Zespół nadkrzepliwości: przyczyny, objawy, metody diagnostyczne i leczenie

Zespół nadkrzepliwości to patologia polegająca na zwiększonej krzepliwości krwi. Zaburzenie może występować samodzielnie lub rozwijać się w połączeniu z chorobami współistniejącymi. Zaburzeniu temu towarzyszy zwykle skłonność danej osoby do tworzenia zakrzepów krwi. Struktura powstałego skrzepu jest luźna i brakuje jej elastyczności.

Niektóre informacje

Zaburzenia krzepnięcia krwi (koagulopatia) mogą mieć charakter zarówno patologiczny, jak i fizjologiczny. Krew ludzka składa się z kilku rodzajów elementów komórkowych, a także z płynnego składnika. W normalnych warunkach skład płynu jest zrównoważony i ma stosunek hematokrytu 4:6 na korzyść osocza. Jeśli stosunek ten jest przechylony w kierunku elementów formy, obserwuje się krzepnięcie krwi. Zwiększone objętości fibrynogenu i protrombiny mogą tłumaczyć to zjawisko.

Koagulacja krwi jest miarą odpowiedzi organizmu na krwawienie. Przy minimalnym urazie naczyń krwionośnych powstają skrzepy krwi, które zatrzymują przepływ płynu. Szybkość krzepnięcia nie jest stała i w dużej mierze zależy od ogólny stan organizmu. Innymi słowy, może się zmieniać przez całe życie.

Cechy

Zwykle krwawienie ustaje po 3-4 minutach, a po około 10-15 minutach pojawia się skrzep krwi. Jeśli dzieje się to kilkakrotnie szybciej, możemy podejrzewać zespół nadkrzepliwości. ICD-10 podaje dla tego zespołu kod D65.

Stan ten jest uważany za bardzo niebezpieczny, ponieważ może powodować żylaki, zakrzepicę, udar mózgu, zawał serca i inne uszkodzenia narządów wewnętrznych. Stan ten jest uważany za bardzo niebezpieczny gruba krew Organizm cierpi na brak tlenu, co prowadzi do ogólnego złego samopoczucia i spadku wydajności. Ponadto znacznie zwiększa się prawdopodobieństwo tworzenia się zakrzepów krwi.

Kod ICD-10 dla zespołu nadkrzepliwości to D65.

Częstość występowania

Według danych medycznych epidemiologia tej choroby sięga 5-10 przypadków na 100 tys. osób. Rozwój patologii w spójnym schemacie wynika z dużego rozpowszechnienia czynników ryzyka choroby.

Zaburzenie to występuje na tle zaburzeń zarówno nabytych, jak i wrodzonych. Najczęściej jest to spowodowane warunkami zewnętrznymi: wszelkiego rodzaju chorobami, niekontrolowanym przyjmowaniem silnych leków, brakiem mikroelementów i witamin, nie piciem i wieloma innymi czynnikami.

Przyczyny patologii

Zespół nadkrzepliwości nie ma zwykle wyraźnej symptomatologii. Najczęstsze dolegliwości to częste migreny, ogólne zmęczenie, senność; oraz.

Przyczyny choroby lekarze dzielą na wrodzone i nabyte.

Ostatnia kategoria obejmuje:

• Złe nawyki;
• otyłość i nadwaga;
• zmiany związane z wiekiem;
• ciąża;
• przyjmujących doustne środki antykoncepcyjne;
• hormonalna terapia zastępcza;
• Duże stężenie cholesterolu we krwi;
• interwencje chirurgiczne, a dokładniej długie okresy odpoczynku w łóżku po nich;
• Całkowity brak aktywności fizycznej;
• ciężkie odwodnienie;
• zatrucie metalami ciężkimi;
• hipotermia;
• inwazji mikroorganizmów;
• oparzenia chemiczne i termiczne;
• Niedobór kwasów tłuszczowych omega-3.

Do przyczyn wrodzonych należą niewyjaśnione poronienia, rodzinne występowanie trombofilii, nawracająca zakrzepica przed 40 rokiem życia.

Inne warunki wstępne dla rozwoju

Zespół nadkrzepliwości jest najczęściej wrodzony, ale może też rozwinąć się w odpowiedzi na warunki zewnętrzne. Istnieje kilka czynników, w którym pojawienie się choroby nie jest wykluczone:

• Przedłużająca się nerwica i stres;
• urazy naczyniowe;
• rak;
• erytraemia;
• Zespół antyfosfolipidowy;
• Choroba Wellebranda;
• kontakt plazmy z obcymi powierzchniami;
• Trombofilie hematogenne;
• imponujące naczyniaki;
• okres połogu i ciąży;
• zaburzenia autoimmunologiczne - toczeń rumieniowaty, anemia aplastyczna, plamica małopłytkowa;
• miażdżyca tętnic wieńcowych;
• Silne krwawienie z przewodu pokarmowego;
• Przyjmowanie estrogenów w okresie menopauzy;
• wykorzystanie pigułki antykoncepcyjne;
• syntetyczna zastawka serca i hemodializa.

