Kryminalistyczne badanie listów: badanie pisma ręcznego, cechy

Dziś do dyspozycji specjalistów z dziedziny prawa jest kilka znaczących prac, z których nie najmniejszą jest autorstwa Bastrykina. Kryminalistyczne badanie listów, któremu poświęcony jest podręcznik, to specjalistyczny podrozdział w badaniu materiałów sprawy. Rozważmy kluczowe postanowienia i niuanse tego procesu.

Informacje ogólne

Formalna definicja daje pojęcie o tym, czym są naukowe podstawy kryminalistycznego badania listów. Pojęcie tego procesu wywodzi się z powszechnie przyjętej w kryminalistyce definicji. Termin ten odnosi się do dziedziny kryminalistyki, która skupia się na opracowywaniu metod i narzędzi do badania listów, dokumentów i dowodów. Głównym celem środków jest wykrycie przestępstwa, zbadanie pewnego popełnionego przestępstwa, ustalenie sprawcy. Zwykło się dzielić kryminalistyczne badania dokumentów na dwa podrozdziały. Pierwszy z nich zakłada badanie listu, na które składa się pismo ręczne oraz badanie autora. Druga poddziedzina wiąże się z technicznym i kryminalistycznym badaniem dokumentacji prowadzonej przez organ.

Kryminalistyczne badanie listu składa się z podrozdziałów przeznaczonych do badania pisma ręcznego i autora. Głównym celem takich badań jest określenie. Prace mające na celu ustalenie, kim są sygnatariusze, kto jest autorem badanego rękopisu. Obszar ten dotyczy również zadań związanych z nieidentyfikacją. Wiążą się one z określeniem Do której płci Pierwsza polega na badaniu pisma, które polega na badaniu pisma ręcznego, do jakiej płci należy autor dokumentu, ile ma lat, jaki ma zawód, jakie są jego cechy fizyczne. Szczegółowe studium dokumentu umożliwia wgląd w jakie warunki Została ona stworzona, podpisana.

O zadaniach w sposób bardziej szczegółowy

Krótko mówiąc, kryminalistyczne badanie listu pozwala ustalić, kto jest autorem danego materiału. Prace autorskie, prowadzone przy niektórych dokumentach, mają na celu identyfikację autora, a nie osoby, która wykonała dokument. Badanie techniczno - kryminalistyczne materiałów dostępnych władzom ma na celu ustalenie cech sugerujących fałszerstwo. To mogą być akwaforty lub osobliwości podpisu. Prace te mają na celu przywrócenie oryginalnego tekstu, jeśli część dokumentu została uszkodzona, przekreślona, zacieniona. Specjaliści w tej dziedzinie zajmują się identyfikacją środków używanych do za sporządzenie dokumentu, aby dokonać zmian. W szczególności praca ze stemplami, pieczęciami. Ponadto badacze organów ścigania zajmują się ustalaniem konkretnych okoliczności, w jakich dany materiał został wyprodukowany, przechowywany. Szczegółowe badanie dokumentów pozwala na dokładne określenie, kiedy dokument został sporządzony.

O teorii i definicjach

W życiu codziennym teksty pisane ręcznie są powszechnie nazywane pismem. Pismo jest jednym ze środków komunikacji naszej cywilizacji. Pisanie pozwala na zapisywanie myśli, przy użyciu specjalnie do tego celu stworzonych znaków graficznych. Przeprowadzenie kryminalistycznego badania listu wymaga uwzględnienia, że każdy list ma zawsze dwie cechy. Myśl, znaczenie jest mową w liście. System stosowanych symboli - pismo ręczne. Mowę, pismo ręczne człowiek nabywa w wyniku długotrwałej edukacji i licznych treningów. Oba aspekty pisma mają określone cechy, na podstawie których można zidentyfikować autora. Odbywa się to poprzez badania kryminalistyczne. Cechy zidentyfikowane w odniesieniu do danego pisma ręcznego są wykorzystywane do ustalenia, kto wykonał dany dokument. W tym celu konieczne jest zorganizowanie ekspertyzy pisma ręcznego.

