Diagnostyka poziomu wypalenia emocjonalnego: metodologia boyko

Można powiedzieć, że wypalenie emocjonalne to diagnoza obecnego pokolenia. I z tą diagnozą trzeba walczyć, bo zawsze, bez wyjątku, prowadzi ona do jeszcze poważniejszej "do choroby" i problemy. Ale żeby walczyć z chorobą, trzeba ją najpierw zdiagnozować. Najlepszym sposobem na zdiagnozowanie wypalenia emocjonalnego jest metoda Boyko Wiktora Wasiliewicza, która polega na zaliczeniu prostego testu składającego się z około osiemdziesięciu pytań. Wiktor Bojko jest znany nie tylko z tego testu. Istnieje również metoda diagnostyki zdolności empatycznych B.В. Bojko, o którym dowiesz się w tym artykule. Życzymy miłej lektury.

Wypalenie emocjonalne - co to jest?

Zanim przejdziemy bezpośrednio do tematu wypalenia emocjonalnego metodą Boiko, należy opisać, co rozumie się pod tym pojęciem, a także wymienić objawy i przyczyny wypalenia emocjonalnego.

Termin "wypalenie emocjonalne" pojawiła się w psychologii już w 1974 roku. Wprowadził je amerykański psychiatra Herbert Freudenberger na oznaczenie stanu narastającego wyczerpania emocjonalnego.

Stan ten może być początkowym poziomem ciężkiej depresji, prowadzącym do całkowitej niezdolności do uczestniczenia w życiu społecznym, bycia zdolnym do ich działalności zawodowej i więcej.

Po pierwsze, wypalenie emocjonalne dotyczy osób, pracujących w sferze "osoba", Której praca opiera się w całości na być pomocny każdy. Przede wszystkim nauczyciele w szkołach, wykładowcy na uczelniach, ratownicy, lekarze w szpitalach i inne osoby, których działalność opiera się na pracy z dużym przepływem ludzi.

Warto również wspomnieć, że wypalenie emocjonalne tych osób może być niebezpieczne nie tylko dla nich samych, ale również dla osób, z którymi pracują. Ponieważ brak zainteresowania swoją pracą i jej efektem, który jest jedną z konsekwencji wypalenia zawodowego, może mieć również wpływ na wynik pracy z klientem, z pacjentem, z uczniem czy studentem.

Przyczyny wypalenia emocjonalnego

Przyjrzyjmy się przyczynom wypalenia, o których mówił Bojko przed metodologią wypalenia.

Jakkolwiek rudymentarnie by to nie brzmiało, stres związany z obsługą dużej liczby osób zawsze idzie w parze z przepracowaniem, co jest bardzo Wyraźnie wpływa na jakość wykonywanej pracy, poziom odpowiedzialności podejścia do pracy, a także na zadania, przed którymi staje zestresowana osoba. W większości przypadków nie jest dla nich ważne, w jaki sposób ich praca jest wykonywana, ważne jest tylko to, że jest wykonana i zakończona i nie muszą do niej wracać.

Kolejną przyczyną wypalenia emocjonalnego jest brak bodźców do pracy. Często ten punkt może dotyczyć nie tylko działalności zawodowej danej osoby, ale także jej życia osobistego. We współczesnym świecie, jesteśmy w takim pośpiechu, aby wszystko załatwić, że zapominamy po prostu podziękować bliskim ludziom za niezbędne usługi, które świadczą nam każdego dnia. To z kolei ma negatywny wpływ na nich samych, ponieważ podświadomie czują, że ich praca jest niezauważona i być może niepotrzebna.

Nieprawidłowo przydzielone zadanie może być również przyczyną sytuacji stresowych, które prowadzą do wypalenia emocjonalnego. Osoba może otrzymywać zadania (lub stawiać je sobie), które w rzeczywistości są poza jej możliwościami. Albo mają jakieś nieścisłości w sformułowaniach. Stawianie czoła porażce lub długie zastanawianie się nad tym, czego naprawdę wymaga od niego szef, prowadzi do stresu.

Uraza i konflikty z innymi mogą być przyczyną wypalenia zawodowego. Każdy konflikt wpływa przede wszystkim na nasz stan wewnętrzny.

Tendencja do idealizowania wszystkiego i "kompleks otlichnika" są również możliwymi przyczynami wypalenia emocjonalnego. Każdy z nas musi dać sobie szansę na odrobinę relaksu i może nawet zrobić rzeczy, które nie są tak dobre, jak mogłyby być.

