Reduplikacja kropelkowa w języku rosyjskim: wyniki i przykłady

Język rosyjski można słusznie uznać za wielkie dobro narodu słowiańskiego. Po drodze spotykał się z wieloma różnymi przemianami, m.in. upadkiem zredukowanego. Zmiany na przestrzeni dziejów zachodziły we wszystkich dziedzinach i domenach kształtowania się języka: słownictwie, gramatyce, fonetyce. Oczywiście, wiele osób byłoby zainteresowanych studiowaniem każdej z tych dziedzin, aby uzyskać pełniejszy obraz i stworzyć obiektywny obraz współczesnego języka rosyjskiego.

Najszersze pole do badań i zdobywania różnorodnej nowej wiedzy, a także możliwości przewidywania dalszego rozwoju otwiera się przed ludźmi. Historia języka rosyjskiego to jeden z tych bloków informacji, w których powinien orientować się każdy, kogo zawód w taki czy inny sposób związany jest z naukami humanistycznymi. To właśnie dlatego wśród innych przedmiotów studenci kształcący się w szkołach wyższych mają do wyboru wiele dyscyplin obejmujących historię i rozwój języka, do których należy m.in. upadek reduplikacji w języku rosyjskim. Cała ta wiedza przyczynia się do szerszego, holistycznego spojrzenia na historię i językoznawstwo z filologią. Wszystkie badane gałęzie są wyraźnie ściśle powiązane ze sobą. Tak więc niektóre przekształcenia leksykalne nastąpiły właśnie z powodu zmian fonetycznych.

Fonetyka historyczna

Ten fragment historii kształtowania się języka jest jednym z najważniejszych dla badania i ogólnego zrozumienia. Studiuje system dźwiękowy i to, jak zmienia się on w czasie. Ponadto uczeni w tej dziedzinie identyfikują pewne wzorce, które służą do przewidywania przyszłych zmian. Jednym z głównych tematów poruszanych przez fonetykę historyczną był upadek reduplikacji. Konsekwencje tego procesu zasługują na szczególną uwagę, ale to wszystko w porządku. W trakcie tych przemian język protosłowiański uległ radykalnej przebudowie we wszystkich swoich sferach i obszarach, a w szczególności procesowi temu uległ system fonetyczny.

Różnica między tymi dwoma językami

Jeśli podsumujemy cały proces, możemy śmiało powiedzieć, że właśnie ta zmiana stanowi zasadniczą różnicę między współczesnym stanem języka a starożytnym. Gdyby staroruski człowiek spotkał się z typowym obywatelem Rosji dnia dzisiejszego, jest bardzo prawdopodobne, że po prostu źle by się zrozumieli. Ówczesny system pisma również uderzająco różnił się od dzisiejszego, dlatego odczytanie starosłowiańskich skryptów nie jest łatwe dla przeciętnego człowieka, który nie jest zapalonym studentem tego przedmiotu. Dlatego jest to tak ważne i warte szczególnej uwagi. Zacznijmy od omówienia kilku podstawowych terminów i pojęć, aby przybliżyć czytelnikowi ich znaczenie.

Podstawy

Zacznijmy od odpowiedzi na główne pytanie: co oznacza termin "zmniejszenie ь i ъ"? Jeśli nie wiedziałeś o tym wcześniej, starożytny język słowiański miał dwie niepełne samogłoski, ъ ("yer") i ь"ee"). Ich struny głosowe są mało napięte podczas wymawiania i dlatego są nazywane reduplikowanymi. Według danych historycznych, użycie takich samogłosek rozpowszechniło się wśród wszystkich języków słowiańskich, ale w przyszłości uległy one pewnym zmianom. Językoznawcy z całego świata uważają, że te litery, a raczej dźwięki, stanowiły jakiś pozór współczesnego "i krótki" i zniknął na zawsze "na krótko". We współczesnej fonetyce litery te nie mają żadnego specjalnego znaczenia, a służą jedynie ułatwieniu odczytywania słów. Nie można jednak pominąć faktu, że w języku naszych przodków te fonemy samogłoskowe i spółgłoskowe były całkiem niezależne.

