System obrazów w literaturze to... Rozumienie, definiowanie, analizowanie książek i odkrywanie intencji autora

System postaci w literaturze to ogół wszystkich bohaterów występujących w dziele literackim oraz ich wzajemne oddziaływanie na siebie. Polega na ujawnieniu postaci i ich znaczenia w przekazaniu intencji pisarza i całej opowieści.

System obrazów w literaturze to zbiór różnych zjawisk ujmowanych oddzielnie. Takie procesy w dziele nazywane są obrazami artystycznymi. Musi ona nie tylko odzwierciedlać, ale co ważniejsze, łączyć rzeczywistość w jeden spójny obraz istnienia.

Wyobraźnia artystyczna ma zmysł estetyczny. Tworzy też niepowtarzalny świat, który nie istnieje, a który pisarz wymyślił. I każdy autor stara się tak pokazać te obrazy, aby jego osobiste rozumienie idei życia i jego prawidłowości stało się jasne.

Klasyfikacja

W lepszym zrozumieniu, co oznacza system obrazów w literaturze, pomoże ich zwięzła charakterystyka:

1. Obraz artystyczny.

Ten sposób ukazywania rzeczywistości poprzez sztukę, a zwłaszcza literaturę. Czyni to bardzo szczegółowo, a jednocześnie w sposób uogólniony. Stworzony poprzez przedstawienie obrazu życia ludzkiego przekształconego w fikcyjnym świecie dzięki wyobraźni pisarza.

2. Postać literacka.

Postać akcji (epickiej, dramatycznej) jako przykład systemu postaci w literaturze.

3. Wizerunek autora.

Osoba, która pełni tę rolę w książce. Zwykle obdarzony wyobrażeniami o życiu pisarza, ale przekazuje też część jego fikcji.

4. Wizerunek bohatera lirycznego.

To opis w książce artystycznego sobowtóra autora, który przekazuje myśli i uczucia pisarza, ale nie jest z nim utożsamiany. Za pomocą bohatera lirycznego postać literacka ukazuje to, co jest charakterystyczne i typowe dla współczesności w ogóle.

5. Wizerunek narratora.

Określona postać, która prowadzi narrację wydarzeń.

6. Bohater.

Bohater utworu epickiego o znaczeniu narodowym i historycznym.

7. Protagonista.

Główny bohater dzieła literackiego, wokół którego obracają się wszystkie główne wydarzenia.

8. Bohater dramatyczny.

Postać, bohater w dramatycznym utworze literackim.

9. postać drugoplanowa..

Postać w dziele literackim, która nie jest głównym bohaterem lub uczestnikiem centralnych konfliktów książki.

10. Postać poza sceną.

Postać w utworze dramatycznym, nie biorąca w ogóle udziału w akcji, ale wspominana w słowach głównych bohaterów.

Obraz artystyczny i jego uniwersalność

Ponadto system obrazów w literaturze to zbiór różnych elementów, samodzielnych fragmentów uogólnionego wyrazu rzeczywistości, które mają własne życie i zawartość semantyczną.

W przeciwieństwie do malarza, pisarz nie musi kopiować zdarzeń z natury, jego głównym celem nie jest pokazanie tego, co dzieje się w prawdziwym życiu, ale przekazanie najistotniejszych, najcenniejszych. W końcu nie wszystko jest takie, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Dotyczy to również wyglądu osób. Jako przykład systemu obrazów w literaturze, autor musi pokazać dokładnie te cechy, które oddają charakter, duszę człowieka.

Formułowanie pojęcia

System obrazów jest w literaturze definicją, która w różnych okresach rozwoju ludzkości była różnie interpretowana, przybierając różne formy. Bo kiedy już przemiana człowieka - bezpośredniego obiektu przedstawianego, to nieuchronnie zmienia się i formy, za pomocą których jest ona odzwierciedlana w sztuce.

Oczywiście są różne tendencje w opisach świata rzeczywistego przez autorów, zależy to od ich osobistego postrzegania go. Na przykład:

• realistów;
• modernistów;
• Sentymentaliści;
• romantycy.

Z czasem, w zależności od etapy rozwoju sztuka zmieniała granice rzeczywistości i fikcji, tego, co pospolite i tego, co wyjątkowe, rzeczywistości i odległego ideału.

Główne tendencje

Klasycyzm był XVII- i XIX-wiecznym ruchem, który czerpał inspirację ze starożytności, literatury, podkreślał walkę uczuć, emocji i obowiązku w imię rodziny i państwa. Oczywiście bohaterowie pozytywni byli zobowiązani do przestrzegania swoich obowiązków, a bohaterowie negatywni do przestrzegania swoich pragnień.