Badane w ramach kryminalistycznego badania pisma, pismo ręczne jest specyficzną osobliwością, swoistą dla określonej osoby. Jest to dynamicznie stabilny system ruchu, który opiera się na wizualnym i jednocześnie motorycznym obrazie wykonania konwencjonalnych symboli przedstawionych graficznie. Pismo ręczne jest indywidualne i stosunkowo stabilne. Kształtuje się ona pod wpływem czynników obiektywnych i subiektywnych. Jak zorganizowany jest układ wzrokowy człowieka, jaka jest jego kondycja. Pismo ręczne w dużej mierze zależy od budowy mięśni, kości aparatu dłoni. Pismo ręczne zależy od poziomu mobilności kończyn, woli osoby, jej zdolności do zapamiętywania i bycia uważnym. Pismo ręczne zależy od umiejętności urządzenia pisma ręcznego. Czynniki obiektywne to m.in. stosowana w szkole metoda nauczania pisania, długość szkolenia, warunki, w jakich powstaje dokument, oraz narzędzia wykorzystywane do jego wykonania.

Pismo ręczne: w szczegółach

Kryminalistyczna analiza pisma i pisma ręcznego pozwala ustalić, kto stworzył dany dokument, analizując specyfikę sposobu jego napisania. Jest to możliwe, ponieważ łącznie powyższe czynniki pozwalają na powstanie indywidualnego i niepowtarzalnego systemu piśmienniczego. Z czasem pisanie danej osoby nabiera pewnych indywidualnych cech, których całości nie powtórzy żadna osoba. Indywidualność ma aspekty ogólne, prywatne. Pismo ręczne jest w pełni ukształtowane w wieku 18-20 lat. Indywidualne osobliwości są zachowane do czasu, gdy osoba dorasta i praktycznie nie ulegają zmianom. Przeciętnie zaczynają się one dopiero po 60 roku życia.

Istnieje kilka znanych czynników, które mogą wywołać korektę pisma ręcznego. Zwyczajowo dzieli się je na naturalne, sztuczne. Do tych pierwszych zalicza się stan osoby tworzącej dokument oraz jej wiek. Sztuczne obejmuje środki maskujące. Osoba może pisać inną ręką niż jest przyzwyczajona, może wykonywać ruchy wolniejsze lub szybsze od normy, może próbować zmieniać czcionkę. Inną sztuczną przyczyną zmiany pisma jest imitacja, która oznacza próbę naśladowania pisma innej osoby. Można naśladować w oku. Wśród sposobów naśladowania wymienia się szkicowanie, odtwarzanie z pamięci.

Trzecią przyczyną zmian w piśmie ręcznym jest patologiczne. Taką definiuje się, jeśli korekta jest spowodowana urazem, chorobą. Więc, osoba może stracić kończynę lub cierpieć zaburzenie psychiczne.

Pismo ręczne: Znaki

Kryminalistyczne badanie pism i dokumentów jest możliwe przy uwzględnieniu kluczowych cech badanego dokumentu i sposobu jego wykonania. Wszystkie znaki dzielą się na ogólne i szczegółowe. Pierwsza grupa opisuje pismo ręczne w ogóle. Służy do wyróżnienia rękopisu wśród podobnej dokumentacji będącej w posiadaniu badaczy. Znaki częściowe ujawniają specyficzne ruchy, dzięki którym powstały litery, ich części i połączenia między tymi znakami.

Wśród znaków, jednym z pierwszych jest poziom biegłości. Pokazuje, w jakim stopniu dana osoba opanowała technikę pisania. W wielu aspektach decyduje o tym automatyzm. Możliwe jest uzyskanie wysokiego poziomu wykończenia, gdy tempo pisania jest wysokie, a koordynacja stabilna. Stopień średni, jeśli ruchy są rytmiczne. Niskiemu stopniowi rozwoju towarzyszy wolne tempo. Ruch pisarza nie ma rytmiczności.

