Normalne badanie moczu: rozszyfrowanie danych liczbowych. Norma białka, erytrocytów, leukocytów, glukozy, nabłonka, bilirubiny w moczu

Kliniczna lub ogólna analiza moczu jest wskazana w diagnostyce i postępowaniu terapeutycznym większości chorób. Płyn ustrojowy wydzielany przez nerki zawiera dużą liczbę produktów przemiany materii, których właściwości służą do oceny pracy układu moczowo-płciowego, sercowo-naczyniowego, endokrynnego, pokarmowego i odpornościowego. Co oznacza normalna próbka moczu i jakie wartości jej odpowiadają, zobacz ten artykuł.

Informacje ogólne

Tworzenie moczu rozpoczyna się w nerkach. Następny produkty odpadowe dostają się do miedniczki nerkowej, gdzie się gromadzą i ostatecznie przechodzą do pęcherza moczowego. Wraz z moczem usuwane są z organizmu różne substancje o charakterze toksycznym, cząstki organiczne, nabłonek, sole i inne. W sumie ten płyn ustrojowy zawiera około stu pięćdziesięciu związków chemicznych. Przyczyny zmian w składzie mikrobiologicznym, chemicznym lub fizycznym mogą być zarówno patologiczne, jak i fizjologiczne. Dlatego szczegółowe badanie jego składu pomaga go zrozumieć. Wyniki badania są porównywane z normą. Interpretacji badania moczu u dorosłych, podobnie jak u dzieci, dokonują pracownicy służby zdrowia. Wszystkie parametry są oceniane jako całość. Należy pamiętać, że nie można postawić diagnozy wyłącznie na podstawie wyniku prawidłowej analizy moczu. To badanie laboratoryjne, choć przystępne i proste, dostarcza ważnych informacji o funkcjonowaniu wszystkich narządów i układów organizmu. Mogą być również wykorzystywane do wykrywania problemów z nerkami, które początkowo nie dają objawów.

Jak pobrać pełną próbkę moczu (TUI)?

Badanie to jest obowiązkowym badaniem diagnostycznym, które wykonuje się nie tylko ze względów zdrowotnych, ale także w ramach profilaktyki. Wiarygodne wyniki zależą od prawidłowego przygotowania i pobrania biomateriału. Poniżej przedstawiamy zasady, których przestrzeganie zalecają medycy:

1. Zaopatrz się w sterylny pojemnik w aptece lub udaj się wcześniej do ośrodka zdrowia.
2. Nie należy spożywać alkoholu w dniu poprzedzającym, produkty lecznicze (po konsultacji z lekarzem), środki spożywcze zawierające barwniki (marchew, buraki, czekolada), powstrzymać się od stosunków seksualnych.
3. Nie jest wskazane, aby kobiety wykonywały test podczas miesiączki, lepiej przełożyć go na inny dzień.
4. Zbiórka moczu powinna być dokonywana rano, na czczo, bezpośrednio po spaniu i przy użyciu zwykłego mydła i wody do higieny narządów płciowych.
5. Zbierz do pojemnika średnio pięćdziesiąt do stu mililitrów moczu.
6. Biomateriał powinien zostać zabrany do laboratorium w ciągu dwóch godzin.

Biomateriał nie może być zanieczyszczony żadnymi ciałami obcymi.

Wskazania do testu OAM

Lekarze zalecają wykonanie tego badania:

1. Do prowadzenia ciąży.
2. Przed hospitalizacją.
3. W przypadku chorób układu moczowo-płciowego.
4. Objawy zaburzeń endokrynologicznych.
5. Do diagnostyki różnicowej.
6. Przy pierwszych zakłóceniach pracy układu krążenia, przewodu pokarmowego i innych układów.
7. Kiedy osoba jest badana pod kątem choroby zakaźnej lub zapalnej.
8. Do monitorowania pracy organizmu podczas terapii. Ocena skuteczności środków.
9. Do zabiegów przed- i pooperacyjnych lub przetaczania substytutów krwi i krwi.
10. Do różnych badań i kontroli stanu zdrowia.
11. Dla celów prewencyjnych w skali roku.

Jeżeli interpretacja wyników wskazuje na znaczne odchylenie od wartości dopuszczalnych, wskazane są dodatkowe badania instrumentalne i laboratoryjne.

Jakie badania mogą być przeprowadzone?

