Arabia saudyjska: prawa i kary

Prawo w Arabii Saudyjskiej jest surowe i obowiązuje wszystkich, także osoby z zewnątrz. Publiczne praktykowanie jakiejkolwiek religii innej niż islam jest w tym kraju nielegalne, podobnie jak zamiar nawracania innych. Władze saudyjskie zezwalają jednak na prywatne praktyki religijne inne niż islam, więc możliwe jest wwiezienie do kraju Biblii, jeśli jest ona przeznaczona do użytku osobistego. Islamskie kodeksy zachowania i ubioru są ściśle egzekwowane. Kobiety muszą nosić konserwatywny, luźny strój, a także pełnowymiarową pelerynę abaya i chustę na głowę. Mężczyźni nie mogą nosić szortów w miejscach publicznych. Pozamałżeńskie stosunki seksualne, w tym cudzołóstwo, są nielegalne i podlegają surowym karom pozbawienia wolności, a także jako posiadanie lub sprzedaż alkoholu.

Rozwój systemu prawnego

Królestwo Arabii Saudyjskiej, położone w centrum Bliskiego Wschodu, jest największym państwem regionu i miejscem narodzin islamu. Obecne państwo Arabia Saudyjska zostało założone i zjednoczone w 1932 roku przez Ibn Sauda. Król Abdullah, potomek Ibn Sauda, obecnie kontroluje kraj. Arabia Saudyjska jest znana z produkcji ropy naftowej i gaz ziemny, Na jego terytorium znajduje się ponad 20% światowych zasobów ropy naftowej. Liczba ludności wynosi nieco ponad 26 milionów. Z czego 90% to Arabowie, a 10% Afro-Azjaci. Jedyną religią jest islam. Ludność jest młoda, tylko 3% ma powyżej 65 lat, a średnia wieku wynosi 25,3. długość życia ma 74 lata. Najważniejsze miasta to Rijad (stolica), Dżudda, Mekka i Medyna. Duża część terenu to piaszczysta pustynia. Kraj ten posiada również ważną linię brzegową nad Zatoką Perską i Morzem Czerwonym, co daje Arabii Saudyjskiej pewną siłę polityczną na świecie.

Abdul Aziz Al Saud był pierwszym królem Arabii Saudyjskiej i twórcą sądownictwa w tym kraju. Szariat, główne źródło prawa we współczesnym SA, był intensywnie rozwijany przez muzułmańskich sędziów i uczonych między VII a X wiekiem. Od czasów kalifatu Abbasydów w VIII wieku kształtowała się mentalność narodowa. н. э. Szariat został przyjęty jako podstawa prawa w miastach świata muzułmańskiego, w tym na Półwyspie Arabskim, i podtrzymywany przez władców, przyćmiewając urf (islamskie prawo zwyczajowe). Niemniej jednak, w wieś Urf nadal dominował i był głównym źródłem prawa wśród Beduinów z Nejd w środkowej Arabii aż do początku XX wieku.

Do XI wieku w świecie muzułmańskim powstały cztery główne szkoły sunnickie fiqh jurisprudence, każda z własną interpretacją szariatu: Hanbali, Maliki, Shafi i Hanafi. W 1925 r. Abdul Aziz Al Saud z Nejdu podbił Hidżaz i połączył go ze swoimi dotychczasowymi terytoriami, tworząc w 1932 r. Królestwo Arabii Saudyjskiej. System sądów szariackich i trybunałów państwowych Abdul Aziza w dużej mierze utrzymał się do czasu reformy sądownictwa w 2007 r.

Do 1970 roku władza sądownicza należała do Wielkiego Muftiego, najwyższego organu religijnego kraju. Kiedy w 1969 roku zmarł urzędujący Wielki Mufti, ówczesny król Faisal postanowił nie wyznaczać następcy i skorzystał z okazji, by przekazać odpowiedzialność Ministerstwu Sprawiedliwości.

