Ryzyko utraty płynności finansowej to. Istota, klasyfikacja, metody wyceny

Przed wybuchem globalnego kryzysu w 2008 r. instytucje finansowe wszystkich kształty i rozmiary przyjmowanie finansowania dłużnego za pewnik przy niewielkich lub żadnych nakładach pieniężnych. Podczas głębokiej recesji wiele instytucji bezskutecznie starało się utrzymać odpowiedni poziom ryzyka płynności, co doprowadziło do bankructwa wielu banków drugiej kategorii. Banki centralne były zmuszone do interwencji walutowych, aby utrzymać gospodarkę na powierzchni.

Ryzyko bankowe

Gdy zaczął opadać kurz ze ścian upadłych banków, stało się jasne, że banki i firmy zajmujące się rynkami kapitałowymi muszą lepiej zarządzać płynnością. A instynkt samozachowawczy nie jest jedynym motywem. Konsekwencje nieodpowiedniego zarządzania ryzykiem mogą wykraczać daleko poza mury każdej instytucji finansowej. Mogą one potencjalnie wpłynąć na cały ekosystem finansowy danego kraju, a nawet na gospodarkę światową.

Ryzyko płynności to niemożność wywiązania się przez bank ze zobowiązań wobec klientów i kontrahentów z powodu braku środków na rachunkach korespondencyjnych. Po wielu latach spędzonych w cieniu, zagadnienie to stało się nagle gorącym tematem w zarządzaniu ryzykiem, ustanawiając się jako zabójca w kryzysie finansowym.

Wysiłki regulatorów na rzecz kontroli banków

Następstwa większości kataklizmów zwykle wiążą się z wieloma działaniami mającymi na celu uniknięcie lub zminimalizowanie szkód spowodowanych przez przyszłe takie katastrofy. Gdy trzęsienie ziemi niszczy całe miasta, kraje inwestują w lepsze systemy wczesnego ostrzegania. Poważne powodzie w Holandii w 1953 r. doprowadziły do zbudowania w tym kraju zaawansowanej infrastruktury zapobiegania katastrofom. Skandal Enronu doprowadził do wprowadzenia w USA przepisów Sarbanes-Oxley.

Światowy kryzys finansowy lat 2008-2009. nie jest inaczej. Organy regulacyjne przyjęły szeroki wachlarz nowych przepisów, od Dodd-Frank i rozporządzenia w sprawie infrastruktury rynku europejskiego (EMIR) do Bazylei III, aby zapobiec w przyszłości podobnym kryzysom finansowym spowodowanym przez ryzyko płynności.

Środki zapobiegania kryzysom

W ramach reform Bazylei III, regulatorzy opracowali nowe przepisy dotyczące banków, do kontroli i zarządzania ich ryzykiem, które w przybliżeniu można określić jako zagrożenie wyczerpania fundusze. Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego wprowadził minimalne limity dla dwóch kluczowych parametrów wykorzystywanych do oceny ryzyka płynności. Instytucje finansowe na całym świecie są zobowiązane do utrzymywania tych wskaźników na wymaganym poziomie. Takie limity mogą mieć znaczący wpływ na ich klientów.

Wskaźniki kontroli ryzyka instytucji finansowych

Pierwszym parametrem jest wskaźnik pokrycia płynności (LCR), którego zadaniem jest poprawa pokrycia płynności krótkoterminowej banków. LCR oblicza się jako sumę wysokiej jakości płynnych aktywów banku podzieloną przez jego oczekiwane wypływy pieniężne, w tym niewykorzystane zobowiązania kredytowe, w okresie 30 dni.

Regulatorzy chcą mieć pewność, że w przypadku nieoczekiwanego spadku poziomu gotówki, bank będzie posiadał wystarczającą ilość aktywów, które może łatwo zamienić na gotówkę, aby przetrwać stresującą sytuację i zapobiec najgorszemu scenariuszowi, aż do bankructwa włącznie.

Drugim jest monitorowanie wskaźnika stabilnego finansowania netto (NSFR), którego celem jest zwiększenie stabilnego długoterminowego finansowania bilansowego w celu uniknięcia groźby niedoboru gotówki na pokrycie zobowiązań.

Wskaźnik ten został sformułowany w celu zachęcenia i zmotywowania banków do korzystania ze stabilnych źródeł finansowania działalności i zmniejszenia ich zależności od krótkoterminowego refinansowania. Minimalizuje to ryzyko płynności dla kapitału banków.

Szybki zanik tego typu pożyczek w czasie kryzysu był główną przyczyną upadku kilku dużych instytucji, w tym Leman Brothers. Wymagałoby to od instytucji finansowych zapewnienia, że kwota stabilnego finansowania, którą dysponują, jest większa niż wymagane 12-miesięczne spłaty na rzecz klientów.

Wpływ środków regulacyjnych na środowisko przedsiębiorców

Jedną z niezamierzonych konsekwencji nowych regulacji bankowych jest to, że przyszłe ryzyko płynności zaczęło się rozprzestrzeniać poza banki i powoduje poważne szkody w sektorze przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwa muszą zacząć poważnie myśleć o swojej pozycji ryzyka płynności i o tym, jak mogą przetrwać przyszły kryzys.

