Artykuł. Rosyjski kodeks cywilny 492: uwagi i cechy

Art. 492 CCRF krótko opisuje umowę sprzedaży detalicznej towarów. Poznaj funkcje tego typu umowy, jej rodzaje. Czym różni się od umowy dostawy? Jak jest uregulowana i co prawo mówi o formie umowy?

Regulacja normatywna

Artykuł. 492 k.c. wprost odsyła do innych przepisów kodeksu, przepisów innych ustaw, w szczególności dotyczących ochrony praw konsumentów. Strony, w szczególności przedsiębiorcy i organizacje handlowe oferujące towary, muszą brać pod uwagę także inne przepisy. Odpowiednia recepta zawarta jest w klauzuli. Artykuł 3 rosyjskiego kodeksu cywilnego. 492 Kodeks cywilny, ale ustawa "O ochronie praw konsumentów" ogranicza dodatkowe regulacje aktami rządu.

Przepisy komentowanej ustawy w tym przypadku regulują systematyczną działalność sprzedawcy i nie mają zastosowania do jednorazowej sprzedaży dokonywanej przez obywateli z wykorzystaniem należącego do nich mienia.

Przyczynił się do tego również Sąd Najwyższy, wydając wyjaśnienie dotyczące stosowania ustaw o statusie prawnym cudzoziemców i bezpaństwowców Ochrona konsumentów, Zasady dotyczące zamówienia na dostawy. Okazują się przydatne, także w sporach z organami podatkowymi.

Zamówienie publiczne

Art. 492 Kodeksu cywilnego zawiera odesłanie do przepisów o zamówieniach publicznych. Ich specyfika polega na statusie stron: obywateli-konsumentów i przedsiębiorców lub organizacji komercyjnych. Ustawa nakłada na nie obszerną listę wymagań:

• Towar jest sprzedawany wszystkim osobom, które o niego poproszą, bez wyjątku;
• Sprzedawca nie może uprzywilejować jednej lub drugiej osoby, z wyjątkiem sytuacji przewidzianych przez prawo;
• zasady i warunki sprzedaż musi być tożsame, przywileje ustala się zgodnie z przepisami ustawy lub innymi przepisami;
• odmowa sprzedaży przedmiotu, gdy jest on dostępny, jest niedopuszczalna;
• odmowa sprzedaży towaru lub bezprawne uchylenie się od oferty jego zakupu, uprawnia sprzedawcę do wystąpienia na drogę sądową w celu zmuszenia sprzedawcy do sfinalizowania transakcji.

Umowy sprzedaży zawarte z naruszeniem zasady równości stron lub z naruszeniem przepisów regulujących sprzedaż niektórych towarów są nieważne w zakresie, w jakim są sprzeczne z prawem.

Przedmiot zakupu

Wszystkie towary sprzedawane przez sieci handlowe lub indywidualnych przedsiębiorców są przeznaczone wyłącznie do celów rodzinnych, osobistych lub innych. Nabywca może kupić towar, także jako prezent, ale nie w celu odsprzedaży lub wykorzystania w produkcji. Zasada ta opiera się na h. 1 Art. 492 KODEKS CYWILNY.

W praktyce sprzedawcy planują zakup i sprzedaż towarów przeznaczonych dla grupy lub kategorii osób, więc zwykle nie ma trudności z przestrzeganiem tej zasady.

Przedmiot umowy jest opisany jako towar, a nie usługa lub inne dobro w znaczeniu niematerialnym.

Przepisy dotyczące sprzedaży detalicznej nie dotyczą nieruchomości, t. к. Transakcje z nim są omówione w osobnym paragrafie kodeksu.

Porównanie z dostawami

Jeśli porównamy Art. 492 i 506 Kodeksu cywilnego, zobaczymy różnicę między umową dostawy a sprzedażą detaliczną towarów.

• Stronami dostawy są przedsiębiorcy lub organizacje komercyjne.
• Towary są dostarczane w celach handlowych.
• Do istotnych warunków dostawy należy termin lub harmonogram przekazania towaru.
• Sprzedaż detaliczna towarów nie wiąże się z terminem (zazwyczaj jest on przekazywany natychmiast lub dostawa jest określana za pośrednictwem poczty lub firmy kurierskiej).

Warunki umowy

Umowę uważa się za zawartą z chwilą uzgodnienia istotnych warunków. Są one określane przez jako postanowienia Cena towaru musi być zgodna zarówno z przepisami prawa, jak i z umową stron. W przypadku handlu detalicznego warunki ustalane są głównie przez sprzedawcę. Kupujący musi zgodzić się na zaproponowane warunki lub odstąpić od transakcji.

