Jak uprawiać grzyby herbaciane w domu

W kuchni większości radzieckich rodzin, na parapecie lub na stole można było zobaczyć trzylitrowy słój, starannie przykryty gazą. W tym przezroczystym pojemniku znajdowało się coś, co na pierwszy rzut oka przypominało grubą meduzę. Pojawił się w żółtawym roztworze, który był orzeźwiający i miał przyjemny kwaśny smak. Wierzono, że ten "herbaciany kvass" leczy wszystkie dolegliwości. Napar z gargulca na gardło na przeziębienia i bólu gardła, stosowano jako krople na katar w nosie, a także spożywano przy zaburzeniach trawienia i zaparciach. Stosowano go w leczeniu stanów zapalnych skóry i trądziku. Wielu nazwało ten cudowny grzyb herbaciany. I był u szczytu popularności, dopóki nie zaczął być wypierany przez "Pepsi" и "Fanta".

Dlaczego grzybek herbaciany cieszy się teraz ponownym zainteresowaniem?? Tak, ponieważ ludzie stali się coraz bardziej przez zainteresowanie zdrowym odżywianie. Dlatego wielu naszych współobywateli zaczęło się zastanawiać, gdzie uzyskać grzybek herbaciany, jak go pielęgnować i jeść.

co to jest?

Grzybek w słoiku na pierwszy rzut oka nie wydaje się być gatunkiem rośliny, a może należy do królestwa zwierząt? Ta substancja wygląda bardzo podobnie do meduzy. Jego podobieństwo wpływa bezpośrednio na nazwę naukową grzyba domowego: medusomycetes. Nieoficjalnie znany jest jako gąbka japońska, meduza herbaciana, grzyb morski, grzyb indyjski, mandżurski i japoński, a także fango i kombucha.

Ta żywa istota to nic innego jak dyskowa, gęsta masa jasnego, warstwowego śluzu, którego górna warstwa jest błyszcząca i gładka. Medusomycetes osiągają kilka centymetrów grubości. Wzdłuż korpusu grzyba herbacianego znajdują się małe kiełki.

Pod względem modyfikacji biologicznej meduza ta określana jest jako zoogel. W jego ciele znajduje się kolonia bakterii i grzybów, które przetwarzają cukier. W dolnej części meduzy znajduje się strefa kiełkowania. Przypomina dyndające nitki, które są tworzone przez kolonie bakterii. Grzyb rośnie stabilnie, ponieważ odżywia się. Może to spowodować, że w końcu wypełni całą przydzieloną mu przestrzeń. Medusomycetum może ważyć do 100 kg, gdy jest używane komercyjnie.

Biologia widzi w tym stworzeniu doskonały przykład symbiozy. Przecież tworzą go grzyby drożdżowe i bakterie octowe. Razem rozwijają się w pożywnym, słodkim środowisku. W tej symbiozie drożdże stale wędrują. W efekcie następuje przemiana cukru w dwutlenek węgla i alkohol. Ta ostatnia substancja jest ulubionym pokarmem bakterii kwasu octowego. Utlenia alkohol, przekształcając go w kwas octowy. W rezultacie otrzymujemy lekko kwaśny roztwór, zawierający śladowe ilości alkoholu, dwutlenku węgla i pozostałości cukru.

Pochodzenie

Nie wiadomo kiedy i gdzie ludzie po raz pierwszy zetknęli się z tym grzybem. Według jednych relacji odkryto ją na Cejlonie, a według innych w Tybecie. Pierwsza pisemna wzmianka o tym grzybie pochodzi z 250 roku naszej ery. B.C.э. Jednak dopiero w 1913 roku został on opisany z biologicznego punktu widzenia.

