Odmowa prywatyzacji na rzecz innej osoby: przykładowy wniosek notariusza

Każdy obywatel może skorzystać z prawa do prywatyzacji tylko raz w życiu. Nierzadko jednak organy rejestracyjne otrzymują rezygnację z prywatyzacji na rzecz innej osoby. Najczęściej składane jest na rzecz osób bliskich, krewnych lub dzieci. Takie działania mają swoje konsekwencje.

Kto ma prawa

Prywatyzacja to przekazanie nieruchomości komunalnych lub państwowych w prywatną własność obywatela. Czynność taka może być dokonana nieodpłatnie lub odpłatnie. Można wejść w posiadanie nieruchomości mieszkalnej, gruntu, garażu i innych rzeczy. Najczęściej jednak jest to kwestia otrzymania mieszkania na własność.

Aby skorzystać z prawa do prywatyzacji mieszkania, wnioskodawca musi spełnić określone wymagania:

• zajmują mieszkanie na podstawie umowy najmu socjalnego;
• Wnioskodawca musi być zameldowany w mieszkaniu;
• Musi być zgoda wszystkich mieszkańców mieszkania na przeprowadzenie procedury prywatyzacyjnej.

Dopuszczalne jest oddanie nieruchomości we współwłasność wszystkim lokatorom.

Osoba małoletnia ma prawo do otrzymania mieszkania w procesie prywatyzacji, a nawet może stać się jedynym właścicielem. Ale żaden obywatel poniżej osiemnastego roku życia nie może być wykluczony z prywatyzacji. Po pierwsze, wymaga zgody Kuratorium, która raczej nie zostanie udzielona.

Głównym aktem prawnym regulującym całą procedurę jest ustawa nr 1541-1.

Główne powody odejścia od prawa

Całkowita rezygnacja z prywatyzacji nie jest wcale taka rzadka. Powodów takiej decyzji jest wiele:

• niechęć do płacenia podatku od nieruchomości oraz opłat za utrzymanie i remont mieszkania;
• niechęć do załatwiania spraw papierkowych
• skomplikowane relacje w rodzinie, które nie pozwalają na uzyskanie zgody wszystkich lokatorów
• z nadzieją na rychłą przeprowadzkę do lepszego miejsca do życia;
• obecność bezprawnej przebudowy w mieszkaniu;
• niechęć do dziedziczenia mieszkania w przyszłości;
• brak środków na realizację transakcji.

Ponadto nie można sprywatyzować mieszkania lub bloku mieszkalnego, jeśli budynek znajduje się w stanie awaryjnym lub jeśli jest przeznaczony do rozbiórki.

W rzeczywistości powodów jest znacznie więcej, ale ważne jest, aby zrozumieć, że prywatyzacja jest prawem człowieka, a nie obowiązkiem.

Powyższe przyczyny częściej charakteryzują odmowę udziału w prywatyzacji. To pojęcie jest w dziedzinie prawa znacząco różni się od rezygnacji na rzecz innej osoby. W pierwszym przypadku osoba ta po prostu nie zgłasza chęci przejęcia nieruchomości, w drugim - zrzeka się swojego prawa na rzecz kogoś innego.

Na korzyść innych

Istnieje możliwość odmowy prywatyzacji na rzecz innej osoby lub osób bliskich. Najczęściej to właśnie dzieciom odmawia się prawa do ubiegania się o zwolnienie. Ale mogą to być także inni krewni: bracia, siostry czy rodzice.

Jeśli rodzina postanowiła zrezygnować z mieszkania na rzecz jednego z jej członków, musi zatem wyrazić swoją wolę na piśmie. Nie wymaga się zrzeczenia od osoby, która już skorzystała z prawa do prywatyzacji. W tym przypadku dołącza się oświadczenie, że dana osoba skorzystała już ze swojego prawa.

Nieletni

Początkowo ustawa nr 1541-1 nie zezwalała na prywatyzację na rzecz małoletnich dzieci. Późniejsza zmiana umożliwiła rodzicom rezygnację z prywatyzacji na rzecz innej osoby - ich dziecka - w którym to przypadku stawało się ono automatycznie jedynym właścicielem domu.

Dokonuje się tego w imieniu rodziców lub opiekunów dziecka, które nie ukończyło czternastu lat. Od czternastego do osiemnastego roku życia osoba sama podpisuje dokumenty.

Rodzice

Dzieci mogą również żądać zrzeczenia się na rzecz rodziców, ale tylko wtedy, gdy ukończyły osiemnaście lat. Aby wykluczyć osoby niepełnoletnie, trzeba będzie uzyskać zgodę władz opiekuńczych, co jest trudne do wykonania.

