Analiza polityczna: istota, struktura i metody

Wszystkie wydarzenia w sferze politycznej są ze sobą powiązane i mają określone przyczyny. Są one związane z czynnikami społecznymi, ekonomicznymi i innymi. Aby dokonywać prognoz w sferze politycznej, potrzebna jest odpowiednia analiza. Ma to swoją strukturę i wiąże się z zastosowaniem określonych technik. W dalszej części artykułu przeanalizowano sposób prowadzenia analizy politycznej.

Ogólna definicja

Analiza polityczna to symbioza różnych metodologii, które umożliwiają badanie poszczególnych zjawisk politycznych. Na podstawie badania można zasugerować, jak sytuacja będzie się kształtować w przyszłości. Jeśli przyjąć właściwe założenia o przyszłej sytuacji politycznej, możliwe jest podejmowanie właściwych decyzji, które będą charakteryzowały się wysokimi kompetencjami.

Do analizy politycznej w Rosji i poza nią podchodzi się z dwóch różnych perspektyw. Pierwsze podejście zakłada, że jest to rodzaj konwencjonalnych badań logicznych. Stosuje się ją do analizy problemów politycznych typu podstawowego.

W drugim podejściu dostrzega się dwoistość prezentowanych badań. Rozróżnia się tu analizę teoretyczną i stosowaną. Prowadzi to do wniosku.

Zadaniem analizy otoczenia politycznego jest wybór strategii, która opiera się na określonych, dobrze uzasadnionych kryteriach i celach. umożliwia określenie najbardziej obiecujących kierunków działań, które w przyszłości przyczynią się do poprawy warunków społecznych.

Przedmiotem prezentowanej analizy są:

• Jednostki w ramach agencji rządowych, których kompetencje obejmują badania nad polityką;
• Ośrodki analityczne, które opracowują nowe metodologie i testują je w rzeczywistym kontekście politycznym;
• Prywatne ośrodki badawcze, które służą potrzebom Jeden lub kilku klientów;
• media, które są w stanie przetworzyć otrzymane informacje w odpowiedni sposób.

Kierunki badań

Proces analizy polityki odbywa się w pięciu krytycznych wymiarach:

1. Cechy istniejących zagadnień politycznych.
2. Wynik po przeszłych i obecnych kierunkach polityki.
3. Określenie, w jakim stopniu wyniki te mają wpływ na możliwość rozwiązania istniejących problemów.
4. Nowe lub istniejące alternatywy w perspektywie długoterminowej, ich prawdopodobne konsekwencje.
5. Wybór alternatyw strategicznych, które pomogą rozwiązać problem.

Metodologie

Istnieją różne metody analizy politycznej. Główne z nich to:

• Metoda strukturyzacji problemu. Istniejące propozycje są następnie kwestionowane. Może ona pomóc w kształtowaniu decyzji politycznych na wczesnym etapie.
• Przewidywanie . Są to metody analizy politycznej, które dostarczają wiedzy, adekwatnej do sytuacji, o tym, co ma się wydarzyć. Warunki te mogą mieć charakter ekonomiczny, społeczny lub bezpośrednio polityczny. Prawdopodobieństwo ich wystąpienia jest większe w przypadku przyjęcia jednego z wariantów planowania.
• Rekomendacje . Takie podejście dostarcza analitykowi wiedzy, która może być bezpośrednio zastosowana w podejmowaniu decyzji strategicznych.
• Monitoring. Takie podejście zapewnia wgląd w politykę i tendencje. Na podstawie monitoringu zewnętrzne i wewnętrzne warunki, w których analityk może wybrać najlepszy sposób działania dla kolejnych działań.
• Ocena. Metoda ta dostarcza informacji o stopniu, w jakim różne polityki osiągają swoje cele. Pozwala to na ocenę jakości podejmowanych decyzji.
• Uzasadnione oceny dokonywane przez naocznych świadków. Osądy niektórych obserwatorów są potwierdzane przez osądy innych podmiotów. Dlatego nazywana jest również porównawczą analizą polityczną.
• Analiza treści. pozwala nam badać i wyciągać wnioski na temat cechy i właściwości teksty w dokumentach politycznych.

Etapy analizy

Analiza polityki składa się zatem z kilku obowiązkowych etapów. Wstępny etap badania polega na metaanalizie sposobu myślenia wykonawców. Może być liniowy lub nieliniowy. Analitycy o mentalności typu 1 potrafią rozwiązać problem, przechodząc krok po kroku przez proces badania problemu. Wykonują logiczne zadania krok po kroku, aby osiągnąć cel.