Nieprawidłowość może być wywołana przez kilka czynników jednocześnie. Leczenie zespołu nadkrzepliwości zależy w dużej mierze od przyczyny jego powstania.

Czynniki ryzyka

Istnieją pewne warunki, które powodują zaburzenia krzepnięcia. Kilka warunków może sprowokować tę patologię:

1. Brak wody, odwodnienie. Krew to w około 85% płyn, natomiast osocze w około 90%. Zmniejszenie tych wskaźników pociąga za sobą logiczne zagęszczenie. Szczególną uwagę należy zwrócić na reżim picia w okresach ciepłych. Uzupełnianie wody jest ważne na płaszczyźnie fizycznej wysiłek.
2. Fermentopatia - choroba związana z brakiem lub zaburzonym funkcjonowaniem enzymów pokarmowych. Stan ten powoduje niepełny rozkład pokarmu, przez co nieprzetworzone produkty rozpadu dostają się do krwiobiegu, przyczyniając się do powstawania zakrzepów.
3. Niezdrowa dieta. Wiele pokarmów zawiera specjalne inhibitory białkowe, które tworzą związki z proteinazami trawiennymi. Powoduje to zakłócenia w trawieniu i wchłanianiu białka. Nieprzetworzone aminokwasy dostają się do krwiobiegu i zakłócają krzepnięcie krwi. Przejadanie się węglowodanami, cukrem i fruktozą może powodować tę nieprawidłowość.
4. Niedobory minerałów i witamin. Witaminy rozpuszczalne w wodzie są potrzebne do syntezy enzymów. Ich niedobór prowokuje złe trawienie pokarmów, a w konsekwencji nadkrzepliwość.
5. Upośledzona czynność wątroby. Każdego dnia organizm wytwarza około 15-20 gramów białek krwi odpowiedzialnych za funkcje transportowe i regulacyjne. Nieprawidłowości w biosyntezie prowadzą do nieprawidłowych zmian w składzie krwi.

Zespół ten może być spowodowany między innymi wszelkiego rodzaju pasożytami, nadczynnością śledziony lub urazem naczyń krwionośnych.

Objawy zespołu nadkrzepliwości

W ciąży patologia może wykazywać wyraźny obraz kliniczny. Ale u innych osób zwiększona lepkość może nie mieć żadnych konkretnych objawów. Istnieje jednak wiele nieprawidłowości, które mogą pomóc w podejrzewaniu i wykrywaniu choroby. Objawy zespołu mogą obejmować:

• zawroty głowy z lekką utratą koordynacji;
• szybkie zmęczenie, osłabienie;
• uciążliwe migreny;
• osłabienie mięśni;
• mdłości, omdlenia;
• Bezsenność;
• obecność przewlekłych problemów;
• siność skóry i błon śluzowych, zwiększona suchość;
• Zimne stopy, uczucie ciężkości i bólu w kończynach;
• zaburzenia czucia w nogach i rękach, drętwienie, pieczenie;
• nadmiernie wrażliwy na zimno;
• ból w okolicy serca - mrowienie, arytmia i duszności;
• zwiększony niepokój, depresja, roztargnienie;
• upośledzenie wzroku i słuchu, szumy uszne;
• uczucie pieczenia w oczach, łzawienie;
• podwyższony poziom hemoglobiny;
• powolne krwawienie z ran, skaleczeń, zadrapań;
• Przedwczesne poronienie, nawracające poronienia;
• częste ziewanie.

Wszystkie opisane objawy wymagają dokładnej diagnostyki. Po wykonaniu kompleksu badań laboratoryjnych i instrumentalnych, specjalista może ujawnić m.in.

Zespół nadkrzepliwości w ciąży

Zakrzepy krwi przyszłej mamy mogą być spowodowane czynnikami genetycznymi lub wpływem warunków zewnętrznych. W ciąży zespół nadkrzepliwości jest spowodowany nosicielstwem genów trombofilii, otyłością, rozszerzeniem naczyń, hipodynamią, odwodnieniem, stresem, przegrzaniem lub hipotermią.