Znaki: Detal

Kryminalistyczne badanie pisma i rękopisu polega na zidentyfikowaniu wszystkich kluczowych atrybutów właściwych dla danego dokumentu. Szczególnie analizując pismo ręczne, trzeba się dowiedzieć, jaka jest jego wysokość. W tym celu bada, jak wysokie są małe litery. Kursywne pismo ręczne jest tym, w którym nie przekraczają kilku milimetrów. Jeśli wysokość sięga 5mm to pismo jest uznawane za średnie, a jeśli przekracza tę granicę to jest duże.

Kolejną ważną cechą jest nachylenie. Analizuje się ją poprzez określenie stosunku linii znaków podłużnych do linii. Możliwe jest pochylenie w prawo, w lewo, możliwe jest pisanie w pionie. Podczas wykonywania badań kryminalistycznych zwraca się uwagę na bicie, definiowane jako odległość między znakami w stosunku do wysokości znaków. Jest uważany za duży, gdy jest więcej niż połowa do pełnej wysokości postaci, średni, gdy stosunek wynosi połowę do pełnej wysokości postaci. Istnieje również niewielka.

Forensics musi zidentyfikować poziom spójności. Określa się ją na podstawie tego, ile znaków jest napisanych w linii ciągłej, czyli autor nie oderwał urządzenia od materiału, na którym pisze. mały poziom spójności jest określony, jeśli w ten sposób zapisane są tylko 2-3 znaki. Średnia charakteryzuje się wykonaniem do sześciu liter, natomiast duża - większą liczbą znaków. Brak spójności, jeśli wszystkie postacie są pisane z przerwami.

Złożoność i presja

Kryminalistyczne badanie pisma i rękopisu wiąże się z oceną struktury pisma. Wariant prosty ujawnia się, gdy pismo ręczne przypomina to, co napisał uczeń początkujący, a znaki są podobne do wielkich liter. Ten typ pisma charakteryzuje się wyraźnymi i bardzo czytelnymi znakami. Pismo uproszczone to takie, w którym elementy są stosunkowo proste w stosunku do liternictwa. Ten typ dokumentu nie jest łatwy do odczytania, ponieważ niektóre standardowe ruchy pisma ręcznego zostały zredukowane. Pismo skomplikowane to takie, w którym ruchy są zintensyfikowane, komplikacja polega na wprowadzeniu dodatkowych elementów znaków w celu ozdobienia dokumentu.

Nacisk na pismo ręczne to cecha pokazująca, jak dużą siłę autor przyłożył do urządzenia użytego do pisania. Silny nacisk obserwuje się, gdy uderzenia główne są szersze niż uderzenia łączne. Może być średnie lub słabe. Możliwe jest ich połączenie.

Na co zwrócić uwagę?

Wspólne cechy wymienione powyżej są cechami, które można, przy niewielkim wysiłku, zmienić po prostu poprzez ćwiczenie swojej woli. Podczas przeprowadzania kryminalistycznego badania pisma i rękopisu znacznie większą uwagę zwraca się na indywidualne cechy i właściwości. Poszczególne cechy świadczą o specyfice ruchów autora, właściwych dla tworzenia poszczególnych symboli, powiązań między nimi, a także elementów. Cechy szczególne określa się oceniając stopień, w jakim wykonanie znaków odbiega od standardowego pisma ręcznego. Do atrybutów prywatnych należy forma ruchów, za pomocą których autor przedstawia symbole i łączy je ze sobą. Mogą to być łuki, narożniki, linie proste, pętle, linie zakrzywione. Równie ważne jest określenie kierunku ruchu - po okręgu w lewo, w prawo, a także z góry na dół lub odwrotnie.

Przy ocenie cech cząstkowych analizuje się czas trwania ruchu. Od wariantu z wielką literą Możliwe są odchylenia w górę, w dół. Oceniając te cechy mówimy o rozbudowie pionowej, poziomej. Do stron liternictwa wyróżnionych w jego kryminalistycznym badaniu należy ocena ciągłości. Mogą występować fuzje i odstępy między elementami alfabetycznymi i kolejnymi literami.

