Psychologia przejadania się. Jak sobie radzić z bulimią

Wielu naszych współczesnych znalazło się przynajmniej raz w sytuacji, w której chciało sobie powiedzieć: "Jedz mniej"..!" Psychologowie twierdzą, że problem nadmiernego jedzenia jest jednym z najbardziej palących w dzisiejszych czasach. Wiele osób nie posiada odpowiedniej kultury spożywania posiłków i nawet nie wie o tym, a to generuje różne negatywne konsekwencje, od estetycznych po poważne fizjologiczne, psychiczne...

O co w tym wszystkim chodzi?

Zdarza się tak, że człowiekowi wydaje się, że jest gotów nadać sobie postawę "Jedz mniej"!"ale w praktyce jest to zupełnie niemożliwe do zrealizowania. Osoby cierpiące na otyłość i cellulit najczęściej myślą o takiej korekcie swojej codzienności. Według psychologów, pierwszym krokiem do uroda i zdrowie - akceptacja siebie takim, jakim się jest w danej chwili. Trzeba nauczyć się kochać, szanować i doceniać siebie - tylko taki program poprawi jednocześnie samoocenę i własny wygląd, stan ogólny ciało. Istnieją cztery główne powody, dla których ludzie jedzą za dużo. Stres i brak pozytywnych emocji w połączeniu z brakiem wiary w siebie i swoje możliwości to chyba najczęstsze przyczyny przejadania się.

Jaki jest właściwy sposób?

Jedną z najważniejszych przyczyn przejadania się jest brak kultury żywieniowej. Wielu z naszych współczesnych po prostu nie ma informacji o tym, jak właściwie i prawidłowo się odżywiać. Kultura spożywania posiłków w naszym kraju prawie nie istnieje i jest to szczególnie widoczne, jeśli spojrzeć na masy. A niektórzy, choć mają ogólne pojęcie o tym, czym są dobre nawyki żywieniowe, lekceważą takie zalecenia, po prostu nie chcąc się ich pozbyć złe nawyki.

Od dawna funkcjonuje stereotyp: jeśli wszyscy członkowie rodziny mają nadwagę, możemy śmiało mówić o szczęśliwym domu, miłości między krewnymi i stabilnej sytuacji finansowej. Ale psychologowie wzywają do bardziej krytycznego spojrzenia. To właśnie rodzice w pierwszej kolejności kształtują złe nawyki żywieniowe nowego pokolenia. Im gorsze nawyki żywieniowe najstarszych, tym gorsze nawyki żywieniowe najmłodszych. Jest to pewnego rodzaju tradycja w rodzinie, ale jest też uwarunkowana genetycznie.

Obawy

Niektórzy poważnie zastanawiają się, jak przestać się objadać w stresie. Problem ten jest obecnie bardzo aktualny. Ciągłe zmartwienia, regularne napięcie nerwowe, stres w życiu codziennym - wszystko to powoduje przejadanie się. Często ludzie nawet nie zauważają, jak zamieniają jedzenie w rodzaj antydepresanta. Jeśli sytuacja w pracy jest konfliktowa, jeśli w domu są problemy, łatwo jest wejść w nawyk uspokajania się poprzez zjedzenie kolejnego batonika czekoladowego lub hamburgera. Badania statystyczne pokazują, że wiele osób wyrabia sobie te nawyki i często utrzymują się one przez długi czas. Jeśli ludzie zamieniają jedzenie w rodzaj leku, nie potrafią utrzymać się w rozsądnych granicach spożycia i jedzą za dużo...

O prędkości

Równie istotnym problemem człowieka w dzisiejszych czasach jest brak czasu. Starając się zaoszczędzić jak najwięcej minut, ludzie jedzą w biegu, spiesząc się i dosłownie przełykając jedzenie. Podjadanie to jeden z najgorszych nawyków żywieniowych, według wielu dietetyków. Tak się składa, że w w domu ludzie nie zawsze są w stanie jeść: niektórzy jedzą tylko raz lub dwa razy dziennie, inni raz na kilka dni. Ludzie są przyzwyczajeni do podjadania między pilnymi sprawami. Między posiłkami nieświadomie zaczynają stale podjadać. Wiele osób pije herbatę w pracy, dosłownie bez przerwy. Nasi współcześni ludzie mają nawyk ciągłego jedzenia słodyczy w czasie wolnym od pracy i podczas oglądania telewizji.

Niebezpieczeństwa związane z pośpiechem

Jak już dawno temu stwierdzili specjaliści, im szybciej człowiek je, im bardziej się spieszy, tym gorzej przyswaja spożyte pokarmy. W organizmie brakuje witamin, składników mineralnych. Jedząc nieregularnie, obficie wieczorem, szkodzimy sobie i swoim Zdrowie. Zdaniem dietetyków właśnie z powodu napiętego grafiku i braku czasu w ciągu dnia ludzie nie zdają sobie sprawy, że są głodni. Uczucie to pojawia się dopiero wieczorem, gdy mają wolną chwilę. Człowiek od razu przeciąża żołądek, ale wieczorna praca jest trudna. A kiedy chodzisz głodny przez cały dzień, jesz znacznie więcej niż potrzebuje twój organizm.

