Rtg stawu skokowego: zeznania, co pokazuje, wartości normalne i nieprawidłowości

Odkąd człowiek stał się wyprostowany, codzienne obciążenie jego nóg tylko wzrosło. Ponadto wiele osób przynajmniej raz w życiu doznało urazów: zwichnięć, złamań czy zwichnięć. Staw skokowy jest jednym z najbardziej wrażliwych miejsc, często narażony na różne urazy mechaniczne. W celu podjęcia właściwego leczenia, dokładne badanie stawu powinno zawsze obejmować zdjęcie rentgenowskie.

Struktura anatomiczna

Staw skokowy jest uważany za najbardziej wrażliwy i najważniejszy mechanizm spośród tych bezpośrednio związanych ze stopą. W skład struktury wchodzą masy kostne, ścięgniste i mięśniowe. Pewny i bezbolesny ruch stóp, zdolność do utrzymania równowagi i stabilna pozycja ciała są możliwe tylko przy prawidłowym funkcjonowaniu wszystkich części stawu skokowego. Pełne chodzenie, skakanie i bieganie są niedostępne lub bardzo trudne, jeśli ten staw jest kontuzjowany. Dodatkowo kości w tej części ciała odpowiadają za rozkład ciężaru ciała pomiędzy dwiema nogami.

Anatomia stawu skokowego obejmuje staw wewnętrzny i zewnętrzny, a także staw przedni i tylny. Górna granica umownie znajduje się około 7-8 cm powyżej kostki przyśrodkowej, a granicę między stawem a stopą można znaleźć na linii między kostkami. Aspekt przedni stawu skokowego znajduje się po stronie grzbietowej, a aspekt tylny w okolicy ścięgna Achillesa. Kość strzałkowa, piszczelowa i nadgarstkowa łączą się z kością stopy i Talusem.

Wskazania i przeciwwskazania

Istnieją pewne warunki wstępne dla zdjęć rentgenowskich, które chirurdzy, ortopedzi i traumatolodzy biorą pod uwagę. W przypadku podejrzenia podagry, osteofitów, zapalenia stawów, artrozy lub płaskostopia, zostaniesz skierowany na odpowiednie badania. Ponadto lekarz może zalecić wykonanie RTG stawu skokowego z innych powodów, np. w przypadku chorób nowotworowych, zmian zwyrodnieniowych w strukturze kości lub podejrzenia złamań lub pęknięć.

W niektórych przypadkach badanie diagnostyczne może nie być wskazane. O ile wskazania do wykonania zdjęcia RTG stawu skokowego są jasne, o tyle przeciwwskazania mogą nie być tak oczywiste na pierwszy rzut oka. W pierwszej kolejności nie jest wskazana zbyt duża liczba egzaminów. Dopuszczalne maksimum to jeden raz w ciągu sześciu miesięcy. Niektóre osoby nie tolerują środków kontrastowych, ale tylko w przypadku zdjęć rentgenowskich z kontrastem. Kobiety w ciąży lub karmiące piersią powinny być również ostrożne przed procedura w tym czasie.

Co wykazuje badanie

Radiografia jest techniką, która wytwarza dwuwymiarowy obraz tkanki kostnej w badanym obszarze. Struktury o dużej gęstości są doskonale widoczne dla oka specjalisty, który może za ich pomocą potwierdzić diagnozę i przepisać niezbędne leczenie. Na zdjęciu rentgenowskim stawu skokowego można również zaobserwować tkanki miękkie. Tkanki miękkie są ciemniejsze od kości, przez które promienie z zasady nie przenikają, dlatego ich kolor staje się biały.

Lekarz może określić wszystkie nieprawidłowości w obrębie stawu, a także zakres uszkodzenia tkanki łącznej. W ten sposób można zapobiec wielu niebezpiecznym stanom, np. zwichnięciom kostnym, które mogą prowadzić do całkowitej utraty ruchomości i utraty funkcji stawowych struktur kostnych. Zdjęcia rentgenowskie stawu skokowego są czasami niewystarczająco informacyjne. W takim położeniu lekarze zalecają wykonanie tomografii komputerowej tego samego stawu.

Wykrywalne nieprawidłowości

W większości przypadków badanie radiograficzne jest wystarczające do postawienia precyzyjnej diagnozy. Objawy różnych stanów patologicznych można ocenić poprzez Różne cechy charakterystyczne na temat skanowania. Poniżej przedstawiono listę możliwych rozpoznań po zabiegu:

1. Obecność nowotworów złośliwych lub łagodnych.
2. Potwierdzenie podejrzenia urazu stawu skokowego. Złamania, zwichnięcia, podwichnięcia lub pęknięcia stawu mogą być łatwo prześwietlone w odpowiedniej projekcji. Dodatkowo może dojść do kontuzji stawu skokowego.
3. Osteomyelitis. Jest to nazwa nadana ropnemu zapaleniu stawu skokowego.
4. Deformacja. Może być różnego rodzaju, zazwyczaj składa się z płaskostopia lub stopy klubowej. Dzielą się na wrodzone lub nabyte, np. z powodu noszenia niewygodnych butów.
5. Podagra w kostce. Stan ten charakteryzuje się tym, że w tkance łącznej zaczyna gromadzić się kwas moczowy.
6. Zapalenie stawów lub choroba zwyrodnieniowa stawów w stadium przewlekłym lub ostrym. Wstępna diagnoza może być postawiona prawidłowo tylko dzięki zdjęciu rentgenowskiemu stawu skokowego, które pokaże zakres uszkodzenia kości i chrząstki.