Analityk o nieliniowym sposobie myślenia przechodzi z jednego etapu analizy do następnego w sposób chaotyczny. Mogą one poruszać się jednocześnie w dwóch kierunkach. Różne części problemu stają się dla nich jaśniejsze. Uzyskane informacje zajmują miejsce w projekcie badań. Wybór podejścia zależy wyłącznie od preferencji analityka.

Pierwszym etapem jest identyfikacja istniejącego problemu. W tym celu zbierają informacje. Na tej podstawie analizuje się problem. Dane są zbierane za pomocą jednej z dwóch metod. Pierwszy obejmuje badania dokumentacyjne, a drugi - badania terenowe. Pozwala to na analizę problemu z różnych punktów widzenia. W ramach badań dokumentacyjnych bada się odpowiednią literaturę, artykuły w czasopismach naukowych i fachowych, książki, rozprawy itp. д.

Badania terenowe obejmują wywiady, badania niepublikowanych raportów, innych dokumentów.

Analiza polityki posuwa się do przodu krok po kroku. Po zidentyfikowaniu problemu, kolejnym etapem jest. W drugim kroku rozwiązania są analizowane. Wybierane są kryteria oceny i określane są alternatywne polityki. Należy również przewidzieć konsekwencje każdej z alternatyw. Perspektywy każdego z możliwych kierunków są oceniane przy użyciu wybranych kryteriów.

W trzecim kroku formułowane są zalecenia dotyczące działań. Są one przedstawiane użytkownikom analizy w odpowiedniej formie. Informacje powinny być zrozumiałe, tak aby wszystkie podmioty zaangażowane w realizację wybranego wariantu mogły wypełnić przypisane im obowiązki.

Narzędzia naukowe

Analiza społeczno-polityczna jest rozwiązaniem wielu problemów społecznych. Stosuje w tym celu określone narzędzia:

• Systematyczność. Podejście musi być systematyczne w celu śledzenia podmiotów w ich całości. Należy określić relacje i interakcje między nimi.
• Badania nad strukturą funkcjonalną. Grupy obiektów mają odpowiednie powiązania, oddziałują w systemie według określonych praw.
• Analiza porównawcza. Pozwalają one na identyfikację analogii, porównywanie pewnych zjawisk, wyszukiwanie sprzeczności. Przedmioty wchodzące w jego zakres mają pewne różnice. Zjawiska i zdarzenia są śledzone w dynamice.
• Podejście statystyczne i matematyczne. przedstawić kontekst w postaci wykresów, grafów i diagramów. Pomagają budować modele i przedstawiać zjawiska społeczno-polityczne.

Atrybuty filozoficzne

Fundament analizy politycznej opiera się na dwóch podstawowych zasadach filozoficznych. W rzeczywistości opierają się na nich, jak również są realizowane w praktyce.

Zasady te muszą być stosowane w analizie:

1. Wszystkie zjawiska polityczne są ze sobą powiązane. Jest to centralne stwierdzenie, które wpływa na wyniki badania. Relacje te mogą być określone w krótkim lub długim okresie czasu. Musimy ustalić, czy są one niezbędne, jeśli nie, Takie połączenia są odrzucane, nie są wykorzystywane w analizie. Wszystkie istotne aspekty są oceniane, aby sprawdzić, czy mają bezpośredni lub pośredni wpływ. Należy badać zarówno zdarzenia okazjonalne, jak i uziemione, powiązania wewnętrzne i zewnętrzne.
2. Rozwój jest stały. Zasada ta nazywana jest również historyzmem. Wszystkie zjawiska, także polityczne, podlegają ciągłej ewolucji. Zasada ta nazywana jest również systematycznością. Cykle rozwijają się spiralnie. Po spadkach następują wzrosty.

Rodzaje analiz

Prowadzenie analizy politycznej dla społeczeństwa lub określonej kategorii społeczeństwa, wiąże się z różnymi formami analizy politycznej. Wybór zależy od celów badania. Najczęściej spotykane rodzaje analiz są następujące:

• diachroniczny;
• dane;
• rozproszony;
• dokumenty;
• analiza klastrów;
• kohorty;
• kontekstowe;
• korelacyjny;
• wielowymiarowy;
• wieloczynnikowe;
• synchroniczne;
• układowe;
• strukturalny.