Najbardziej oczywistym związkiem między bankami a przedsiębiorstwami jest fakt, że przedsiębiorstwa są w dużym stopniu uzależnione od banków w zakresie swoich potrzeb finansowych. Bardziej rygorystyczne wymogi dotyczące zarządzania ryzykiem płynności aktywów w sektorze finansowym będą miały niewątpliwie wpływ na udzielanie kredytów dla sektora przedsiębiorstw.

Zagrożenie głębszym kryzysem?

Efekt w przyszłości będzie znacznie gorszy, ponieważ nowe zasady Bazylei III, które zostały nałożone na banki, spowodują, że kwestie zarządzania ryzykiem płynności zostaną przeniesione do sektora przedsiębiorstw. Przepisy te utrudniają bankom wypełnianie ich tradycyjnej roli, jaką jest wydłużanie terminów zapadalności kredytów. Przedsiębiorstwa mają problemy z pozyskaniem finansowania od banków.

Brak dostępu do kredytu bankowego ogranicza zdolność korporacji do planowania z wyprzedzeniem działalności gospodarczej. W tych warunkach są one w dużym stopniu uzależnione od banków, które decydują się na zmniejszenie krótkoterminowych linii kredytowych przy pierwszych oznakach problemów.

Zmiana stanu obrotu instrumentami pochodnymi

Co gorsza, nowe zasady rozliczania, których celem jest przeniesienie transakcji instrumentami pochodnymi na platformy rozliczane centralnie, zmuszą przedsiębiorstwa do wnoszenia dziennego depozytu zabezpieczającego ich pozycje w instrumentach pochodnych. Spowoduje to ogromne dzienne wahania zasobów płynnościowych korporacji. W sumie te dwa efekty wskazują na świat, w którym korporacje mają znacznie mniejszą kontrolę nad własnymi zasobami przepływów pieniężnych, przy czym popyt na płynność rośnie, a podaż maleje.

Zarządzanie ryzykiem płynności przedsiębiorstwa

Banki, które przetrwały ostatni kryzys finansowy, zostały zmuszone do zmodernizowania swoich praktyk zarządzania ewentualnymi niedoborami gotówki, aby lepiej przygotować się na przyszłe kryzysy płynnościowe. Jedną z taktyk jest wypchnięcie większości potencjalnych zagrożeń z sektora bankowego do sektora korporacyjnego. W rezultacie obecny kryzys daje o sobie znać w sektorze przedsiębiorstw. Korporacje muszą aktywnie wdrażać systemy zarządzania ryzykiem, jeśli nie chcą być kolejną ofiarą.

Ryzyko płynności przedsiębiorstwa

Ryzyko płynności to możliwość, że przedsiębiorstwo może nie być w stanie uzyskać niezbędnych funduszy, aby wypełnić swoje krótko- lub średnioterminowe zobowiązania wobec wierzycieli. W wielu przypadkach kapitał jest skoncentrowany w aktywach długoterminowych, które trudno jest zamienić na gotówkę według wartości godziwej w przypadku konieczności opłacenia bieżących rachunków.

Mały, krótkotrwały kryzys związany z niedoborem kapitału obrotowego może prowadzić do długotrwałych negatywnych skutków dla przedsiębiorstwa. Nieuzyskanie odpowiedniego finansowania w realistycznym terminie może narazić firmę na ryzyko płynności.

W przypadku papierów wartościowych ryzyko to powstaje, gdy przedsiębiorstwo, odczuwając pilne potrzeby gotówkowe, nie jest w stanie zrealizować aktywów według wartości rynkowej z powodu braku nabywców lub z powodu nieefektywnego rynku.

Kryzys lat 2008-2009 został spowodowany niewykonaniem zobowiązań z tytułu papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką, tj. е. Klasyczny problem ryzyka kredytowego, ale szybkość rozprzestrzeniania się kryzysu na cały system finansowy można wyjaśnić jedynie ścisłym związkiem między ryzykiem kredytowym a ryzykiem płynności.

Firma doradcza posiadająca w swoim portfelu kilka kontraktów korporacyjnych wspierających biznes polega na terminowych płatnościach od klientów w celu zaspokojenia potrzeb gotówkowych. rozwiązanie umowy przez dużego klienta prowadzi do nagłego spadku przepływów pieniężnych. Przedsiębiorstwo zalega z wypłatą wynagrodzeń z powodu ryzyka płynności finansowej. Doprowadzi to do kar od organów regulacyjnych, poważnych strat wizerunkowych i zwolnienia wartościowych pracowników, którzy zostaną skłusowani przez konkurencję.

Firma szybko przechodzi od bycia prężnie działającym przedsiębiorstwem do bycia outsiderem. Doskonały przykład tego, jak krótkotrwałe niewywiązywanie się ze zobowiązań prowadzi do długotrwałych negatywnych konsekwencje dla działalności.