Rhesus jest tym, czym jest w medycynie?

Czy wiesz, jaki jest najczęstszy czynnik Rh w rasie europejskiej?? Jakie znaczenie ma przy planowaniu dziecka? I co to w ogóle znaczy? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w tym artykule.

Skład krwi

Spośród wszystkich płynów tworzących środowisko wewnętrzne organizmu, krew odpowiada za wymianę gazową, odżywianie komórek, tworzenie układu odpornościowego i termoregulację. Jego skład pozwala na zapewnienie tych ważnych funkcji. Krew składa się z substancji międzykomórkowej - osocza - oraz czerwonych krwinek. Należą do nich erytrocyty, białe krwinki i płytki krwi. W rezultacie powstał rodzaj.. "system transportowy". Każdy element w niej spełnia inną funkcję. Na przykład osocze działa jako substancja międzykomórkowa, białe krwinki zapewniają odporność, a płytki krwi koagulują.

Krwinki czerwone

czerwone krwinki przenoszą tlen z płuc do komórek, a dwutlenek węgla w przeciwnym kierunku. Ich czerwony kolor zawdzięczają hemoglobinie. Substancja ta składa się z białka globiny i zawierającego żelazo składnika hemu. Ten ostatni zawiera żelazo. Jego atomy nie tylko sprawiają, że czerwone krwinki są czerwone, ale także przenoszą cząsteczki gazu.

Co to jest czynnik Rh?

Na błonie czerwonych krwinek może znajdować się specjalne białko. Эczynnik rhesus. Ma ją 86% ludności świata. Takie osoby nazywane są Rh-pozytywnymi. A 14% nie. Nazywa się je rhesus-negatywnymi.

Cecha ta jest podstawą jednego z 36 systemów grup krwi. Najczęstszą z nich jest ABO. Są to cztery główne grupy krwi. Zostały one odkryte już w 1901 roku przez austriackiego naukowca Carla Landsteinera, za co otrzymał on Nagrodę Nobla. Ale tTransfuzjolodzy - naukowcy, którzy zajmują się transfuzjami krwi - uważają, że układ rhesus jest klinicznie ważniejszy. Składa się z 54 antygenów. Termin "Współczynnik Rh" odnosi się tylko do jednego z nich. To antygen D.

Statystyki

Naukowcy twierdzą, że Rh to cecha, która zależy od rasy i geografii. Na przykład ma ją 85% Kaukazów, 93% Murzynów i 99% Azjatów i Hindusów. Charakter wpływu tej cechy na grupy etniczne nie został jeszcze określony. W każdym razie status Rh jest dziedziczny, niezależny od grupy krwi i nie zmienia się w ciągu życia.

Trochę historii

Rhesus to cecha, która została odkryta również przez Carla Landsteinera. Ale to nastąpiło znacznie później niż pierwsza sensacja, w 1940 roku. Wraz z amerykańskim immunohematologiem Alexandrem Wienerem po raz pierwszy odkrył to białko we krwi makaków, gatunku zwanego rhesus. Był to nieznany wcześniej aglutynogen - antygen D. Nie jest częścią systemu grup krwi ABO.

W badaniach do krwi królików dodawano czerwone krwinki z makaków rhesus. W efekcie otrzymujemy specjalny rodzaj serum. Po zmieszaniu z ludzką krwią różnych typów, 85% erytrocytów skleja się ze sobą. Taka surowica nazywana jest rhesus-pozytywną.

Określenie czynnika

Znajomość własnego czynnika Rhesus jest konieczna w dwóch przypadkach. To jest transfuzja krwi i planowanie rodziny. Aby dowiedzieć się Jeśli znamy czynnik Rhesus u danej osoby, należy pobrać próbkę krwi włośniczkowej lub żylnej. Należy to robić rano, na pusty żołądek. Dzień wcześniej należy unikać tłustych potraw, leków i alkoholu.