Symptomy wypalenia emocjonalnego

Metoda Wiktora Wasiliewicza nie zawsze musi być potrzebna. Na przykład, jeśli osoba, u której musisz zdiagnozować ewentualne wypalenie, jest zawsze przed Tobą, możesz sam zidentyfikować niektóre symptomy, które są szczególnie widoczne.

Objawy te można podzielić na pięć rodzajów: fizyczne, emocjonalne, behawioralne, intelektualne i społeczne. Każdy z tych typów powinien być wyjaśniony bardziej szczegółowo, aby było to bardziej zrozumiałe.

Pierwsza grupa objawów obejmuje zmęczenie fizyczne, zmniejszenie ilości snu danej osoby oraz obecność duszności. Czasami zmiana wagi w górę lub w dół może być również objawem wypalenia emocjonalnego, podobnie jak choroba skóry, Obecność problemów z układem krążenia.

Do emocjonalnej grupy objawów wypalenia emocjonalnego według metodologii Bojko zalicza się pesymizm i cynizm, bezduszność i niezmotywowaną agresję, a także utratę ideałów i nadziei.

W skupisku behawioralnym może to być utrata apetytu, potrzeba tytoniu, narkotyków i uzależnienie od tabletek. W zakresie "narkotyki", powinny obejmować również uzależnienie od określonych zapachów i smaków, które powodują, że osoba jest od nich uzależniona. Na początku może nawet stwierdzić, że obecność danego aromatu przywraca go do normalnego stanu pracy, do zmysłów. Osoba ta jest bardziej podatna na wypadki, przede wszystkim ze względu na swoje roztargnienie, brak koncentracji na tym, co dzieje się wokół niej.

Kolejna grupa objawów według metodologii Bojko to "intelektualny", które obejmują utratę zainteresowania nowymi rzeczami, ciągłą nudę, tęsknotę za domem i apatię. Objawy te są znacznie łatwiejsze do wykrycia u tych osób, które nie są flegmatyczne lub melancholijne.

Ostatnia grupa według metodologii Bojko odnosi się do społecznych objawów wypalenia emocjonalnego. Głównym z tych objawów jest utrata zainteresowania działalnością społeczną, która jest motywowana przede wszystkim zmęczeniem i potrzebą spędzania czasu w domu. Dotyczy to również wszelkich pragnień związanych z wycofaniem się ze społeczeństwa.

Dlaczego ważne jest zdiagnozowanie wypalenia emocjonalnego?

Na to pytanie udzielono już częściowo odpowiedzi w poprzednich punktach. Przede wszystkim dlatego, że wypalenie emocjonalne może być pierwszym krokiem człowieka do ciężkiej i długotrwałej depresji. Poza tym wypalenie zawodowe może być pierwszą (a może jedyną) przyczyną niskiej jakości pracy pracownika. Jeśli nie jesteś w stanie samodzielnie obserwować każdego z podwładnych i wykryć któregoś z objawów wypalenia, możesz uciec się do metody Boyko diagnozowania poziomu wypalenia emocjonalnego.

Opis metodologii

Pozwala ujawnić wiodące objawy wypalenia zawodowego oraz określić, na jakim etapie wypalenia emocjonalnego znajduje się dana osoba. Metodologia opiera się na konieczności udzielenia pozytywnej lub negatywnej odpowiedzi na wszystkie osiemdziesiąt cztery sugerowane sądy. Oczywiście nie należy długo zastanawiać się nad odpowiedzią i opierać się tylko na własnych odczuciach i emocjach.

Przetwarzanie danych Bojko V.В.

Wszystkim wariantom odpowiedzi przypisana jest określona liczba punktów, która podana jest w kluczu do testu. Maksymalna liczba punktów wynosi dziesięć. Wyniki są obliczane zgodnie z kluczem. Suma punktów określana jest dla każdego z dwunastu objawów wypalenia osobno. Następnie obliczana jest suma wskaźników symptomów dla każdej z trzech istniejących faz powstawania wypalenia emocjonalnego: napięcia, odporności i wyczerpania. W ten sposób przetwarzane są dane metodologii diagnostycznej wypalenia Bojko.

Określenie faz rozwojowych stresu

Każdy z etapów może być oceniony od zera do stu dwudziestu punktów. Należy pamiętać, że liczba ta nie odzwierciedla roli lub wkładu tej fazy w zespół. Wskaźniki te mówią nam jedynie, jak dobrze każda z tych faz rozwinęła się w danym czasie. Faza jest w fazie formacji, jeśli jej wynik mieści się w przedziale 37-60. W związku z tym fazę uważa się za w pełni ukształtowaną, jeżeli mieści się w przedziale 61 i więcej, a nieuformowaną, jeżeli mieści się w przedziale 36 i mniej. Oto, na czym polega definicja kształtowania się faz stresu według metodologii Boyko w zakresie poziomu wypalenia emocjonalnego.

