Zatrzymanie moczu u kobiet: leczenie, przyczyny, przegląd leków, skuteczne środki ludowe

Jeśli kobiety nie są w stanie poradzić sobie z nietrzymaniem moczu bez leczenia, wpływa ono praktycznie na wszystkie dziedziny życia - poważnie ograniczając zawód, poważnie ograniczając komunikację, jak również wprowadzając dysharmonię do związków. Taki problem w dziedzinie medycyny rozważa urologia, neurologia, a także ginekologia. Wynika to z faktu, że nietrzymanie moczu nie jest traktowane jako samodzielna choroba, a jedynie jako przejaw różnych patologii organizmu kobiety.

Wiele osób uważa, że nietrzymanie moczu występuje wyłącznie u kobiet po 50 roku życia. Jest to jednak błędne przekonanie. Może się ujawnić w absolutnie każdym wieku. Kobiety w wieku powyżej 30 lat, posiadające 2 lub 3 dzieci, często cierpią na nietrzymanie moczu. Problem sam w sobie nie jest bardzo groźny dla organizmu kobiety, ale może być moralnie deprymujący, znacznie obniżając jakość życia pacjentki. W tym artykule przyjrzymy się bliżej, dlaczego nietrzymanie moczu u kobiet i jego leczenie. Najpierw jednak musimy zrozumieć odmiany nietrzymanie moczu.

Klasyfikacja nietrzymania moczu

W dziedzinie medycyny wyróżnia się kilka rodzajów nietrzymania moczu u płci żeńskiej. Do odmian tych należą:

1. Imperatyw. Nietrzymanie moczu u kobiet może być wynikiem nieprawidłowego funkcjonowania obwodowych i centralnych układ nerwowy. Ponadto objawy te są spowodowane zaburzeniami unerwienia pęcherza moczowego. Gdy tak się dzieje, pojawia się chęć częstego i silnego oddawania moczu. Kobieta może cierpieć na od zbyt szybkiego oddawania moczu w ciągu dnia, do 8 razy, i więcej niż raz w nocy. Ten rodzaj zakłóceń nazywany jest imperatywem. Obserwuje się ją w przypadkach zespołu pęcherza nadreaktywnego.
2. Wysiłkowe nietrzymanie moczu. Nietrzymanie to związane jest z nagłym wzrostem ciśnienia wewnątrzbrzusznego spowodowanym podnoszeniem zbyt ciężkich przedmiotów, śmiechem lub kaszlem. To nietrzymanie moczu w większości przypadków częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Wypadanie narządów miednicy i osłabienie mięśni również zostały powiązane z niskim poziomem kolagenu, który charakteryzuje menopauzę. Statystyki pokazują, że około 40% osób cierpiących przynajmniej raz w życiu doświadczyło życie z nietrzymanie moczu.
3. Mieszane. Wysiłkowe nietrzymanie moczu i naglące nietrzymanie moczu w większości przypadków występują łącznie. Zjawisko to częściej występuje u kobiet po porodzie Nietrzymanie moczu jest spowodowane przez Urazowe uszkodzenie mięśni i tkanek narządów miednicy. Ta postać charakteryzuje się połączeniem częstego i nieodpartego parcia na mocz oraz niekontrolowanego wycieku płynów podczas wysiłku. To zaburzenie u kobiet wymaga dwustronnego podejścia do leczenia.
4. Enuresis. Ta forma charakteryzuje się mimowolną utratą płynów o każdej porze dnia. Jeśli występuje w nocy, to jest to enureza nocna.
5. Nietrzymanie moczu. Ten typ również charakteryzuje się wydzielaniem płynów, ale poprzedzony jest nieodpartym i nagłym parciem. Jeśli kobieta odczuwa tę potrzebę, nie jest już w stanie powstrzymać się od oddawania moczu i często nie ma czasu, aby pobiec do toalety.
6. Uporczywe nietrzymanie moczu. Wiąże się z nieprawidłowościami w budowie układu moczowego, niewydolnością zwieraczy i anomaliami narządu moczowego.
7. Moczenie nocne. Zazwyczaj po oddaniu moczu w cewce moczowej gromadzi się niewielki strumień płynu.

Najczęstsze formy nietrzymania moczu to nietrzymanie moczu i wysiłkowe. Inne formy są w praktyce bardzo rzadkie.

Nie wahaj się skonsultować z lekarzem, jeśli nie trzymasz moczu kobiety. Leczenie będzie oparte na podstawowej przyczynie objawu. Co to jest??

Przyczyny nietrzymania moczu

Kontynuujmy więc przegląd przyczyn zatrzymania moczu u kobiet i leczenia tego stanu. Przyczyny nietrzymania moczu u płci żeńskiej, w tym u osób po 50 roku życia, mogą być różne. Jednak patologia ta najczęściej występuje u kobiet, które urodziły mocz. W tej sytuacji duży odsetek pacjentek dotkniętych tym problemem stanowią te, które miały nagły lub przedłużający się poród, jeśli towarzyszy mu pęknięcie dna miednicy lub inne urazy porodowe.