Współczesne prawodawstwo

Systemem legislacyjnym jest szariat, oparty na różnych tekstach islamskich, który reguluje działalność wszystkich wierzących w kraju. To, co Europejczyk uważa za normalne w swoim kraju, może wywołać zgorszenie w Arabii Saudyjskiej i być karalne publiczną chłostą, więzieniem, deportacją, amputacją, a nawet śmiercią.

Poza ogólnymi siłami policyjnymi nad przestrzeganiem islamskich zasad moralnych czuwa organizacja złożona z ochotników i urzędników, którzy w imieniu rządzącej rodziny królewskiej egzekwują saudyjskie prawo szariatu, w szczególności Komitet Promocji Cnoty i Zapobiegania Złym Obyczajom.

W Arabii Saudyjskiej wszystko kręci się wokół pięciu (20-30 minut) ...codzienne modlitwy... Praktycznie wszystkie organizacje są zamknięte podczas każdej modlitwy, z wyjątkiem szpitali, lotnisk, komunikacja miejska.. i taksówki. Policja religijna patroluje ulice i wysyła bezczynnych ludzi do najbliższego meczetu. Najlepiej więc w tych okresach nie wychodzić na ulice, aby uniknąć pretensji do Mutawy.

Książę Mohammed bin Salman wprowadził kilka reform w Ottawie w ramach swojej inicjatywy Vision 2030, aby zwiększyć turystykę w kraju. Chodzi m.in. o ograniczenie patroli w godzinach pracy oraz znaczne ograniczenie listy powodów zatrzymania lub aresztowania cudzoziemców.

Publiczna krytyka króla, rodziny królewskiej lub rządu saudyjskiego jest niedopuszczalna i przyciągnie uwagę Ottawy lub innej policji. Krytyka saudyjskiej flagi jest uważana za obrazę, ponieważ nosi ona znamiona uznania wiary islamu. Bezczeszczenie lub jakiekolwiek inne niewłaściwe użycie flagi może prowadzić do poważnych kar.

Praworządność

System prawny Arabii Saudyjskiej oparty jest na szariacie, prawie islamskim wywodzącym się z Koranu i sunny (tradycji) islamskiego proroka Mahometa. Do źródeł szariatu zalicza się również islamski konsensus naukowy osiągnięty po śmierci Mahometa. Jego interpretacja przez sędziów w Arabii Saudyjskiej jest pod wpływem XVIII-wiecznego wahhabizmu. Jedyny szariat w świecie muzułmańskim został przyjęty przez Arabię Saudyjską w formie nieskodyfikowanej. To oraz brak precedensu sądowego doprowadziły do niepewności co do zakresu i treści przepisów prawa saudyjskiego.

Stąd też rząd ogłosił zamiar skodyfikowania szariatu w 2010 r. 3 stycznia 2018 Postęp w tym kierunku przyniosła publikacja zbioru zasad i precedensów prawnych. Prawo szariatu zostało również uzupełnione o regulacje. Niemniej jednak szari`ah pozostaje głównym prawem Arabii Saudyjskiej, zwłaszcza w takich dziedzinach jak prawo karne, rodzinne, handlowe i kontraktowe. Specyfika prawa gruntowego i energetycznego wynika z faktu, że duża część majątku Arabii Saudyjskiej jest zarezerwowana dla rodziny królewskiej.

Ponieważ szariat stosowany przez sądy SA nie jest skodyfikowany, a sędziowie nie są związani precedensem sądowym, zakres i treść prawa jest niejasna. W badaniu opublikowanym przez Albert Shanker Institute i Freedom House skrytykowano kilka aspektów wymiaru sprawiedliwości w SA i stwierdzono, że "praktyka krajowa" Odbiega od saudyjskiej koncepcji państwa prawa. Studium przekonuje, że kaduceusze (sędziowie) podejmują decyzje bez poszanowania należytego procesu prawnego i tylko najodważniejsi prawnicy podważają werdykt kaduceusza, a odwołania do króla wynikają raczej z miłosierdzia niż ze sprawiedliwości czy niewinności.