Najczęstszym sposobem określenia rhesus jest sklejenie czerwonych krwinek w szalce Petriego. W tym celu umieszcza się w nim dwie krople krwi i surowicy. Następnie łączy się je za pomocą szklanego pręta i mieszaninę podgrzewa się w łaźni parowej przez 10 minut. Jeśli pojawią się czerwone płatki, oznacza to, że czerwone krwinki są sklejone. Wskazuje to na dodatni współczynnik Rh.

Zasady transfuzji krwi

Do 1873 roku dokonano 247 transfuzji krwi, z czego 176 było śmiertelnych. Dopiero odkrycie grup krwi pozwoliło na określenie, co jest potrzebne do rozważenia podczas tego procesu. Nie wszystkie są kompatybilne. Podczas transfuzji nie powinno dojść do sklejenia erytrocytów, czyli aglutynacji.

W systemie ABO grupa krwi nr 1 jest uniwersalna. Są oni uważani za darczyńców uniwersalnych. Brakuje w nim klejów zwanych "aglutynogeny". Osoby z grupą krwi cztery są uniwersalnymi biorcami. Teoretycznie mogą przetaczać się ze wszystkimi innymi grupami krwi.

A jaki typ Rhesusa musi być, żeby transfuzja się udała?? Wszystko zależy od systemu "dawca - biorca". Osobie rhesus-pozytywnej można wstrzyknąć krew bez tego białka. W przeciwnym razie dojdzie do aglutynacji. Fakt, że jeśli osoba jest Rh minus, jej krew jest postrzegana przez organizm jako obcy atak i rozpoczyna reakcję obronną - przyleganie czerwonych krwinek.

Niezgodność Rh

Dowiedzmy się, co to jest. Szczególne znaczenie ma Grupa krwi Rhesus rodziców. Uważa się, że wpływa na płodność, przebieg ciąży i nienarodzone dziecko zdrowie przyszłego dziecka. Nie wszystko to jest prawdą. Przed musisz tylko wiedzieć, że ani grupa krwi, ani czynnik Rh nie wpływają na proces płodności. Powinniśmy szukać innych przyczyn niepłodności. Wiadomo, że rodzice, którzy mają różne czynniki Rhesus mogą mieć zdrowe dzieci.

Jednak przebieg ciąży może być znacząco zaburzony przez tę cechę. Jakie kombinacje Rhesusów mogą stanowić zagrożenie?? Wyobraźmy sobie, że kobieta Rh-ujemna nosi w sobie dziecko Rh-pozytywne. Kiedy krew płodu dostaje się do organizmu matki, ta zaczyna się bronić, produkując przeciwciała. Są to specyficzne białka, które powstają w odpowiedzi na obce substancje - antygeny. W ten sposób organizm matki zagraża życiu nienarodzonego dziecka: na każdym etapie ciąży może dojść do obumarcia płodu lub poronienia.

Kiedy dochodzi do konfliktu Rh Rh?

Planując rodzinę, należy uwaga kilka prostych punktów. Po pierwsze, przyszli rodzice powinni być pewni, że wykonają test na obecność rhesusa. Jeśli jest zarówno pozytywny jak i negatywny, nie ma powodu do obaw. Do konfliktu może dojść tylko wtedy, gdy matka nie ma we krwi antygenu D, a ojciec tak.

W tym przypadku reakcja immunologiczna matki jest nieuchronna. Nawet w normalnej ciąży czynnik Rh płodu przekracza barierę łożyskową. Przeciwciała powstają we krwi matki w odpowiedzi na. Przenika przez łożysko do płodu, uszkadzając jego czerwone krwinki. Niedokrwistość pojawia się z czasem.

We krwi dziecka powstaje bilirubina, co powoduje żółtaczkę. Jest to substancja, która nadaje skórze dziecka żółty odcień. Konflikt Rhesus może również skutkować anemią układ nerwowy, Obrzęk, a nawet śmierć płodu.