Ciekawostka

Pragniemy zwrócić uwagę na fakt, że w niektórych zabytkach literackich nad "yer" и "yer" stać specjalne znaki notacyjne. Wskazują na ich czytelność samogłoski. Ten sam znak służył do oznaczania nadrzędnych samogłosek, do których jesteśmy już przyzwyczajeni.

Wpływ lokalizacji

Przed upadkiem reduplikatorów ich położenie w słowie silnie wpływało na wymowę. Mogły więc być wymawiane z różnymi długościami geograficznymi w zależności od pozycji, w której stały. Pozycje mocne oznaczają rozciąganie głosek i ich wydłużoną wymowę, a pozycje słabe - ich krótką wymowę.

silne pozycje samogłosek niepełnych

• Przed redukcją w słabej pozycji.
• W pozycji stresowej.

W tym przypadku były one wymawiane długo.

słabe pozycje "yer" и "yer"

• na końcu słowa.
• Przed w pełni ukształtowaną samogłoską.

W tym przypadku wymawiano je krótko.

Zmiany globalne

Około XII wieku język staroruski przeszedł gruntowną przemianę, w wyniku której porzucono reduplikację. Proces ten został w pełni zakończony dopiero pod koniec XIII wieku. Przed tą globalną zmianą, wszystkie samogłoski nie były podzielone na akcentowane i nieakcentowane, a zatem były wymawiane w ten sam sposób. Wymowa wszystkich słów była też zupełnie inna niż ta, do której jesteśmy przyzwyczajeni we współczesnym języku rosyjskim. Jednak ogólna zmiana nie zakończyła się na tym, ponieważ mowa wkrótce stała się znacznie szybsza, a wszystkie samogłoski były wymawiane krócej niż wcześniej. Upadek samogłosek reduplikowanych powoduje, że pojawiają się samogłoski np "о" и "е", w ich najsilniejszej pozycji oraz zanik dwóch fonemów. Najbardziej radykalna restrukturyzacja całego języka w jego historii.

Wyniki modyfikacji

Język stał się bliższy współczesnemu i bardziej znany naszym uszom i ortografii.

1. Język rosyjski zyskał wiele sylab zamkniętych i słów jednosylabowych.
2. Niektóre słowa otrzymały zerowe zakończenie po zniknięciu "yer" и "yer".
3. Niektóre morfemy składają się z jednej litery.
4. pojawiły się przyimki i spójniki składające się tylko z jednej litery.
5. Samogłoski występowały w korzeniach jako samogłoski płynne i międzywyrazowe.

Oprócz wszystkich powyższych, nastąpiło wiele innych zmian, o których można się dowiedzieć, jeśli poważnie podejmie się zgłębianie tego tematu.

Jedno jest pewne i pewne. Upadek reduplikacji spowodował istotne przemiany we wszystkich gałęziach języka rosyjskiego, co przyczyniło się do jego dalszego rozwoju i postępu jako całości. To dzięki nim czytamy i mówimy tak jak dziś. Przemiany te znajdują odzwierciedlenie we wszystkich dalszych etapach rozwoju dźwięku. Oprócz wszystkich opisanych powyżej konsekwencji, nie sposób nie zwracać uwagę I że takie "mutacje" pociągnęły za sobą modyfikacje w morfologii języka rosyjskiego. Prowokowały one również przekształcenia w fonetyce słów.

Wniosek

Mamy nadzieję, że ten artykuł był dla Ciebie pomocny i że przeczytałeś go do końca. A nam pozostaje życzyć powodzenia w dalszym zgłębianiu historii i kultury narodu słowiańskiego, jego mowy i pisma.