Kochać i jeść

Czasami ludzie przyznają: "Nie jestem wystarczająco kochany, więc dużo jem". Lekarze stwierdzili, że kiedy ludzki żołądek jest pełen jedzenia, cała energia organizmu jest skierowana na trawienie pokarmu, a inne potrzeby są blokowane i stają się mniej ważne. Jeśli człowiek nie otrzymuje wystarczająco dużo miłości lub uwagi, nieświadomie zwraca się do jedzenia. Często osoba ta nawet nie wie, gdzie kończy się prawdziwy apetyt, a zaczyna łakomstwo. Takie osoby stopniowo przekształcają się w uzależnionych od żołądka.

Według psychologów bardzo często osoby nerwowe, które jedzą za mało miłości są wynikiem wadliwego wychowania. Rodzice próbują pokryć potrzebę pielęgnowania swoich dzieci, dając im słodycze lub inne jedzenie, które lubią, zamiast uczucia. Jedzenie zastępuje zabawę i regularną komunikację, zajmując w życiu przestrzeń, która normalnie jest zarezerwowana dla interakcji z rodziną. Ta osoba, po dorośnięciu, czuje się dobrze uspołeczniona tylko wtedy, gdy ma pełny żołądek.

Czy można to naprawić??

Ponieważ psychologia binge eating była badana przez długi czas, znaleźliśmy najlepsze sposoby radzenia sobie z tym problemem. Pierwszym i podstawowym krokiem jest znalezienie przyczyny łakomstwa. Wiedza o tym, co spowodowało problem, jest jedynym sposobem, aby zacząć sobie z nim radzić. Nie należy lekceważyć pierwszych objawów. Stopniowo potrzeba jedzenia tylko wzrasta, objadanie się staje się regularnym nawykiem, z którym niezwykle trudno sobie poradzić. Uzależnienie psychologiczne Tworzony przez wiele lat, niezauważony, ukradkiem. Aby tego uniknąć, należy dokładnie kontrolować swoje nawyki żywieniowe.

Istnieją cztery podstawowe zasady radzenia sobie lub zapobiegania przejadaniu się. Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jest regularne odżywianie się. Jedz często i w małych porcjach. Normalny człowiek powinien dostawać 5 posiłków dziennie. Potrzeba ustanowienia reżimu tak, że nie ma uczucia głodu, nie ma przekąsek. Druga zasada odnosi się do prędkości. Musisz jeść powoli. Ważne jest, aby jeść przy stole, siedząc. Podjadanie na stojąco, w ruchu, powoduje, że zjadamy więcej jedzenia niż potrzebujemy. Wreszcie czwarta zasada to zrównoważona dieta. Jedz naturalne pokarmy, lekkie posiłki. Stosowanie rozsądnej diety.

Kompulsywne łakomstwo

Kompulsywność to stan, w którym Robienie czegoś, nad czym nie mają kontroli. Słowo to odnosi się do kompulsywnego jedzenia. Jeśli przejadanie się staje się poza kontrolą danej osoby, określa się je jako kompulsywne. Na stan ten może wskazywać szybsze jedzenie i jedzenie w samotności z powodu wstydu związanego ze spożywaniem tak dużej ilości jedzenia. Kompulsywne objadanie się jest wtedy, gdy osoba je jedzenie, aż poczuje się fizycznie źle. Taka osoba pożera dużo jedzenia bez świadomości głodu, a po zjedzeniu kolejnej porcji czuje się przygnębiona, winna i zniesmaczona tym, co zjadła.

Naukowcy zajmujący się psychologią objadania się zaobserwowali, że kompulsywne objadanie się występuje w bulimii i anoreksji. Ci z takie zaburzenie nie uciekać się do stosowania leków, co jest częste u osób z innymi zaburzeniami odżywiania. Jeśli objadanie się występuje do trzech razy w tygodniu przez kwartał lub dłużej, lekarz rozpoznaje kompulsywne zaburzenie odżywiania się.

Cechy charakterystyczne schorzenia

Chociaż kompulsywne objadanie się zostało szeroko zbadane w psychologii, pewne kwestie pozostają nierozwiązane. Osoby z takim problemem prawie zawsze są świadome, że spożywają za dużo jedzenia i nie mają nad tym kontroli. Jeśli osoba je za dużo, nie musi to oznaczać, że ma kompulsywne zaburzenie odżywiania. Zauważa się, że ten stan jest zawsze połączony ze stresem, problemami na froncie emocjonalnym. Naukowcy próbowali przeanalizować, jakie ilości żywności spożywanej przez osobę podczas napadu, ale obserwacje dają bardzo różne wglądy. Na przykład, podczas gdy normalna osoba spożywa 1-2 000 kcal dziennie, podczas ostrego ataku może zjeść łącznie wartość energetyczna 15-20 tys. kcal.