Przemówienie pisemne

Termin ten jest powszechnie używany w odniesieniu do sposobu zapisu myśli na piśmie. Zwyczajowo dzieli się te atrybuty na gramatykę, stylistykę i słownictwo. Cechy pozwalają oszacować, w jakim stopniu twórca dokumentu zna reguły gramatyczne. Jeśli osoba je zaniedbuje, obserwuje się błędy w pisowni, składni, interpunkcji. Takie nieprawidłowości w piśmie należą do specyficznych cech, które pozwalają zidentyfikować autora. cechy gramatyczne uważane są za raczej stabilne. Stopień umiejętności czytania i pisania autora ocenia się jako niski, średni i powyżej tego poziomu. Słownictwo jest pojęciem bardziej skomplikowanym, na które składa się zasób słownictwa autora, jego specyficzne niuanse. Słownictwo obejmuje specyficzne słowa związane z przynależnością zawodową, archaizmy, przestarzałe dla współczesnych ludzi, dialektyzmy charakterystyczne dla pewnych obszarów. Mówią też o barbaryzmach, zapożyczonych z obcego języka (słowa niezbyt dobrze opanowane, więc nie czują się obco). Wreszcie, jest żargon. Słownictwo obejmuje słowa i wyrażenia, używane w danej społeczności lub grupie ludzi.

Kryminalistyczne badanie pisma zawiera podrozdział dotyczący statystyki. To opisuje sposób wyrażania myśli. Można używać języka potocznego, ortografii biznesowej. Jeśli styl przypomina gazeta lub czasopisma, nazywa się to dziennikarstwem. Możliwy styl naukowy.

Badając dokumentację, należy przeanalizować cechy przekazu. Możliwość tworzenia krótkich, wielowyrazowych dokumentów. Drugi wariant charakteryzuje się długimi wyjaśnieniami.

Topografia

Ta kategoria atrybutów pisma obejmuje położenie materiału na papierze. Cechy topograficzne obejmują marginesy, położenie i wielkość, kierunek. Tekst może być pionowy lub zwężony; możliwe jest zwężenie marginesów. Oceniając tekst, zbadaj podziały akapitów, określając, jak często występują, jak są zaznaczone, jak duże są marginesy. Potrzeba oceny metody podkreślania słów. Możliwe są znaki, linie, znaki drukowane. Jednym ze sposobów wyróżnienia jest odstępy. Przy analizie topografii bierze się pod uwagę cechy linii, ich kierunek i położenie w stosunku do linii na arkuszu. Badacz ocenia, jak mocno linie są oddzielone. Ważne jest uwaga w sprawie łączników w wyrazach i umieszczania łączników w stosunku do linii. Analiza dokumentów polega na zwróceniu uwagi na pominięcia wstawki. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu symboli korekcyjnych, znaków kontrolnych.

Kryminalistyczne badanie listu obejmuje podrozdział topografii, który z kolei bada osobliwości adresu autora do adresata. Analizują sposób ułożenia odnośnika w stosunku do głównej części dokumentu, krawędzi arkusza. Weź pod uwagę sposób umiejscowienia daty, daty podpisu na tle marginesów arkusza. Człowiek wykonuje cechy topograficzne automatycznie. Nie jest świadomie kontrolowany, a więc jest zachowany nawet wtedy, gdy osoba próbuje się przebrać na piśmie.

Wymagana jest wiedza specjalistyczna!

Z naukowych podstaw kryminalistycznej analizy pisma wynika, że w celu ustalenia autora danego dokumentu należy sprawdzić próbki... Bez możliwości ich uzyskania nie można przeprowadzić badania. Istnieje kilka rodzajów, form próbek. Wolne rękopisy to takie, które zostały wytworzone przez osobę przed badaniem przez organy ścigania. Powinien być niezwiązany ze sprawą będącą przedmiotem dochodzenia. Istnieje szereg uznanych wymogów dotyczących takich próbek. W szczególności nie powinno być wątpliwości co do tego, czy dokument należy do autora. Próbka powinna być wystarczająca i porównywalna z materiałem objętym badaniem pod względem języka i użytych materiałów, czasu napisania.