Badanie moczu - są ważne Etap diagnostyczny. Kiedy odczyty badanie moczu Normalne, to jednostka zdrowy. W przypadkach innych niż ogólne konieczne są dalsze badania:

1. By Nechiporenko - pozwala na badanie zmiany właściwości biomateriału w zależności od stanu zdrowia, a także na ocenę skuteczności terapii, oraz uściślenie diagnozy. Badanie przeprowadza się w specjalnym urządzeniu (hot cell). Podczas jego wykonywania zliczana jest liczba komórek krwi. Próbka moczu jest prawidłowa, jeśli w jednym mililitrze znajduje się: liczba białych krwinek w granicach dwóch tysięcy, czerwonych krwinek nie więcej niż pięćset, a cylindrów w ogóle nie ma. W przeciwnym razie występują nieprawidłowości.
2. Według Zimnickiego - określa się ciężar właściwy moczu i ilość różnych substancji w nim, czyli analizuje się funkcję koncentracyjną nerek. Celem tej metody jest przyjrzenie się pewnym cechy funkcji Sercowo-naczyniowy lub nerkowy.
3. Test Kakovsky-Addis - rzadko stosowany, ponieważ jest to proces czasochłonny. Test służy do przyjrzenia się liczbie enzymów w nerce.
4. Metoda Amburgera - stosowana jak w poprzednim przypadku do oznaczania enzymów w moczu.
5. Test Rehberga - służy do oznaczania stężenia kreatyniny. Badanie moczu jest konieczne w przypadku zapalenia nerek, miażdżycy kłębuszków nerkowych, niewydolności nerek lub zespołu "wyschniętej nerki".
6. Test Sulkowicza - ujawnia obecność wapnia w moczu, którego niedobór świadczy o problemy zdrowotne.

Rozszyfrowanie badania moczu u dorosłych: norma

Podczas badania laboratoryjnego bada się parametry fizykochemiczne moczu: barwę, przejrzystość, zapach, ciężar właściwy, zawartość erytrocytów, białka, leukocytów, azotynów, glukozy. A także przeprowadzić mikroskopię osadu w celu wykrycia grzybów, śluzu, bakterii, kryształów i innych. Podczas testu medycy używają oprzyrządowania i oceniają wzrokowo:

1. Przezroczystość - normalny biomateriał jest zawsze przezroczysty. Obecność zmętnienia wskazuje na inkluzje, które znajdują się w moczu - sól, białko, śluz i inne.
2. Kolor - zależy od obecności pigmentów i może się zmieniać w zależności od spożytego pokarmu i ilości wypitego płynu. Ponadto w przypadku niektórych chorób mocz przyjmuje różne odcienie - czerwony, czarny, biały i inne.
3. Zapach - zawsze obecny w normalnym badaniu moczu. Natomiast cuchnący, zgniły lub amoniakalny wskazuje na procesy patologiczne zachodzące w organizmie.
4. Białko - w celu jego wykrycia do moczu dodaje się specjalny odczynnik. Zmętnienie wskazuje na jego obecność.
5. Kwasowość - do oznaczania kwasowości używa się papierka lakmusowego. Normalnie środowisko jest kwaśne, a zasadowe występuje u wegetarian.
6. Gęstość - na ten wskaźnik ma wpływ skład i ilość składników moczu.
7. Glukoza - w celu określenia zastosowania pasków testowych. W normalnych warunkach nie powinien być obecny.
8. Badanie osadu - mocz odstawia się na dwie godziny, a następnie odwirowuje.

Klinicyści oceniają wyniki tego testu w połączeniu z innymi badaniami laboratoryjnymi.

Diuresis

Jest to proces tworzenia i wydalania moczu. Istotne znaczenie dla rozpoznania ma dobowe, dzienne i nocne oddawanie moczu. Objętość moczu dobowego wynosi około 1,5-2 litrów dla zdrowego człowieka. Nieprawidłowy czas trwania moczu może być widoczny przy niektórych chorobach lub innych schorzeniach:

