"Carmen" w teatrze maryjskim: historia i współczesność

Niewiele jest osób w Rosji, które nigdy nie widziały lub nawet nie słyszały o "Carmen" Występuje Maya Plisetskaya. Premiera tej opery w 1967 roku zaszokowała zarówno publiczność, jak i krytyków. Minister kultury, E. Furtseva była wściekła: seksualność głównej postaci i podtekst spektaklu były oczywiste. Ale produkcja została obroniona. W 2010 roku w Teatrze Maryjskim "Carmen" odrodziło się. To nie jest kopia produkcji z radziecką primabaleriną, a raczej nowoczesna wizja tematu wolności osobistej.

Historia produkcji

Jednoaktowy balet wystawia kubański choreograf Alberto Alonso, a oparty jest na powieści Prospera Merimee. Maya Plisetskaya od dawna marzyła o wystawieniu tej partytury, ale żaden inny choreograf nie podejmował wyzwania. Kiedy Kubańczyk Alonso przyjechał do Związku Radzieckiego, primadonna zwróciła się do niego z propozycją baletu. Pomysł mu się spodobał i przystąpił do jego realizacji. Oczywiście bez pozwolenia Imperatora nie miałby prawa tego robić, ale był z Wyspy Wolności, a to znaczyło bardzo wiele.

Balet został oparty na scenach z opery o tym samym tytule. Były jednak problemy z muzyką. Д. Szostakowicz nie miał odwagi konkurować z Georgesem Bizetem, A. Chaczaturian nie widział w fabule nic interesującego dla siebie. Plisetskaya radziła zwrócić się do swojego męża, kompozytora Szczedrina. Minął już każdy możliwy termin i spektaklowi groziło odwołanie...

Р. Shchedrin, za radą Alonso, połączył muzykę z opery "Carmen" i apartament "Harlesian", napisany przez Bizeta. Świetnie zaaranżowana, jej Cechą charakterystyczną Główną cechą były smyczki i perkusja z elementem dzwonienia. Orkiestra zapoznała się z partyturą w tym samym czasie co soliści, gdyż na pierwszych próbach towarzyszył jej fortepian.

Skandaliczna premiera

Premiera "Apartament Carmen " odbył się 20 kwietnia 1967 roku w Teatrze Bolszoj. Furtseva opuściła budynek przed zakończeniem przedstawienia. Jej największy Pragnieniem było zamknięcie produkcji i zapomnienie o niej.

Wspólnymi siłami i perswazją balet został obroniony, ale pod warunkiem usunięcia niektórych szczególnie prowokacyjnych scen. Od tego czasu została wykonana 132 razy w ZSRR i ponad dwieście razy na scenie światowej.

43 lata później, 19 kwietnia, odbyła się premiera "Carmen" W Teatrze Maryjskim w Petersburgu, z udziałem Mai Plisetskiej i Rodiona Szczedrina. Ich udział w próbach był nieoceniony w przekazaniu samej idei spektaklu.

Rolę Carmen w Teatrze Maryjskim tańczyło kilka baletnic: Ulyana Lopatkina, Yekaterina Kondaurova i Irma Nioradze. Soliści baletu Danila Korsuntsev i Ilya Kuznetsov sprostali roli José. W roli wokalisty Torrero wystąpił Jewgienij Iwanczenko. Próby reżyserował gość z Teatru Bolszoj Viktor Barykin. Był jednym z wykonawców roli José.

Maja Plisetskaya, broniąc prawa sztuki do istnienia, powiedziała E. Furtseva: "Carmen" będzie żył tak długo, jak ja będę żył". Dziś wieczorem w Teatrze Maryjskim "Apartament Carmen" - jeden z najpopularniejszych spektakli Teatru Bolszoj Produkcje.

Opera "Carmen"

W 2015 roku odeszły dwie największe odtwórczynie tytułowej roli - primabalerina baletowa Maya Plisetskaya i śpiewaczka operowa Elena Obraztsova. Ich występ jako cygańskiej Carmen jest uznawany za wzorcowy na całym świecie.

Paryska premiera opery w 1875 roku zakończyła się niepowodzeniem. I tylko prawdziwi koneserzy muzyki, tacy jak P. И. Czajkowski, przepowiadał dziełu świetlaną przyszłość.

Pierwsze przedstawienie w Rosji odbyło się w 1878 roku w Petersburgu. A w Teatrze Maryjskim, opera "Carmen" została wystawiona w 1885 roku. I dziś mało jest osób, nawet tych dalekich od muzyki klasycznej, którym nieobce są arie José, Carmen czy toreadora.

W 2016 roku widzowie zobaczyli i usłyszeli uaktualnioną wersję G. Bizet. W tej wersji zmieniono choreografię, nad którą pracował Ilja Ustincew, oraz scenografię (Aleksiej Stepaniuk). Część muzyczna została pozostawiona bez zmian.

W roli głównej Anna Kiknadze, Aleksander Kasjanow i Evgeny Akimov, mistrzowie wykonawstwa operowego.

Można powiedzieć, że "Carmen" Teatr Maryjski tylko zyskał na zmianach. Więc trzy i pół godziny opery mijają niezauważone.