W Chinach, Japonii i Indiach uważano go za "eliksir nieśmiertelności". Zoogloea dotarła do Rosji w XIX wieku. Oślizgła narośl została przywieziona na teren naszego kraju przez żołnierzy biorących udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. Przepadali za orzeźwiającym napojem o kwaśnym smaku, który występował na Dalekim Wschodzie. Dlatego też przywieźli niezwykłą substancję do swojej ojczyzny. Po rozprzestrzenieniu się grzybka herbacianego w całej Rosji, trafił on również do Europy. Swoją drogą, nawet dziś zamawia się go w restauracjach i kupuje w aptekach.

Gatunek

Dziwny organizm jest badany przez naukowców od ponad wieku. W ten sposób w Rosji w XIX wieku odkryto trzy odmiany zoogloea. Pierwszym z nich jest chiński grzybek herbaciany. Jest to ciężka, oślizgła masa. Drugi to indyjski ryż morski. Formacja ta wygląda jak przezroczyste sople. Trzecim rodzajem zoogloea jest tybetański ryż mleczny. Powstały twór wizualnie przypomina twaróg i jest wykorzystywany do fermentacji mleka.

Skład

Jak wspomniano wyżej, domowy grzybek to substancja, w skład której wchodzą drożdże i bakterie octowe. Produkowany przez nich "magiczny napój", który smakuje bardzo podobnie do klasycznego kwasu chlebowego, zawiera oprócz kwasu octowego i alkoholu etylowego takie składniki jak

• Kwasy organiczne (pirogronowy, mlekowy, glukonowy i inne):
• witamina B1;
• witaminę C;
• lipidy (stearyny, fosfatydy, kwasy tłuszczowe);
• pigmenty w postaci chlorofilu;
• enzymy;
• poli- i monosacharydy
• kofeina;
• garbniki;
• naturalne substancje antybiotyczne.

Właściwości użytkowe

Do czego potrzebne są nam domowe pieczarki?? Oprócz zapewnienia orzeźwiającego napoju, substancja ta jest stosowana jako łagodny środek przeciwbakteryjny. Dzięki zawartym w nim enzymom, grzybek herbaciany może poprawić trawienie. proteaza zawarta w napoju rozkłada białka na aminokwasy, amylaza jest aktywna w trawieniu węglowodanów, a katalaza pomaga rozkładać nadtlenek wodoru, toksyczną substancję wytwarzaną w organizmie człowieka podczas różnych procesów oksydacyjnych.

W 1929 r. Naukowiec Germani przeprowadził eksperyment. Badacz celowo otruł swoje zwierzęta testowe - kota, psa, królika i szczura - witanolem. Po tym czasie poziom cholesterolu we krwi zwierząt znacznie wzrósł. Na pewno by potem umarli. Naukowiec podał im jednak napar z grzybka chińskiego. Preparat ten obniżał poziom cholesterolu u zwierząt do poziomu zbliżonego do normalnego.

W latach 50. XX wieku pewien badacz celowo otruł witanetolem kota, psa, królika i szczura. W Zakładzie Mikrobiologii Instytutu Zooweterynaryjnego w Erywaniu profesor Shakaryan i docent Danielyan opracowali szereg metod wykrywania aktywnego składnika roztworu grzybka herbacianego. Zastosowano dla nich metodę adsorpcji z wykorzystaniem żywic jonowymiennych. Naukowcom udało się wyizolować dość skuteczne środki antybakteryjne, a mianowicie krystaliczną bakteriobójczą KM, CB i CA, które nie mają właściwości toksycznych.

Mniej więcej w tym samym okresie profesor Naumowa zainteresowała się właściwościami leczniczymi grzybka herbacianego. Na potrzeby eksperymentu zaraziła świnki morskie zakażeniem pneumokokowym, błonicą, bakteriami błonicy oraz zakażeniem salmonellozą u myszy. Po tym Naumowa podała zwierzętom preparat z grzybów herbacianych. Po kilku dniach uzyskała pozytywne wyniki w 80 proc. przypadków.