1. Zapalenie opon mózgowych, zapalenie nerek, ostra niewydolność nerek, zatrucie, skurcz dróg moczowych - anuria (brak moczu przez 24 godziny).
2. Niewydolność odruchów nerwowych - olakizuria, czyli małe oddawanie moczu.
3. Drażliwość - pollakiuria lub częsta potrzeba oddawania moczu.
4. Ostra niewydolność wątroby, stany dyspeptyczne, problemy z nerkami lub sercem - oliguria lub zmniejszone dobowe wydalanie moczu.
5. Nerwowość, cukrzyca - wielomocz (zwiększona dobowa produkcja moczu). Ponadto stan ten występuje w przypadku dużego spożycia płynów lub pokarmów, które prowokują powstawanie i wydalanie moczu.
6. Procesy zapalne dróg moczowych - bolesne wydalanie moczu (dysuria).
7. Gorączka, nieprawidłowości układ nerwowy, Zapalenie dróg moczowych przyczynia się do Nietrzymanie moczu, czyli enureza. Nicturia lub fizjologiczna enureza występuje tylko u niemowląt do drugiego roku życia.
8. Początkowa zdekompensowana niewydolność serca, zapalenie pęcherza moczowego - nykturia, czyli więcej moczu jest wydalane w nocy niż w ciągu dnia. Stan ten nie jest uważany za nieprawidłowy u dzieci poniżej drugiego roku życia.

Ocena właściwości organoleptycznych moczu

Należą do nich następujące wskaźniki:

1. Przejrzystość - normalny mocz jest idealnie przejrzysty i pozbawiony wszelkich zanieczyszczeń. W obecności odmiedniczkowego zapalenia nerek, zapalenia pęcherza w ostrym lub przewlekłym stadium, mocz staje się mętny. Ponadto komórki nabłonka, mikroorganizmy, sole i erytrocyty mogą prowokować zmętnienie.
2. Zapach - lekki i specyficzny. W pewnych nieprawidłowych warunkach mocz nabiera różnych nieprzyjemnych zapachów: murenowego (fenyloketonuria), kałowego (zakażenia wywołane przez E. coli), śmierdzącego (problemy jelitowe, obecność ropy), acetonowego (ciała ketonowe wykryte w moczu).
3. Kolor - w normalnej analizie moczu odcień jest słomkowożółty. Zmiany barwy są charakterystyczne dla niektórych patologii: ciemnożółte - niewydolność serca, oparzenia, obrzęki, biegunka, wymioty; ciemnobrązowe - zapalenie wątroby, żółtaczka; zielononiebieskie - przy procesach gnilnych w jelitach. Spotyka się również inne, nienormalne odcienie.
4. Piankowatość - mocz jest lekko spieniony. Przy wstrząsie piana rozchodzi się równomiernie na całej powierzchni, nie jest stabilna i przejrzysta. Jeśli w moczu znajduje się białko, piana jest obfita.

Charakterystyka biochemiczna moczu

Wiąże się to ze śledztwem:

