Nowotorski klasztor borysa i gleba: adres, historia, relikwie

W obwodzie twerskim, w mieście Torżok, na brzegu rzeki Twer stoi święty klasztor. Wyżyny, już malownicze, są zacienione przez uroda i wspaniałość świątyń.

Nowotorski Monastyr Borysa i Gleba jest jednym z najstarszych i najpiękniejszych prawosławnych klasztorów w Rosji. Został założony przez czcigodnego Efraima w roku 1038. Było to za panowania księcia kijowskiego Jarosława Mądrego (niemal w tym samym czasie co założenie Kijowskiej Ławry Peczerskiej), a sam klasztor jest trzecim od czasu pojawienia się monasterów na Rusi.

Nowotorski Klasztor Borysa i Gleba. Torzhok

Nazwa monasteru pochodziła od imion dwóch książąt Borysa i Gleba. Na ich cześć wybudowano pierwszą świątynię. Ulubieni synowie księcia Włodzimierza, który ochrzcił całą Rosję, byli pobożnymi prawosławnymi władcami.

Mnich Efrem służył u książąt jako stajenny i pochodził z ziemi Ugorów. Miał dwóch braci (George i Moses), którzy żyli w czasach Borysa i Gleba. Od młodości Efrem był wychowywany w wierze chrześcijańskiej, a służąc pobożnym książętom jeszcze bardziej ją umacniał.

Podobnie jak Efraim, jego dwaj bracia również byli gotowi złożyć głowę za swoich panów.

Po męczeństwie swoich braci Efraim porzucił światowe życie i postanowił całkowicie poświęcić się służbie Bogu.

Nieśmiertelne relikwie

Z Kijowa wyruszył na ziemię drewlińską, w pobliżu współczesnego Torżoku, i tam założył hospicjum nad brzegiem rzeki Dorogoszcz. Z wielką chrześcijańską miłością i głęboką pokorą opiekował się chorymi, służył cierpiącym i obciążonym przez namiętności zepsutego świata, pocieszał i dawał schronienie biednym i potrzebującym.

Bóg zadekretował wtedy, że powinien zbudować nowotorski klasztor Borysa i Gleba, który założył w pobliżu Torżoku na wzgórzu nad brzegiem rzeki Twer.

Przeżywszy po zamordowaniu książąt Borysa i Gleba 38 lat, spokojnie odszedł do Pana (10 lutego 1053). Dopiero 500 lat później za panowania Jana Groźnego odkryto nietrwałe i pachnące relikwie. Dzień ten (24 czerwca) upamiętnia się obecnie odsłonięciem cudownych relikwii czcigodnego Efrema.

Sto lat później odsłonięto relikwie mnicha Arkadiusza z Nowotorska, archimandryty klasztoru i ucznia mnicha Efraima. Brał czynny udział w budowie monasteru Borysa i Gleba. Narodowa cześć i renoma jego świętości została potwierdzona objawieniem jego świętych relikwii 600 lat po śmierci. Święty jest wspominany 27 sierpnia i 26 grudnia.

Czasy kłopotów

Nowotorski klasztor Borisoglebski poniósł wiele klęsk. Wraz z ojczyzną była ona wielokrotnie dewastowana i pustoszona. Trzykrotnie klasztor został spalony w czasie wojen domowych w latach 1167, 1181 i 1372.

W 1237 roku zostało zaatakowane przez Tatarów mongolskich.

Litwini i Polacy byli często nieproszonymi gośćmi. Po raz pierwszy przybyli na te ziemie za czasów Aleksandra Newskiego w 1258 roku: Litwini najechali miasto Torżok, zrujnowali klasztor i wypędzili wspólnotę monastyczną.

W 1609 roku, za panowania Wasilija Szujskiego, Polacy zrujnowali miasto wraz z klasztorem. Zbudowany z drewna kościół wejścia Theotokos został doszczętnie spalony. W pożarze zginął archimandryta Konstanty oraz jego służba i parafianie.

