Cena wódki w zsrr w różnych latach. Popularne marki

Wódka to produkt wykonany z wody oczyszczonej i spirytusu rektyfikowanego. Według ustalonych standardów, GOST, jego siła waha się od 40 do 50 %, ale ogólnie przyjęty standard siły tego napoju alkoholowego wynosi 40 %.

Perspektywa historyczna

Nie jest znany dokładny historyczny czas powstania tego legendarnego napoju alkoholowego. Kroniki historyczne mówią o co najmniej trzech głównych wersjach pochodzenia wódki, a mianowicie

• W XI wieku w starożytnej Persji słynny uzdrowiciel Ar-Razi sporządził mocny napój alkoholowy, którego skład był bardzo podobny do wódki i opisał go w swoich pismach;
• W XIV wieku w Chudowie Męski klasztor (moskiewski Kreml), mnich o imieniu Izydor wyprodukował pierwszą w Rosji wódkę, o czym mnisi pamiętali wspominając w kronikach;
• W XIX wieku rosyjski naukowiec Dmitrij Mendelejew szczegółowo opisał proces wytwarzania alkoholowego roztworu wodnego, zbliżonego właściwościami do wódki.

Sam Dmitrij Iwanowicz był jednak dość obojętny na ten napój, co zrelacjonował w swojej książce:

...Nigdy w życiu nie piłem wódki i nawet jej smak znam bardzo słabo, nie bardziej niż smak wielu soli i trucizn (Mendelejew D.И., 1907, W stronę wiedzy o Rosji).

W czasach sowieckich wódka była niezwykle popularnym napojem. Był powszechnie spożywany w czystej postaci. Związane są z nim okresy rządów przywódców radzieckich. Ceny tego produktu odzwierciedlały zmiany w polityce partii i rządu w ZSRR oraz sygnalizowały wszelkie przełomowe wydarzenia.

Pierwsza wódka w Związku Radzieckim

Do 1924 roku w młodym państwie radzieckim obowiązywało suche prawo, wprowadzone jeszcze w 1914 roku podczas I wojny światowej. Jego zniesienie związane było z zamiarem zwiększenia napływu pieniądze do budżetu. Historia pokazuje, że rząd sowiecki podszedł do sprawy w sposób niebezpieczny i odpowiedzialny.

Uważa się, że pierwsza radziecka wódka została sprzedana w Moskwie 4 października 1925 roku. Wódka była sprzedawana w ogromnych kolejkach. W każdym sklepie sprzedawano średnio do 2 tys. butelek dziennie.

Rozpoczęcie sprzedaży mocnego napoju miało poważny wpływ na pracę przemysłu w ZSRR. W pierwszych dniach jego sprzedaży wiele radzieckich biur, zakładów i fabryk straciło pracowników. Fakty wskazują, że niektóre fabryki straciły około 40% pracowników.

Pierwsza radziecka wódka była też najpopularniejszą wódką w ZSRR. Zwykło się ją nazywać Rykowką, od nazwiska przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych Aleksieja Rykowa.

Butelka wódki miała pojemność 0,5 litra. Cena wódki w ZSRR wynosiła jeden rubel. Wiele osób twierdziło, że jest on słabej jakości.

Etykieta na pierwszej butelce radzieckiej wódki nie określała mocy wódki, ale współcześni mówią, że było to 27 do 30%. Przez długi okres sprzedaży Rykówka była sprzedawana w różnych mocach, od 30 do 42% stopni. Wynikało to z faktu, że w gorzelniach wprowadzano innowacje w procesie produkcji wódki, co świadczyło o tym, że władze radzieckie pozwalały producentom na eksperymenty.

Pierwsza w ZSRR kampania antyalkoholowa

Jak już wspomnieliśmy, prohibicja w ZSRR była podyktowana głównie potrzebą uzupełnienia budżetu państwa, gdyż należało znacznie wzmocnić jego obronę narodową.

