Emile galle: biografia, sztuka, zdjęcia

Francuski projektant Emile Galle jest uważany za jednego z głównych przedstawicieli stylu secesyjnego. Jego naturalistyczne wzornictwo w połączeniu z innowacyjna technologia uczynił go jednym z pierwszych producentów szkła na przełomie XIX i XX wieku. Nic dziwnego, że Francuz czerpał inspirację z natury i roślin. Silny był też wpływ japońskich projektantów, dzięki czemu jego prace nazywano "poezją w szkle". Halle opracowała technikę produkcji ciętego szkła szlachetnego i emaliowanego. Obrazy w jego pracach były wzmocnione przez jasne kolory i przejrzystość materiału. Jego kunszt szklarski i styl artystyczny wywarły duży wpływ na innych ówczesnych malarzy secesyjnych, w tym braci Daum. W 1901 roku Halle założył i został pierwszym prezesem "Ecole de Nancy", "Alliance Provinciale de l`Industrie d`Art", której celem było zorganizowanie i ochrona wszystkich osób zajmujących się secesyjną sztuką dekoracyjną.

Biografia

Emile Galle, który urodził się we wschodnio-francuskim mieście Nancy w 1846 roku, miał być zaangażowany w biznes szklarski. Jego ojciec Karol był odnoszącym sukcesy wytwórcą fajansu i dmuchaczem szkła we własnej fabryce. Młody Emile Galle zaczął malować fajans i pomagać w cięciu i emaliowaniu szklanych naczyń. Po studiach botaniki, chemii, filozofii i sztuki uczył się później technik dmuchania szkła w Meisenthal, zanim w 1867 roku dołączył do ojca w fabryce.

Dużo podróżował po Europie, rozwijając swoją wiedzę w tej dziedzinie, odwiedzając muzea i studiując prace innych znanych artystów. Poznał metodę emaliowania, którą odkrył we wschodniej kolekcji Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie, i zafascynował się kameami wielkich projektantów. Po powrocie do Nancy, zaczął eksperymentować ze swoją nową wiedzą. Wczesne prace Emile Galle`a wykonane są głównie z bezbarwnego szkła, zdobionego emaliami.

Cechy dzieł sztuki

Emile Galle żył w epoce eksplozji technologicznej, naukowej i politycznej. Rewolucjonizował sztukę szklarstwo, Łącząc starożytne techniki, takie jak emaliowanie, kamea i inkrustacja, z własnymi osiągnięciami i innowacjami przemysłowymi. Łącząc ciężkie, matowe szkło z japońskim stylem, Gallé nadał swoim dziełom aurę tajemniczości, rzeźbiąc lub zamykając w nich obraz. Ta kreatywna i innowacyjna cecha szybko stała się jego znakiem rozpoznawczym. Wyobraźnia Halle`a i ciągłe wprowadzanie nowych technologii pozwoliło na stworzenie produktów, które do dziś nie mają sobie równych. Uważał, że jego szklane naczynia powinny być czymś więcej niż tylko funkcjonalnymi pojemnikami. Natura była jego źródłem uroda i inspiracja. Każda misa, wazon czy dzbanek zostały zainspirowane naturalną równowagą światła i ciemności, narodzinami i śmiercią, wzrostem i zanikaniem. W szklanych naczyniach Halle można znaleźć kolorowe plamki, konstelacje pęcherzyków powietrza, mieniące się plamy osadzonej folii metalowej, a nawet owady, które wydają się unosić w mgle.

Tworzenie własnej produkcji

W 1873 roku założył własny warsztat szklarski, a w 1877 roku kupił od ojca fabrykę szkła i ceramiki w Nancy. Twórczość Halle`a stała się szeroko znana po przyznaniu Grand Prix na wystawie w Paryżu w 1878 r. Tam zetknął się z pracami Anglików Locke`a i Northwooda. Duże wrażenie zrobiła na nim również technika intarsji (drewnianej mozaiki) w sztuce meblarskiej. W 1885 roku Halle otworzył mały zakład stolarski, w którym zaczął eksperymentować z intarsjami meblowymi.

W Paryżu w 1884 roku wystawił 300 swoich dzieł sztuki. A wystawa światowa, która odbyła się tam w 1889 roku, była przełomowa dla Halle i całej secesji. Jego prace były szeroko naśladowane, szczególnie w fabryce braci Daum w Nancy. Do 1891 roku w salonach wystawiał już tylko pojedyncze prace, które były nabywane przez muzea i kolekcjonerów.

W 1894 roku Halle zbudował fabrykę w Nancy i zaczął tworzyć własne projekty. W latach 90. XIX wieku stworzył wiele nowych produkcji w swojej Cristallerie d`Emile Gallé i zatrudnił zespół mistrzów projektantów, którzy pracowali nad jego projektami i podpisywali je po zatwierdzeniu. Fabryka zatrudniała 300 osób, a zapotrzebowanie na pracę Halle było bardzo duże. W rzeczywistości zrewolucjonizował przemysł szkła artystycznego, jako pierwszy produkując przedmioty na skalę przemysłową.

