wietrzna. Świnka zwykle wpływa na gruczoły wewnątrz ciała. Ślinianki, trzustka lub jądra są najczęściej dotknięte u chłopców. Ponieważ świnka występuje od trzeciego do ósmego roku życia, konieczne jest przestrzeganie kalendarza szczepień. W wieku, w którym zalecane jest szczepienie Najczęstszą z nich jest świnka Liczba osób, które zachorowały na świnkę. Ryzyko wzrasta, gdy dziecko uczęszcza do przedszkola, szkoły wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz do miejsc publicznych z dużym tłumem ludzi, ponieważ zakażenie przenosi się drogą kropelkową w powietrzu. Niemowlęta czasami zarażają się poprzez przedmioty, takie jak zabawki dziecięce.

Początkowe objawy są podobne do tych, które występują w każdej infekcji wirusowej. Pojawia się gorączka, bóle głowy i pogarsza się Stan ogólny. Ślinianki przyuszne puchną dalej i twarz wygląda na bardzo tłustą, a oczy często stają się wąskie.

Powikłania występują, gdy choroba rozprzestrzenia się na trzustkę, charakteryzując się bólem w lewym boku i wymiotami. Może wystąpić utrata słuchu. Zapalenie jąder u chłopców i jajników u dziewcząt może mieć poważne konsekwencje, zwłaszcza jeśli choroba pojawi się w okresie dojrzewania. Zapalenie opon mózgowych może wystąpić w przypadku uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, które w większości przypadków można wyleczyć, jeśli w porę udamy się do szpitala.

Zazwyczaj szczepionka przeciwko śwince jest zawarta w produkcie krajowym i zapewnia natychmiastową ochronę przed odrą i świnką lub jest podawana jako część trójskładnikowego importowanego liofilizatu.

Rubella

Wirus ten ma najdłuższy okres inkubacji i może zaszkodzić zarówno dzieciom, jak i dorosłym. Kobiety w ciąży i płód in utero mogą być szczególnie podatne na działanie wirusa. W 80% przypadków różyczki w pierwszym trymestr ciąży W przypadku zarażenia się wirusem MMR, może on doprowadzić do poronienia, śmierci lub wad wrodzonych dziecka. Dlatego tak ważne jest nie tylko dla dzieci, ale i dla dorosłych ponowne szczepienie przeciwko odrze, różyczce i śwince, które powinno być wykonywane co dziesięć lat.

Dostępne jako jednoskładnikowa szczepionka produkowana w kraju lub jako produkt importowany zawierający trzy żywe gatunki wirusa.

Szczepionka

O tym, kiedy dostępne są szczepienia przeciwko odrze, śwince, różyczce i zapaleniu płuc można dowiedzieć się z Krajowego Kalendarza Szczepień. Tam można dowiedzieć się, kiedy podaje się szczepionkę w pierwszym roku życia i w szóstym roku życia.

Niestety, nie ma rosyjskiej produkcji szczepionki trójskładnikowej. Jeśli pójdziesz do Publiczna służba zdrowia Jeśli kwalifikujesz się do bezpłatnych szczepień i chciałbyś je otrzymać, otrzymasz dwa zastrzyki. Jedna strzykawka będzie zawierała jednoskładnikowy roztwór natywny dla odry, a druga dwuskładnikową zawiesinę dla różyczki i świnki. Nie wolno mieszać tych dwóch szczepionek w celu podania ich pojedynczo, ponieważ może to spowodować różne działania niepożądane.

Twój pediatra może zalecić jedną z importowanych szczepionek, które są również stosowane w przypadku odry, różyczki i świnki. Nazwy szczepionek sprzedawanych w Rosji nie są tak popularne. Najbardziej znane z nich to:

1. MMR II - opracowana w USA, ale produkowana obecnie w Holandii. Skrót oznacza measles, mumps, rubella, czyli odra, świnka, różyczka. Wirusy w szczepionce są atenuowane, co nie powoduje choroby, a jedynie sprzyja powstawaniu ochronnych cząsteczek białka. Wszystkie trzy wirusy są mieszane w liofilizacie. Dodaje się składniki takie jak sorbitol, sacharoza, neomycyna, surowica zarodków cielęcych i albumina. Jeśli szczepionka zostanie podana niemowlęciu zgodnie z zatwierdzonym przez Rosję kalendarzem, czyli w wieku 1 roku, szczepionka przeciwko odrze, śwince i parwowirozie tego producenta będzie działać do jedenastego roku życia.
2. "Prioryx" to żywa szczepionka belgijskiego producenta przeciwko trzem chorobom. Wirusy w składzie jak w poprzednim wariancie są atenuowane. Dodatkowe składniki to białko jaja kurzego i siarczan neomycyny. Preparat może być stosowany zarówno do szczepień rutynowych, jak i do szczepień interwencyjnych osób, które w ostatnim czasie miały kontakt z osobami chorymi.

