Relacje międzyludzkie: ich natura, rozwój i problemy

Relacje międzyludzkie to pojęcie niezwykle szerokie. Zanim zaczniemy spekulować na temat ich wewnętrznych wzorców rozwojowych lub problemów, konieczne jest zdefiniowanie, o czym dokładnie mówimy.

Samo wyrażenie jest powszechne. W psychologii zwykło się używać innego terminu - "relacje interpersonalne. I pomimo ogromnej rozległości tego pojęcia, ma ono bardzo wyraźne, choć możliwe do uogólnienia, cechy charakterystyczne.

Co to jest? Definicja i przykłady

Relacje interpersonalne czy ludzkie to nic innego jak zbiór, kombinacja różnych odmian interakcji między ludźmi. Interakcje mogą być dowolnego rodzaju i dotyczyć różnej liczby osób.

Obejmuje ona rodzaje relacji, jakie buduje para, a także konfrontacje osobiste i zbiorowe, łączenie się jednostek w grupy społeczne i wiele innych. Na przykład, jeśli człowiek wchodzi do dużej windy, w której jest już wiele osób i jest pytany o to, na które piętro ma jechać, albo jest proszony o przejście do wyjścia, to jest to nic innego jak wzorzec interakcji, czyli relacji interpersonalnych.

Kiedy młody człowiek idzie na randkę z bukietem kwiatów, to również jest to przykład tego, jak skonstruowane są relacje międzyludzkie. Przykładem interakcji międzyludzkiej jest również poranne spotkanie w biurze, czy swoisty "trening" wykonywany przez cały zespół pod czujnym okiem menedżera.

Na czym opierają się relacje interpersonalne?

Relacje międzyludzkie opierają się na komunikacji międzyludzkiej i wzajemnej wymianie informacji i połączeń między jednostkami. W związku z tym bezpośrednie środki komunikacji mają ogromne znaczenie dla ich rozwoju i utrzymania.

Co jest wliczone w cenę?? Oczywiście, w pierwszej kolejności mowa. Jest to werbalny sposób przekazywania informacji, który jest podstawą wszystkich relacji międzyludzkich. Informacja w tym przypadku nie powinna być rozumiana jako "sucha" kronika wydarzeń czy stwierdzenie wiedzy zgromadzonej przez poprzednie pokolenia. W kontekście relacji interpersonalnych pojęcie to obejmuje również wymianę myśli, wniosków na temat czegoś. Innymi słowy, każda rozmowa to nic innego jak wymiana informacji. Nawet jeśli dwie starsze sąsiadki rozmawiają o zachowaniu młodych ludzi, to i tak wymieniają między sobą informacje.

Natura relacji międzyludzkich opiera się na czymś więcej niż tylko na mowie. Drugi składnik fundacji Ta koncepcja jest.. wszystkie środki komunikacji niewerbalnej. To one ustanawiają pierwotne relacje między ludźmi. Do takich środków tradycyjnie zalicza się:

• gestykulacja;
• naśladownictwo;
• wygląd;
• chód i postawa.

To znaczy, że wszystko, co przyczynia się do Komunikacja niewerbalna jest sposobem na wyrobienie sobie określonej opinii o danej osobie, w celu jej ugodowości lub odwrotnie - odpychania.

Co jest istotą relacji interpersonalnych?? Dlaczego są one ważne?

Istotą relacji międzyludzkich jest to, że dzięki nim możliwy jest rozwój osobisty pojedynczej jednostki i awans cywilizacji jako całości. Innymi słowy, postęp i rozwój ewolucyjny społeczeństwa jest niczym innym jak bezpośrednią konsekwencją interakcji międzyludzkich. Gdyby ludzie nie odnosili się do siebie, nie byłoby współczesnego świata.

