Łuszczyca stawowa: przyczyny, objawy, diagnoza i leczenie

Łuszczyca stawowa jest przewlekłym procesem zapalnym dotyczącym powierzchni stawowych. Statystycznie od 8% do 10% pacjentów doświadcza problemu, jakim jest łuszczycowe zapalenie stawów. Łuszczyca stawowa jest drugą, po reumatoidalnym zapaleniu stawów, najczęstszą chorobą dotykającą tkanki kostnej. Warto wspomnieć, że choroba ta nigdy nie dotyka wszystkich stawów ciała. Łuszczyca może być nieaktywna - stan remisji - lub aktywna - zaostrzenie.

Klasyfikacja

Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób definiuje następujące rodzaje schorzeń:

1. Oligoarthritis - asymetryczne zapalenie kilku stawów, ale nie więcej niż trzech.
2. Łuszczycowe zapalenie stawów międzypaliczkowych dystalnych. Często dotknięte są małe stawy w palcach rąk i nóg.
3. Łuszczycowe zapalenie stawów kręgosłupa. Choroba ta dotyka kręgosłupa i rozprzestrzenia się na każdą jego część.
4. Okaleczające zapalenie stawów. Ten typ łuszczycy stawowej dotyka kości i powoduje ich całkowite zniszczenie. Może wystąpić w kończynach górnych lub dolnych, z obrzękiem tkanek miękkich. Dalsze skrócenie kończyn z powodu zniszczenia kości.
5. Symetryczne zapalenie wielostawowe. Zaburzenie to charakteryzuje się symetrycznym zajęciem obu kończyn.

Objawy choroby

Niektóre z objawów łuszczycy stawowej są podobne do objawów reumatoidalnego zapalenia stawów. Ale jest kilka cech, które są unikalne dla tej choroby.

1. Stawy w okolicy pięty są często bolesne w łuszczycy.
2. Często dotknięty jest więcej niż jeden staw na palcach.
3. Miejscowość zmienia kolor na fioletowy i puchnie. Widać to wyraźnie na zdjęciu łuszczycy w stawach. Często występuje również gorączka w dotkniętym chorobą obszarze stawów.
4. Ból w stawach palców rąk i stóp duży palec u nogi.

Stawy palców są zwykle dotknięte. Łuszczyca stawu kolanowego jest rzadka, ale bardziej dotkliwa. Przy tego typu patologii ból uniemożliwia normalne wchodzenie i schodzenie ze schodów, a staw ulega deformacji, co skutkuje ograniczeniem ruchomości w kolanie. Może to ostatecznie doprowadzić do całkowitej utraty funkcji ruchowej.

Etiologia zjawiska

Przyczyny łuszczycy kości wciąż nie są do końca poznane, ale uważa się, że głównymi są:

1. Urazy kończyn i stawów.
2. Choroby zakaźne i wirusowe o ciężkiej ostrej postaci.
3. Mogą się one również rozwinąć po przyjęciu dużych dawek leków np "Vazocordine", "Egilox", "Atenolol".
4. Częsty stres, zaburzenia psycho-emocjonalne, napięcie nerwowe.
5. Wysoka aktywność fizyczna.

Czynniki ryzyka

Ryzyko zachorowania na łuszczycę stawów znacznie zwiększają następujące czynniki

1. Osłabiony układ odpornościowy.
2. Zatrucie spowodowane długotrwałym stosowaniem leki, Alkohol, tytoń i narkotyki.
3. Zaburzenia metaboliczne.
4. Predyspozycje genetyczne.
5. Ludzki wirus niedoboru odporności i AIDS.
6. Nadmierna masa ciała - otyłość, przejadanie się.
7. Niepełny wypoczynek, czyli zaburzenia w Wzorce snu i czuwania.
8. Nadmierny wysiłek fizyczny i wyczerpanie emocjonalne.
9. Praca w przedsiębiorstwach o wysokiej dawce napromieniowania chemicznego.

Środki diagnostyczne

W przypadku podejrzenia łuszczycowego uszkodzenia stawów lekarz dokładnie zbada pacjenta, a następnie wyśle go na testy i inne niezbędne badania.

