Weryfikacja morfologiczna: definicja, charakterystyka

Z objawów klinicznych i radiologicznych nowotworu w Twoim organizmie można wywnioskować co następuje ustalić to Tożsamość histogenetyczną można ustalić jedynie przy pomocy morfologicznej weryfikacji rozpoznania. Głównym celem tej diagnostyki jest podwójne sprawdzenie rozpoznania nowotworu w celu jego potwierdzenia i znalezienia skutecznego schematu chemioterapii.

Weryfikacja morfologiczna

Wiele osób, gdy po raz pierwszy słyszy od swojego lekarza o konieczności przeprowadzenia diagnostyki morfologicznej, nie ma pojęcia, czym ona jest i po co się ją przeprowadza.

Weryfikacja jest ważnym badaniem, bez którego nie można podjąć decyzji o dalszych działaniach. Weryfikacja morfologiczna jest procedurą medyczną, która pomaga potwierdzić lub obalić diagnozę onkologiczną. W celu przeprowadzenia egzaminu należy uzyskać materiały. Wybór zależy głównie od lokalizacji zmiany. Po badaniu, w zależności od wyników, specjalista ustala dalszą taktykę leczenia, która może być zachowawcza lub chirurgiczna. Dopiero po potwierdzeniu morfologicznym można zaplanować odpowiednie leczenie. Masy objętościowe lub rozproszone zmiany narządu lub jego struktur są wskazaniem do weryfikacji. Tkanka powinna być pobrana do badania morfologicznego w następujący sposób:

• W przypadku powierzchownie wyciętych guzów pobiera się zeskrobiny i wymazy;
• W przypadkach powierzchownych rozrostów guzkowych pobiera się nakłucie;
• Jeśli nie można wykonać nakłucia, wykonuje się biopsję polegającą na pobraniu fragmentu tkanki;
• Po nieudanych próbach weryfikacji za pomocą wszystkich powyższych metod wykonuje się biopsję otwartą.

Morfologiczna weryfikacja rozpoznania praktycznie nie różni się od nakłucia cytologicznego. Aby uzyskać tkankę do badania, pacjent jest najpierw znieczulany w tkankach miękkich i pod skórą, po czym wykonuje się małe nacięcie na skórze, przez które wprowadza się specjalny instrument do tkanek miękkich i bezpośrednio do tkanki nowotworowej. Wszystkie kontynuacja zależy bezpośrednio od zastosowanego instrumentu.

Metody weryfikacji

Standardową metodą histologicznej weryfikacji rozpoznania jest pobranie cienkich wycinków z próbek biopsyjnych tkanki dla Kolejne badanie mikroskopowe. Dostarczają one przydatnych informacji o składzie guza.

Weryfikacja morfologiczna guza odbywa się w następujący sposób:

• histochemia;
• immunohistochemia;
• immunofluorescencja;
• Za pomocą enzymatycznego testu immunologicznego.

Niezależnie od wyboru techniki, celem weryfikacji jest nie tylko określenie rodzaju guza, ale także ocena modyfikacji komórkowych. Na podstawie wyników badań można podjąć jednoznaczną decyzję i wybrać taktykę leczenia.

Badanie histochemiczne

Technika histochemiczna może dostarczyć cennych informacji o czynnościowej aktywności masy, jej rodzaju i histogenezie. Metoda ta pozwala na dokładne rozpoznanie i diagnostykę różnicową.

W histochemii występują liczne reakcje, które pomagają w identyfikacji różnych klas substancji.

Immunohistochemia

IHC jest techniką obrazowania, która pomaga określić lokalizację substancji w preparatach wycinków tkankowych. Metoda ta opiera się na charakterystycznym oddziaływaniu antygenów z przeciwciałami uzyskanymi określoną metodą.

Immunofluorescencja

Metoda oparta jest na czułości mikroskopii fluorescencyjnej i specyficzności reakcji immunologicznej. W trakcie badania tkanka nowotworowa jest barwiona specjalnym barwnikiem, który pomaga lekarzowi w dokładnym zdiagnozowaniu guza. Charakteryzuje się prostotą i minimalną ilością materiału do wykorzystania.

Immunoassay

Metoda diagnostyczna charakteryzuje się dużą podatnością i pozwala na oznaczenie minimalnych ilości materiału. В nowoczesne techniki Za pomocą tej metody zlokalizujemy antygen w węźle chłonnym. Test wykorzystuje specjalne enzymy do wykrywania raka.

Niezależnie od wybranej metody, celem każdego badania morfologicznego jest precyzyjne określenie typu guza i ocena zmian na poziomie komórkowym. Najprościej rzecz ujmując, weryfikacja morfologiczna to określenie rodzaju guza i jego stadium rozwoju dla właściwy wybór strategia leczenia.

Metody pozyskiwania materiału do badań morfologicznych

Należy uzyskać materiał do morfologicznej weryfikacji rozpoznania. Można to zrobić w następujący sposób:

1. Biopsja trepanacyjna jest uważana za jedną z najskuteczniejszych procedur, choć ma pewne wady. Do wydobycia materiału służą specjalne igły z wewnętrznymi mechanizmami tnącymi. Są one używane do uzyskania kolumny tkanki z guza. Metoda ta umożliwia weryfikację morfologiczną piersi, prostaty, płuc, wątroby, kręgosłupa i węzłów chłonnych.
2. Biopsja inwazyjna - najpopularniejsza metoda, która polega na pobraniu za pomocą skalpela materiału ze środka podejrzanego miejsca do obwodu guza. Musi być ona zawsze wykonana poza obszarem obrzęku, martwicy i krwotoku tkanki ziarninowej.
3. Biopsja wycięciowa - istota metody polega na całkowitym radykalnym usunięciu guza. Może być stosowany tylko wtedy, gdy guz jest mały. W takim przypadku preferowana jest ta metoda, ponieważ ma ona wartość zarówno diagnostyczną, jak i terapeutyczną.

Wybór rodzaju weryfikacji morfologicznej zależy od lekarza i konkretnej sytuacji.

Kolejność zmian morfologicznych

Na czym polega morfologiczna weryfikacja rozpoznania i w jakiej kolejności występują zmiany w przebiegu rozwoju nowotworu, wie niewiele osób. Niestety, ludzie na ogół interesują się tego rodzaju informacjami dopiero wtedy, gdy stają przed problemem z.

Onkologia przechodzi kilka etapów w swoim rozwoju i różne niuanse mogą być obserwowane przez lekarza po weryfikacji morfologicznej. Przy weryfikacji można wykryć następujące nieprawidłowości tkankowe

• hiperplazja rozproszona i ogniskowa - proces niegroźny i odwracalny;
• metaplazja - nowotwór o charakterze łagodnym;
• dysplazja - zmiana przedrakowa;
• Rak in situ - przedinwazyjna zmiana nowotworowa;
• mikroinwazja;
• zaawansowany rak z przerzutami.

Odstępy czasowe pomiędzy wymienionymi etapami są indywidualne i mogą wynosić od kilku miesięcy do kilkudziesięciu lat w każdym indywidualnym przypadku.

Głównym celem diagnostyki morfologicznej jest określenie tożsamości tkankowej guza. Określa się nie tylko jego obecność i rodzaj, ale także skrupulatnie ocenia się stopień atypii komórek i dysfunkcji struktur tkankowych. Najczęściej dokonuje się weryfikacji morfologicznej Tarczyca, Ssak, prostata, wątroba, nerki i kręgosłup. Metoda badania jest ustalana indywidualnie dla każdego przypadku.