Jakie jest znaczenie relacji międzyludzkich, poza ich rolą w budowie i rozwoju cywilizacji? Od najmniejszej społeczności, takiej jak rodzina, do społeczności globalnej, interakcje interpersonalne są podstawą wszelkiej organizacji społecznej.

Co to oznacza w praktyce dla przeciętnego człowieka, którego nie interesuje jego rola w porządku społecznym metropolii czy rozwoju cywilizacji?? Że to z interakcji z innymi ludźmi składa się każdy dzień życia, od urodzenia. Już od momentu narodzin człowiek zaczyna wchodzić w interakcje z rodzicami, zarówno wysyłając im sygnały, jak i odbierając informacje zwrotne.

Później ludzie zaczynają rozmawiać, nawiązywać kontakty towarzyskie, czytać książki, oglądać filmy, dyskutować o nich i dzielić się swoimi doświadczeniami - to nic innego jak świat ludzkich relacji. Każdego ranka budząc się i idąc do pracy, człowiek nieuchronnie styka się z innymi i wchodzi z nimi w interakcje. Nawet jeśli mówimy o freelancerze, który mieszka sam i nigdy nie opuszcza swojego mieszkania, to i tak jest on zaangażowany w interakcje z innymi ludźmi. Oglądanie wiadomości i portale społecznościowe to także formy relacji interpersonalnej.

Jak kategoryzuje się relacje międzyludzkie?

Ponieważ jest to bardzo szerokie pojęcie, po prostu nie może istnieć bez klasyfikacji. I oczywiście są to. Zwyczajowo dzieli się relacje interpersonalne nawiązywane między jednostkami na:

• według przeznaczenia;
• z natury.

Te większe grupy są z kolei podzielone na mniejsze.

Klasyfikacja związków "według celu": Przykłady

Klasyfikacja interakcji międzyludzkich ze względu na cel obejmuje relacje

• Podstawowy;
• Drugie.

Relacje pierwotne odnoszą się do kombinacji interakcji i więzi między ludźmi, które występują naturalnie, z konieczności i poza świadomym dążeniem jednostek. Na przykład wymiana pieniędzy na przejazd w zatłoczonym autobusie to nic innego jak pierwotna relacja i interakcja między ludźmi, którzy mają wspólny cel.

Relacja wtórna to świadome działanie jednostki wobec innej osoby. Oczywiście nie chodzi tu tylko o działania jednej osoby wobec drugiej, ale także o grupy ludzi. Na przykład osoba wzywa karetkę do chorego. Jest to przykład relacji wtórnej pomiędzy osobami, które mają wspólny cel. W kontekście przykładu z izbą przyjęć, celem jest powrót do zdrowia. Przybyli ratownicy medyczni, to grupa ludzi. Pomagają one pacjentowi. To znaczy, że oni również wchodzą w relację wtórną, mając ten sam cel ostateczny co pacjent.

Klasyfikacja związków "z natury": przykłady

Charakter relacji interpersonalnej dzieli się na dwa rodzaje. Pierwszym z nich jest interakcja formalna. Drugi typ to oczywiście związek nieformalny.

Czym jest formalny związek? Jest to rodzaj formalnego, biznesowego sposobu budowania interakcji. Ten typ relacji interpersonalnej charakteryzuje się następującymi cechami:

• Istnienie norm, zasad, wymagań, które muszą być przestrzegane;
• Jest to rodzaj formalnego, biznesowego sposobu budowania interakcji;
• Wyjątkowo niski poziom emocjonalności;
• Pewien wygląd i zachowanie.

Przykładem jest tego typu budowaniem relacji może być każda współpraca biznesowa, negocjacje polityczne, a nawet omawianie codziennych spraw biznesowych. Czyli jeśli szef wzywa pracownika do biura i tłumaczy mu aktualne cele i zadania, to jest to komunikacja formalna lub oficjalna. Ale jeśli osoba rozmawia ze swoim szefem w porze lunchu o pogodzie, to jest to interakcja nieformalna. W związku z tym jednym z momentów definiujących formalny typ relacji jest temat komunikacji.