Nietrzymanie moczu jest zazwyczaj spowodowane osłabieniem mięśni dna miednicy lub miednicy. Ponadto nieprawidłowe działanie zwieracza cewki moczowej również może powodować takie objawy. Takie problemy mogą być wywołane przez następujące stany i choroby:

1. Otyłość, nadwaga.
2. Poród i ciąża.
3. Zaawansowany wiek kobiety.
4. Nieprawidłowa budowa układu moczowo-płciowego.
5. Kamienie z pęcherza moczowego.
6. Przewlekłe infekcje pęcherza moczowego.
7. cukrzyca.
8. Przewlekły kaszel.
9. Choroba Parkinsona i Alzheimera.
10. Skleroza.
11. Udar mózgu.
12. Rak pęcherza moczowego.
13. Wypadanie narządów miednicy.

Ponadto niektóre leki i produkty, takie jak napoje gazowane, alkohol, kawa, herbata itp. mogą nasilać objawy nietrzymania moczu. Znaki ostrzegawcze Jeśli kobieta nie jest w stanie utrzymać moczu, może to być spowodowane używaniem tytoniu, lekami, które rozluźniają mięśnie pęcherza lub lekami, które zwiększają produkcję moczu.

Przeprowadzenie diagnostyki

Przed Leczenie nietrzymania moczu Lekarz zawsze musi przeprowadzić badania diagnostyczne. To dzięki diagnostyce ustalamy, dlaczego kobieta nie może utrzymać moczu. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy pacjent ma ponad 50 lat. W celu właściwego doboru terapii sporządzany jest szczegółowy protokół badania:

1. Wypełnienie określonego kwestionariusza.
2. Jednogodzinny lub codzienny test padów.
3. Dziennik badania moczu.
4. Badanie pochwy i test kaszlowy.
5. Badanie ultradźwiękowe nerek i miednicy.
6. Kompleksowe badanie urodynamiczne.

Szczegółowe informacje dotyczące leczenia

Tak więc, powyżej zajęliśmy się tym, dlaczego kobiety nie trzymają moczu, jakie choroby mogą towarzyszyć temu objawowi. Jeśli chodzi o terapię, będzie ona zależała od podstawowej przyczyny nietrzymania moczu u pacjentki oraz od osobistych preferencji kobiety. Gdy kobieta nie jest w stanie utrzymać moczu, leczenie również będzie się różnić w zależności od rodzaju nietrzymania moczu. Kiedy specjalista zdiagnozuje podstawową przyczynę, leczenie może obejmować ćwiczenia pomagające kontrolować pęcherz, przyjmowanie leków lub kombinację obu tych metod.

Co jeszcze można leczyć, gdy kobieta nie jest w stanie utrzymać moczu? Leczenie tabletkami może nie być skuteczne w niektórych przypadkach. W takich sytuacjach zalecana jest interwencja chirurgiczna.

Co jeszcze można powiedzieć o leczeniu dlaczego kobiety nie oddają moczu?? Zazwyczaj eksperci zalecają następujące metody kontroli oddawania moczu:

1. Dieta, która zakłada wykluczenie z diety kawy, mocnej herbaty, napojów energetycznych, coli i czekolady.
2. Jednocześnie kobieta powinna kontrolować masę ciała, walczyć z otyłością, jeśli taka występuje.
3. Trzeba zrezygnować z palenia papierosów i picia alkoholu.
4. Specjaliści zalecają również opróżnianie pęcherza w regularnych odstępach czasu - nie zmuszaj się do cierpliwości.

Gdy specjalista ustali przyczyny nietrzymania moczu u kobiet, może zalecić leczenie za pomocą leków. Metoda ta jest jednak odpowiednia tylko dla młodych kobiet z łagodnymi objawami nietrzymania moczu. Ta sama terapia jest przepisywana kobietom z tym problemem po porodzie, a także tym, które już przeszły operację, ale bez pozytywnego efektu.

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie nietrzymanie moczu, ten rodzaj nietrzymania moczu może być leczony jedynie zachowawczo. Leczenie zwykle rozpoczyna się od specjalnych ćwiczeń, które wzmacniają mięśnie. Stymulują one mięśnie brzucha i narządy miednicy.

Leki

W zależności od przyczyny, dla której kobieta ma trudności z utrzymaniem moczu, mogą być również przepisane następujące leki:

1. Sympatykomimetyki. "Efedryna" Pomoże skurczyć mięśnie, które są zaangażowane w oddawanie moczu. W rezultacie kobieta przestaje moczyć się w łóżku.
2. Leki przeciwcholinergiczne. Są to m.in "Tolterodyna", "Driptan", "Oxybutin". Leki te dają pęcherzowi szansę na rozluźnienie, a także zwiększają objętość pęcherza. Leki te przepisywane są na nietrzymanie moczu w celu odzyskania kontroli nad parciem na mocz.
3. "Desmopressin" Może zmniejszyć ilość produkowanego płynu. Lek ten jest przepisywany na przejściowe nietrzymanie moczu u kobiety.
4. Leki przeciwdepresyjne, np "Imipramina", "Duloksetyna". Lek ten jest przepisywany, gdy kobieta ma słabe zatrzymanie moczu z powodu stresu.
5. Estrogeny. Leki te mają postać żeńskich hormonów z estrogenem lub progesteronem. Są one przepisywane, jeśli nietrzymanie moczu wynika z braku żeńskich hormonów we krwi. Jeśli odpowiedź na pytanie, dlaczego nietrzymanie moczu u starszych kobiet wynika z menopauzy, specjaliści są przepisywane (...) estrogeny.