Źródła prawa

Koran jest podstawowym źródłem prawa w Arabii Saudyjskiej. Kraje muzułmańskie, które przyjmują szariat, zwykle określają, które jego części są wykonalne i kodyfikują je. W przeciwieństwie do innych krajów muzułmańskich, Arabia Saudyjska uważa nieskodyfikowany szariat za prawo obowiązujące w całym kraju i nie ingeruje w niego.

Ponadto istnieją instrumenty prawne, które w Arabii Saudyjskiej nie należą do prawa. Dekrety królewskie (Nizam) są drugim głównym źródłem prawa, ale są one określane jako rozporządzenia, a nie prawa, wskazując, że podlegają szariatowi. Stanowią one uzupełnienie szariatu w takich dziedzinach jak prawo pracy, prawo handlowe i prawo spółek. Ponadto inne formy rozporządzeń (laiyah) obejmują zarządzenia królewskie, uchwały Rady Ministrów, uchwały ministerialne i okólniki. Wszelkie zachodnie prawa i instytucje handlowe są adaptowane i interpretowane pod kątem prawa szariatu.

Sankcje karne

Rodzaje kar kryminalnych w Arabii Saudyjskiej obejmują ścięcie głowy, powieszenie, ukamienowanie, amputację i chłostę. Poważne przestępstwa kryminalne obejmują nie tylko przestępstwa uznane na arenie międzynarodowej, takie jak morderstwo, gwałt, kradzież i rozbój, ale także apostazję, cudzołóstwo i czary. Tymczasem sędziowie w Arabii Saudyjskiej często orzekają karę śmierci za kradzież, której skutkiem jest śmierć ofiary. Oprócz regularnych sił policyjnych, Arabia Saudyjska posiada tajną policję, Malahith, oraz policję religijną, Mutawa.

Zachodnie organizacje praw człowieka, takie jak Amnesty International i Human Rights Watch, skrytykowały zarówno Malahit i Mutawę, jak i kilka innych aspektów praw człowieka w Arabii Saudyjskiej. Należą do nich: liczba egzekucji, zakres przestępstw podlegających karze śmierci, brak gwarancji dla oskarżonych w systemie sądownictwa karnego, stosowanie tortur, brak wolności religijnej i bardzo niekorzystna pozycja kobiet.

Przestępstwa, za które prawo w Arabii Saudyjskiej przewiduje karę śmierci:

1. Ciężkie morderstwo.
2. Rozbój ze skutkiem śmiertelnym.
3. Przestępstwa związane z terroryzmem.
4. Gwałt.
5. Porwanie.
6. Handel narkotykami.
7. Cudzołóstwo.
8. Apostazja.
9. W Arabii Saudyjskiej zdarzają się przypadki, w których za wypadki wymierzana jest kara śmierci.

Kategorie przestępców zwolnionych od kary śmierci

1. Kobiety w ciąży.
2. Kobiety z małymi dziećmi.
3. Choroba psychiczna.

Sądy i organy sądowe

System sądów szariatu jest podstawą systemu sądowego SA. Sędziowie i prawnicy stanowią część Ulemy, religijnego przywództwa kraju. Istnieją również trybunały rządowe, które rozpatrują spory dotyczące konkretnych dekretów królewskich, a od 2008 r. sądy specjalistyczne, w tym Izba Skarg i Specjalistyczny Sąd Karny. Ostateczna apelacja od sądów szariackich i trybunałów rządowych jest kierowana do króla. Od 2007 roku saudyjskie prawa i kary wydawane przez sądy i trybunały są wykonywane zgodnie z zasadami i procedurami szariatu.

