Osobiste zachowania adaptacyjne: formy i rodzaje

Zachowanie adaptacyjne to zespół reakcji psychoemocjonalnych człowieka, mających na celu dostosowanie się do określonych warunków życia. Czasami może to trwać dość długo. W niektórych przypadkach osoba musi znacznie zmagać się z samą sobą, iść na kompromis, uczyć się nowych sposobów odnoszenia się do siebie. Zachowanie adaptacyjne odnosi się do cech osobowości, które dana osoba ma możliwość wybrać dla siebie.

Każdy człowiek ma swoje własne mechanizmy przystosowania się do konkretnych sytuacji. W większości przypadków problem zawsze można rozwiązać.

Formularze

Zachowania adaptacyjne rozwijają się na ogół w dzieciństwie. To właśnie w młodym wieku uczymy się konstruktywnej komunikacji. Jeśli pojawią się jakieś komplikacje, to również trzeba sobie z nimi poradzić. W ten sposób dziecko uczy się przystosowywać do zmienionych warunków życia. W wieku dorosłym jednostka wzmacnia i poszerza swoje możliwości, ale bardzo często nadal polega w dużym stopniu na doświadczeniach z przeszłości. Zachowania adaptacyjne pozwalają na możliwie bezbolesne przystosowanie się do otaczającej nas rzeczywistości, jakkolwiek przerażająca może się ona wydawać. Zbadajmy je bardziej szczegółowo.

Dostosowanie formalno-zewnętrzne

Występuje, gdy osoba nie jest w stanie wyrazić swoich obaw bezpośrednio. Czasami na tę decyzję wpływają wewnętrzne lęki, nieumiejętność dochodzenia swoich interesów.

Z tego powodu usilnie stara się udawać, że zgadza się z większością, a własne opinie zachowuje dla siebie. Dostosowanie formalno-zewnętrzne jest bardzo częste w dużych zespołach, w których istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia konfliktu.

Akceptacja sytuacyjna

Ta forma zachowania adaptacyjnego powstaje, gdy istnieje potrzeba solidaryzowania się z kimś. Wynika z konkretnej sytuacji i nie rozciąga się na długi okres czasu. Po prostu w pewnym momencie człowiek zdaje sobie sprawę, że on (...) bardziej opłaca się zgadzać z czymś niż udowadniać, że ma się rację.

Kiedy zdajemy sobie sprawę, że początkowe korzyści nie są po naszej stronie, sensowniej jest całkowicie zrezygnować z walki.

Przydatne stowarzyszenia

Chodzi o świadome poszukiwanie podobieństw między sobą a społecznością, w której jest się zmuszonym przebywać. Większość ludzi zmusza się do tego, ponieważ w przeciwnym razie może być zmuszona do walki z depresją. Człowiek zaczyna uciekać się do pożytecznych skojarzeń wyłącznie w celu ułatwienia własnych doświadczeń. Kiedy zrozumiemy, że jesteśmy w pewnym sensie podobni do naszego szefa, łatwiej jest kontynuować budowanie procesu harmonijnej komunikacji z nim. W tym przypadku nawet pretensje stają się czymś niepotrzebnym.

Rodzaje

Zachowanie adaptacyjne może być w rzeczywistości wyrażone na różne sposoby. Sprawa wygląda tak, że wszyscy ludzie, znajdując się w nowych, nieprzyjemnych warunkach, zaczynają szukać takich wzorców zachowań, które nie byłyby sprzeczne z ich wewnętrzną istotą. Nikt nigdy nie postępuje tak samo tylko dlatego, że jest to powszechna praktyka. Każdy wybiera według własnych korzyści sytuacyjnych. Co ciekawe, nie zawsze zdajemy sobie sprawę, że w ten sposób dostosowujemy się do innych, zamiast realizować indywidualne interesy. Przeanalizujmy bardziej szczegółowo powszechne rodzaje takich zachowań radzących sobie.

Ucieczka od negatywnych wpływów

Każdy nieprzyjemny bodziec jest narażeniem na dodatkowy stres. Tak jest to postrzegane przez większość ludzi, nie jako okazja do podniesienia samooceny. Dlatego, jeśli coś bardzo nas przeraża i niepokoi, istnieje potrzeba pozbycia się źródła irytacji. Kiedy nie mamy pomysłu na rozwiązanie trudnego problemu, wolimy mentalnie odmówić jakiegokolwiek działania. Obniża również poziom lęku.

Bezwarunkowa zgodność

Jest to pasywny sposób usuwania zaznaczonego wewnętrznego dyskomfortu. Po prostu próba zrzucenia odpowiedzialności z siebie na kogoś innego. Zachowania adaptacyjne pomagają przezwyciężyć stan bezsilności i dystresu.

Osoba może przez długi czas nie zgadzać się z daną sytuacją, gromadzić złość i irytację. Takie zachowanie może nie być uznane za konstruktywne, ale wiele osób się do niego ucieka.

Aktywne przeciwdziałanie

Niektórzy ludzie mają problem z tym, że mogą wyrazić swoją niezgodę w milczeniu. Wolą być otwarci, szukając sposobów na skuteczne zarządzanie sytuacją, kiedy tylko jest to możliwe. Aktywny sprzeciw sugeruje, że osoba ma pewną odwagę i jest skłonna do podejmowania decyzji niezależnie. Czasami na tym tle dochodzi do dalszej eskalacji konfliktu, ale jednostka dochodzi do stanu wewnętrznego zadowolenia.

Zamiast wniosku

Tak więc wszelkie zachowania adaptacyjne są zawsze reakcją ochronną psychiki. Reguluje stan naszego samopoczucia psychicznego. Każdy rodzaj adaptacji jest konieczny dla dostosowanie się do określonych okoliczności zewnętrznych, wypracowanie określonych sposobów współdziałania z innymi w zależności od sytuacji.

Gdyby ludzie nie wiedzieli, jak dostosować się do zmienionych warunków egzystencji, nie byliby w stanie zrozumieć, jak dalej żyć i budować relacje w zespole, z krewnymi, przyjaciółmi i znajomymi.