Rząd Związku Radzieckiego obawiał się jednak, że wraz z pojawieniem się wódki na półkach sklepowych rozpoczął się gwałtowny spadek we wszystkich dziedzinach przemysłu - ludność nadużywała alkoholu i zaniedbywała swoje obowiązki. Partia postanawia założyć stowarzyszenie trzeźwościowe. W całym kraju zaczęły się wielotysięczne demonstracje, odbywały się wielkie wiece. Plakaty dotyczące kontroli gorzałki były bardzo popularne. Dzieci zaangażowały się również w kampanię antyalkoholową, prowadząc kampanię z plakatami o treści: "Tata wrócił do domu na trzeźwo!", "Tata nie pije!", "Nie alkohol, ale chleb!"itp. п.

Ale ekscesy wywołały powszechne protesty społeczne, które utorowały bezpośrednią drogę do upadku produkcji wódki i mogą doprowadzić do znacznego spadku wpływów do budżetu. Do końca lat trzydziestych XX wieku towarzystwa trzeźwościowe zostały zlikwidowane przez kierownictwo sowieckie.

Wódka i Wielka Wojna Ojczyźniana

Od początku Wielkiej Wojny Ojczyźnianej "Produkcja wódki osiągnęła nowy poziom. Codziennie żołnierze frontowi otrzymywali tzw. wódkę 100 gramów. Historycy twierdzą, że spożywanie wódki na froncie przyczyniało się w pewnym stopniu do łagodzenia napięcia, podnoszenia odporności na stres i wzmacniania ducha bojowego.

Należy zauważyć, że w armii niemieckiej powszechną praktyką było również podawanie żołnierzom twardego trunku w ramach racji żywnościowych. Nie była ona jednak uregulowana jak w Armii Czerwonej. Co więcej, niemieccy żołnierze zauważyli, że zwiększone porcje sznapsa zawsze były związane z przygotowaniami do ofensywy. Fakt ten nie przyczynił się do podniesienia morale, gdyż żołnierze rozumieli, że wódka to rodzaj napoju alkoholowego, że po Byłyby ofiary.

Systematyczny front 100 gramów miał również negatywne konsekwencje. Po zwycięstwie żołnierze wracający z frontu musieli codziennie pić wódkę. Alkoholizacja w ZSRR cd.

Wódka powojenna i jej ceny

Do początku lat 50. w ZSRR ukształtował się pewien przedział cenowy wódki. Najpopularniejszą i najtańszą wódką w tamtym czasie była tzw. wódka "knuchko".

opierał się na alkoholu hydrolizowanym, produkowanym z tzw. czarnego melasa, czyli w rzeczywistości drewna, które zostało scukrzone w procesie hydrolizy. Drzewne pochodzenie użytych zrobić wódka i utworzyła popularną nazwę dla tego mocnego napoju alkoholowego. Miał on nieprzyjemny chemiczny zapach, a jego spożycie powodowało wyczuwalny posmak. Oficjalnie nazywana Zwykłą Wódką, rozlewana była w 0,5 litrowe butelki z kartonowym korkiem uszczelnionym czerwonym woskiem uszczelniającym. Cena wódki w ZSRR w tym czasie wynosiła 21 rubli 20 kopiejek.

Inną popularną wódką tego okresu była Moskovskaya Special, powszechnie znana jako Belaya Golovka. Była to półlitrowa butelka, której tekturowa zakrętka została zabezpieczona białym woskiem uszczelniającym. Cena butelki wynosiła 25 rubli 20 kopiejek.

Cena wódki Stolichnaya w ZSRR wynosiła 30 rubli 70 kopiejek. Nalewany do półlitrowej butelki z wysoką szyjką typu koniak. Jego jakość była znacznie lepsza, ponieważ był on głównie eksportowany.

Nowy etap walki z pijaństwem i reforma walutowa z 1961 r

Reforma walutowa w 1961 roku doprowadziła do 10-krotnego obniżenia ceny wódki w ZSRR.

Przed reformą walutową w 1958 r., w grudniu Dekret rządowy ZSRR, mające na celu wzmocnienie walki z pijaństwem i uporządkowanie handlu wódką. Na jego mocy zatrzymanym z objawami silnego upojenia alkoholowego golono głowę i zatrzymywano na 15 dni. Miesiącem, w którym wydano dekret, był grudzień, dlatego osoby, które zostały nim dotknięte, popularnie nazywano "Decembrystami".