Relacje nieformalne diametralnie różnią się od interakcji formalnych. Cechuje je swoboda w wyborze partnerów, tematów, wyglądu i wszystkiego innego. Odpowiednio, swobodna rozmowa przy kawie z dziewczyną nie jest niczym więcej niż przykładem nieformalnego typu interakcji.

Jest w tym pewna dość ciekawa rzecz... Jeśli osoba przebywa w gabinecie szefa, pijąc z nim herbatę i omawiając problemy rodzinne, to nie jest to już komunikacja formalna, choć odbywa się w pracy i w godzinach pracy. Rozmowa z szefem, która dotyczy wyłącznie spraw związanych z pracą, ale odbywa się wieczorem w restauracji, również nie może być uznana za nieformalną.

Czy można zarządzać relacjami między ludźmi??

Zarządzanie relacjami z ludźmi jest jedną z dyscyplin, której uczą się przyszli menedżerowie. Czyli są niczym innym jak zarządzaniem zasobami ludzkimi.

Trzy filary zarządzania to podstawowe koncepcje funkcjonalne, które stanowią podstawę skutecznego zarządzania relacjami:

• zachęta;
• komunikacja;
• motywacja.

Wielu nowicjuszy często myli "motywację" z "nakłanianiem". Znaczenie tych funkcji nie jest takie samo.

Motywacja to nic innego jak zdolność menedżera do wzbudzenia w pracowniku zainteresowania pożądanym działaniem. Motywacja natomiast polega na poszukiwaniu sposobów i środków oddziaływania na pracowników, aby jak najszybciej i najefektywniej doprowadzili swoją pracę do końca. Komunikacja w tym przypadku jest połączeniem różne sposoby oraz mechanizmy przekazywania informacji pracownikom i odbierania ich od nich.

W związku z tym zarządzanie relacjami między ludźmi w sferze zawodowej jest nie tylko możliwe, ale wręcz konieczne. Poprzez połączenie "trzech filarów zarządzania" nie tylko skutkuje efektywnym zarządzaniem, ale także tworzy pracę zespołową, jasność rozumienia ról pracowników, świadomość celów i zadań.

Jeśli ludzie próbują zarządzać relacjami poza formalnymi interakcjami, nazywa się to manipulacją i rzadko prowadzi do czegoś dobrego.

Co oznacza rozwój i wyzwania w relacjach interpersonalnych?

Rozwój relacji międzyludzkich jest jednym z naukowych nurtów psychosocjologii. Zazwyczaj dotyczy zagadnień związanych bezpośrednio ze sztuką zarządzania zasobami ludzkimi, siłą roboczą lub kadrą uczniowską.

Opiera się ona na teorii "stosunków międzyludzkich" opracowanej na Uniwersytecie Harvarda przez Eltona Mayo na początku ubiegłego wieku. Ten naukowiec był szefem szkoły biznesu. To było coś na wzór dzisiejszego kursy dla kierownicy. Szkoła została otwarta na Uniwersytecie Harvarda, ale oczywiście ukończenie jej nie wiązało się z otrzymaniem dyplomu tej instytucji.

Problem z ludzkimi postawami, według tej teorii, polega na tym, że podstawowy wpływ na wydajność pracy i wkład pracownika w proces pracy nie są czynnikami materialnymi, lecz społecznymi i psychologicznymi. Jeśli jednak wykluczy się komponent materialny, motywatory społeczne i psychologiczne nie mają żadnego wpływu. Natomiast gdy wykluczy się komponenty psychospołeczne, bodziec materialny jest wystarczający do wykonania zadania, ale praca będzie wykonana bardzo źle. To właśnie w tym paradoksie autor teorii dostrzegł problem, którym powinna zająć się nauka w badaniu i zarządzaniu relacjami interpersonalnymi.