Obecność tych czynników nie musi świadczyć o trudnej ciąży. Co Im młodsze ciało kobiety, Im trudniej jest poradzić sobie z różnymi problemami i tym mniejsze jest prawdopodobieństwo rozwoju.

ICD-10 kod D65 dla zespołu nadkrzepliwości u kobiet w ciąży.

Zwiększona lepkość krwi może prowadzić do różnych powikłań:

• Opóźniony rozwój zarodka;
• gestoza;
• Wewnątrzmaciczna śmierć płodu;
• ciąża regresywna;
• Wypowiedzenie w każdym terminie;
• Oderwanie łożyska, nieprawidłowe krwawienie;
• Utrata krwi podczas porodu;
• niewydolność łożyska.

Odpowiednie zaplanowanie ciąży jest niezbędne, aby uniknąć tych konsekwencji. Przy występowaniu objawów nadkrzepliwości konieczne jest podjęcie działań profilaktycznych przed poczęciem. Nawet przy niewielkich zmianach możliwe jest donoszenie do terminu i urodzenie normalnego dziecka. W ciężkich postaciach zespołu nadkrzepliwości u kobiet w ciąży, przyszłe matki otrzymują specjalne leczenie.

Diagnoza

Przy podejrzeniu tego schorzenia pracownik służby zdrowia powinien zebrać wywiad, ocenić objawy i dolegliwości pacjentki, obecność poronień oraz czynniki genetyczne. Wykonuje się wtedy badanie laboratoryjne, które pozwala wykryć zwiększoną lepkość krwi:

• ogólne badanie krwi w celu określenia liczby komórek krwi i stężenia hemoglobiny;
• Koagulogram pozwalający uzyskać informacje o stanie układu hemostatycznego, poziomie krzepliwości, czasie trwania krwawienia
• Aktywowany czas tromboplastyny do oceny działania szlaków krzepnięcia.

Dodatkową diagnostykę instrumentalną zespołu nadkrzepliwości przeprowadza się w celu określenia stanu narządów wewnętrznych i naczyń krwionośnych:

• USG Doppler;
• REZONANS MAGNETYCZNY, USG;
• flebografia.

Lekarz musi między innymi odróżnić tę patologię od zespołu DIC, choroby hemolityczno-mocznicowej i nowotworów złośliwych.

Leczenie ciąży

W ciężkich zaburzeniach układu hemostazy w ciąży przepisuje się kobiecie leki przeciwzakrzepowe: "Fragmin", "Heparyna", "Warfaryna". Leki wstrzykuje się pod skórę, a przebieg terapii trwa około 10 dni. Po zabiegu zawsze wykonuje się hemostazjogram.

Mogą być również przepisane leki przeciwpłytkowe: "Cardiomagnil", "Trombo ACS", kwas acetylosalicylowy.

Równie ważna jest dieta. Pokarmy o wysokiej zawartości witaminy E powinny być spożywane w celu obniżenia krzepliwości krwi w czasie ciąży. Żywność powinna być gotowana, duszona lub gotowana na parze. Spożywane produkty powinny być bogate w warzywa, kiszoną kapustę, ryby i mięso.

Nie należy natomiast podawać słodyczy, potraw kiszonych, konserwowanych, tłustych, muffinek, napojów gazowanych, ziemniaków ani alkoholu.

Terapia lekowa

W przypadku nadkrzepliwości, leki konieczny dla Zapobieganie zakrzepom krwi i rozrzedzeniu krwi. Pacjenci najczęściej przepisywali:

• antyagregaty - "Trombo ACS", "Kwas acetylosalicylowy", "Cardiomagnil";
• antykoagulanty - "Heparyna", "Warfaryna", "Fragmin";
• fibrynolityki - "Fortelisin", "Thromboflux", "Streptase";
• witaminy C, E i P;
• leki przeciwskurczowe - "Papaweryna", "No-shpa", "Spasmalgon";
• leki przeciwzapalne - "Indometacyna", "Ibuklin";
• leki naczyniowe - "Curantil", "Pentoksyfilina";
• W przypadku wykrycia zakażenia bakteryjnego przepisuje się antybiotyki - "Gordox", "Cefazolin", "Azithromycin", "Contrical";
• Hormony steroidowe są potrzebne w chorobach autoimmunologicznych - "Deksametazon", "Prednizolon".

Jeśli u pacjenta rozpoznano paraneoplastyczny zespół nadkrzepliwości, czyli patologię wynikającą z nowotworu złośliwego, wykonujemy zabieg operacyjny. W ciężkich przypadkach wskazane może być podanie roztworów krystaloidów i koloidów, przetoczenie krwi dawcy.