Kraniotomia to... Pojęcie, definicja, wskazania i konsekwencje

Kraniotomia jest w zasadzie kraniotomią. Przetłumaczone z łaciny, "kraniotomia" - dysekcja, "Kraniotomia" - pudło czaszkowe. Kraniotomia to podwójne określenie. W neurochirurgii oznacza kraniotomizację czaszki w celu przeprowadzenia zabiegów chirurgicznych. Kraniotomia w położnictwie oznacza zniszczenie czaszki płodu przez embriotomię.

Kraniotomia w neurochirurgii

Neurochirurgia jest dziedziną medycyny odpowiedzialną za interwencje chirurgiczne w OUN i mózgu. Neurochirurdzy wykonują kraniotomie najczęściej.

Czym jest - kraniotomia czaszki (ang? Jest to ogólna nazwa dla całej grupy operacji neurochirurgicznych polegających na wykonaniu kraniotomii.

Podobne interwencje przeprowadzano już od czasów starożytnych, ale dziś techniki znacznie się zmieniły.

Kraniotomia to zabieg chirurgiczny, który polega na wywierceniu otworu przez kości czaszki w celu uzyskania dostępu bezpośrednio do tkanki mózgowej. Mimo częstości występowania, neurochirurdzy nadal uważają ją za skomplikowany zabieg, ponieważ wiąże się z inwazją na mózg.

Statystycznie, najczęstszym podejściem stosowanym przez neurochirurgów do usuwania guzów jest kraniotomia. Odnosi się do przypadków, w których nowotwór jest zlokalizowany w zasięgu łatwego do usunięcia.

Wskazania

Wskazania do kraniotomii są dość szerokie. Dotyczy to pierwotnych i wtórnych guzów mózgu, które rosną i uciskają ważne ośrodki w mózgu lub inne struktury mózgu. Cephalgia, dezorientacja, wzrost IOP (ciśnienia wewnątrzczaszkowego).

Na stronie operacje tego rodzaju, zawsze pobierana jest biopsja, aby chirurg wiedział, z czym pracuje. Histologia jest wykonywana przy użyciu mikroskopu w ciągu zaledwie kilku minut podczas operacji.

Guz może być usunięty w całości lub częściowo. W drugim przypadku interwencja jest nazywana "operacje mające na celu zmniejszenie objętości tkanki nowotworowej" - kraniotomia.

Kraniotomia wykonywana jest również w celu operacji na naczyniach mózgowych i usunięcia zmian patologicznych. Może to być tętniak, malformacja tętniczo-żylna (wrodzona anomalia z nieregularnym połączeniem naczyń). Innym powodem może być:

• leczenie miejscowego urazu (złamanie czaszki lub krwotok śródmózgowy);
• Usuwanie ropni mózgu;
• usuwanie krwiaków w przypadkach udarów krwotocznych;
• usunięcie płynu z czaszki w przypadku wodogłowia;
• Korekcja dziedzicznych anomalii czaszki u dzieci;
• usunięcie IOP;
• w przypadku stanu epileptycznego.

Jakie są wyniki kraniotomii?

Kraniotomia jest operacją, która może złagodzić objawy patologii. Lekarz uzyskuje poprawę funkcji mózgu, zdolności sensorycznych i funkcjonalnych pacjenta.

Kraniotomia to w zasadzie pierwszy etap każdej operacji mózgu. Usuwany jest fragment dachu czaszki i chirurg uzyskuje dostęp do mózgu. Najpierw kości czaszki są perforowane małymi otworami, następnie wprowadza się piłę drucianą i przepiłowuje kość.

Od czaszki oddziela się płat skórno-kostny, który po operacji zostaje ponownie ułożony (jest to trzeci i ostatni etap operacji). Drugi etap to bezpośrednie usunięcie nieprawidłowej tkanki, krwiaka, naczynia itp. Na koniec usuwana kość jest repozycjonowana, a skóra jest zaszywana.

Usunięcie guza

Zakres usunięcia zależy od rodzaju guza. Jest on określany śródoperacyjnie na podstawie badania histologicznego. To już było omawiane.

Może być wycięty całkowicie lub częściowo, w obu przypadkach konieczna jest kraniotomia. Poprawia to stan pacjenta i zwiększa skuteczność radioterapii i chemioterapii.

Nowotwory łagodne, które nie mają skłonności do nawrotów, mogą być usunięte całkowicie. Radykalne wycięcie łagodnych guzów nie wymaga dodatkowej chemioterapii lub radioterapii.

Usuwanie nowotworów złośliwych jest bardziej agresywne. Celuje we wszystkie komórki atypowe. Po operacji przepisywane jest napromieniowanie lub chemioterapia. Kraniotomia jest również odpowiednia do usuwania przerzutów nowotworu do innych narządów.

Rodzaje kraniotomii

Celem kraniotomii jest usunięcie części kości mózgu występuje w 3 rodzajach:

• Dekompresja (usunięcie części kości);
• Resekcja (częściowe usunięcie tkanki kostnej);
• Przeszczepianie kości (kość nie jest usuwana, ale wycina się z niej "płat", aby po operacji zamknąć ubytek w czaszce).

