O niewypłacalności (upadłości) instytucji kredytowych: pojęcie, definicja, cechy charakterystyczne i ramy prawne

FZ-40 "W sprawie niewypłacalności (upadłości) organizacji kredytowych" został opublikowany w 1999 r. Był on jednak nieważny już w 2014 r. Wszystkie przepisy regulowane przez ustawę zostały przeniesione do ustawy federalnej "O upadłości". Jej przepisy regulują procedurę ogłoszenia upadłości zwykłego obywatela lub osoby prawnej. Trzeci akt prawny w historii ustawodawstwa krajowego reguluje kwestię uznania osoby za niewypłacalną finansowo, czyli upadłą. Sama ustawa jest jednym z kluczowych aktów prawnych w gospodarce rosyjskiej.

Historia postępowań upadłościowych w Federacji Rosyjskiej

FZ-127 była trzecią ustawą w historii krajowego ustawodawstwa, która reguluje uznanie osoby za niewypłacalną finansowo. Ustawa reguluje tryb postępowania i relacje między stronami.

Pierwszym aktem na omawianym terenie był FZ "O niewypłacalności (upadłości)". Instytucje kredytowe, przedsiębiorstwa i osoby fizyczne mogły uzyskać status niewypłacalności już w 1992 r. Sama ustawa określiła specyfikę i tryb uznawania organizacji za dłużnika. Zgodnie z tą ustawą można było wszcząć określone postępowanie upadłościowe i zaspokoić roszczenia wierzycieli w kolejności pierwszeństwa. Ustawa z 1992 r. o regulowanych stosunkach rynkowych. Sama ustawa została uchwalona w czasie, gdy po prostu nie było innych podstawowych instrumentów prawnych i ekonomicznych. Ponadto w Związku Radzieckim nie było praktyki stosowania takich przepisów.

W 1998 r. uchwalono nr 6-FZ "O niewypłacalności (upadłości) instytucji kredytowych i obywateli". Ustawa dotyczyła głównie FSB, która prowadziła w Rosji postępowanie upadłościowe. Do 2002 r. konieczna stała się zmiana obowiązującej ustawy. Zwrócił na to uwagę w szczególności prezydent Putin. Zadanie opracowania nowej ustawy spadło na szefa FSB Trefiłowa. W 2003 r. służba ta została jednak rozwiązana, a sprawy upadłościowe przejęła Federalna Służba Podatkowa (FTS) - służba podatkowa.

USTAWA FEDERALNA "upadłość": opis ogólny

W 2002 roku przyjęto ustawę federalną 127-FZ "O niewypłacalności (upadłości)". Na liście podmiotów objętych tym rozporządzeniem znalazły się instytucje kredytowe. Główne cechy tego FZ można podsumować w czterech grupach:

• Niektóre z tych pojęć zostały przeniesione do Kodeksu Karnego RF.
• Więcej autonomii otrzymały organy samoregulacyjne reprezentowane przez syndyków masy upadłościowej.
• Opracowano koncepcję rozwiązania problemu "nieobecny dłużnik". W istocie państwo przejęło odpowiedzialność za sprawy upadłościowe niewypłacalnych przedsiębiorstw.
• Pod zakazem znalazła się praktyka "nagłe bankructwo", oznaczające nieoczekiwane rozpoczęcie odpowiedniego procesu dla dłużników, właścicieli, udziałowców i dyrektorów przedsiębiorstw.

Poniżej przedstawiono główne cechy dzisiejszego postępowania upadłościowego.

Oznaki niewypłacalności obywatela

Temat upadłości jest dziś niesamowicie popularny. Sytuacja finansowa obywateli pogarsza się i wiele osób nie jest w stanie spłacić w terminie swoich długów i pożyczek. W związku z tym samo pojęcie upadłości obrasta wieloma mitami i legendami. Tak więc, wykwalifikowani prawnicy często muszą słuchać ludzi mówiących, że rzekomo upadłość może zostawić osoby bez wszystkiego. Podczas konsultacji eksperci prawni muszą uspokoić swoich klientów i nakreślić rzeczywiste fakty z praktyki.

Zanim przeanalizujemy główne mity związane z postępowaniem upadłościowym, powinniśmy opisać rzeczywistą procedurę upadłościową.

Należy zacząć od szukania oznak niewypłacalności. Zgodnie z ustawą federalną o niewypłacalności (upadłości) instytucji kredytowych, a także innych osób prawnych lub fizycznych. Obejmuje to następujące czynniki:

• Zadłużenie powyżej 500 tys. ruble.
• Pożyczki zaległe powyżej 90 dni.
• Osobliwości wczesnej niewypłacalności. Uwzględnia to przypadki, w których dłużnik traci źródło dochodu i w najbliższym czasie nie będzie w stanie płacić.

Przynajmniej jeden z powyższych problemów może być powodem wszczęcia postępowania upadłościowego.

Indywidualne postępowanie upadłościowe: główne etapy

Po zidentyfikowaniu niezbędnych znaków, kolejnym etapem jest. Nazywa się to powiadomieniem wierzycieli. Jeśli dłużnik jest zdecydowany na wszczęcie własnego postępowania upadłościowego, powinien zacząć od kontaktu z instytucją kredytową. Nie należy zwlekać: im szybciej osoba wykona pisemne powiadomienie o swoich zamiarach, tym lepiej.