Planowana administracja

Jeśli zapytamy rosyjskie matki, kiedy otrzymują szczepionkę przeciwko odrze, śwince, różyczce i zapaleniu płuc, większość z nich przypomni sobie, że z taką szczepionką zetknęły się w drugim roku życia dziecka. Ten wiek uważa się za optymalny, ponieważ we wczesnym dzieciństwie dziecko jest najbardziej narażone na infekcje.

Eksperci zwracają jednak uwagę, że pojedyncze szczepienie nie zapewnia dziecku odpowiedniej ochrony. Dlatego też, zgodnie z wyżej wymienionym kalendarzem, ponowne szczepienie wirusami atenuowanymi należy wykonać po ukończeniu przez dziecko 6 roku życia. Szczepionka na całe życie nie jest uważana za skuteczną. Niektórzy ludzie mogą pozostać wolni od choroby przez 10 lat, inni przez 25 lat. Czas trwania działania jest określony wyłącznie przez specyficzne cechy organizmu.

Dziecko może mieć przez jakiś czas zwolnienie lekarskie od szczepień. W tym przypadku osłabione wirusy podaje się dopiero po upływie tego okresu. Wiek ponownego szczepienia na odrę, różyczkę i świnkę nie ma znaczenia dla dziecka. Uważa się, że odstęp między kolejnymi szczepieniami powinien wynosić co najmniej cztery lata.

Szczepionkę podaje się albo poniżej łopatki, albo w prawy bark.

Przygotowanie

Wizyty w miejscach publicznych powinny być odwołane na kilka dni przed szczepieniem. W dniu szczepienia dziecko powinno zostać zbadane w domu, a następnie udać się do pediatry. Profesjonalnie zbadają stan dziecka, osłuchają Cię i zmierzą temperaturę dziecka. W razie wątpliwości lekarz zleca wykonanie badań laboratoryjnych liczba krwi, i może również zalecić wizyty u specjalistów. Dzieci z nieprawidłowościami układ nerwowy Zawsze należy udać się do neurologa, który przepisze leki przeciwdrgawkowe. Dzieci z chorobami przewlekłymi mogą być szczepione w czasie remisji. W tym przypadku szczepienie może być podane w połączeniu z leczeniem ogólnym.

Co można, a czego nie można robić w dniu szczepienia

Wskazane jest, aby nie opuszczać szpitala od razu, ale pozostać w pobliżu przez pół godziny. Nie jest konieczne kąpanie dziecka. Jeśli jednak jest to konieczne, lepszy będzie prysznic bez mydła. Nie należy podawać czekolady, owoców cytrusowych i innych alergenów oraz pokarmów, które są nowe dla dziecka. Spacer na świeżym powietrzu jest możliwy, ale z dala od dużych tłumów ludzi. Należy również unikać wizyt w sklepach i na placach zabaw dla dzieci.

Stan po wstrzyknięciu

Po podaniu szczepionki przeciw odrze, śwince, różyczce i zapaleniu płuc niemowlęta różnie ją znoszą. Są one związane zarówno z indywidualnymi różnicami w organizmie, jak i ze szczepionką. Ewentualne skutki szczepienia w wieku 6 lat nie różnią się zbytnio od szczepienia niemowląt. Małe dzieci mogą zachorować na powikłania bakteryjne, takie jak zapalenie ucha środkowego, zapalenie oskrzeli, ból gardła i wysypka w miejscu wstrzyknięcia. U niektórych dzieci może wystąpić reakcja na określony składnik szczepionki.

Powikłania po komponencie szczepionki przeciwko odrze

Po szczepieniu przeciwko odrze, śwince, różyczce i parodii w 1. roku życia reakcje są różne i mogą wystąpić na różne składniki szczepionki. Pojawia się komponent Measles:

• Obrzęk i zaczerwienienie przez kilka dni.
• Pojawienie się kaszlu w szóstym dniu.
• Nosebleed.
• Gorączka.
• Zmniejszony apetyt.
• Wysypka.
• Powiększone węzły chłonne.
• Zaczerwienienie gardła.
• Skurcze.
• Obrzęk Quincke`a.

Reakcja na ochronę przed świnką

Niezależnie od tego, czy jest podawany jako drugi zastrzyk w wieku 6 lat, czy pierwszy w wieku 1 lat, problemy pojawią się w ten sam sposób. Pediatrzy informują, że nieprzyjemne objawy występują rzadko. W większości dobrze tolerowane u małych dzieci. Zdarzają się jednak przypadki, że po ośmiu - dziesięciu dniach matki stwierdzają wzrost ślinianek, katar, ból głowy, osłabienie, nudności i wymioty, skurcze i gorączkę.