• Przedmiot umowy - zgodnie z art. 492 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej, rzeczy, które są wykorzystywane do celów osobistych i nie są związane z działalnością gospodarczą kupującego;
• cenę towaru - prawo mówi, że musi być ona uzgodniona przed podpisaniem umowy i zazwyczaj jest ona znana klientowi od razu;
• Inne warunki, które są istotne w ocenie stron.

Jeśli ustalono przepisy dotyczące sprzedaży określonego rodzaju towarów lub schematów ich sprzedaży, umowa lub organizacja handlowa muszą być zgodne z tymi przepisami.

Dodatkowe prawa i obowiązki stron

Prawa i obowiązki stron nie kończą się na tej krótkiej liście. Sprzedawca zobowiązany do przekazania pełne informacje o produkcie. Dokumentacja techniczna i inna, która zwykle znajduje się w pakiecie sprzedażowym, zostanie przekazana klientowi. Ponadto należy podać informacje o wadach i szczególnych cechach towaru. Jeżeli brak właściwego poinformowania spowodował szkodę, kupujący jest uprawniony do dochodzenia odszkodowania na drodze sądowej.

Jeżeli wady zostaną wykryte w rozsądnym, określonym terminie, kupujący ma prawo odstąpić od umowy i zażądać zwrotu odpowiednio pieniędzy i towaru.

Wyżej wymienione cechy szczególne nie zostały wymienione w paragrafie niemieckiego kodeksu cywilnego (Aufenthaltsgesetz). 1 Art. 492 k.c., ani w innych częściach artykułu, a także odzwierciedlają inne przepisy prawa.

Czasami sprzedawcy starają się zawrzeć w treści umowy opis cech towaru, warunek zapoznania się z nim, aby uniknąć w przyszłości roszczeń ze strony niezadowolonych nabywców.

zmiany w umowie

Obecne przepisy rozróżniają kilka form umowy sprzedaży detalicznej:

• konsumenci muszą mieć możliwość odbioru swoich towarów w odpowiednim czasie;
• zakup przez próbkę;
• za pomocą ustaleń dotyczących sprzedaży na odległość;
• przy użyciu systemy zautomatyzowane;
• wyrażenie zgody na warunki dostawy.

Stosowane w praktyce formy sprzedaży detalicznej zostały wymienione w komentarzu do art. 492 KODEKS CYWILNY FEDERACJI ROSYJSKIEJ.

Zwróć uwagę na prawo stron do zawarcia umowy o charakterze mieszanym, składającej się z elementów różnych typów umów. Tak więc przedstawione wersje umów nie stanowią wyczerpującej listy.

warunek przyjęcia

Na początek nie zapominajmy o braku w art. 492 Kodeks cywilny RF wyraźnie wskazuje terminy przekazania towarów. Strony mają prawo do zawarcia umowy z warunkiem przekazania towaru w przyszłości. Koszty przeniesienia własności są wliczone w cenę. Jednocześnie nie ma zakazu nakładania na nabywcę kosztów dostawy. Taką praktykę stosuje się przy przekazywaniu towarów na poczcie.

Innym praktycznym sposobem jest stawienie się przez nabywcę w umówionym terminie miejsce dla odbiór towarów. Jeśli nie pojawi się w umówionym czasie, sprzedawca ma prawo uznać to za odmowę.

W tym zakresie sprzedawca ma następujące możliwości:

• sprzedaż towarów innej osobie;
• przymus wypełnić zobowiązanie (jeśli kupujący nie miał prawa do odstąpienia od umowy);
• żądać od kupującego odszkodowania za szkody spowodowane odmową zawarcia umowy.

sprzedaż na okaziciela

potencjalnemu klientowi oferuje się próbkę produktu. W dzisiejszym świecie powszechną praktyką jest zapoznawanie się z rodzajami towarów za pomocą katalogów, broszur i filmów zdolnych przekazać cechy charakterystyczne. Metoda ta nie odzwierciedla jednak przepisów rozporządzenia w sprawie sprzedaży towarów na próbę (dekret nr 918, przyjęty w 1997 r.). Zgodnie z dokumentem, próbka towaru musi być być zbierany i w dobrym stanie technicznym są umieszczane na ladzie.

Przepisy pozwalają jedynie sprzedawcy zaoferować zorganizowanie dostawy za pośrednictwem poczty lub w inny sposób. Zmuszanie kupującego do zgody jest uważane za nielegalne.

Wszystko to jest zgodne z art. 492 Kodeksu Cywilnego Federacji Rosyjskiej.

Sprzedaż na odległość

Ta metoda handlu ma zastosowanie, gdy kupujący nie ma możliwości zobaczenia próbki towaru. Dostarczono film, broszurę lub katalog. Ten sposób handlu stosowany jest w sklepach internetowych.