Kolejny etap, zgodnie z ustawą federalną o niewypłacalności (upadłości) organizacji kredytowych, Osoby fizyczne i prawne, - jest poszukiwanie menedżera finansowego. Jest to ważne Specjalista, który będzie wspierał dłużnika w trakcie całej procedury. Żadna firma nie może się obejść bez menedżera finansowego. Znajdź takiego specjalistę i umów się z nim wcześniej.

Kolejnym krokiem jest kontakt z doradcą kredytowym. Aby wniosek dłużnika został przyjęty za pierwszym razem, trzeba go kompetentnie wypełnić. Aby to zrobić, należy poprosić o sporządzenie dokumentu. Praktyka sądowa niestety pokazuje, że przesyłanie dokumentów do Zespołu Orzekającego bez odpowiedniego przygotowania kończy się zwykle pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.

Wymagana dokumentacja

Oprócz wniosku do instytucji kredytowej należy przygotować również szereg innych dokumentów. Pakiet musi zawierać następujące dokumenty

• Umowy kredytowe, umowy poręczenia, rachunki, dokumenty pożyczkowe i tak dalej;
• obliczenie kwoty należnej w całości lub w części; przyczyny, które skłoniły dłużnika do sformalizowania procedury upadłości finansowej (zwolnienie z pracy, utrata większości zysków, choroba lub coś innego);
• dane osobowe, zaświadczenie o składzie rodziny;
• Adres prawny lub inne informacje od wierzycieli;
• wyciągi bankowe o stanie rachunków, informacje o posiadanych depozytach
• dokumentacja dotycząca własności nieruchomości; - dokumentacja dotycząca własności nieruchomości.

Okazuje się, że do wniosku trzeba dołączyć wszystko, co w taki czy inny sposób dotyczy upadłości obywatela. Sama procedura dokumentacja dość prosty. Należy zebrać i dołączyć do wniosku tylko niezbędne dokumenty.

Na każdym etapie należy wnieść opłaty. Nawiasem mówiąc, z tego powodu, sama procedura rejestracji upadłości można nazwać dość drogie dla zwykłych obywateli. 25 tys. ruble muszą być wpłacone do kierownika finansowego. Pieniądze są wysyłane do sądu upadłościowego. Zgodnie z ustawą federalną o niewypłacalności (upadłości) organizacji kredytowych, innych organizacji i zwykłych obywateli, jako obowiązek państwowy otrzymuje się 300 rubli. Po złożeniu dokumentów w sądzie, rozpocznie się postępowanie upadłościowe dla.

Postępowanie upadłościowe osoby prawnej

Procedura nadania statusu niewypłacalności osobie prawnej nie różni się znacznie od podobnej procedury, ale w odniesieniu do osoby fizycznej. Wymaga również gromadzenia dokumentów, wnoszenia opłat i postępowanie sądowe. Zgodnie z prawem upadłościowym instytucje kredytowe i inne osoby prawne mogą zostać ogłoszone w stan upadłości tylko przez sąd polubowny. Rzeczywista podstawa przyjęcia Taką decyzją jest przedłużająca się niemożność spłacenia wierzycielom długów za zaciągnięte zobowiązania.

Ustawa określa finansowe i czasowe cechy niewypłacalności osoby prawnej w następujący sposób. osoby. Jako przykład można podać pojęcie niewypłacalności (upadłości) instytucji kredytowych. Aby ogłosić niewypłacalność, przedsiębiorstwo musi zalegać z płatnościami przez ponad trzy miesiące. W tym przypadku kwota należności nie może być mniejsza niż 300 000 euro. RUB.

Uczestnicy postępowania upadłościowego, czyli przedstawiciele osoby prawnej, dzielą się na trzy grupy. Są to osoby mające interes osobisty, reprezentujące interes publiczny, a także obywatele, którzy ułatwiają działanie wymiaru sprawiedliwości. Prawo o upadłości instytucji kredytowych i innych osoby fizyczne i prawne Określa się, że do pierwszej grupy zalicza się dłużnika bezpośrednio, czyli osobę prawną. osoba, a wierzyciel. Są to również pracownicy firmy. W drugiej grupie znajdują się uczestnicy Federalnej Służby Podatkowej, jak również regionalnych organów wykonawczych. Wreszcie trzecia grupa obejmuje pełnomocników procesowych i syndyków w postępowaniu upadłościowym.

Zalety i wady postępowania upadłościowego

Dokładna analiza postępowań upadłościowych powinna zwrócić uwagę na jako pozytywny, Zarówno negatywne czynniki, które wpływają na interesy jego podmiotów. Do zalet należy zaliczyć zwiększenie prawdopodobieństwa ściągnięcia długu, zwłaszcza w porównaniu z postępowanie egzekucyjne. Możliwe jest również uzyskanie finansowania nawet dla osoby prawnej, która według aktualnych raportów nie posiada żadnego majątku. Nawiasem mówiąc, czynnik ten jest podstawową cechą niewypłacalności (upadłości) instytucji kredytowej lub każdego innego przedsiębiorstwa.