Nowe technologie w tworzeniu dzieł

Ze swoim nieposkromionym pragnieniem odkryć, Halle nieustannie eksperymentował. Odkrył on, że folia metalowa może dać niezwykły efekt, gdy zostanie użyta w procesie produkcji szkła, zwłaszcza po włączeniu w cameo. Umieścił ją między taflami kolorowego szkła. Jego emalie były równie rewolucyjne. Szkło Emile Galle mieszał z tlenkami metali i zawieszał je w oleju, nadając gotowym elementom zupełnie inny wygląd po wypaleniu.

Rozwój i powstawanie nowych motywów

W tych latach, z wielkim sukcesem wystawił wiele prac Emile Galle (zdjęcie dostępne w artykule), otrzymując międzynarodowe nagrody, uznanie i zwiększone zainteresowanie publiczności. Każdy produkt stworzony przez słynną fabrykę, był pod silnym wpływem pasji Halle do naturalnego wzornictwa. Jego wyroby zdobią różne rośliny: od ostu po fuksję, powojnik i chryzantemę. Często Halle wykorzystywał także motyw owadów: w wielu jego pracach pojawiają się motyle, ważki i chrząszcze.

Nie stosował swoich ulubionych motywów tylko do wazonów. Lampy stołowe Emile Galle`a robiły oszałamiające wrażenie, a przy wykonywaniu niektórych z nich użył on obrotowego koła do cięcia krawędzi. Technika ta została pierwotnie zastosowana i opracowana w VIII wieku p.n.e., a udoskonalona znacznie później, w XVIII wieku.

Nagrody

Na wystawie międzynarodowej 1900 w Paryżu, Halle miało znakomitą ekspozycję, w tym działający piec w centrum. Spektakl został bardzo dobrze przyjęty, a Halle zdobyła dwie nagrody główne. To był ostatni triumf w jego karierze. Przez całe życie zdobywał liczne odznaczenia, m.in. Legię Honorową Francji.

Dziedzictwo

Dążąc do rozsławienia stylu secesyjnego na całym świecie, do jego promocji i stworzenia sojuszu między sztuką a przemysłem, Halle założył Ecole de Nancy. Członkostwo było ograniczone do mężczyzn, którzy wyróżniali się w poszczególnych dziedzinach. Byli wśród nich garncarz Louis Hesteaux, twórcy szlachetnego szkła i inni fabrykanci z Nancy, bracia Daum oraz meblarze Victor Prouvé i Louis Majorelle. Halle pozostał prezesem aż do śmierci na białaczkę w 1904 roku. "Ecole de Nancy zaprzestała produkcji dopiero w 1909 roku, a wdowa po mistrzu pracowała w hucie szkła u boku Victora Prouvé. Na wszystkich szklanych elementach nadal widniał podpis Emile`a Galle`a, choć obok niego wyryta była gwiazda, co wskazywało na to, że elementy te zostały wykonane po jego śmierci. Następnie, wraz z wybuchem I wojny światowej w 1914 roku, produkcja została wstrzymana. Wznowiono ją dopiero po wojnie, kiedy zarządzanie fabryką przejął Paul Perdrizet, zięć Emile`a Galle`a. Wkład Paula polegał na dodaniu nowych wzorów, które zachowywały tę samą technikę i styl, których maestro używał przez całe swoje życie. Produkcja zakończyła się całkowicie w 1936 roku. Prace Halle`a znajdują się w niemal każdym muzeum na świecie, w tym w Metropolitan, Smithsonian i paryskim Luwrze.

Osobliwości jego sztuki

Pomimo tego, że Halle mieszał wiele różnych stylów i trendów, zawsze tworzył coś nowego i niezwykłego, coś tajemniczego. Oprócz przyrody bardzo ważna była dla niego literatura. Na przykład niektóre secesyjne wazy Emile Galle`a miały poetyckie dopełnienie, które było integralną częścią projektu obiektu lub jego właściciela. Cytował takich poetów jak François Villon, Charles Baudelaire, Stéphane Mallarmé, Paul Verlaine i inni. Później zastosował tę samą technikę do mebli.

Dostosowanie swojego dzieła do osobowości właściciela jest cechą wspólną dla malarzy secesyjnych.

Halle lubił bawić się naturą materiałów, których używał. Dbał o jakość materiału i pracował nad nowymi technikami. Mistrz lubił bawić się przezroczystością szkła i tworzyć nowe efekty wizualne. Opatentował kilka nowych procesów obróbki szkła.

Jego główne dzieła

Napisał wiele prac. Można tu wymienić np:

1. Sypialnia "Świt i zmierzch" (1904).
2. Stół "Rzeka Ren" (1889), który był wystawiony na Targach Światowych w 1900 r.
3. Wazony Emile Galle z kolorowego szkła w metalowej ramie oraz liczne przedmioty z motywami kwiatowymi: z chabrami, "Różą Francji" i "Różą Francuską", z irysem, w formie złożonego liścia bananowca, z lotosami, z powojnikiem, z makami, "Wierzbami na tle zachodu słońca", z dalią, z zawilcami i ważkami.

Л. de Foucault opublikował w 1903 roku książkę Emile Galle, która w rzeczywistości poprzedzała książkę Eccrites za lata 1884-89 (Uwagi o sztuce 1884-89). Została ona wydana pośmiertnie w 1908 roku i do dziś cieszy się zainteresowaniem osób.