1. Ogólne badanie krwi. Liczba krwi, globulina, kwas sialowy i fibrynogen są podwyższone w łuszczycy.
2. Rentgen w. Badanie to pomaga zidentyfikować zwężenie szpary stawowej, wskazujące na rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów. Ponadto zdjęcia rentgenowskie pokazują zakres uszkodzeń stawów i stopień zaawansowania choroby.
3. Badanie płynu maziowego. Wykonywane tylko w przypadku, gdy dotknięte są duże stawy. Zmniejszenie lepkości płynu maziowego i zwiększenie cytozy wskazują na rozwój zapalenia stawów.
4. Diagnoza różnicowa. Wyznaczony w celu stwierdzenia obecności lub braku choroby. W tym przypadku wykonuje się badanie czynnika reumatoidalnego. Jeśli odpowiedź jest pozytywna, pacjent ma reumatoidalne zapalenie stawów. Wynik ujemny oznacza, że pacjent ma łuszczycę stawów.

Terapia lekowa

Stosowanie terapii lekowej jest wskazane dla osiągnięcia następujących celów:

1. Zatrzymanie postępu choroby i częściowe zatrzymanie stanu zapalnego.
2. Złagodzenie dyskomfortu i bólu.
3. Wzmocnienie i wsparcie układu odpornościowego.
4. Przywrócenie prawidłowej funkcji układu mięśniowo-szkieletowego.

Leczenie łuszczycy stawowej zależy od objawów i towarzyszących im dolegliwości. W terapii stosuje się następujące grupy leków leki:

1. Leki przeciwzapalne pochodzenia niesteroidowego. Grupa ta pomaga wyeliminować ból, znacznie zmniejszyć stan zapalny i obrzęk stawu oraz złagodzić dyskomfort, który objawia się sztywnością ruchu. Główne leki przepisywane na łuszczycę stawów to "Ibuprofen", "Diclofenac", "Nimesulid", "Voltaren", "Piraxicam", "Movalis" и "Metotreksat".
2. Kortykosteroidy. Ta grupa leków pomaga pacjentowi pozbyć się wszystkich nieprzyjemnych objawów łuszczycy stawowej. Do najskuteczniejszych leków na łuszczycę należą m.in "Deksametazon", "Prednizolon", "Hydrocortisone". Długotrwałe stosowanie maści hormonalnych może spowodować martwicę skóry, dlatego przepisuje się je w formie zastrzyków bezpośrednio do jamy stawowej lub mięśniowej.
3. Leki mające na celu poprawę krążenia krwi. Do tej grupy leków należą m.in "Curantil", "Drotaverine", "Pentilin" и "Pirydoksyna".

Warto zaznaczyć, że stosowanie takich leków jak np "Metotreksat", zachować szczególną ostrożność ze względu na skutki uboczne dla wątroby i nerek.

Jeśli doszło do zakażenia bakteryjnego, lekarz może nakazują stosowanie leki takie jak "Sulfasalazyna". Lek ten należy stosować ostrożnie ze względu na długą listę działań niepożądanych.

Wszystkie środki stosowane w łuszczycy stawów powinny być przepisywane wyłącznie przez lekarza, samodzielne leczenie w tym przypadku jest niedopuszczalne. Ponieważ tylko lekarz może wybrać optymalny schemat i dawkę dla każdego pacjenta.

Środki fizjoterapeutyczne

W połączeniu z leczeniem farmakologicznym w łuszczycy stawów, pacjentowi przepisuje się zabiegi fizjoterapeutyczne. Główne metody leczenia to:

• Ćwiczenia wykorzystywane w ćwiczenia terapeutyczne;
• elektroforeza z zastosowaniem środków przeciwbólowych;
• zastosowania ozokerytu;
• magnetoterapia;
• laseroterapia;
• Terapia UHF i PUVA.

Chirurgia

Chirurgia łuszczycy stawowej jest rzadko stosowana, ponieważ w większości przypadków nie jest po prostu konieczna. Operacja jest wskazana tylko wtedy, gdy nie powiodły się inne terapie.

Jedną z metod interwencji chirurgicznej jest synovektomia. Głównym celem leczenia jest przywrócenie funkcjonalności chorego stawu.

W najbardziej zaawansowanych przypadkach stosuje się artroplastykę lub endoprotetykę chrzęstną, w której zmieniony chorobowo staw zastępuje się sztucznym stawem. Czasami pacjent poddawany jest operacji utrwalenia chrząstki stawu nadgarstkowego i skokowego, a także palców u rąk i nóg.

