Odpowiedzialność za lekkomyślność i niedbalstwo: wykładnia, komentarz kodeksu karnego, prewencja

Współczesny świat oraz szybki rozwój nauki i techniki sprawiły, że jednostki mają coraz większe trudności z przystosowaniem się do środowiska społecznego i sprostaniem zasady postępowania, organizacja, dyscyplina w miejscu pracy. Brak uwagi, nieostrożność w sytuacjach domowych, w korzystaniu ze środków technicznych, zaniedbania urzędowe mogą prowadzić do niebezpiecznych konsekwencji. Dlatego też kwestia bezpieczeństwa publicznego, ograniczenia zakresu odpowiedzialności na gruncie kodeksu karnego oraz stosowanych kar za przestępstwo niedbalstwa jest problemem palącym.

Interpretacja pojęcia

Wszystkie czyny karne związane z niedbalstwem i związana z nimi odpowiedzialność są uregulowane w Kodeksie Karnym Federacji Rosyjskiej z dnia 13.06.1996 г. N 63-FZ zmieniony przez 27.12.2018 г. w brzmieniu zmienionym i uzupełnionym od 08.01.2019 г. na podstawie art. 26. В Zgodnie z przepisami, Ustawa, o której mowa to:

• Akty zaniedbania lub niedbalstwa, które są uznawane za przestępstwa.
• Działanie/czynność bez założenia przez osobę niebezpieczeństwa, jeżeli przy zachowaniu należytej staranności i ostrożności mogła ona przewidzieć skutki, takie wykroczenie kwalifikuje się jako niedbalstwo.
• Działanie/zaniechanie działania z założeniem przez osobę z konsekwencjami i niebezpieczeństwo, ale z oczekiwaniem, że skutkom tym można było niezależnie zapobiec.

Zaniechania i zaniedbania są mniej powszechnymi formami zawinienia w porównaniu do zamiaru.

Zaniedbanie i jego rodzaje

Zaniedbanie w prawie karnym Federacji Rosyjskiej, jego istota jest uzasadniona osobliwościami stosunku sprawcy do niebezpieczeństwa, które powstało po jego działaniu/działaniu. Zwyczajowo wyróżnia się 2 rodzaje zaniedbań, które są podobne w swojej orientacji społecznej i psychologicznej. Są to: lekkomyślność i niedbalstwo. Sprawy te dotyczą naruszenia obowiązków, zaniedbania, nieprzestrzegania zasad bezpieczeństwa przy wykonywaniu jakiejkolwiek czynności. Zgodnie z częścią II ustawy o przeciwdziałaniu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu.1 art. 26 KODEKSU KARNEGO:

• przestępstwo nieostrożności to czyn, gdy osoba zdawała sobie sprawę z niebezpiecznych skutków, ale błędnie myślała o zapobieżeniu im;
• czynem niedbałym jest czyn, w którym osoba mogła przewidzieć, ale nie przewidziała, niebezpieczeństwo.

Wśród czynów zabronionych znajduje się niedbalstwo:

• technicznych (naruszenie zasad bezpieczeństwa, ochrony pracy, ochrony przeciwpożarowej, zasad ruchu drogowego, obsługi transportu, prowadzenia różnego rodzaju prac, transportu, księgowości, magazynowania, przewozu i innych);
• zawodowych (zaniedbania, naruszenie przepisów sanitarno-epidemiologicznych itp.)
• domowych (śmierć, uszczerbek na zdrowiu); lub zdrowie bez względu na stopień ciężkości, uszkodzenie lub zniszczenie mienia, naruszenie zasad przechowywania broni palnej).

Charakterystyka

Aby lepiej zrozumieć te dwa pojęcia - "lekkomyślność" и "Zaniedbanie", warto zdefiniować ich różnicę. Rozważ to w tym momencie. Tak więc pojęcia te można scharakteryzować za pomocą konkretnych wyróżnień:

• istota lekkomyślności jest zbliżona do przestępstwa zamiaru pośredniego, ale ma mniej zdecydowany charakter;
• kalkulacja uniknięcia skutków nieostrożności;
• Różnica polega na stopniu umyślności: przy zamiarze pośrednim - świadome dopuszczenie do niebezpieczeństwa, postawa obojętna; przy bezmyślności - osiągnięcie celu z przekonaniem o zapobieżeniu skutkom niebezpieczeństwa;
• niedbalstwo nie zakłada, że osoba przewiduje niebezpieczeństwo w czynie, który wykonuje;
• Niedbalstwo nie zakłada zamiaru wyrządzenia szkody
• Świadomość istnienia zaniedbań, ale brak założenia niebezpiecznych konsekwencji;
• zaniedbanie oznacza zdolność do wyboru najbardziej rozważnego zachowania.