Ponadto należy udowodnić, że dziecko ma inne mieszkanie, o wystarczającej wielkości. Po wyprowadzeniu się z domu przeznaczonego do prywatyzacji, zachowują oni prawo do lokalu przez kolejne sześć miesięcy.

Mieszkania komunalne i hostele

Tryb i skutki odmowy prywatyzacji na rzecz innej osoby w mieszkaniu wspólnym są takie same jak w przypadku mieszkania zwykłego. Takie mieszkania również podlegają prywatyzacji i każdy mieszkaniec ma prawo do uzyskania ich własności, a dokładniej pokoju lub udziału.

Pokoje w akademikach również nie są zbywalne. Zakwaterowanie w nich jest zapewnione na podstawie umowy najmu, a nie na podstawie umowy najmu socjalnego. Ponadto pytanie to nie powinno się pojawić, jeśli noclegownia należy do osoby prawnej, a nie do gminy.

Istnieje tylko jedna możliwość prywatyzacji noclegowni - przeniesienie takiego budynku do statusu bloku mieszkalnego.

Jak zrezygnować z prywatyzacji na rzecz innej osoby w wojskowym lokalu mieszkalnym lub w mieszkaniu wydanym do użytku służbowego? W gruncie rzeczy nie podlega on, tak jak schronisko, prywatyzacji. Nie należy polegać na mieszkaniu, jeśli należy ono do zasobów mieszkaniowych instytucji opieki społecznej.

Procedura

Procedura prywatyzacji jest prosta. Na początek należy wypełnić u notariusza wniosek o zrzeczenie się na rzecz innej osoby (przykładowy wniosek znajduje się poniżej). Następnie sporządzić wniosek o wszczęcie postępowania i złożyć go w urzędzie gminy.

Po aplikacja podpisanie umowy o przeniesieniu własności domu. Dokument bez oświadczenia o zrzeczeniu się musi być złożony do rejestracji w Urzędzie Stanu Cywilnego.

Dokumenty towarzyszące dla notariusza

Aby zgłosić się do notariusza należy posiadać paszport oraz dokumenty dotyczące mieszkania (umowa najmu socjalnego). Wniosek osoby uprawnionej może być sporządzony. Taki obywatel musi złożyć wniosek z notarialnym pełnomocnictwem.

Jeśli wniosek składa osoba ubezwłasnowolniona, opiekun musi udowodnić jej zdolność do pracy, dostarczyć odpowiednie zaświadczenia zdrowie "posiadacz zrzeczenia się".

Przy składaniu wniosku w imieniu małoletniego należy dostarczyć notariuszowi pisemną zgodę organów opiekuńczych.

Forma i treść

Zazwyczaj notariusz daje ci standardowy formularz do wypełnienia.

Wypełniony wzór zrzeczenia się prywatyzacji na rzecz innej osoby przedstawia się następująco:

Zgoda

Miasto Nowosybirsk, 31 stycznia 2019 r.

I, Pietrow Pyotr Iwanowicz, 17.03.Urodzony w 1963 r. w mieście Moskwa, paszport PC #369125, kod podziału 1203, zameldowany w miejscu zamieszkania pod adresem: Nowosybirsk, ul. Moskowska 38, mieszkanie 73, sporządziłem ten dokument w następujący sposób

Ja, Pietrow Pietrowicz, wyrażam zgodę na prywatyzację lokalu - mieszkanie nr 73 w budynku nr 38 przy ulicy Moskiewskiej, miasto Nowosybirsk, bez mojego udziału i bez uwzględnienia mnie w umowie prywatyzacyjnej.

Wiem, że wyżej wymienione mieszkania zostaną sprywatyzowane w imieniu Pietrowa Michaiła Pietrowicza, 18.03.2005 rok urodzenia, urodzony w mieście Nowosybirsk, akt urodzenia PU#31489.

Znany mi jest sens, znaczenie i skutki prawne aktu notarialnego.

Podpis, pełna nazwa

Poświadczenie notarialne.

Wygląda to mniej więcej tak przykładowy wniosek rezygnacja z prywatyzacji na rzecz innej osoby. Zrzeczenie się pełne przygotowuje się w podobny sposób, z nieco innym sformułowaniem w głównej części dokumentu:

"...Wnoszę o nieobejmowanie mnie współwłasnością lokali mieszkalnych przeznaczonych do prywatyzacji w: "

Po poświadczeniu notarialnym zrzeczenia się prywatyzacji na rzecz innej osoby, dokumenty należy złożyć w biurze prywatyzacyjnym urzędu gminy. Do wniosku należy dołączyć:

• sama odmowa;
• kopie dokumentów potwierdzających tożsamość osób, które będą brały udział w prywatyzacji
• kopia umowy najmu socjalnego.