"Wódka Lenina"

Kolejny wzrost cen wódki nastąpił na początku lat 70. Najtańszy napój alkoholowy tego okresu zyskał przydomek "wału korbowego" (etykieta wódki była naszkicowana w formie wału korbowego). Cena wódki w ZSRR wynosiła 3 ruble 62 kopiejki. Od 1972 roku, kiedy rozpoczęto nową kampanię przeciwko pijaństwu, przez długi czas była to jedyna wódka dostępna na rynku.

Wódka ta mogła być sprzedawana w sekcjach monopolowych sklepów tylko od godziny 11:00. Doprowadziło to do tego, że zaczęto ją określać mianem "leninowskiej". Podobnie jak jubileuszowy rubel, wprowadzony na rynek w kolejną rocznicę. Na awersie tej monety przywódca światowego proletariatu stoi z podniesioną ręką, która wskazuje kierunek podobny do godziny 11 na tarczy zegara.

W połowie lat 70. na ladach radzieckich sklepów zaczęły pojawiać się inne wódki. Najbardziej znanymi z nich były "Pszeniczna" i "Ruska".

Cena wódki pszenicznej w ZSRR wynosiła 4 ruble 42 kopiejki. Po podwyżce cen w 1981 roku - 6 rubli 20 kopiejek. Cena "rosyjskiej wódki" w ZSRR wynosiła 4 ruble 12 kopiejek, po 1981 roku - 5 rubli 30 kopiejek.

Wojna w Afganistanie i cena wódki

Nowy wzrost cen popularnych alkoholi nastąpił w 1981 r. Wtedy cena butelki wódki, najtańszej w ZSRR, wzrosła do 5 rubli 30 kopiejek. Wzrost ten związany był z faktem, że Związek Radziecki miał poważne trudności finansowe z wypełnieniem budżetu z powodu wojny afgańskiej. Według analityków finansowych, Sowieci wydawali na kampanię wojskową aż 3 miliardy dolarów rocznie. Dochody walutowe spadły w tym czasie gwałtownie, ponieważ ceny ropy naftowej spadały gwałtownie od końca 1980 r.

"Andropowka" sprawiła ludziom miły prezent obniżając cenę wódki

Przyjemna dla narodu radzieckiego obniżka cen wódki nastąpiła w 1983 roku, kiedy władzę sprawował kolejny sekretarz generalny KC Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego Jurij Andropow. Andropow. W tymże roku od 1 września zaczęto sprzedawać wódkę po 4 ruble 70 kopiejek.

Popularnie nazywano ją "andropowką". Ale znana była też pod innymi nazwami, np. "uczennica" czy "szkolna", ponieważ sprzedawano ją w pierwszym dniu szkoły.

Nie był w sprzedaży zbyt długo, zaledwie 2 lata, ale stał się legendarny dzięki jednemu spadkowi ceny radzieckiej wódki.

Wódka w ostatnim okresie życia ZSRR

Niemal natychmiast po wyborze nowego sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego M. Gorbaczow w 1985 roku rozpoczął kolejną kampanię przeciwko alkoholizmowi i upijaniu się. Warunki wstępne były spełnione: ludzie w Związku Radzieckim po prostu pili. Rząd ZSRR ostro podniósł cenę wódki, z półek zniknęła popularna "andropowka", a najtańszy produkt wódki kosztował 9 rubli 10 kopiejek.

Budżet państwa ucierpiał w wyniku tej kampanii. Według oficjalnych danych, każdego roku brakowało mu ok. 16 mld rubli, co stanowiło ok. 10-12% jego całkowitej wielkości. Deficyt spirytusu spowodowany likwidacją gorzelni wódek doprowadził do ogromnych kolejek w całym kraju. Prestiż przywódców radzieckich znacznie spadł, a upadek Związku Radzieckiego nie był bliski.

Można więc stwierdzić, że cena wódki w Związku Radzieckim zmieniała się dość drastycznie na przestrzeni lat - wszystko zależało od sytuacji politycznej w kraju.