Ustalenie i odpowiedzialność za zaniedbanie według KK następuje w przypadkach przewidywania i istnienia realnej możliwości zapobieżenia skutkom przez winnego.

Rozróżnienie między zaniedbaniem a zamiarem

Prowadzone przez sektę. 2, ч. 3 Art. Na podstawie art. 26 Kodeksu Karnego Federacji Rosyjskiej można wskazać główne różnice między umyślną a lekkomyślną postacią winy, na które składają się cechy umyślności i intelektu:

• W niedbalstwie sprawca nie zdaje sobie sprawy z niebezpieczeństwa swojego działania.
• Zaniedbanie nie zakłada obecności pozytywnego nastawienia do skutków.
• Osoba nie może przewidzieć wystąpienia niebezpieczeństwa publicznego.
• Osoba nierozważna najczęściej oczekuje, że zapobiegnie konsekwencjom.
• Osoba, która dopuściła się lekkomyślności, nie chce, aby konsekwencje wystąpiły, ale może je przewidzieć.
• Czyn popełniony z premedytacją zakłada świadomość osoby co do niebezpieczeństwa publicznego.
• Przy premedytacji człowiek zajmuje bierną lub obojętną postawę wobec zapobiegania skutkom, natomiast przy lekkomyślności jest aktywny i oczekuje, że im zapobiegnie.

Artykuł 26 KC: uwagi odrębne

Zgodnie z komentarzem do tego artykułu KK, przestępstwa z nierozwagi mają swoje znamiona i w przeciwieństwie do popełnionych celowo, cechują się negatywnym nastawieniem ze strony sprawcy. Również przy tej formie winy nie można ścigać za współudział, usiłowanie, czy przygotowanie. Istnieją dwie grupy elementów, które odzwierciedlają wewnętrzną treść przestępstwa niedbalstwa w prawie karnym. Co? Bystry czytelnik mógł się domyślić, że to. Chodzi o nieostrożność i zaniedbanie.

Aby zrozumieć temat artykułu, warto przeanalizować jeszcze jeden niuans. Tak więc przestępcza nieostrożność charakteryzuje się wolicjonalną orientacją. A także chęć zapobiegania skutkom. Na stronie lekkomyślność wobec osoby charakteryzuje się oparciem na szeregu okoliczności:

• cechy osobiste, pewność siebie (wiedza, doświadczenie, sprawność, umiejętność, opanowanie);
• okoliczności (ciemna pora dnia, opuszczone miejsce i tak dalej);
• licząc na działania innych;
• poleganie na różnych mechanizmach, siłach natury i innych.

Zaniedbanie charakteryzuje się brakiem przewidywania początku niebezpieczeństwa, innymi słowy podmiot błędnie nie zdaje sobie sprawy ze swoich winnych działań w obecności możliwości uświadomienia sobie negatywnego charakteru czynów. Osoba popełnia czyn dobrowolny nie zdając sobie sprawy, że narusza regułę ostrożności i mając realne sposoby aby zapobiec skutkom, nie wykorzystuje własnych sił i walorów osobowościowych, konieczny dla zapobieganie.

Środki zapobiegawcze

Najwięcej nieostrożnych czynów popełnianych jest w obszarze technicznym, polegających na naruszeniu zasady działania transportu, przepisów ruchu drogowego, bezpieczeństwa pracy, bezpieczeństwa pracy. Biorąc pod uwagę zaniedbania urzędnicze, wymieniają niezgodność stanowiska i kwalifikacji, kompetencje i brak doświadczenia.

Ogólne środki zapobiegawcze mają na celu wzmocnienie dyscypliny pracy, dopasowanie poziomu i wykształcenia do stanowiska oraz wymaganych umiejętności, znajomość zasad bezpieczeństwa, poprawę jakości pracy organów kontrolnych, terminowe usuwanie usterek, Uszkodzenia maszyn i urządzeń. Należy również przewidzieć indywidualną pracę wychowawczą i profilaktyczną, wyjaśniającą z osobami skłonnymi do czynów lekkomyślnych. Nie przewiduje się szczególnych środków zapobiegania przestępczości w domu.