Sądy szariatu mają ogólną jurysdykcję w większości spraw cywilnych i karnych. Sprawy są rozpatrywane przez pojedynczych sędziów, z wyjątkiem spraw karnych, w których zapadają wyroki - śmierć, amputacja lub ukamienowanie. W takich przypadkach sprawę rozpatruje skład trzech sędziów. W prowincji wschodniej istnieją również dwa sądy dla mniejszości szyickiej, zajmujące się sprawami rodzinnymi i religijnymi. Sądy apelacyjne w Mekce i Rijadzie kontrolują decyzje pod kątem ich zgodności z szariatem.

Istnieją również sądy niebędące sądami szariatu, zajmujące się wyspecjalizowanymi dziedzinami prawa, z których najważniejszym jest Rada Skarg. Sąd ten został pierwotnie powołany do rozpatrywania skarg przeciwko rządowi, ale od 2010 roku jest również właściwy w sprawach handlowych i niektórych sprawy karne, takie jak łapówkarstwo i fałszerstwo. Działa jako sąd apelacyjny dla wielu krajów i trybunałów rządowych.

Instytucja sądowa składa się z qadi, którzy wydają wiążące orzeczenia w konkretnych sprawach prawnych, muftich i innych członków Ulemy, którzy wydają ogólne, ale bardzo wpływowe opinie prawne (fatwy). Wielki Mufti jest najstarszym członkiem instytucji sądowniczej, a także najwyższym autorytetem religijnym w kraju, a jego poglądy są bardzo wpływowe w saudyjskim systemie sądowniczym. Sądownictwo, czyli ciało Qadi składa się z około 700 sędziów. To stosunkowo niewielka liczba, zdaniem krytyków, jak na kraj liczący ponad 26 milionów mieszkańców.

konstytucja kraju

Koran, ogłosił konstytucję Arabii Saudyjskiej, która jest monarchią absolutną i nie ma prawnego obowiązku odrębnego zatwierdzania ustawy zasadniczej. Dlatego w 1992 roku dekretem królewskim uchwalono saudyjską ustawę zasadniczą. Opisuje obowiązki i procesy instytucji rządzących, jednak dokument ten nie jest na tyle szczegółowy, by uznać go za konstytucję. Dokument twierdzi, że król musi przestrzegać szariatu, a Koran i Sunna są konstytucją. Interpretacja Koranu i Sunny pozostaje konieczna, a dokonują jej Klemowie, saudyjski establishment religijny.

Ustawa zasadnicza stanowi, że monarchia to system rządów w Królestwie Arabii Saudyjskiej. Władcy kraju będą spośród synów założyciela króla Abdulaziza bin Abdul Rahmana Al-Faisala Al-Sauda i ich potomków. Najuczciwszy z nich otrzyma wierność zgodnie z Księgą Boga Wszechmogącego i Sunną. Rząd w Królestwie Arabii Saudyjskiej czerpie swój autorytet z Księgi Bożej i Sunny Proroka. Rządy w Królestwie Arabii Saudyjskiej opierają się na sprawiedliwości, szurze (konsultacjach) i równości, zgodnie z islamskim szariatem.

Pierwszy w kraju kodeks postępowania karnego został wprowadzony w 2001 i zawiera przepisy zapożyczone z prawa egipskiego i francuskiego. Human Rights Watch w swoim raporcie z 2008 roku zauważyła, że sędziowie albo nie znali kodeksu postępowania karnego, albo znali, ale rutynowo ignorowali kodeks. Prawo karne jest regulowane przez szariat i składa się z trzech kategorii: Hudood (ustalone kary koraniczne za konkretne przestępstwa), Qisas (kary bezpośrednie) i Ta`zir, ogólna kategoria.