Interpretacja wyników

Lekarz porównuje obrazy z normalnym odniesieniem. Dla pełnego obrazu potrzebne jest zwykle kilka projekcji kostki. Poniżej przedstawiono listę wniosków, jakie lekarz może wyciągnąć z obrazów:

1. Obecność hiperostozy lub atrofii. Określone przez położenie, rozmiar i kształt kości w stawie.
2. Powierzchnia kości. Różne nowotwory złośliwe mogą niszczyć tkanki twarde lub powodować skostnienia i oderwania.
3. Rozszczepienie stawu. Nierówne zwężenie jest zauważalne, jeśli pacjent ma zapalenie stawów lub artrozę. W późniejszych stadiach tych chorób szczeliny stawowe mogą się zlepiać, uniemożliwiając osobie chorej samodzielne poruszanie się.
4. Struktura tkanki kostnej. Dwie choroby - osteoporoza i osteoskleroza. W pierwszym przypadku gęstość kości zmniejsza się, w drugim - zwiększa.

Ponadto lekarz zwróci uwagę na wysokość i kąt nachylenia łuku stopy. Normalnie wartości te powinny wynosić odpowiednio 35 mm i 130 stopni. Wysokość łuku stopy może być nieco niższa; wskazana wartość 35 mm jest maksymalną dopuszczalną. Jeśli RTG stawu skokowego wykazuje nieprawidłowe wartości, może to być wynikiem np. płaskostopia podłużnego.

Dodatkowe dochodzenia

Najczęściej są one wymagane, gdy zabieg jest zbyt mało informacyjny. Wśród alternatywnych metod diagnostycznych, oprócz promieniowania rentgenowskiego, istotne są obecnie m.in

• Ultrasonografia (USG) w celu obejrzenia okolicznych jam stawowych i znalezienia nagromadzonego płynu;
• tomografia komputerowa (CT), która bada kości w najbardziej dokładny sposób;
• Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI), który będzie wykorzystywany jako but ortopedyczny wszystkie tkanki miękkie w oglądanym obszarze są wyraźnie widoczne.

Wykrywanie płaskostopia

Przy podejrzeniu tej patologii konieczny jest specjalny wariant badania. W szczególności najbardziej istotne jest zdjęcie rentgenowskie stopy z obciążeniem. Różnice w stosunku do wariantu konwencjonalnego leżą w samej procedurze. W celu obejrzenia projekcji bocznej i poprzecznej stopy pacjent musi stanąć na jednej nodze, co oznacza, że cały ciężar ciała jest dociśnięty do danego stawu.

Często stosuje się go u dzieci młodszych i młodzieży. Jeśli wynik jest pozytywny, pacjentowi przepisuje się specjalne buty ortopedyczne. Dzięki temu ryzyko wystąpienia w przyszłości deformacji stopy jest ograniczone do minimum. Ten rodzaj badania rentgenowskiego jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów, ponieważ obecność określonego stadium płaskostopia pozwala uniknąć Służba wojskowa pobór. Statystyki pokazują, że około 30-45% dorosłych osób doświadcza takich problemów ze stawami skokowymi.

Leczenie zerwanych więzadeł

Ten uraz jest bardzo powszechny. Może być spowodowana uderzeniem w bok stopy, zgięciem stawu skokowego podczas biegu lub szybkiego chodzenia, przypadkowym wciągnięciem lub wyciągnięciem stopy. Objawy to ostry piekący ból, obrzęk, krwiak i upośledzenie ruchomości. Lekarz po badaniu zawsze zleci wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, które pokaże z czym mamy do czynienia.

Większość zerwanych więzadeł stawu skokowego może być leczona zachowawczo. Poddają się rewitalizującej fizjoterapii, przepisują kurs tabletek oraz bandaże lub specjalne opatrunki uciskowe. W wyjątkowych przypadkach (jeden na dziesięciu pacjentów) wymagana jest interwencja chirurgiczna: operacja stopy, leki blokada lub przebicie stawu.

Metody konserwatywne

W ciągu pierwszych kilku godzin jest najlepszy Postaraj się zmniejszyć obrzęk i ból. Być może wystarczy przyłożyć do urazu coś zimnego, na przykład okład z lodu.

Dalsza stabilizacja stawu skokowego. To jest konieczny dla zapobiec pogorszeniu się szkody. Służy do stabilizacji stawu skokowego i pomaga przyspieszyć powrót do zdrowia, gdy kostka jest w stanie spoczynku. Jeśli masz poważne obrażenia, może być potrzebny gips.

Lekarz przepisze leki. Zaleci on również indywidualny program terapeutyczny. Fizjoterapia połączona z ćwiczeniami pomoże szybciej zagoić się Twojemu stawowi.

Znaczenie zdjęć rentgenowskich

Urazy i nieprawidłowości w obrębie stawu skokowego nie należą do rzadkości. Wczesne jej zdiagnozowanie pozwala na wczesne zapobieganie różnym powikłaniom. W przypadku wystąpienia dolegliwości należy niezwłocznie zgłosić się do ortopedy, chirurga lub chirurga urazowego. W tym przypadku można przynieść lekarzowi wykonane już zdjęcie rentgenowskie stawu skokowego, ponieważ jak na własną rękę Jest mało prawdopodobne, że będziesz w stanie rozszyfrować wyniki bez specjalnego szkolenia. Ponadto tylko specjalista będzie w stanie określić specjalistyczne leczenie.