Niesamowitym faktem jest to, że mimo wszystkich niszczycielskich działań, kamienny kościół zbudowany przez czcigodnego Efraima nadal stoi w nienaruszonym stanie.

Spadek

Ale znów wróćmy do tych odległych czasów. Po gorzkich próbach, które przyniosły dewastację i zniszczenie, Nowotorski Klasztor Borysa i Gleba przeżył okres poważnego upadku. Pod koniec XIV i na początku XV wieku nie było już ani jednego mnicha znającego litery, więc kroniki klasztorne praktycznie nie były prowadzone.

Nieco później rozpoczęła się nowa runda rozwoju życia klasztornego, a dokładniej jego poprawa, dobrobyt i podniesienie, które osiągnęło dzięki opatowi i mieszkańcom, którzy ze szczególną gorliwością pracowali.

Wysłali oni wiele petycji do suwerena i szlachty, aby otrzymać środki na ulepszenie klasztoru Novotorzhsky Boris i Gleb. I miał sukces w tej sprawie.

Na początku XIX wieku wybudowano Spasską Dzwonnicę Nadbramną.

Początek odrodzenia klasztoru

W 1785 roku Katarzyna Wielka zarządziła budowę nowej katedry Borysa i Gleba na dawnym miejscu, głównym architektem został mianowany N. А. Lwów. Budowa w stylu klasycyzmu została zakończona w 1796 roku.

Jednak ważną i jedyną cechą wspólną wszystkich opatów było pragnienie podniesienia klasztoru do poziomu surowego życia monastycznego, przestrzegania statutów i kanonów kościelnych oraz nieustannego odprawiania nabożeństw, zgodnie z tradycją prawosławną.

Klasztor kwitł do rewolucji październikowej 1917 roku, ale potem podzielił los wielu klasztorów. W 1919 roku przedstawiciele Ludowego Komisariatu Sprawiedliwości postanowili rozciąć grób świętego i znaleźli obok niego jego głowę. Była to głowa ukochanego brata Ephraima, św. Jerzego, którą znalazł na miejscu jego zabójstwa, którą przechowywał przez wiele lat i zapisał w testamencie, aby została pochowana razem z nim.

W 1925 roku bracia zostali rozwiązani, a klasztor zamieniono na więzienie o zaostrzonym rygorze. Później służył jako terapeutyczny obóz pracy dla alkoholików. Po latach stał się siedzibą Muzeum Historii i Etnografii.

Dyrekcja zakładu dołożyła wszelkich starań, aby przywrócić do życia oszpecony po reżimie więziennym zespół klasztorny.

Odnowa

Udało się zrekonstruować jedynie Wieżę Świecową i fragment otaczającego ją muru zamkowego.

W 1993 roku postanowiono zorganizować w klasztorze muzeum.

Hegumen Wassian (Kurajew) został mianowany opatem klasztoru. W 1995 roku do klasztoru przybyło także pięć pierwszych zakonnic. Umieszczono ich w celach parterowego bloku, który został wykorzystany na budowę klasztoru św. Borysa i Gleba więźniowie. W tym samym roku do klasztoru przybył z błogosławieństwem Jego Świątobliwość Patriarcha Aleksy II Moskiewski i Całej Rusi podczas obchodów 400-lecia Pustelni Stołobeńskiej.

Adres Nowotorskiego Klasztoru Borysa i Gleba. Harmonogram usług

Dwa lata później, w grudniu 1997 r., Wiedenski kościół zimowy klasztoru św. Borysa i Gleba został przekazany mnichom, którzy natychmiast przystąpili do intensywnych prac konserwatorskich. Rok później, 24 czerwca 1998 r., w dniu kl dzień pamięci św. Efrema z Nowotorza, starożytne mury cerkwi klasztornej wreszcie znów usłyszały Boską Liturgię.

Zdjęcia Nowotorskiego Monastyru Borysa i Gleba są zachwycające - to jeden z najpiękniejszych monastyrów na świecie. Stopniowe wskrzeszanie świętego sanktuarium sprowadziło do niego strumienie parafian i pielgrzymów.