Sprzedawca musi zapewnić dostęp do informacji o oferowanych towarach i o sobie (nazwa organizacji, adres, numery rejestracyjne, dane dotyczące aktualnego konta).

Umowa lub zamówienie wystawione przez kupującego określa jego miejsce zamieszkania lub siedzibę. A transakcję uważa się za zrealizowaną w momencie dostarczenia towaru.

Kupujący ma prawo do odstąpienia od transakcji przed otrzymaniem towaru. W związku z tym musimy zaznaczyć, że przelew uważa się za nieudany, jeśli kupujący odmówi przyjęcia towaru na poczcie lub w firmie kurierskiej. Reklamacja zostanie zgłoszona, a produkt zwrócony.

Art. 492 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej jest nadal realizowany przez świadczenie usług Zakup kawy, herbaty, słodyczy, zabawek itp. przez pocztę i firmy e-commerce.

automaty

Handel jest organizowany za pomocą środków technicznych. Za ich pośrednictwem konsument otrzymuje towar po dokonaniu zapłaty. Jako przykład przypomnijmy sobie zakup kawy, herbaty, słodyczy, zabawek itp. д.

Sprzedawca musi umieścić na automacie informacje o sobie (nazwa przedsiębiorstwa lub firmy, dane kontaktowe). И. О. nazwa firmy lub przedsiębiorstwa, dane rejestracyjne, kontakty).

Informacja o produkcie i jego szczegółach powinna być również dostępna na dozowniku. W przypadku automatu umowę uważa się za spełnioną, gdy gotówka.

Jeżeli wydawca nie dostarczy towaru lub dostawa nie została wykonana prawidłowo, kupujący ma prawo zwrócić się do sprzedawcy o odszkodowanie lub zwrot pieniędzy. Automat nie zawsze wydaje paragony, co komplikuje sytuację.

Przykład ten pokazuje najprostszy schemat zakupu detalicznego - umowy sprzedaży i Art. 492 KODEKS CYWILNY RF.

Harmonizacja warunków dostawy

Istnieją transakcje, które wymagają dostarczenia towaru w umówione miejsce. Tutaj jednak dostawa towaru należy do obowiązków sprzedawcy. Jest on zazwyczaj dostarczany za pośrednictwem poczty lub kuriera do miejsca określonego w umowie.

Inne osoby mogą być wymienione jako bezpośredni odbiorca. Czasami robi się specjalną notatkę. Przy odbiorze towarów należy okazać paszport. Płatność dokonywana jest przy odbiorze lub z góry, a kurier otrzymuje paragon lub inny dokument.

Czas dostawy nie jest uważany za istotny; przyjmuje się, że zobowiązanie zostanie wykonane w rozsądnym terminie (Kodeks cywilny daje sprzedawcy 7 dni).

Forma umowy

Artykuł 492 k.c. z komentarzem nie odnosi się bezpośrednio do formy umowy. Niemniej jednak ważne jest. Jak to jest rozwiązane?

Sprzedawca ma prawo do podpisania umowy z klientem poprzez sporządzenie dokumentu w dwóch egzemplarzach. Proponuje się wypełnienie standardowego formularza lub złożenie wniosku online, zgodnie z poniższym opisem.

Paragony są najczęściej wykorzystywane jako dowód dokonania transakcji, również w formie elektronicznej. Jeśli płatność dokonywana jest za pośrednictwem terminala, na papierowym pokwitowaniu nie będzie znaczków, a jedynie cyfry i litery.

W ostatnich latach powszechne stało się stosowanie automatycznych systemów aplikacji. Klient musi wypełnić kilka linijek na ekranie, nacisnąć przycisk - i zamówienie jest realizowane. Jest to nawet prostsze niż dokumenty elektroniczne, które również muszą być weryfikowane za pomocą podpisu cyfrowego.

Wypełnienie formularza, w tym w formie elektronicznej, jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na transakcję na proponowanych warunkach. Tekst umowy jest wyświetlany na ścianie lub na stronie, w zależności od schematu handlowego.

Podsumowując

Sprzedaż i zakup detaliczny to specyficzny obszar. Z tego powodu istnieją również osobliwości regulacji. W szczególności, oprócz przepisów Kodeksu cywilnego, zastosowanie mają przepisy dotyczące ochrony praw konsumentów oraz ustawy rządowe.

Istnieje kilka rodzajów umów (np. próbki, automaty sprzedające, sprzedaż na odległość itp.). д.). Ustawa nie ogranicza możliwych form handlu, zwłaszcza wobec współczesnego rozwoju internetu.

Podstawowym sposobem zawarcia umowy jest pokwitowanie, choć można też zastosować zwykłą umowę o dzieło lub umowę pożyczki. Brak paragonu nie pozbawia konsumenta możliwości zaangażowania świadków w celu potwierdzenia faktu zakupu.