1. Białko - niewielka ilość znajdująca się w moczu, najczęściej związana z nadmierną aktywnością fizyczną, wzięciem zimnego prysznica, przeżyciem silnego stresu emocjonalnego. Znaczne przekroczenie dopuszczalnej normy białka w moczu świadczy o poważnych nieprawidłowościach. Nieprawidłowo wysoki poziom białka u danej osoby nazywany jest białkomoczem. Występuje w różnych gatunkach. Wysoka - charakterystyczna dla amyloidowej dystrofii nerek, zaostrzenie kłębuszkowego zapalenia nerek. Pośrednie - ostre i przewlekłe - kłębuszkowe zapalenie nerek. Łagodne - śródmiąższowe zapalenie nerek, kamica moczowa, choroby, w którym występują nieprawidłowości związane z kłębuszkowym zapaleniem nerek Transport kanałowy pierwiastków organicznych i elektrolitów.
2. Jaka jest prawidłowa wartość glukozy w moczu?? Cukier nie powinien być obecny, ale dopuszczalna jest jego niewielka ilość, nie więcej niż 0,05 g/l. Stan, w którym stwierdza się wysokie stężenie glukozy w moczu, nazywany jest glikozurią. Za główne przyczyny uważa się: cukrzycę, nowotwory mózg, zatrucie fosforem, chloroformem, morfiną lub strychniną, choroba Gravesa, zaostrzenie zapalenia trzustki, zatrucie krwi, hiperkortyzolemia, chromaffinoma. Również niewielki wzrost cukru w moczu obserwuje się u kobiet w ciąży oraz u osób nadużywających słodyczy.
3. Ciała ketonowe w moczu - jaki jest dopuszczalny wskaźnik?? Nie powinny one występować. Należą do nich aceton, kwas acetooctowy i kwas beta-oksymasłowy, które są produkowane w wątrobie. Ciała ketonowe w moczu świadczą o nieprawidłowościach w funkcjonowaniu trzustki, cukrzycy, nowotworach, anemii. Do ich pojawienia się przyczyniają się także długotrwałe głodówki i dieta bez węglowodanów.
4. Diastaza to alfa-amylaza, enzym występujący w trzustce, który umożliwia rozkład węglowodanów. Jest wydalany z moczem. Jego normalna tolerancja wynosi od 1 do 17 IU/h.
5. Urobilinogen w moczu - normalnie powinny być jego śladowe ilości. Powstaje w jelicie z bilirubiny. Gdy jest atakowany przez bakterie i enzymy, utlenia się i zamienia w urobilinę i dostaje się do krwiobiegu. Następnie przechodzi do nerek i jest eliminowany z moczem. Jeśli w moczu występuje nadmierne stężenie urobilinogenu, mówi się o urobilinurii Mocz przybiera postać Mocz przybiera głęboko żółtą barwę. Może być spowodowana urazem toksycznym, zaburzeniami wchłaniania, procesami gnilnymi w jelicie, niedokrwistością hemolityczną, niewydolnością nerek lub wątroby. Jeśli w moczu występuje nadmiar urobilinogenu, stan ten nazywany jest urobilinurią. Całkowity brak tego barwnika żółciowego może wystąpić w następujących sytuacjach. Jeśli przewód powiększonej trzustki jest zatkany przez kamień lub guz. Proces filtracji w nerkach jest upośledzony, co jest charakterystyczne dla toksycznego uszkodzenia nerek, ale także w kłębuszkowym zapaleniu nerek i nowotworach złośliwych, lub z powodu mechanicznej blokady dróg żółciowych żółć nie może wydostać się z pęcherzyka żółciowego.
6. Bilirubina całkowita w moczu - normalna ilość dla osoby dorosłej jest znikoma. Znanych jest kilka form tej substancji. Bezpośrednie lub przekształcone wchodzi do układu wydalniczego i jest wydalane. Pośrednie lub niezwiązane są niebezpieczne, ponieważ są bardzo toksyczne i mogą łatwo przenikać do komórek i je uszkadzać. Suma składa się z dwóch poprzednich i jeśli jest w normie, nie przeprowadza się dalszych badań. Obecność bilirubiny w moczu wskazuje na zawyżone stężenie bilirubiny we krwi. Przyczyny - choroby dróg żółciowych, marskość wątroby, toksyczne i wirusowe zapalenie wątroby.

Właściwości fizykochemiczne moczu

W tym przypadku ocenia się go w badaniu ogólnym moczu:

1. Gęstość - normalny zakres dla dorosłego osobnika wynosi 1,015 do 1,025 g/l. Pokazuje obecność rozpuszczonych składników w moczu w porównaniu z całkowitą ilością moczu wydanego w jednym czasie. Zmniejszony ciężar właściwy występuje w przypadku niewydolności nerek lub gdy w pomieszczeniu, w którym badany jest biomateriał panuje wysoka temperatura. Wzrost powyżej wartości dopuszczalnych jest charakterystyczny dla odwodnienia organizmu.
2. Kwasowość moczu - zwykle łagodnie kwaśny lub lekko zasadowy, czyli pH 5-7. Nieprawidłowe wartości pH wynikają z niedożywienia, stanów patologicznych, przechowywania biomateriału w temperaturze pokojowej przez długi okres czasu. Przyjrzyjmy się bliżej Najczęstsze przyczyny. Kwaśny mocz obserwuje się w: ostrym zapaleniu nerek, niedożywieniu (nadmierne spożycie produktów mięsnych), podagrze, leczeniu kortykosteroidami, kwas askorbinowy, kwasica, niewydolność serca lub nerek, uszkodzenie nerek w wyniku działania prątka gruźlicy, niski poziom potasu we krwi, śpiączka w wyniku cukrzycy. Czynniki, czynniki przyczyniające się do wzrostu Ponadnormatywna kwasowość moczu (pH powyżej 7): alkaloza spowodowana zespołem hiperwentylacji płucnej, podwyższone stężenie potasu we krwi, przewlekła niewydolność nerek. Także spożywanie dużej ilości warzyw i alkalicznej wody mineralnej, przyjmowanie Aldosteronu, Cytrynianu Sodu, Adrenaliny i wodorowęglanów.

