Ustawa o kontroli publicznej: koncepcje, cele i założenia

Ustawa o kontroli publicznej nr 212-FZ reguluje działalność różnych podmiotów, które przeprowadzają kontrole publiczne, oceniając realizację ustaw i aktów wydawanych przez organy państwowe i organizacje komunalne o uprawnieniach publicznych. O tym, czy sprawy toczą się prawidłowo, można się przekonać, porównując sytuację rzeczywistą z przepisami i normami. Nie można zweryfikować podmiotu, jeśli nie instrukcje, zasady, wzory. Poprzez odpowiedzi na pytania, dokumenty lub zeznania, weryfikatorzy poszukują prawdy.... Aby utrzymać inspektorów w ramach ich kompetencji, przygotowano i przyjęto ustawę o kontroli publicznej.

Dlaczego przeprowadza się inspekcje?

Każda kontrola obejmuje eliminację nieprawidłowości i naruszeń. Kontrolerzy przeprowadzają kontrolę, aby można było podjąć działania. W przypadku tego typu działań głównym celem zespołu nie jest wykrycie braków, ale ich terminowa korekta lub zapobieganie. Należy również rozróżnić dwa mechanizmy kontroli. Jedna władza jest nadana przez organ publiczny, druga pochodzi od osób prywatnych, jest obdarzona niezależnością.

Ustawa o kontroli publicznej nie powstała z dnia na dzień.

Kto jest twórcą czynności prawnej?

Projekt ustawy został wprowadzony przez głowę państwa w 2014 r. W lipcu została ona zatwierdzona w Radzie Federacji, następnie ustawa została podpisana przez prezydenta i zaczęła obowiązywać.

Upoważnione organy mogą prowadzić różne stopnie kontroli:

• prokuratura;
• Trybunał Obrachunkowy.

Konstytucja nie wskazuje na organ nadzoru jako odrębną gałąź władzy, ale nikt nie ma wątpliwości co do jego istnienia. Kiedy zatwierdzono ustawę o kontroli publicznej, stała się ona narzędziem w zupełnie innym kierunku. Stowarzyszenia regulowane ustawą powstają z inicjatywy samych obywateli i mają inny status niż inne organizacje:

• niedochodowe;
• Prawa człowieka.

Takie firmy są wyodrębnione i działają według określonych zasad.

Cele i zadania audytu

Federalna ustawa o nadzorze publicznym ma na celu zapewnienie:

• wdrożenie i ochrona praw obywatelskich i wolności;
• uzasadnione interesy niepaństwowych organizacje non-profit;
• uwzględnianie sugestii płynących od obywateli przy podejmowaniu decyzji przez władze publiczne o różnym statusie w ramach wykonywania określonych kompetencji publicznych;
• ocena działań władz publicznych.

Grupa Kontroli Publicznej realizuje następujące zadania

• kształtowanie i rozwój obywatelskiej świadomości prawnej;
• zwiększenie poziomu zaufania obywatelskiego do funkcjonariuszy publicznych w celu stworzenia ścisłego związku między instytucjami prawnymi a społeczeństwem;
• zapobieganie i rozwiązywanie konfliktów społecznych;
• realizacja inicjatyw obywatelskich;
• zapewnienie przejrzystości i otwartości w pracy władz;
• rozwinąć nietolerancję wobec korupcji;
• zwiększanie skuteczności struktur rządowych.

Charakterystyka

Ustawa o podstawach kontroli publicznej zdecydowanie zaleca grupom działanie na zasadach:

• Priorytety prawne, oparte na uzasadnionych interesach ludności.
• Dobrowolna chęć obywateli do zaangażowania się w kontrole.
• Autonomia podmiotowa i niezależność od władz publicznych.
• Jawność i otwartość w przeprowadzaniu kontroli.
• Legalność przeprowadzonych działań.
• Odmiany formy.
• Obiektywizm, bezstronność, uczciwość.
• Obowiązek przekazywania organom udokumentowanych wyników kontroli, tak aby uwzględniały one ustalenia, sugestie i zalecenia.
• Niedopuszczalność niewłaściwych interwencji.
• Neutralność.

Kontrolerami mogą być obywatele lub organizacje, pod warunkiem, że są upoważnieni do wykonywania takich działań w formach przewidzianych w ustawie 212 o kontroli publicznej.

Aktorzy

Kontrole przeprowadzane są przez społeczeństwa o różnym poziomie statusu:

• Izby federalne;
• organizacje gminne;
• Grupy powstałe w ramach różnych struktur władzy;
• obserwatorzy;
• inspekcje.

wszystkie podmioty są publicznie dostępne dla obywateli. istnieją różne grupy publiczne utworzone z ludności w postaci stowarzyszeń, związków, do których należą inspektorzy publiczni i eksperci. Służą one do interakcji mieszkańców z władzami publicznymi, strukturami władzy. Organizacje takie działają niezależnie; nie powinny być zależne od kontrolowanych przez siebie przedsiębiorstw.

Jakie prawa przysługują aktorom??

Ustawa o kontroli publicznej w Federacji Rosyjskiej dała inspektorom prawo do

• działać w ramach prawa według wyznaczonych form;
• Być inicjatorem działań kontrolnych;
• składać zapytania o dokumenty, dane;
• do odwiedzenia organizacji;
• sformalizować wynik końcowy;
• przekazanie materiałów z naruszeniami do wymiaru sprawiedliwości.

Członkowie zespołów tworzonych dla potrzeb kontroli społecznej są zobowiązani do przestrzegania

• przepisy prawa podczas prowadzenia nadzorowanych zajęć;
• procedura ograniczona ramami współdziałania z władzami, które są określone w prawie federalnym;
• poufność w odniesieniu do informacji uzyskanych podczas inspekcji.

Inspektorzy nadzoru mogą prowadzić prace w formach publicznych:

• monitoring;
• inspekcje;
• ekspertyza;
• dyskusje;
• wykłady publiczne.

Pracownicy organizacji publicznych, którzy kontrolują przedsiębiorstwa o określonym statusie, nie mogą stwarzać przeszkód w kontynuowaniu ich działalności. Mieszkańcy będą informowani o wynikach kontroli w sposób, na jaki pozwala akt prawny.