Wielu pacjentów odczuwa znaczną ulgę po chirurgicznym usunięciu zmian stawowych w łuszczycy. W ten sposób znika ból i dyskomfort, a funkcja stawów zostaje przywrócona.

Specjalne wymagania dietetyczne

Rygorystyczna dieta jest bardzo ważnym czynnikiem w leczeniu łuszczycy stawów. Z diety należy całkowicie wykluczyć wszystkie pikle, wędzonki, ostre, słone, słodkie, owoce cytrusowe i alkohol.

W codziennej diecie chorego powinny znaleźć się produkty mleczne, zielenina, ryby, świeże warzywa, owoce oraz olej roślinny. Pacjenci z nadwagą powinni stosować dietę niskokaloryczną i upewnić się, że robią to małymi porcjami.

Rokowanie i możliwe powikłania

Niewczesne lub niewłaściwe leczenie łuszczycy stawów może prowadzić do dalszej niepełnosprawności pacjenta. Dodatkowo choroba może mieć takie skutki i powikłania:

1. Etenesopatia. Zapalenie rozwija się w miejscu, gdzie więzadła i ścięgna przyczepiają się do kości. Najczęściej występuje w stopach. Efektem jest znaczna utrata funkcji w kończynie, co powoduje silny ból podczas chodzenia i komplikacje przy próbie zginania lub odwodzenia palców.
2. Dactylitis. Zapalenie rozwija się na paliczkach palców. W wyniku patologii palce są znacznie powiększone i bolesne, funkcja ręki jest upośledzona, a w konsekwencji pacjent nie może w ogóle poruszać palcami. Dactylitis często dotyka palców u stóp i powoduje silny ból podczas chodzenia.
3. Zapalenie stawów międzykręgowych. Ten rodzaj powikłania oznacza, że pacjent odczuwa nieznośny ból, gdy próbuje zgiąć lub rozprostować plecy. Głównym miejscem lokalizacji jest obszar, w którym spotykają się miednica i kręgosłup.

Łuszczyca jest trudna do wykrycia we wczesnym stadium, dlatego w większości przypadków jest diagnozowana w późniejszym okresie, w którym Pewne efekty można już zauważyć. To sprawia, że terapia jest znacznie trudniejsza.

Wpływ łuszczycy stawowej na narządy wewnętrzne

W łuszczycy kości zapalenie stawów może być jedynym objawem choroby. Często jednak takie zapalenie jest częścią takich chorób ogólnoustrojowych jak patologie przewodu pokarmowego, choroby nerek, wątroby i serca, zapalenie wielonerwowe, amyloidoza.

Ten rodzaj choroby jest trudny do zdiagnozowania w jej wczesnym stadium, ponieważ typowym objawem jest jedynie gorączka. Zapalenie rozwija się z powodu braku równowagi w krążeniu krwi w naczyniach krwionośnych. Ponadto antygeny odkładają się na ścianie naczyniowej, powodując pogrubienie i utratę elastyczności tkanki.

Środki zapobiegawcze

Nie ma specjalnych środków zapobiegawczych, aby uniknąć zachorowania na łuszczycę kości i stawów. Lekarze zalecają jednak przestrzeganie kilku ogólnych środków, które mogą pomóc organizmowi oprzeć się rozwojowi choroby. Główne z nich to:

1. Unikać przeciążenia i urazów stawów.
2. Pozbycie się złe nawyki, w szczególności unikanie alkoholu i palenia tytoniu.
3. Jedz tylko zdrową, dobrze zbilansowaną dietę. Należy ograniczyć spożycie soli i cukru.
4. Należy unikać przejadania się i rozwoju otyłości.
5. В zimna pora roku ważne jest, aby nie przechłodzić stawów, co oznacza cieplejszy opatrunek.
6. konieczne jest picie wody mineralnej ze źródeł leczniczych. Jeśli to możliwe, należy odpoczywać nad morzem.

Całkowite pozbycie się łuszczycy stawowej jest niemożliwe, ale stosując się do wszystkich zaleceń lekarza, można doprowadzić chorobę do stabilnego okresu remisji. Przestrzeganie zasad profilaktyki pozwoli zapobiec rozwojowi choroby.