Płonący bohater: panicz michaił awerjanowicz

W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej Żołnierze Armii Czerwonej byli gotowi zrobić wszystko, aby zapobiec zniszczeniu ojczyzny przez najeźdźców. Przykładem jest Michaił Panikaha, bohater Związku Radzieckiego. Broniąc Ojczyzny, poszedł na śmierć, niszcząc przy okazji czołg wroga.

Wojna jest straszna. Odebrało ono tyle istnień, że nie da się tego policzyć. Młodzi chłopcy walczyli o naszą świetlaną przyszłość... Za przyszłość bez strachu, przyszłość bez wrogich samolotów na niebie. Oddając hołd bohaterom przeszłości, powinniśmy zawsze pamiętać o ich nazwiskach i wyczynach.

Biografia

Przyszły bohater ZSRR, Michaił Averyanowicz Panikaha, urodził się w 1914 roku we wsi Mohylew (obecnie rejon carski, obwód dniepropietrowski, Ukraina). Po otrzymaniu Pracował w kolektywnym gospodarstwie, pomagając matce Griszce Tatianie Aweranownej. Ale gdy spokojne niebo nad głową zaciągnęły chmury zbliżającej się wojny, Panikaha ruszył na front, by bronić ojczyzny przed ponurą przyszłością.

Serwis Mikhaila

Od 1939 r. Mikhail służył w batalionie budowlanym obrona wybrzeża Floty Pacyfiku na dalekim wschodnim wybrzeżu. Jednym z jego towarzyszy broni był słynny snajper Wasilij Zajcew.

Nie chcąc stać z boku, gdy jego ojczyzna była pustoszona przez niemieckich najeźdźców, Michael musiał wielokrotnie składać raport, wyrażając chęć służby w strefie walki. W marcu 1942 roku wytrwały marine został wysłany na linię frontu. Michaił został wysłany jako szeregowiec do 883. pułku strzelców, 193. dywizji strzelców. Jak świadczą jego towarzysze broni, Michaił Awerjanowicz Panikaha był marynarzem w sercu - nawet walcząc na brzegu nie rozstawał się z mundurem floty. Pod koniec września 1942 r. bohater miał już stopień zastępcy dowódcy.

Wyczyn

Nie dane mu było długo służyć. Michaił Awerjanowicz Panikaha dokonał swojego wyczynu pod koniec września w bitwie pod Stalingradem. Tego dnia kilka pułków dywizji, w tym 883. przekroczyło Wołgę i zajęło pozycje na zachód od "Krasny Oktyabr". Zostały one zaatakowane przez niemieckie oddziały 24 Dywizji Czołgów i 71 Dywizji Piechoty.

2 października Panikaha, wraz ze swoim towarzyszem broni Bederowem, znajdował się w okopie, pomagając odeprzeć niemiecki atak, kiedy to oddziały wroga trasowały czołgi. Żołnierze Armii Czerwonej spotkali się z atakiem wroga za pomocą karabinów przeciwpancernych. Żołnierze poradzili sobie z pierwszym atakiem, ale naziści użyli nowych czołgów. Wtedy Michael A. Panikaha popędził do przodu. Skończyły mu się granaty, ale miał jeszcze dwie butelki z mieszanką wybuchową. Panikaha zamachnął się, aby rzucić koktajl Mołotowa w zbliżający się czołg wroga, ale strzał wroga roztrzaskał butelkę. Żrącą mieszaninę wylano na mundur żołnierza, który natychmiast się zapalił, ale nie było czasu na zastanawianie się. Biorąc kolejną butelkę, bohater bezinteresownie rzucił się na czołg wroga i rozbił koktajl o kratę włazu. Niemiecki czołg został podpalony, a pozostałe czołgi wycofały się.

Bohaterski czyn Michaiła zainspirował jego towarzyszy broni i w pogoni za wrogiem żołnierze podpalili jeszcze dwa czołgi... Ciało bohatera zostało pochowane w pobliżu fabryki "Czerwony Październik".

Facet nie miał nawet trzydziestu lat, nie żył długo na tym świecie, ale zdążył zostać bohaterem. Od wyczynu Michała minęło już 77 lat, ale pamiętamy jego imię i będziemy to robić przez wiele lat...

Pamięć

Wśród wierszy m.in Demian Bedny istnieje dzieło poświęcone wyczynowi żołnierza.

Pomnik Michaiła Panikkha ustawiono na początku maja 1975 roku w Wołgogradzie, w miejscu, gdzie zginął żołnierz. Rzeźba została zaprojektowana przez Kharitonova i Belousova. Pomnik to płonąca postać żołnierza. Wśród ludzi rzeźba ta nosiła przydomek "Danko ze Stalingradu".

Jego nazwisko jest również zapisane na tablicy pamiątkowej na kurhanie Mamaev. Tablicę pamiątkową umieszczono również w Mohylewie, rodzinnym mieście Michaiła. W połowie listopada 2013 roku w Dniepropietrowsku odsłonięto pomnik bohatera. W obwodzie leningradzkim, w pobliżu platformy "Oranienbaum", Znajduje się tam również pomnik. Ulice w miastach Dniepropietrowsk, Wołgograd i wieś Mohylew noszą imię bohatera. Szkoła Morska w Wołgogradzie również nosi imię bohatera.

Wyczyn ten jest przedstawiony na panoramie "Bitwa pod Stalingradem".

Oprócz towarzyszy świadkiem wyczynu Michaiła Panikaha był marszałek ZSRR Wasilij Czujkow. W swoich wspomnieniach barwnie opisał wyczyn bohatera.

Nagrody

Michaił Panikkha, bohater bitwy pod Stalingradem, otrzymał w tym samym roku tytuł Bohatera Związku Radzieckiego, ale dopiero 48 lat po jego bohaterskiej śmierci odznaczenie odebrali jego krewni. Wśród nagród Michaiła znalazł się medal "Złota Gwiazda", Order Lenina i Order I Wojny Światowej.

W tamtych czasach Rosjanie, Ukraińcy i mieszkańcy innych republik walczyli razem z wrogiem, ramię w ramię, jak bracia. Głównym celem był opór, wytrzymanie gradu kul, obrona ojczyzny. Ale wszystko się zmienia. Od Wielkiej Wojny Ojczyźnianej minęły dekady. Niewielu świadków przeżyło, by opowiedzieć o tajemnicy bezwarunkowej miłości do ojczyzny, takiej, dla której nie oszczędza się życia.