Jakie inne pozytywne właściwości ma grzybek herbaciany? Według doniesień medycznych, przyjmowanie tego napoju dostarcza organizmowi bezpiecznych kwasów, które mogą rozpuszczać toksyny, a także wzmacniają naczynia krwionośne tkanek naszego ciała, dzięki czemu stają się one mocniejsze i nie krwawią. Ponadto substancja ta zawdzięcza swoje właściwości lecznicze witaminom takim jak C, D, PP, a także grupa witamin В. Ze względu na obecność kwasu glukonowego napój z grzybka herbacianego aktywuje procesy metaboliczne w organizmie i zwiększa wydajność tkanki mięśniowej. Ponadto zaletami rozważanego środka jest to, że jest on antybiotykiem pochodzenia naturalnego.

Według jego recenzji, grzybek herbaciany jest doskonałym środkiem odstresowującym. Reguluje pracę nerek i wątroby, wzmacnia układ odpornościowy i zwiększa witalność człowieka. Symbioza bakterii działa jako doskonały środek przeciwbakteryjny, przeciwskurczowy i przeciwzapalny. Poprawia pracę przewodu pokarmowego, likwiduje zawroty i bóle głowy, normalizuje poziom cholesterolu we krwi.

Grzybek herbaciany w warunkach domowych przynosi korzyści na zapalenie stawów Jako profilaktyka reumatycznej choroby serca, zapalenia stawów, reumatyzmu, miażdżycy i zapalenia wielostawowego. Jego stałe stosowanie może uratować osobę od bezsenności, regulować stolec, wyeliminować wzdęcia, przewlekłe biegunki i zaparcia.

Ponadto napój z kombuchy wspaniale gasi pragnienie i szybko tłumi uczucie głodu. Roztwór leczniczy może być stosowany przy anginie, katarze, zapaleniu krtani i bólu gardła. Napój z grzybów herbacianych może wyleczyć te choroby szybciej niż preparaty chemiczne. Roztwór kombuchy łagodzi również bóle w sercu.

Działania niepożądane

Grzybek herbaciany i ma przeciwwskazania. Recenzje osób, które zażywały ten napój wskazują, że nie należy go stosować w ostrych fazach chorób przewodu pokarmowego oraz przy indywidualnej nietolerancji.

Konieczne jest zaprzestanie stosowania roztworu grzybka herbacianego:

• gdy pojawia się żółtaczka;
• na nudności i wymioty.

Lekarze surowo zabraniają picia roztworu kombuchy osobom z osłabionym układem odpornościowym, chorym na AIDS, po operacjach i poważnych chorobach. Nie stosuj napoju, jeśli masz przewlekłą biegunkę, alkoholizm lub zespół ciasnego jelita.

Jak wyhodować grzybka herbacianego od podstaw w domu? Możesz użyć jednej z czterech metod. Przyjrzyjmy się bliżej.

Od słodkiej herbaty

Jak uzyskać pływające, meduzopodobne stworzenie? Uprawa grzybów herbacianych w domu nie jest trudna. Będziesz potrzebował wody, cukru, powietrza, ciepła i dobrej opieki. Ale najważniejszym składnikiem powinien być oczywiście liść herbaty.

Przede wszystkim przygotowujemy pojemnik na nasz napar. To musi być trzylitrowy słoik. W przypadku grzybka herbacianego należy go wstępnie umyć sodą oczyszczoną. Należy również przygotować kawałek gazy. Po tych czynnościach zaparzamy herbatę, zalewając litrem wrzącej wody dwie łyżeczki średnio lub grubo liściastego surowca. Proces infuzji powinien trwać co najmniej 10-15 minut. Powstały napar należy dokładnie przecedzić i dodać 2-3 łyżki. łyżki cukru. Ważne jest, aby schłodzić herbatę, aż osiągnie temperaturę pokojową. Następnie napój należy przelać do suchego słoika. Należy ją przykryć gazą złożoną kilkakrotnie, a tkaninę obwiązać nitką lub gumką wokół obręczy.