Jak widać, nietrzymanie moczu może być kontrolowane za pomocą leków. W większości przypadków terapia opiera się jednak na zmianie czynników behawioralnych, dlatego często przepisywane są specjalne ćwiczenia, takie jak znane już ćwiczenia Kegla. Te ćwiczenia i leki mogą pomóc wielu kobietom.

Ćwiczenia Kegla

Jeśli nie możesz utrzymać prawidłowo moczu u kobiety, co robić?? Te ćwiczenia są skuteczne. Mogą być stosowane przy każdym rodzaju nietrzymania moczu. Pomagają one wzmocnić mięśnie miednicy i brzucha. Podczas ćwiczeń kobieta powinna napinać mięśnie miednicy 3 razy dziennie przez 3 sekundy. Efekt stosowania pessarów, czyli specjalnych gumowych wyrobów wewnątrzpochwowych, będzie w dużej mierze zależał od rodzaju nietrzymania moczu, a także od cech indywidualnych ciało kobiety.

Ściśnij mięśnie krocza na 3 sekundy, a następnie rozluźnij je na tyle samo czasu. Stopniowo zwiększaj czas do 20 sekund. Rozluźnienie powinno być stopniowe.

leki ludowe

Powyżej przejrzeliśmy środki zaradcze na nietrzymanie moczu u kobiet. Wielu ekspertów zaleca jednak stosowanie przepisów w połączeniu z terapią lekową medycyna tradycyjna. Rozważ najskuteczniejsze preparaty domowe.

Nasiona kopru

Aby przygotować remedium, trzeba wziąć jedną łyżkę nasion kopru, zalać je szklanką wrzącej wody, pozostawić na 2 godziny, owinąć ręcznikiem. Następnie napar jest odcedzany. Jednorazowo należy wypić jedną szklankę środka. Należy to powtarzać codziennie, aż do pojawienia się efektów leczenia. Uzdrowiciele twierdzą, że metoda ta może być również stosowana w leczeniu nietrzymania moczu u kobiet w każdym wieku. Nietrzymanie moczu zostało całkowicie wyleczone dzięki nasionom kopru.

Sage

Bardzo skuteczne w walce z nietrzymaniem moczu jest ziele szałwii. W tym celu należy przygotować napar. Jedną łyżkę ziela szałwii zalać jedną szklanką wrzącej wody. Pozostawić do zaparzenia na pół godziny. Następnie jest on połykany. Lek ten należy pić 3 razy dziennie po szklance.

Yarrow

To zioło występuje wszędzie. Jeśli chcesz pozbyć się nietrzymania moczu, powinieneś wziąć 10 gramów tej rośliny z kwiatami. Ziele zalać jedną szklanką wody i gotować przez 10 minut na małym ogniu. Następnie po 1 godzinie odstawić masę do ostygnięcia. W czasie trwania naparu pojemnik z naparem owinąć ciepłym ręcznikiem. Środek leczniczy przyjmować 3 razy dziennie po pół szklanki.

Chirurgia

Jeśli tradycyjne środki, gimnastyka itp. nie są wskazane, należy udać się do lekarza leki Jeśli środki zaradcze nie pomagają, specjalista przepisuje operacja w nietrzymanie moczu u kobiet. Istnieje kilka rodzajów operacji, które mogą skorygować problem:

1. Chirurgia odchudzająca. Jest to zabieg mało inwazyjny, a czas jego trwania wynosi 30 minut. Znieczulenie miejscowe podawane jest w znieczuleniu miejscowym. Zabieg jest bardzo prosty: pod szyjkę macicy lub cewkę moczową wprowadza się specjalną syntetyczną siatkę w kształcie pętli. Pętla utrzymuje cewkę moczową we właściwym położeniu i zapobiega wypływowi moczu w przypadku zwiększonego ciśnienia śródbrzusznego.
2. Laparoskopowa kolposuspensja. Wykonywany jest przez lekarza w znieczuleniu ogólnym. Tkanki otaczające cewkę moczową są zawieszone, aby zapobiec samoistnemu wyciekowi.
3. Wstrzykiwanie środków zwiększających objętość. Podczas zabiegu pod błonę śluzową cewki moczowej wstrzykiwana jest specjalna substancja. W większości przypadków jest to materiał syntetyczny, który nie powoduje reakcji alergicznych. To ustala cewkę moczową we właściwej pozycji.

Każde chirurgiczne leczenie nietrzymania moczu ma na celu przywrócenie naturalnego położenia układu moczowego. Decyzja o przeprowadzeniu zabiegu musi być oparta na prawidłowej diagnozie.