Analiza danych to empiryczne podejście do badania zjawisk politycznych. Wykonuje się ją w celu uzyskania pierwotnych informacji, a także ujawnienia pewnych związków między wydarzeniami a analizowanymi danymi.

Wśród podejść do analizy polityki należy uwzględnić diachroniczny typ badań. Rozpatruje zdarzenia, procesy w ich zakresie czasowym. Umożliwia ustalenie genezy badanych obiektów ze wskazaniem pewnej chronologii wydarzeń.

Analiza wariancji zaproponowana przez R. Fisher. Umożliwia prześledzenie rozbieżności występujących systematycznie między skutkami zmian w sferze politycznej, które zachodzą w określonych okolicznościach.

Badania dokumentacyjne są jednymi z najbardziej rozpowszechnionych w sferze politycznej. Dostarcza najdokładniejszych i najpełniejszych informacji, które są przetwarzane przez analityka.

Analiza skupień jest metodą polegającą na grupowaniu danych o zjawiskach i zdarzeniach poprzez grupowanie jednorodnych jednostek w określone klasy. Zapewnia to globalny obraz poprzez połączenie podobnych elementów w spójny system.

Inne podejścia

Analiza systemu politycznego może być przeprowadzona z wykorzystaniem badania kohortowego. Są to odrębne grupy społeczne. Są one badane w celu uchwycenia i określenia charakterystycznych cech, działań i zachowań politycznych w określonych okolicznościach. na podstawie wyników tej analizy podejmowane są decyzje długoterminowe.

Analiza kontekstowa jest stosowana, gdy istnieje potrzeba oceny cech charakterystycznych danego zjawiska w sferze politycznej. Porównania dokonywane są również w kontekście innych przedmiotów polityki.

Składniki

Analiza polityczna składa się z trzech głównych elementów. To właśnie o tym traktuje to opracowanie. Należą do nich:

1. Analiza rzeczywistej sytuacji politycznej.
2. Prognozowanie dalszego rozwoju sytuacji.
3. Podejmowanie decyzji na podstawie analizy.

Przewidywanie w stosunkach politycznych jest ważnym aspekt podejmowania decyzji i kontroli w dłuższym okresie czasu. Odbywa się to poprzez przeprowadzenie kompleksowej analizy, w której prześledzono zestaw wariantów realizacji celów. W praktyce działalność polityczna Wyznaczono cele szczegółowe. Polega na sporządzeniu prognozy polityki, która dotyczy prawdopodobieństwa wystąpienia określonych zdarzeń oraz ich ostatecznego wyniku.

Ogólnie rzecz biorąc, prognozowanie to oparte na naukowych podstawach obliczenie prawdopodobieństwa wystąpienia. Prowadzona jest w celu określenia perspektyw, możliwych stanów i konsekwencji określonych decyzji. Jest to poszukiwanie rozwoju i tendencji w zakresie określonego zjawiska. Prognozowanie pozwala rozważyć wszystkie alternatywy, wybrać spośród nich najwłaściwszy kierunek.

Zadanie to określa nie tylko perspektywę rozwoju, ale także ramy czasowe, w których cele mają być osiągnięte. Prognozowanie i przewidywanie to zjawiska nieidentyczne. Mają różne podejścia do nakreślania przyszłych wydarzeń. Prognozowanie opiera się na badaniu dużej liczby zmiennych. Różni się także od planowania.

Prognozowanie w dziedzinie polityki

Osobliwości prognozowania w dziedzinie polityki polegają na antycypacyjnej refleksji przedmiotu badań w toku poznania naukowego. Odzwierciedla również perspektywy rozwoju danego zjawiska. Takie oceny są uzasadnione znajomością prawidłowości ich rozwoju.

Symuluje sytuację poprzez tworzenie mentalnego obrazu obiektu badań. Mogą to być: społeczeństwo, gospodarka, nauka, technika itp.

Istnieją dwa główne etapy opracowywania prognozy. Odwołują się one do kryterium problem - cel:

• prognoza rozpoznawcza. Pozwala na identyfikację możliwych przyszłych stanów przedmiotu analizy. Jest to projekcja bieżących wydarzeń w odległą przyszłość, ich logiczny wynik i konsekwencje.
• Prognoza regulacyjna. Prowadzone w celu znalezienia kierunków, możliwości, jak również zasobów do osiągnięcia określonych celów.

Prognozowanie polityki może mieć różne horyzonty czasowe. Ramy podobny przegląd są określane na podstawie celów badania. Prognozowanie może być prowadzone dla krótkiego, średniego i długiego okresu czasu.