Słoik należy postawić w miejscu chronionym przed światłem, gdzie temperatura utrzymuje się na poziomie 25 stopni Celsjusza. Po 3-5 dniach na powierzchni herbaty zacznie się tworzyć oleisty film. To jest przyszły grzybek herbaciany. Po 6 tygodniach urośnie, a jego membrana wzmocni się na tyle, że zacznie przekształcać zwykłą herbatę w cudowny napój, wypełniony bąbelkami gazu. Jak prawidłowo uprawiać grzybek herbaciany? Istotne jest, aby temu procesowi towarzyszył całkowity odpoczynek. Nie należy niepotrzebnie przenosić ani zmieniać układu słoika.

Z owoców dzikiej róży

Jak w w domu aby zrobić grzybek do herbaty? Esencja ta może być również przygotowana z wykorzystaniem owoców dzikiej róży. Możesz użyć nie tylko szklanej butelki, ale także kolby termosu.

Do przygotowania medusomycetes potrzebne będzie zaparzenie herbaty poprzez dodanie do wrzącej wody dużej łyżki jej liści. Po 10-15 minutach napar należy przefiltrować rozcieńczając 2 łyżki. л. cukier. Po ostudzeniu herbaty należy ją przesypać do naczynia, w którym 15-25 hipsów. Następnie słoik należy przykryć gazą i umieścić w ciepłym, chronionym przed słońcem miejscu. W ciągu 1-1,5 miesiąca. w tym pojemniku grzybek herbaciany będzie rósł i twardniał.

Do jego przygotowania można również użyć termosu. Należy wypełnić go 15-20 owocami dzikiej róży i zalać wrzącą wodą lub gorącą, przecedzoną herbatą. Kolba powinna być zakorkowana i pozostawiona na długi okres (6-8 tygodni). Po tym okresie można wyjąć z pojemnika śluzowaty "krążek", którego średnicę można zwiększyć umieszczając taką formację w 3-litrowym słoiku.

Od piwa na żywo

Jest to najprostszy przepis na grzybek herbaciany, który ma gwarantowane rezultaty. Aby przygotować medusomycetes, trzeba wziąć sto gramów niepasteryzowanego piwa i przelać je do trzylitrowej puszki. Należy dodać łyżkę stołową sfermentowanego wina i łyżeczkę cukru granulowanego. Po dokładnym wymieszaniu mieszaniny, pojemnik przykrywamy gazą i wysyłamy w ciemne, ciepłe miejsce. Po około tygodniu w słoiku może znaleźć się "nowo narodzona" meduza, którą trzeba będzie zaparzyć słodką herbatą.

Z jabłek

Znające się na rzeczy gospodynie zapewniają, że dobrym przepisem na grzybek herbaciany jest wyhodowanie go z soku lub pachnących owoców jabłoni. Procedura ta pozwala na uzyskanie dwóch wysoce korzystnych produktów w tym samym czasie.

Aby zrobić galaretkę, trzeba wziąć jabłka i zmielić je tłuczkiem do mięsa lub tarką. Powstałą masę należy umieścić w trzylitrowym słoiku i zalać wodą. Następnie trzeba dodać cukier. Na 1 kg owoców - około 4 łyżki. л. Wymieszać mieszaninę i przykryć gazą. Następnie pojemnik należy trzymać w ciepłym miejscu, a mieszaninę mieszać lub wstrząsać codziennie, używając drewnianej łopatki, przez okres do dwóch tygodni. Następnie mieszaninę przecedzamy i pozostawiamy w ciemnym i ciepłym miejscu na kolejne 14 dni. Po uformowaniu się śluzu trzeba go przenieść do słodkiej herbaty.

Oprócz grzybka herbacianego, tą metodą uzyskuje się również ocet jabłkowy. Aby przygotować taki produkt, należy poczekać, aż sok przestanie fermentować i stanie się jasny i przejrzysty. Następnie jest filtrowany. Otrzymany ocet umieszcza się do celów przechowywania zamrażarka.