Wzory pro forma mogą być stosowane w przypadku. Takie rękopisy są wykonywane po rozpoczęciu śledztwa, ale nie są związane z badaniem. Jeśli więc podejrzany napisał oświadczenie, to ten właśnie dokument może służyć jako pro forma wolny rękopis.

Wreszcie, naukowe podstawy pisma sądowego pozwalają na wykorzystanie. Są to dokumenty uzyskane specjalnie w celu porównania. Zasady uzyskiwania takiej dokumentacji określa art. 202 k.p.k. Odpowiedzialność za uzyskanie tego rękopisu spoczywa na osobie, która wyznacza egzamin. Jeśli ma być zbadany krótki podpis utworzony z litery lub pary, należy uzyskać 15 lub więcej kopii. Pisanie dyktand nie może być wykorzystywane jako próbka doświadczalna. Zabroniona jest selekcja dokumentów, w których osoba swobodnie wyraża swoje myśli na z góry ustalony temat. Jeśli ma być użyta próbka doświadczalna, należy uzyskać pięć lub więcej arkuszy od podejrzanego. Jeśli podpis ma być badany, powinno być dostępne półtora do dwóch tuzinów próbek, rozłożonych na kilku arkuszach. Na jednym miejscu nie może być więcej niż pięć podpisów.

Działania techniczne i kryminalistyczne

Badania techniczno - kryminalistyczne pism są specyficzną częścią nauki o dokumencie w obszarze odpowiedzialności organów ścigania wyspecjalizowanych w prowadzeniu dochodzeń w sprawie. Niniejsza podsekcja bada metody wdrażania, fałszowanie dokumentów. Specjaliści zajmujący się tą dziedziną tworzą nowe metody, techniki, środki, które pozwalają na badanie, studiowanie dokumentów, ich identyfikację oraz określenie innych czynników istotnych dla kryminalistyki. Na potrzeby niniejszej pracy dokumenty to wszystkie te obiekty, które noszą w sobie informacje o zdarzeniach zapisanych w formie symbolicznej. Przewiduje się ogólnie przyjęty system klasyfikacji. W tym celu analizuje się charakterystyczne cechy dokumentu. Podstawa Podział na grupy wynika z formy. Może być napisany odręcznie, na maszynie, fonogramem lub. Istnieje forma poligraficzna, czyli utrwalanie informacji za pomocą rysunków, zdjęć. Charakter prawny dokumentu pozwala na skategoryzowanie wszystkich obiektów na fałszywe i prawdziwe. Drugi wariant musi być wytworzony w ściśle określony sposób, a sam przedmiot może, ale nie musi być ważny.

Dla kryminalistycznego badania listów pojęcie sfałszowanego dokumentu jest jednym z kluczowych. Możliwe jest fałszerstwo. Jest to tzw. sytuacja całkowitego sfałszowania dokumentacji. Istnieje szczególny przypadek fałszerstwa intelektualnego. W tym wariancie występuje oryginalny dokument, do którego wprowadza się zmiany - dodaje się dodatkowe słowa lub w inny sposób koryguje.

W sprawie kategoryzacji bardziej szczegółowo

Przy ocenie dokumentu należy brać pod uwagę jego źródło. możliwa jest oficjalna dokumentacja tworzona przez instytucje państwowe, jednostki promocyjne i organizacje społeczne. Fałszywa dokumentacja jest tworzona przez osoby. Istnieją dokumenty, dla których źródło jest znane i dokumenty anonimowe.

Zwyczajowo dzieli się dokumentację na kategorie, oceniając sposób jej przekazania. Otwarta komunikacja i stosowanie kodów, szyfrów. Równie ważna jest ocena przeznaczenia dokumentów. Niektóre z nich mają na celu odnotowanie faktu lub prawa, a inne zawierają ważne informacje.

