Czym jest - quasi-eksperymentem?

Eksperyment - jest ważnym Badanie, w którym zjawisko jest badane w warunkach kontrolowanych przez badacza. Termin ten jest powszechnie znany, gdyż jest stosowany w różnych naukach (głównie przyrodniczych). Nie wszystkim jednak znany jest termin "quasiexperyment". Co to jest i jakie są cechy charakterystyczne tego rodzaju eksperymentu? Spróbujmy to zrozumieć w tym artykule.

Kto ukuł termin?

Jest to słowo wprowadzone do nauki przez D. Campbell, amerykański psycholog, filozof i socjolog. Po raz pierwszy użył go w swojej książce "Modele eksperymentów w psychologii społecznej i badaniach stosowanych". Opisuje w nim główne problemy związane z gromadzeniem wiedzy jakościowej i ilościowej, główne modele badań (tu używa terminu "quasiexperiment") oraz niektóre problemy stosowane w naukach społecznych. Koncepcja ta została wprowadzona w celu rozwiązania problemów, z jakimi borykali się psychologowie, którzy starali się badać różne problemy w rzeczywistości, a nie w ścisłych warunkach laboratoryjnych.

Quasi-eksperymentem jest to, co?

Słowo to używane jest zazwyczaj w dwóch znaczeniach. Najogólniej rzecz ujmując, quasi-eksperyment to ogólny projekt badawczy w psychologii zakładający zbieranie danych empirycznych, ale nie wszystkie kluczowe etapy badań. W wąskim znaczeniu jest to jednak eksperyment, który ma na celu potwierdzenie hipotezy. Z różnych powodów badacz nie ma wystarczającej kontroli nad warunkami, w jakich jest prowadzona. Być może dlatego quasi-eksperyment nie jest czasem postrzegany jako ważne badanie, którego wynikom można zaufać i na nich operować. Jest to jednak całkowicie niesprawiedliwe (choć nie można zaprzeczyć, że niektóre badania wykorzystujące tę metodę rzeczywiście zostały przeprowadzone w złej wierze).

Duża różnica

Istnieje naprawdę istotna różnica między eksperymentem a quasi-eksperymentem w psychologii (termin ten jest dominujący w tej dziedzinie nauki). Zwykle wygląda to tak: badacz nie ma bezpośredniego wpływu na osoby badane, jak to powinno mieć miejsce w prawdziwym eksperymencie. Na przykład, jeśli psycholog chce badać techniki pamięciowe w przedszkolu, nie będzie dzielił dzieci na grupy; zamiast tego będzie badał ustalone grupy dzieci, które uczą się poezji na różne sposoby. Z tego powodu proces ten nazywany jest również eksperymentem mieszanym (mixed-methods). Istnieje również inna nazwa: ex-post-facto, ponieważ dane są zbierane i analizowane po wystąpieniu jakiegoś zdarzenia. Może to być wykorzystane do badania różnego rodzaju rzeczy Grupy ludzi: ofiary przemocy lub katastrofy, uczniowie w szkole, dzieci zastępcze lub rozdzielone bliźnięta - czyli grupy, których nie da się sztucznie stworzyć.

W eksperymencie psycholog z pewnością podzieli dzieci na nowe grupy i będzie miał pełną kontrolę nad procesem badania. Zatem w obu przypadkach badacz dojdzie do wniosków, ale w przypadku quasi-eksperymentu w psychologii istnieje pewne ryzyko, że wyniki te będą bardziej powierzchowne i ewentualnie spekulatywne, w zależności od stanowiska psychologa.

Trzy główne rodzaje

Istnieją tylko trzy rodzaje quasi-eksperymentów:

1. Przypadek, w którym badacz nie zrównuje badanych grup.
2. Do przeprowadzenia eksperymentu nie jest wymagana grupa nadzorcza.
3. Wpływ na temat jest rzeczywisty, a nie stworzony sztucznie.

Dlaczego są one prowadzone?

Nie należy sądzić, że quasi-eksperymenty są domeną fotelowych naukowców, którzy nie mają odwagi ingerować w swoje otoczenie. Chodzi o to, że wielu eksperymentów po prostu nie da się przeprowadzić w warunkach laboratoryjnych, które są jedynym miejscem, gdzie możliwa jest pełna kontrola. Z szacunkiem, naukowcy są zmuszeni do pracy w terenie w rzeczywistych sytuacjach, gdzie kontrola jest znacznie ograniczona, a czasem w ogóle niemożliwa.

Ważne jest również przeprowadzenie eksperymentu ślepego lub z maską, który często można utożsamiać z quasi-eksperymentem. Uczestnicy nie mogą być świadomi, co jest przedmiotem ich badań. W tym przypadku znika efekt oczekiwania jakiegokolwiek wyniku od badanych. Na przykład, jeśli istnieją dwie klasy, jedna, w której uczniowie uczą się według normalnego programu nauczania, a druga klasa otrzymuje program eksperymentalny, ważne jest, aby dzieci nie były tego świadome, w przeciwnym razie wyniki mogą być bardzo różne od sytuacji quasi-eksperymentalnej. Może się to objawiać w różny sposób; na przykład uczniowie, wobec których stosuje się nowy program, mogą bardzo starać się.

Ponadto istnieją zależności, którymi nie można zarządzać. Na przykład, jeśli naukowiec bada, jak nowe prawo wpływa na dane społeczeństwo, jest mało prawdopodobne, aby miał pełną kontrolę.

Ogólna logika metody

Ogólnie rzecz biorąc, quasi-eksperyment w swojej logice (i specyfice) nie różni się od zwykłego eksperymentu. W ten sam sposób określane są etapy, zakres i rezultaty. Zatem główną cechą quasi-eksperymentu jest to, że badacz nie ma pełnej kontroli nad procesem, ponieważ jego władza jest ograniczona.

Nie oznacza to jednak, że jest on słabej jakości metoda badań różnych cech psychicznych człowieka. W zasadzie każdy rzeczywisty eksperyment, który nie jest prowadzony w warunkach laboratoryjnych, można w dużym stopniu uznać za quasi-eksperyment.