Zasady opieki

Istnieje siedem podstawowych wymagań, które pozwalają na przygotowanie wysokiej jakości i użytecznego napoju. Osoby, które jeszcze nie wiedzą, czym jest grzybek herbaciany, jak go pielęgnować i spożywać, powinny zawczasu poznać te zasady:

1. Utrzymanie właściwego mikroklimatu. Grzybek herbaciany jest w stanie istnieć tylko w środowisku płynnym. Ale herbata wlana do słoika nie może być gorąca. W przeciwnym razie grzyb po prostu umrze. Medusomycetes również potrzebują powietrza. Dlatego słoik, w którym się znajduje, powinien być przykryty gazą lub bawełnianą ściereczką. Używanie pokrywy jest surowo zabronione. Gaza chroni grzybka przed owadami i kurzem, a także zapewnia mu dostęp powietrza.
2. Lokalizacja. Słoik z grzybkiem herbacianym powinien być przechowywany w ciepłym, ciemnym miejscu.
3. Reżim temperaturowy. Grzyb nie będzie się rozwijał, jeśli płyn, w którym się znajduje, będzie zimniejszy niż +17 stopni.
4. Czystość. Przed kontaktem z meduzą należy umyć ręce. Należy regularnie czyścić pieczarkę. Myj ją co dekadę latem i raz w miesiącu zimą. Do tej procedury należy użyć przegotowanej wody źródlanej lub butelkowej.
5. Bezpieczeństwo. Na ciało meduzy nie powinny spadać granulki naparu lub cukru, gdyż mogą one spowodować poparzenia grzyba.
6. Zakwas. Zastępując roztwór herbaty, należy go zaparzyć szklanką poprzedniego napoju. Służy jako rodzaj zaczynu.
7. Starzenie się. Proces fermentacji nie powinien trwać zbyt długo. W przeciwnym razie napój straci swój smak.

Co podawać??

Pożywka, w której przebywa grzybek herbaciany, musi być regularnie odświeżana. W przeciwnym razie ta substancja umrze.

Grzybek można zaparzyć na jeden z dwóch sposobów. Pierwsza metoda polega na wykorzystaniu zielonej lub czarnej herbaty. Zagotować go z 2 litrami wody i dodać 5 łyżek. л. cukier. Równie popularną opcją jest mieszanka ziołowa. Na przykład z zieloną herbatą można połączyć owoce dzikiej róży w postaci zmiażdżonych liści i owoców, liście jeżyn, porzeczek, truskawek, malin, brzozy, kwiaty lipy.

Zaparzyć grzybek na pokrzywie, platanie lub białej tarninie. Na 1 litr wrzącej wody weź 2-3 łyżki ziół. l ziół. Zaparza się je przez co najmniej 2 godziny, a następnie napar odcedza się, rozcieńcza się w nim cukier i ostudzoną mieszaninę dodaje się do kwaśnicy grzybowej. Napój będzie gotowy zimą w 5-6 dniu, ale latem w drugim-czwartym dniu można już wziąć grzybek herbaciany.

Jak dbać i używać? Jeśli substancja zaczyna ciemnieć, należy całkowicie zmienić napar. Jeśli grzyb opadł na dno, świadczy to o tym, że jest chory. Nie należy pić powstałego napoju.

Użyj

Jak stosować grzybek herbaciany? Dawkowanie powstałego napoju przy stosowaniu terapeutycznym zależy od problemu:

1. Aby pozbyć się alkoholizmu przyjmuje się go od 4 do 6 razy w ciągu dnia do jednego litra.
2. W celu normalizacji pracy przewodu pokarmowego przyjmować napar przez siedem dni w dawce ½ łyżki. za 1 godz. przed posiłkami.
3. Napój z grzybów herbacianych na przeziębienia 3 razy dziennie, ½ filiżanki.
4. W leczeniu miażdżycy i nadciśnienia tętniczego napar pije się regularnie 3-4 razy w ciągu dnia po ½ łyżki.
5. Na odchudzanie wypij szklankę napoju 15-20 minut przed posiłkiem.