W kryminalistycznym badaniu pism pojęcie rekwizytów dokumentu staje się jednym z kluczowych, gdy konieczne jest prawidłowe ocenienie i scharakteryzowanie branych pod uwagę obiektów. Szczegóły to formalnie zdefiniowane elementy, dzięki którym dokumentacja nabiera mocy prawnej. Brak jakiegokolwiek wymogu jest istotną podstawą do uznania dokumentu za nieważny.

Podróbki: jak je odróżnić?

Kryminalistyczne badanie pisma ma na celu ustalenie, czy dokument jest podrobiony czy autentyczny i czy wpadł w ręce funkcjonariuszy organów ścigania. Aby poprawnie zidentyfikować fałszywkę, musisz zrozumieć, co Nowoczesne metody fałszowania, czym się charakteryzują.

Zwyczajowo mówi się o falsyfikacji całkowitej i częściowej. Pierwszy polega na całkowitym wytworzeniu dokumentu, drugi na wprowadzeniu poprawek do szczegółów. Fałszerstwo jest możliwe przez rysunek, komputer, kserokopiarki, urządzenia drukujące. Dokument może być częściowo sfałszowany poprzez wymazanie dokumentu. Są wymazane, wyskrobane, odcięte. Fałszerstwo można podejrzewać w przypadku, gdy papier stał się w niektórych miejscach cieńszy lub bardziej szorstki. Można to zauważyć przy badaniu światłem. Podczas wymazywania dochodzi do zakłócenia orzeczenia, zniszczenia siatki zabezpieczającej oraz uderzeń znaków w pobliżu. Nowe znaki pisane przez kucie charakteryzują się chropowatymi krawędziami. Technik kryminalistyki może zauważyć szczątkowe ślady po wymazanych. Ślady są możliwe, jeśli próbowano sfałszować dokument poprzez próbę wygładzenia chropowatości włókien papieru.

Badanie kryminalistyczne listu może wykazać, że został on wyryty. Przebarwienia wynikają z zastosowania substancji aktywnych chemicznie. Wytrawianie można zauważyć, gdy zmienia się kolor liścia (staje się żółty), gdy materiał staje się kruchy, gdy widoczne są pęknięcia. Na wytrawianie wskazuje rozmycie atramentu, korekta odcienia siatki zabezpieczającej, sąsiadujące pociągnięcia. Jeśli na wierzchu namalowane są nowe pociągnięcia, to atrament się rozmywa, kolor, odcień jest inny. Badanie powierzchni arkusza daje pojęcie o chropowatości.

Więcej o fałszerstwach

Badanie kryminalistyczne pisma może udowodnić fakt zmycia. Jest to chemiczne usunięcie substancji barwiącej. Wstępny wpis zmywa się za pomocą substancji alkoholowych. W domu najczęściej stosuje się wodę kolońską, alkohol. Można stosować specjalne rozpuszczalniki - benzol, aceton. Wymywanie można poznać po cechach podobnych do wytrawiania.

Mogą istnieć wyniki badania kryminalistycznego potwierdzające, że dokument został wytrawiony. Jest to sytuacja, w której oryginalny tekst zostaje zmieniony poprzez dodanie nowych znaków w puste miejsce. Badanie kryminalistyczne listu dowodzi takiego fałszerstwa, gdy wykryte zostaną typowe znaki nadpisania pisma. Struktura uderzeń może być różna. Powtórzenie druku znaku, różnica cech wspólnych lub częściowych, zmiana dolnej linii, położenie znaków jest bardziej ściśnięte z powodu braku miejsca. Możliwe są różnice w barwieniu; różna jest szerokość pociągnięć.

Możliwe jest zastępowanie fragmentów tekstu. Występuje to częściej w dokumentach mających potwierdzić tożsamość osoby. Można założyć podmianę, jeśli jakość i barwa nośnika różni się w obrębie tego samego arkusza lub jeśli numeracja arkuszy jest rozbieżna. Oznaki obejmują różnicę w luminescencji barwnika na nośniku papieru, integralność obszaru zszywania została naruszona.