Przestępstwa hudood obejmują kradzież, rozbój, bluźnierstwo, apostazję i cudzołóstwo. Przestępstwa związane z Qisas obejmują morderstwo lub jakiekolwiek przestępstwo związane z uszkodzeniem ciała. Tazir reprezentuje większość spraw, z których wiele jest zdefiniowanych w krajowych przepisach, takich jak przekupstwo, handel ludźmi i nadużywanie narkotyków. Najczęstsze Karą za przestępstwo ta`zir jest chłosta.

Dowody stron i prawa pozwanych

Skazanie wymaga udowodnienia na jeden z trzech sposobów. Pierwszym z nich jest bezwarunkowe przyjęcie. Ewentualnie zeznania dwóch świadków płci męskiej lub czterech w przypadku cudzołóstwa. W sądach szariatu zeznania kobiet mają zwykle o połowę mniejszą wagę niż mężczyzn, ale w procesach karnych w ogóle nie są dopuszczane. Dowody pochodzące od niemuzułmanów lub muzułmanów, których nauki są uważane za nie do przyjęcia, takich jak szyici, również mogą zostać pominięte. Na koniec może być konieczne potwierdzenie lub zaprzeczenie przysięgi. Składanie przysięgi jest traktowane szczególnie poważnie w tak religijnym społeczeństwie jak SA, a odmowa złożenia przysięgi byłaby postrzegana jako przyznanie się do winy prowadzące do skazania.

Przy tym wszystkim systematycznie łamano prawa oskarżonych. Prawa i kary w Arabii Saudyjskiej są w stagnacji i katastrofalnie opóźnione w stosunku do świata, ponieważ nie ma kodeksu karnego, więc nie ma sposobu, aby wiedzieć, co liczy się jako przestępstwo, a co jest prawem. Kodeks postępowania karnego obowiązuje od 2002 roku, ale nie zawiera wszystkich międzynarodowych standardów dotyczących podstawowych praw oskarżonych. Na przykład kodeks daje prokuratorowi prawo do wydawania nakazów aresztowania i przedłużania aresztu tymczasowego bez nadzoru sądowego. Innym przykładem jest przyjmowanie przez sąd zeznań uzyskanych w wyniku tortur i innego poniżającego traktowania.

Pozwani mają niewiele praw. System sądowniczy jest podatny na poważne naruszenia międzynarodowe, takie jak aresztowania bez nakazu, poniżające traktowanie podczas przesłuchań, przedłużające się zatrzymania, procesy, a nawet wyroki bez uprzedzenia, opóźnienia sądowe i różne przeszkody w gromadzeniu dowodów. W kraju nie ma kaucji, a oskarżeni mogą być przetrzymywani bez formalnego oskarżenia, nierzadko Arabia Saudyjska nakłada egzekucję na turystów.

Pozwani mieli zakaz zatrudniania adwokata z powodu zniechęcających nakazów. Aby spróbować rozwiązać ten problem, Rada Szury zatwierdziła w 2010 roku utworzenie programu obrońców publicznych. Od tego momentu zeznania oskarżonego zaczęły być brane pod uwagę, choć w społeczeństwie nadal istniały nierówności, np. zeznania mężczyzny były równe zeznaniom dwóch kobiet. Procesy są tajne i nie ma systemu jury. Podczas procesu Obecność zagranicznych przedstawicieli ambasad w Arabii Saudyjskiej nie jest dozwolona wobec cudzoziemca. Pozwany może odwołać się od decyzji do Ministerstwa Sprawiedliwości lub, w poważnych przypadkach, do Sądu Apelacyjnego. Wyroki śmierci lub amputacje są weryfikowane przez pięcioosobowy panel apelacyjny. W odniesieniu do wszystkiego, co dotyczy uznaniowych wyroków śmierci, Rada Suryi wymaga jednomyślności w decyzji Sądu Apelacyjnego. King podejmuje ostateczną decyzję w sprawie wszystkich wyroków śmierci.