Jak organizm reaguje na zastrzyk przeciw różyczce

Szczepienie jest oczywiście skuteczną metodą ochrony przed odrą, różyczką, świnką i gorączką odrową. Powikłania są rzadkie, zwłaszcza w przypadku komponentu różyczkowego. Mogą one występować w postaci gorączki, obrzęku węzłów chłonnych, bólu stawów. Sporadycznie może pojawić się różowa wysypka.

Matki powinny pamiętać, że niektóre reakcje, takie jak wysypka i gorączka, są normalne i nie stanowią powodu do niepokoju. Leczenie objawowe, takie jak obniżenie gorączki, podawanie dziecku środków przeciwbólowych, leków na alergie lub stany zapalne, może i powinno być oczywiście podane.

Poważne stany, w których występują drgawki, utrata przytomności, silny ból, wymagają skierowania do specjalisty, a w niektórych przypadkach natychmiastowego wezwania pogotowia ratunkowego.

Przeciwwskazania

Każdy pediatra przepisze szczepienia. Istnieją jednak przypadki, w których szczepienie powinno być odłożone lub w ogóle nie podane. Do przeciwwskazań należą:

1. Zalecane przez lekarzy ze względu na ciężki stan dziecka tuż po urodzeniu.
2. Powikłania poprzedniego szczepienia.
3. Choroby onkologiczne.
4. AIDS.
5. Alergia na białko jaja i aminoglikozydy.
6. OSTRE INFEKCJE DRÓG ODDECHOWYCH.
7. Chemioterapia.
8. Podawanie składników krwi lub immunoglobuliny.

Jakie szczepienia wykonuje się w szkole

Dziecko zazwyczaj trafia do placówki edukacyjnej już częściowo zaszczepione. Jeśli matka odmówiła zaszczepienia swojego dziecka, powinna zastanowić się nad konsekwencjami. Dołączając do dużej grupy ludzi, nieszczepiony uczeń jest narażony na duże ryzyko zarażenia się różnymi chorobami. Oprócz wzmożonych interakcji społecznych, odporność obniżają wszelkiego rodzaju stresy fizyczne i psychiczne. Szczepienia mogą nie zapobiec chorobie, ale mogą pomóc w jej leczeniu w łagodniejszej formie.

Dziecko przed rozpoczęciem nauki w szkole musi posiadać książeczkę szczepień na WZW B, gruźlicę, polio, krztusiec, błonicę, tężec, różyczkę, odrę i świnkę.

W okresie szkolnym, jeśli uczeń miał wszystkie szczepienia zgodnie z planem, odbywają się dwa szczepienia przypominające: przeciwko polio i przeciwko błonicy, krztuścowi, tężcowi. Ponadto przeprowadzane są coroczne badania przesiewowe w kierunku gruźlicy metodą Mantoux lub Dyskintest. Testy pomagają określić, czy organizm jest zakażony prątkami gruźlicy.

Wszelkie manipulacje medyczne przy dziecku, w tym szczepienia lub próby tuberkulinowe, muszą być wykonywane tylko za pisemną zgodą rodzica lub przedstawiciela ustawowego.

Czasami uczniowie otrzymują szczepionkę przeciwko grypie. Pediatrzy stwierdzają, że wirus ten może powodować wiele kłopotów i powikłań, dlatego zalecają matkom zgodę na tego typu szczepienie.

Zazwyczaj po ukończeniu 14 roku życia uczniowie nie otrzymują żadnych szczepień z wyjątkiem szczepionki przeciwko grypie. Można go zaszczepić ponownie dopiero w starszym wieku. Od 2013 roku pojawiły się jednak nowe zalecenia, aby szczepić dziewczęta już od 15 roku życia szczepionką przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego. Taka szczepionka może zapobiec chorobie, ale nie może jej wyleczyć. Dlatego tak ważne jest, aby zaszczepić się przed stosunkiem seksualnym.

Cechy szczególne

Należy zaznaczyć, że wszystkie opisane powyżej szczepionki mogą być podane tego samego dnia, co inne szczepionki pojawiające się w kalendarzu szczepień. Jedynym wyjątkiem jest BCG, które nie może być podawane w tym samym czasie. Potrzebuje również być świadomym, Że transfuzje mogą być podawane trzy miesiące przed lub dwa tygodnie po szczepieniu.

Poważne reakcje poszczepienne na szczepienie PDA są zwykle rzadkie. W większości przypadków występuje łagodny obrzęk w miejscu wstrzyknięcia i zaczerwienienie, które ustępuje po kilku dniach.