Mikroskopowa analiza moczu

Osad moczu bada się wizualnie i pod mikroskopem. Płyn biologiczny pozwala się wcześniej odstać przez dwie lub więcej godzin. Osad odwirowuje się, a następnie umieszcza na szkiełku i bada. W tym przypadku laboranta interesują takie wskaźniki, które znajdują się w polu widzenia, jak np:

1. Nabłonek - norma w analizie ogólnej moczu to nie więcej niż dziesięć komórek. Istotny jest również jego rodzaj. Przemijające - wskazuje na zapalenie pęcherza moczowego, kamicę nerkową i odmiedniczkowe zapalenie nerek. Nerki - kłębuszkowe i odmiedniczkowe zapalenie nerek, choroby zakaźne. W procesach infekcyjnych w układzie moczowym nabłonek płaski występuje w nadmiernej ilości.

Cylindryczne lub sześcienne nie powinny normalnie występować, tylko płaskie:

1. Śluz - niewielka obecność nie jest nieprawidłowością. Jego obecność w dużych ilościach świadczy o procesie zapalnym w drogach moczowych, a także o nieprawidłowo wykonanym zabiegu higienicznym w ramach przygotowania do badania.
2. Kryształy lub sole kwasów organicznych i nieorganicznych - nie powinny normalnie występować w moczu. U niektórych osób bez problemów zdrowotnych, dzięki diecie i ćwiczeniom, mogą pojawić się szczawiany, moczany, amon, fosforany, kwas moczowy, węglan wapnia.
3. Cylindry to tzw. odlewy składające się z komórek nabłonka kanalikowego, czerwonych krwinek i białek. W zależności od obecności określonych składników są one woskowe, hialinowe, erytrocytarne, ziarniste, nabłonkowe. Dopuszczalne są tylko dwa cylindry hialinowe w moczu. Przekroczenie dopuszczalnych wartości lub stwierdzenie innych rodzajów cylindrów wskazuje na obecność ciężkiego procesu patologicznego w organizmie.
4. Krwinki czerwone - norma w moczu u kobiet wynosi nie więcej niż trzy, u mężczyzn - nie więcej niż jedna. Ich całkowity brak jest również uważany za proces naturalny. Dla rozpoznania ważny jest nie tylko wzrost liczby krwinek czerwonych, ale także ich rodzaj, gdyż świeże krwinki dostają się do moczu z uszkodzonych dróg moczowych, pozbawione hemoglobiny i wypłukane - z miedniczek nerkowych. Do przyczyn pojawienia się czerwonych krwinek w moczu należą urazy nerek, zakażenia i zapalenia dróg moczowych, nowotwory złośliwe. O nieprawidłowych czerwonych krwinkach w moczu zarówno kobiet jak i mężczyzn świadczy zmiana koloru moczu. Mocz zmienia kolor na czerwonobrązowy. Stan ten nazywany jest makrohematurią. Mężczyźni często mają krew w moczu z powodu zapalenia prostaty, zwłaszcza w ostrej fazie.
5. Grzyby, bakterie, pasożyty, pierwotniaki - nie powinny być obecne, czyli mocz jest normalnie jałowy. W przypadku wykrycia bakterii chorobotwórczych, ich nadmiar oznacza, że mamy do czynienia z nieprawidłową liczbą bakterii Analiza bakteriologiczna dla Określenie rodzaju mikroorganizmu i jego wrażliwości na środki przeciwbakteryjne.
6. Leukocyty - norma w badaniu ogólnym moczu: u mężczyzn maksymalna wartość nie powinna przekraczać trzech, a u kobiet sześciu. Nadmierna ilość oznacza, że osoba ma zapalenie narządów moczowych, jak również nerek. Jest to częste w kamicy moczowej, kłębuszkowej, odmiedniczkowej i zapaleniu nerek.

Wniosek

Badanie moczu jest złożonym badaniem laboratoryjnym, z którego wnioskuje się o rozpoznaniu. Jest to niezbędny element każdego badania, ze względu na łatwość wykonania i wysoki poziom informacji. Służy do diagnozowania różnych patologii nerek i pęcherza moczowego, prostaty, nowotworów i innych nieprawidłowych stanów we wczesnych stadiach, gdy nie występują objawy kliniczne.