Empatia

Oprócz metodologii Bojko "wypalenie emocjonalne" ma też pracę nad określeniem poziomu empatii danej osoby. Empatia to potencjał ludzki Zrozumienie sposobu postrzegania przez partnera otaczającego go świata. Obejmuje to również zdolność do odczuwania wszystkiego wokół siebie w taki sam sposób, jak inni wokół niego "empatia" ludzie. Jest rzeczą oczywistą, że człowiek łatwiej radzi sobie ze zdolnościami empatycznymi, jeśli jest blisko postrzegania, odczuwania i reakcji emocjonalnych swojego komunikującego się partnera. Należy wspomnieć o tym, że poziom empatii osoby staje się wyższy wraz z rosnącym doświadczeniem. Istnieją następujące formy empatii: Empatia jako zdolność do postawienia się w sytuacji drugiej osoby i przejęcia wszystkich jej uczuć i emocji. Drugą formą jest empatia, która jest samodzielnym doświadczeniem ze względu na stan drugiej osoby.

Rodzaje empatii

W metodzie Boyko V.В. Istnieją trzy rodzaje empatii. Emocjonalne, poznawcze i predykcyjne. Empatia emocjonalna to naśladowanie uczuć i emocji drugiej osoby. Poznawcza polega na porównywaniu uczuć innej osoby z własnymi, na rysowaniu analogii. Empatia predykcyjna to zdolność do przewidywania lub prognozowania stanu i zachowania osoby w określonej sytuacji życiowej.

Metodologia Boyko "Zdolności empatyczne"

Ta metoda określania zdolności empatycznych, podobnie jak poprzednia, opiera się na jednoznacznych odpowiedziach "tak" lub "nie" O nieskomplikowanych wyrokach. W tym teście liczba orzeczeń jest ograniczona do trzydziestu sześciu. Nie zastanawiaj się zbytnio nad swoimi odpowiedziami. Odpowiedź tylko na podstawie przeczucia.

Przetwarzanie danych z badania

Wyniki poprawnych odpowiedzi dla każdej ze skal są sumowane. Ocena każdej skali może zawierać się w przedziale od zera do sześciu. Liczba ta wskazuje na znaczenie danego elementu w ramach empatii.

Sześć tendencji, skale testowe

Skala racjonalna opisuje zakres uwagi empaty na partnera i jego stan. Skala ta w żaden sposób nie odpowiada za logiczność zainteresowania empaty stanem emocjonalnym jego rozmówcy, a po prostu jest bezstronna na poziomie podświadomym określa ją stan emocjonalny.

Skala Emocjonalna opisuje zdolność empaty do znalezienia tej samej długości fali emocjonalnej co jego partner. Emocjonalna reaktywność empaty staje się podstawowym sposobem łączenia jego wewnętrznego środowiska z otoczeniem partnera.

Intuicyjna skala. Wynik w tej skali wskazuje na zdolność osoby do podejmowania działań wobec partnera, którego dobrze nie zna, na podstawie podświadomych doświadczeń.

Postawy, które ułatwiają lub utrudniają empatię, ułatwiają lub utrudniają funkcjonowanie wszystkich kanałów empatycznych.

Skala penetracji. Wynik reprezentuje poziom umiejętności empaty w tworzeniu atmosfery otwartości.

Skala Identyfikacji wskazuje, jak dobrze empata potrafi postawić się w sytuacji drugiej osoby.

Normy dotyczące badania

Suma punktów za cały test może wynosić od zera do trzydziestu sześciu. Osoba ma wysoki poziom empatii, gdy jej całkowity wskaźnik mieści się w przedziale trzydziestu i więcej. Średnia jest definiowana jako wartość pomiędzy dwudziestoma dziewięcioma a dwudziestoma dwoma. Między dwadzieścia jeden a piętnaście to zaniżony poziom empatii, a poziomy poniżej tego są bardzo niskie.

Chodzi o metody Wiktora Wasiliewicza Bojko. Jego testy są bardzo łatwe do zastosowania na dużej liczbie osób. Po zaangażowaniu mogą być oceniane jako stan ogólny grupy ludzi, ale także indywidualnie o każdym z osobna.