Istnieją trzy proste narzędzia, które można wykorzystać do osiągnięcia bezpośredniego wpływu środków:

• kwestionowanie transakcji dłużnika;
• pociąganie przedstawicieli i założycieli do odpowiedzialności posiłkowej
• wszczęcie postępowania karnego w sprawie upadłości celowej.

Do negatywnych stron upadłości wierzycielskiej należy zaliczyć fakt, że inne podmioty mogą dochodzić od dłużnika środków finansowych, które wcześniej po prostu nie mogły być znane. Na uwagę zasługuje również konieczność uwzględnienia potencjalnych kosztów typu czasowego i finansowego.

Z punktu widzenia dłużnika upadłość jest więc wystarczająco skutecznym instrumentem prawnym służącym do likwidacji długów.

Środki zapobiegające niewypłacalności instytucji kredytowych

Nieco więcej szczegółów należy podać o instytucjach kredytowych przygotowujących się do postępowania upadłościowego. Wśród środków zapobiegających niewypłacalności finansowej należy wyróżnić następujące:

• reorganizacja instytucji kredytowej;
• Powołanie administracji, która będzie regulowała sytuację w banku
• rehabilitacja - rehabilitacja pieniężna instytucji kredytowej.

Osobno należy wymienić przyjęcie środków zapobiegania upadłości przez instytucję kredytową, która posiada zezwolenie na przyjmowanie depozytów środków finansowych. Sama licencja jest wydawana przez Bank Rosji zgodnie z procedurą regulowaną przez ustawę federalną "O bankach". Środki zapobiegania upadłości są wdrażane zgodnie z decyzją Rady Dyrektorów Banku Rosji. Sam Bank Rosji może, zgodnie z ramami regulacyjnymi, zażądać od banku podjęcia środków w celu finansowej rehabilitacji lub reorganizacji przedsiębiorstwa.

Wszystkie wyżej wymienione środki dotyczące zapobiegania niewypłacalności i upadłości instytucji kredytowych i innych osób prawnych zostaną szczegółowo opisane poniżej.

Restrukturyzacja zadłużenia

Procedura zwana restrukturyzacją zadłużenia dotyczy zarówno osób fizycznych, jak i prawnych. Zazwyczaj banki nie oferują tej usługi na najkorzystniejszych warunkach. Często klient nie może nawet spłacić swoich długów, bo po prostu nie ma pieniędzy na spłatę pożyczki. Ale nawet jeśli bank oferuje taką usługę, trzeba zdawać sobie sprawę, że nie zawsze jest możliwe spłacenie zadłużenia na oferowanych warunkach. W związku z tym należy złożyć skargę do Sądu Polubownego.

Należy pamiętać, że sądowa procedura restrukturyzacyjna różni się znacząco od podobnej procedury bankowej. Oto jego główne cechy, ustalone przez ustawę federalną o upadłości i postępowaniu upadłościowym organizacji kredytowych, osób prawnych i fizycznych:

• uwzględnia się tylko część kapitałową kredytu, czyli bez odsetek;
• Nie uwzględnia się odsetek i kar za zwłokę, możliwe jest zamknięcie zadłużenia nawet w przypadku spłaty tylko części kredytu;
• Podane terminy są dość lojalne, w przeciwieństwie do kredytów bankowych (wynoszą maksymalnie trzy lata).

W przypadku osoby fizycznej istnieją pewne czynniki, które muszą być spełnione, aby spłacić kredyt i wierzycieli. Wymagany jest również stały dochód w wysokości co najmniej 30 000 euro. miesięcznie.

Realizacja aktywów i zawarcie umowy

Proces realizacji nieruchomości wprowadza się albo od razu wraz z rozpoczęciem restrukturyzacji, albo dopiero po rozpatrzeniu sprawy. Sama sprzedaż składa się z następujących etapów:

• spisu majątku dłużnika;
• Analiza poprzednich transakcji;
• Wskazanie dłużników i wierzycieli dłużnika;
• Sprzedaż majątku upadłego i późniejsze rozliczenie z wierzycielami.

Większość procedur jest wykonywana przez kierownika finansowego. Obejmują one spis majątku, wpisanie wierzycieli do rejestru wierzytelności towarzyszących, spotkania wierzycieli oraz tworzenie różnego rodzaju sprawozdań. Ustawa federalna zawiera podobne cechy dotyczące niewypłacalności (upadłości) instytucji kredytowych, osób prawnych i fizycznych.

Ostatnim możliwym scenariuszem jest ugoda polubowna. Od razu należy zaznaczyć, że jest to raczej rzadki wariant przebiegu zdarzeń. Jednak badanie pojęcia i oznak niewypłacalności (upadłości) organizacji kredytowych obejmuje również ten scenariusz. Tak więc dłużnik może znaleźć wspólny język z wierzycielem. Sami się dogadają i proces upadłościowy po prostu nie będzie potrzebny. Ponadto większość wierzycieli po prostu nie może skorzystać z postępowania upadłościowego dłużnika.