Mięsień odbytu: budowa i funkcja

Przepona miednicy składa się z mięśni podnoszących odbyt, prawego i lewego mięśnia kruczego, zastawki odbytu oraz błon łączących. Wszystkie one tworzą jedną strukturę, która pełni określone funkcje.

Mięsień, który unosi odbyt

Reprezentuje sparowany trójkątny aparat mięśni iliopsoas, kości ogonowej i mięśni łonowych. Wraz z włóknami łącznymi tworzy lejkowatą płytkę mięśniową, która schodzi do odbytu.

Część kośćcowo-lędźwiowa przechodzi od przodu łuku ścięgnistego mięśnia podnoszącego odbyt. Wygląda jak pogrubiony obszar zamykającej się tkanki łącznej. Odnosi się również do powięzi, która pokrywa główny mięsień wypierający odbyt. Od wewnątrz część kość ogonowa przebiega od górnej przyśrodkowej części zamknięcia. Należy go szukać od wewnątrz gałęzi aparatu kostnego kości łonowej. Następnie schodzi do kości ogonowej i jest zakotwiczony w więzadle tylnym i krzyżowym oraz w mięśniu prostym. Z krzywizny między odbytem a narządami płciowymi przyczepiają się tylne mięśnie coccyco-lobar, które są umiejscowione poniżej mięśnia kokciowego i prostego. Z przodu przylegający do kanału defekacyjnego.

Mięsień, który unosi gruczoł krokowy jest częścią mięśnia łonowo-cewkowego. W płci męskiej przylega do prostaty. Dzięki niemu narząd może zostać lekko uniesiony i ściśnięty podczas skurczu. U kobiet stawy te tworzą kępki łonowe i pochwowe.

Mięsień prosty łonowy przebiega powyżej i poniżej gałęzi kości łonowej. Łączy się z przeciwległą stroną mięśnia prostego, owija się wokół prostaty lub sromu, a następnie wplata się w mięśnie jelitowe. Główną funkcją mięśnia łonowo-lędźwiowego jest kurczenie się. Skurcz obu mięśni kośćca-lobar zbliża do siebie przeciwległe ściany jelita. To zwęża część jelita oddaloną od środka, tworząc wąski przekrój poprzeczny. Czyli podnosi ją do przodu i do góry razem z dnem miednicy. U płci żeńskiej mięsień ten odpowiada również za zaciskanie pochwy.

Mięsień iliopsoas-lobar biegnie od półkola ścięgien i od tyłu za okolicą kości ogonowej. Znajduje się on za, pod i z boku. Przylega do kości ogonowej poniżej wyrostków kolczystych. Wraz ze swoją przeciwległą częścią, włókna kości ogonowej tworzą ścięgno, które przebiega przez wierzchołek kości ogonowej i prostej. Na zewnątrz, wzdłuż krawędzi dolnej części kręgosłupa. Z tyłu przylega do włókien kości ogonowej i pokrywa ją od góry. Funkcja podstawowa Jest podniesienie dolnej części miednicy, co powoduje jej usztywnienie, ale nie pozbawia jej względnej ruchomości.

Wiele osób zastanawia się, jak nazywa się mięsień, który podnosi odbyt. Nie ma jednak innego określenia. Po łacinie brzmi to jak m. levator ani.

Mięsień kości ogonowej

Wygląda jak trójkątna płytka, która znajduje się wewnątrz więzadeł kręgosłupa i kości krzyżowej. Rozciąga się od szyi kulszowej i stopniowo rozszerza się. Przyczepia się do boków dolnych kręgów obu kości ogonowych i kości krzyżowej. Przednia część przylega do tylnej części mięśnia odpowiedzialnego za podnoszenie odbytu. Razem tworzą wspólną warstwę mięśniową.

Zawór analny

Obramowuje odcinek odbytu mięśnia prostego, leżący dalej niż środek przepony miednicy. Mięśnie górne przylegają do włókien podnoszących odbyt.

Składa się on z trzech części:

Silniejsze pierścienie mięśniowe znajdują się wewnątrz. Wygląda ostro na zewnątrz na końcu od górnej części kości ogonowej i skóry. Biegnie od bocznych stron odbytu. Z przodu i na zewnątrz również zaostrzony w okolicy ścięgnistej, gąbczastej i pokrywie między genitaliami a odbytem. Główną funkcją jest obkurczanie odbytu z boków.

Powiązane zaburzenia

Istnieje coś takiego jak "Zespół tylnego mięśnia odbytu". Jego wyrazem jest spazmatyczny zespół bólowy odbytu. Przyczyny tego stanu są wciąż nieznane. Leczenie obejmuje leki przeciwbólowe, fizjoterapię oraz kąpiele siedzące.