Główne zakazy

Prawa saudyjskie musieć wiedzieć, przed podróżą do kraju. Wykaz ogólnych zakazów zapewniających bezpieczne podróżowanie:

1. Jeśli turyści przywożą ze sobą leki, powinni mieć ze sobą receptę lekarską.
2. Zakaz przywozu wieprzowiny.
3. Zabronione są materiały pornograficzne lub ilustracje nagich osób, zwłaszcza kobiet.
4. Urządzenia elektroniczne mogą być sprawdzane i konfiskowane przez organy celne przy przylocie i wylocie.
5. Kary za przemyt narkotyków obejmują w Arabii Saudyjskiej egzekucję osoby.
6. Fotografowanie budynków rządowych, instalacji wojskowych i pałaców jest zabronione.
7. Zabrania się fotografowania mieszkańców.
8. Lornetka może zostać skonfiskowana w porcie wjazdu.
9. W Arabii Saudyjskiej zabronione jest posiadanie 2 paszportów. Drugie paszporty zostaną skonfiskowane przez władze imigracyjne.
10. Turysta musi posiadać kserokopię paszportu w celu identyfikacji.
11. Alkohol jest zakazany i nielegalny w całym kraju.
12. Warto uważać na lokalny napój "Arak". Poza tym, że jest nielegalny, zawiera szkodliwe zanieczyszczenia, takie jak metanol.
13. Używanie narkotyków na własny użytek, handel nimi lub ich przemyt jest w Arabii Saudyjskiej nielegalny, a karą za to jest kara śmierci.

Krytyka międzynarodowa

Zachodnie organizacje takie jak Amnesty International i Human Rights Watch potępiły zarówno saudyjski system sądownictwa karnego, jak i jego surowe kary. Jednak większość Saudyjczyków podobno popiera ten system i twierdzi, że zapewnia on niski poziom przestępczości.

W wprowadzonym w 2002 roku Kodeksie postępowania karnego brakuje kilku podstawowych zabezpieczeń, ale jak wspomniano wyżej, sędziowie i tak je zignorowali. Osoby aresztowane często nie są informowane o przestępstwie, o które są oskarżone, nie mają dostępu do adwokata i są poddawane złemu traktowaniu i torturom, jeśli nie przyznają się do winy. W procesie obowiązuje domniemanie winy, a oskarżony nie ma prawa do przesłuchania świadków, zapoznania się z dowodami ani do obrony prawnej. Większość procesów odbywa się przy drzwiach zamkniętych, tzn. bez udziału publiczności lub prasy. Kary fizyczne wymierzane przez saudyjskie sądy, takie jak ścięcie głowy, ukamienowanie, amputacja i chłosta, jak również liczba egzekucji, zostały ostro skrytykowane na całym świecie. Instytucje międzynarodowe są bardzo zaniepokojone niskim poziomem praw kobiet w SA.

Pod koniec XX i na początku XXI wieku prawa kobiet w Arabii Saudyjskiej były ograniczone w porównaniu z innymi krajami ze względu na ścisłe stosowanie prawa szariatu.

Wcześniej saudyjskie przepisy dotyczące kobiet nie pozwalały im głosować w wyborach ani być wybieranymi, ale w 2011 r. król Abdullah zezwolił kobietom na głosowanie w wyborach lokalnych w 2015 r. W 2011 r. w Arabii Saudyjskiej było więcej absolwentek niż mężczyzn, a wskaźnik alfabetyzacji wśród kobiet szacowany był na 91%, co nadal jest niższe niż wskaźnik alfabetyzacji wśród mężczyzn. W 2013 roku średni wiek pierwszego małżeństwa dla saudyjskich kobiet wynosił 25 lat. W 2017 r. król Salman zamówił, aby kobiety miały dostęp do usług publicznych, takich jak edukacja i opieka zdrowotna, bez zgody opiekuna. W 2018 roku wydano dekret zezwalający kobietom na prowadzenie pojazdów. Arabia Saudyjska złagodziła prawo dla kobiet.