Do mieszania się krwi matki i nienarodzonego dziecka może dojść również w przypadku nieprzewidzianych sytuacji. Może to być ciąża pozamaciczna, Krwawienie z pochwy lub mechaniczny uraz brzucha.

Postępy współczesnej medycyny

Nie ma jednak powodów do paniki. Obecnie wprowadzono cały system środków ostrożności, aby uniknąć konfliktu Rh. Od pierwszych dni ciąży sytuacja musi być pod ścisłą kontrolą.

Przyszła mama powinna regularnie wykonywać badania krwi. Do 32. tygodnia wystarczy raz w miesiącu. Prawdopodobieństwo wytworzenia przeciwciał jest dodatkowo zwiększone przez. Dlatego od 32. tygodnia do 35. tygodnia próbki krwi są badane dwa razy w miesiącu, a następnie co tydzień. Jeśli Jeśli nie stwierdzono obecności przeciwciał, przyszłej mamie podaje się globulinę anty-Rhesus gamma. Szczepionka zapobiega ich powstawaniu. Szczepienie to jest skuteczne od 18 do 20 tygodnia. W tym samym czasie, pierwsze badanie ultrasonograficzne. Na podstawie wyników można już określić, czy u płodu rozwija się choroba hemolityczna. Oznaką tego będzie zgrubienie łożyska, a także powiększenie śledziony i wątroby.

Jeśli badanie krwi matki wykaże niski poziom przeciwciał, będzie ona traktowana jako pacjentka ambulatoryjna. Ma ona na celu zmniejszenie reakcji organizmu na antygeny. Do takich środków odczulających należą roztwory glukozy i witamin lub kwas askorbinowy.

Gdy poziom przeciwciał osiągnie wartość krytyczną, pilnie potrzebujemy hospitalizacji i stałego monitorowania matki i dziecka. W takim przypadku sygnałem zagrożenia jest fakt, że płód ma płyn w worku osierdziowym i jamie brzusznej.

Aby wyjaśnić obraz sytuacji, płyn owodniowy bada się na obecność bilirubiny. Jeśli jest podwyższony, jest kilka sposobów na wyjście z niego. Najprostszym sposobem jest oczyszczenie osocza matki z przeciwciał - plazmafereza. Skuteczna jest również transfuzja krwi do płodu. Zabieg ten jest zawsze wykonywany pod kontrolą USG. Płód otrzymuje przez żyłę pępkową zastrzyk z krwi Rh-ujemnej, która tymczasowo zastępuje jego własną krew. Procedura ta jest powtarzana co dwa tygodnie.

Gdy ciąża jest Rh-ujemna najważniejsze jest, aby dopuścić do niej przed 34 tygodniem ciąży. W tym okresie układy narządów płodu są już wystarczająco dojrzałe i można rozważyć wczesny poród.

Druga ciąża

Po pierwszym porodzie przeciwciała pozostają we krwi matki Rh-ujemnej. Może to znacznie skomplikować przebieg kolejnych ciąż. Obecność przeciwciał zwiększa szansę na wystąpienie konfliktu Rh.

Aby tego uniknąć, lek jest wstrzykiwany do krwiobiegu matki w ciągu dwudziestu czterech godzin po pierwszym porodzie. To się nazywa immunoglobulina anty-Rhesus. Lek zapobiega powstawaniu przeciwciał, zmniejszając ryzyko dalszych powikłań.

Tak więc o tożsamości rhesusów decyduje obecność specjalnego białka na błonie czerwonych krwinek. Występuje w większości ludzkiej krwi. Nazywa się je rhesus-pozytywnymi. Jest to cecha, którą należy brać pod uwagę podczas transfuzji krwi i ciąży. Jeśli we krwi nie ma białka rhesus, czerwone krwinki ulegają zniszczeniu. Istnieją środki medyczne pozwalające uniknąć Konfliktu Rhesus w większości przypadków.