Eksperci od psychologii objadania się stwierdzili, że osoby z kompulsywnym zaburzeniem odżywiania częściej niż inni starają się przestrzegać programu dietetycznego. Większość pacjentów cierpiących na to schorzenie już w młodości miała nadwagę. Ponad połowa doświadczyła silnego stresu w dzieciństwie. Przyznają, że spożywają jedzenie, aby poradzić sobie ze złością lub brakiem bezpieczeństwa, nudą i melancholią. Często osoby te mają tendencję do unikania rozgłosu i czują się niekomfortowo w miejscach publicznych.

Istotność problemu

Badania społeczności a la Gluttons Anonymous i innych grup zajmujących się problemami z apetytem i radzeniem sobie z nimi wykazały, że kompulsywne zaburzenia odżywiania są najczęstszym zaburzeniem odżywiania na naszej planecie. Około 3% Amerykanów uważa, że ma ten problem. Często dotyka ludzi w wieku powyżej 46 lat. Problemem tym dotkniętych jest więcej kobiet niż mężczyzn.

Zdecydowana większość osób z nadwagą nie ma tego zaburzenia. Osoby, u których pojawia się kompulsywne objadanie się, częściej mają nadwagę, a rzadziej prawidłową wagę. Wszyscy ci ludzie są bardziej niż przeciętnie skłonni do nadwagi i zrzucenia wagi, tworząc efekt falowania.

Przyczyny i konsekwencje

Naukowcy zajmujący się psychologicznymi przyczynami bulimii, kompulsywnego objadania się i innych zaburzeń odżywiania przyznają, że brakuje oficjalnych danych. Z tego powodu nie jest możliwe określenie wszystkich przyczyn. Średnio około połowa badanych osób miała wcześniej depresję lub cierpiała na nią, gdy konsultowała się z lekarzem. Nie ustalono jeszcze, czy depresja jest przyczyną czy konsekwencją tego schorzenia. Wiadomo, że zaburzenia odżywiania bardzo często spowodowane są smutkiem, złością i samotnością. Rzadko kiedy przejadanie się jest przypisywane radości. Jeśli rodzice widzą, że ich dziecko jest smutne i uspokajają je słodyczami, nawyk ten prawdopodobnie utrzyma się w dorosłym życiu, a dana osoba będzie szukać ukojenia w każdej sytuacji. Kompulsywne zaburzenia odżywiania są powszechne wśród sportowców, którzy nieustannie pokazują swoje ciała publiczności.

Co oni myślą??

Niektórzy naukowcy uważają, że przejadanie się wynika nie tylko z przyczyn psychologicznych, ale także organicznych. Podwzgórze prawdopodobnie otrzymuje błędną informację o stopniu sytości. Zidentyfikowano specyficzną mutację, w której obserwuje się zaburzenia odżywiania. Częściej jednak przyczyny są wyraźnie psychologiczne. Zachowaniom kompulsywnym, w tym jedzeniowym, towarzyszy obniżony nastrój, trudności w kontrolowaniu siebie i swoich działań. Im trudniej jest osobie wyrazić uczucia, im niższa jest jej samoocena, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń kompulsywnych. Samotność i niezadowolenie z własnej sylwetki może prowadzić do przejadania się.

Nie ma jeszcze jednoznacznych dowodów na związek między przejadaniem się a programami dietetycznymi, ale wiadomo, że wiele osób planuje restrykcyjną dietę i ma ochotę na binge eating przed przejściem na dietę. Inni jednak pomijają posiłki i w ten sposób zamiast schudnąć, przybierają na wadze. Objadanie się może być związane z perfekcjonizmem.

Co robić?

O, jak sobie z tym poradzić z kompulsywnym objadaniem się, dietetycy i psychoterapeuci mogą powiedzieć ci. Leczenie jest konieczne nawet wtedy, gdy masa ciała jest prawidłowa. Lekarz uczy kontrolować swoje nawyki, podpowiadając, jakie pokarmy są dobre, na czym należy się skupić, jak przygotowywać potrawy... Zabiegi pomagają kontrolować podmuchy. Podczas rozmowy z lekarzem osoba uczy się, jak prosić bliskich o pomoc. W niektórych przypadkach potrzebne są leki przeciwdepresyjne. Pomocne są programy kontroli wagi. Dają one najlepsze rezultaty w przypadku nadwagi. Konieczne jest wyrobienie sobie nawyku regularnego jedzenia. Wyzwanie polega na wybieraniu tylko zdrowej żywności z piramidy żywieniowej. Ludzie rezygnują ze słodyczy, tłustych potraw, ponieważ te pokarmy są najczęściej obiektem niekontrolowanych zachcianek.