Zaleca się, aby przed złożeniem wniosku zażądać pełnej listy dokumentów. Zgodnie z art. 8 ustawy nr 1541-1 władze lokalne muszą rozpatrzyć wniosek w ciągu dwóch miesięcy i wydać decyzję.

Konsekwencje w

Odmowa prywatyzacji na rzecz innej osoby skutkuje w pierwszej kolejności odebraniem prawa do nabycia własności nieruchomości za "zrzekającego się". Jeśli jest kilku członków rodziny, zrzeczony udział dzieli się równo między pozostałych. Jeżeli zrzeczenie się następuje na rzecz krewnego, udział musi być przeniesiony na tego krewnego.

W konsekwencji odmowa prywatyzacji nie daje tej osobie prawa do dysponowania nieruchomością, do jej wynajęcia, sprzedaży, oddania.

Prawa "zrzeczenie się"

Jednocześnie konsekwencje odmowy prywatyzacji na rzecz innej osoby nie są takie złe. Przede wszystkim obywatel, który odmówił udziału w procedurze nabywania praw do lokalu mieszkalnego, nie traci prawa do zamieszkiwania w nim. Taka osoba nadal ma prawo do korzystania z przyległego terenu, wind, schodów, innymi słowy może korzystać z nieruchomości w części wspólnej.

Należy jednak pamiętać, że, konsekwencje Zrzeczenie się prywatyzacji na rzecz innej osoby (art. 292 k.c.) po sprzedaży może być godne pożałowania. Rzeczywiście, rencista ma prawo dożywotnio mieszkać w mieszkaniu, ale nowi właściciele nadal mogą go eksmitować. Nawet jeśli nie, jest mało prawdopodobne, że będą w stanie dogadać się z obcymi. Orzecznictwo w tej kwestii jest niewielkie, ale nawet analiza orzeczeń nie daje pełnej odpowiedzi na pytanie, czy wyrzeczony może "abandâz" zamieszkać w mieszkaniu po jego alienacji przez właścicieli. Czyli pytanie pozostaje otwarte, a sądy podejmują decyzje w oparciu o konkretne okoliczności sprawy. Dlatego należy się kilka razy zastanowić przed złożeniem odmowy.

Nowi właściciele mieszkania mają nawet prawo iść do sądu, aby ich eksmitować "zrzeczenie się", Ale będą musieli udowodnić, że dana osoba jest pozbawionym skrupułów lokatorem.

Jednak nadal będziesz miał prawo do otrzymania przeniesienia do innego domu. Ale aby to zrobić, musisz zameldować się w innym mieszkaniu, które podlega przeniesieniu własności.

Obowiązki

Odmowa prywatyzacji na rzecz innej osoby po Zrzeczenie się prywatyzacji zakłada zastrzeżenie pewnych obowiązków dla właściciela "zrzeczenie się". Trzeba płacić rachunki za media i ponosić koszty utrzymania nieruchomości. Należy przestrzegać wszystkich interesów prawnych sąsiadów i zasad korzystania z mieszkania oraz utrzymywać nieruchomość w dobrym stanie.

Dlatego zawsze należy pamiętać, że posiadanie nieruchomości oznacza nie tylko zabezpieczenie na przyszłość, ale także nakłada na właściciela pewne obowiązki i dodatkowe koszty.

Czy można odwołać lub zakwestionować własną odmowę?

Właściwie rezygnacja z prywaty na rzecz innej osoby jest wolną wolą obywatela. I aby użyć ich własnych Dobrze czy źle, Decyzja należy do każdej osoby. Dopuszczalne jest jednak cofnięcie odstąpienia od umowy, ale tylko do momentu rejestracji przeniesienie praw za dom z gminy na rzecz osoby prywatnej. Do głównych powodów wycofania się z umowy należy zrozumienie, że sytuacja finansowa danej osoby pogorszy się lub że osoba ta po prostu zmieniła zdanie.

Podważenie własnej decyzji jest trudne i może nastąpić tylko w sądzie lub za pośrednictwem notariusza, który rozpatrywał wniosek. W tym przypadku obowiązkowe jest udowodnienie, że odmowa nastąpiła pod presją, albo obywatel w tym czasie był omamiony, otrzymywał groźby.