Pisarze romantyczni, przeciwnie, wywyższali bohaterów, którzy mieli odwagę stawić czoła swojemu środowisku, obowiązkom i społeczeństwu, nawet zaprzeczyć im lub zostać przez nie odrzuconym.

Realiści, jak sama nazwa wskazuje, dążyli do ukazania racjonalnego poznania świata, do ujawnienia związków przyczynowo-skutkowych między przedmiotami i zjawiskami.

Moderniści uważali, że można naprawdę poznać świat i człowieka tylko przy użyciu irracjonalnych środków i możliwości ludzkiego organizmu: intuicji, natchnienia, iluminacji itp. д.

Znaczenie dzieł sztuki

Obraz w dziełach literatury rosyjskiej pisarzy realistycznych oznacza przede wszystkim skupienie się na człowieku i jego relacjach z otaczającą rzeczywistością i społeczeństwem.

Natomiast bohaterowie modernistów i romantyków byli bardziej skupieni na sobie, swoim wewnętrznym świecie.

Warto zauważyć, że wszystkie one, oprócz literatury, są równie widoczne w innych formach sztuki: muzyce, malarstwie, poezji, architekturze i rzeźbie.

Według twórców, w idealnej sytuacji czytelnik nie jest tylko biernym odbiorcą obrazów artystycznych, ale jest uczestnikiem, współtwórcą akcji. Reaguje emocjonalnie na to, co się dzieje, wypełniając dzieło sztuki swoimi uczuciami i myślami.

Środki artystyczne

System obrazów w literaturze to także środki wyrazu, przez które te obrazy są tworzone. Należą do nich:

1. Charakterystyka mowy bohaterów:

a) Dialog (rozmowa między kilkoma postaciami);

b) monolog (wypowiedź jednej osoby);

c) monolog wewnętrzny (wewnętrzne myśli osoby).

2. Podtekst - tajne, ukryte znaczenie tego, co się dzieje, ukryte nastawienie autora.

3. Symbol to obraz, który wyraża znaczenie jakiegoś zjawiska.

4. Portret to przedstawienie wyglądu zewnętrznego postaci, dające charakterystykę jej cech osobowych.

5. Wnętrze.

6. Detal to szczegół, który poprzez wyrazistość nadaje jakiś sens lub ładunek emocjonalny.

7. Charakterystyka autora - stosunek autora do narracji.

Elementy te pomagają stworzyć spójny obraz wyobrażeń i uwiarygodniają fikcyjną rzeczywistość, zmuszając czytelnika do uwierzenia i emocjonalnej reakcji na to, co się dzieje.

Ujawnienie intencji autora

Centralna myśl, idea, jest nieodłącznym elementem każdego dzieła literackiego. Streszcza jego znaczenie i zawartość emocjonalną.

Pomysł literacki pisarza - jednolita pod względem treści integralność książki. Jest wytworem własnych emocjonalnych odczuć i wyobrażeń pisarza o życiu.

Idea autora ujawnia się poprzez strukturę artystyczną, jedność i proste powiązanie wszystkich jej elementów składowych.

Wybór narratora przez autora pomaga mu najskuteczniej wyrazić to, co ma na myśli. Pokaż to najlepszy ze wszystkich konkretne przykłady.

System obrazów w literaturze

Takich ilustracji jest wiele w rosyjskiej klasyce literatury pięknej:

1. Ф. М. Dostojewski, "Nastolatek". Narracja jest przedstawiona przez głównego bohatera.
2. И. С. Turgieniew, "Zapiski myśliwego. Narrator nie jest postacią w opowiadaniu. Prowadzi narrację, organizując tekst w jednolitą artystyczną całość. Jego znaczenie jest jednak bardzo umowne.
3. М. Ю. Lermontow, bohater naszych czasów. Zawiera niewielką liczbę opowiadań połączonych ze sobą i opowiadanych przez kilku narratorów.
4. Л. Н. Tołstoj, Po balu. Ten utwór literacki ma formę "opowieści w opowieści", przy czym narracja pochodzi od jednej z osób prowadzących rozmowę.
5. Н. В. Gogol, "Wieczory na farmie pod Dikanką". Autor wybiera na swojego narratora bohatera. Rudy Panko to specyficzna postać, która posiada typowe cechy.

Te przykłady systemów obrazowych w literaturze pokazują, że różni autorzy na swój sposób wyrażają własne spojrzenie na narrację, wybierając różne typy gawędziarzy.