Kraniotomia dekompresyjna wykonywana jest w okolicy łuski kości skroniowej. Po usunięciu tkanki kostnej, w określonym miejscu otwiera się oponę twardą. W ten sposób powstaje ubytek w kości i membranie nad zmianą. Umożliwia to lekarzom zmniejszenie IOP.

Kraniotomia dekompresyjna jest jedynie operacją paliatywną. Stosuje się go w przypadkach nieoperacyjnych guzów, nasilających się obrzęków urazowych, w którym Następuje wzrost IOP.

W kraniotomii osteoplastycznej zachowane są łączniki kości i naczyń krwionośnych, dzięki czemu po drugim etapie można umieścić płat w odpowiednim miejscu.

Kraniotomia resekcyjna jest stosowana głównie w leczeniu chirurgicznym urazowych uszkodzeń mózgu, operacjach na tylnym dole czaszki. Tkanka kostna jest usuwana tylko częściowo.

Przygotowanie przedoperacyjne

Pacjent musi posiadać kartę ambulatoryjną, na której widnieje rozpoznanie i przyjmowane leki. Chirurg musi mieć pełny, osobisty i medyczny obraz pacjenta.

Rutynowe badania krwi: chemia krwi, CBC, badanie krzepliwości.

Certyfikat EKG jest niezbędny dla pacjentów powyżej 40 roku życia. Należy również wykonać procedury obrazowe mózgu - tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny, fMRI (funkcjonalny rezonans magnetyczny) lub angiografię naczyniową mózgu. Na tydzień przed operacją pacjent musi odstawić wszystkie leki przeciwzakrzepowe (aspiryna i Coumadin).

Co najmniej 6 godzin przed operacją nie wolno jeść ani pić, palić papierosów ani żuć gumy. Przed wejściem do gabinetu należy zdjąć biżuterię, ubrania i protezy. Miejsce operacji musi być ogolone w dniu operacji.

Praktyczne zastosowanie kraniotomii

Znieczulenie może być ogólne lub miejscowe. Pacjent jest podłączony do systemu dożylnego podawania leków. W pierwszej kolejności podawane są środki uspokajające przeciwdziałające lękowi, a następnie środki znieczulające. Jeśli znieczulenie jest miejscowe, anestezjolog i chirurg będą się z Państwem komunikować przez cały czas trwania operacji.

W obu przypadkach głowa pacjenta jest zabezpieczona specjalnym urządzeniem - zwanym "uchwytem na głowę". Jest to konieczne, aby głowica nie poruszyła się lub nie przesunęła nawet w niewielkim stopniu podczas pracy.

To właśnie wtedy praca nad mózgiem jest najbardziej precyzyjna. System nawigacji jest używany do precyzyjnego naświetlania nawigowanej części mózgu. Otaczająca tkanka nie jest uszkodzona.

Operowany obszar głowy jest traktowany antyseptycznie. Po rozpoczęciu znieczulenia, skóra głowy jest nacinana tak, aby odsłonić kość czaszki.

Co to jest pterion

Pteryon (łac. Pterion - skrzydło) to obszar na powierzchni ludzkiej czaszki w miejscu połączenia łusek sphenoidalnych i szwów sphenoidalno-parietalnych. Zawsze jest w kształcie litery "Н" i jest dość łatwo rozpoznawalny. Lokalizacja - granica połączenia 4 kości: ciemieniowej, skroniowej, klinowej, czołowej. Jest to najsłabszy i najbardziej podatny na uszkodzenia punkt całej czaszki. W tym miejscu wykonuje się nacięcie skóry - kraniotomia pterionalna. Nacięcie jest zakrzywione za skórą głowy w odległości 1 cm od przodu ucha do linii środkowej lub z małym fałdem za linią środkową.

Kontynuacja kraniotomii

W kolejnym etapie kość czaszki jest piłowana specjalnym, szybkoobrotowym wiertłem. Następnie otwiera się oponę twardą i uzyskuje dostęp do mózgu. Od tego momentu operacja odbywa się pod specjalnym mikroskopem. Guz jest usuwany. Krwawienie jest natychmiast drenowane lub naczynia są kauteryzowane.

Pod koniec operacji chirurg sprawdza też dokładnie, czy naczynia nie krwawią i dopiero wtedy zszywa oponę twardą. Kawałek kości czaszki jest umieszczany z powrotem na miejscu. Skóra zostaje zszyta, a miejsce operowane zostaje przykryte opatrunkiem.

W razie potrzeby w ranie pozostawia się rurkę na 2 dni, aby umożliwić odprowadzenie płynu chirurgicznego i krwi. Może być również konieczne podłączenie pacjenta do respiratora.

Standard złota

"Standard złota" kraniotomii jest obecnie wolny płat kostny utworzony z pojedynczego (o ile to możliwe) otworu do frezowania.

Zalety tego podejścia:

• Zmniejsza się ryzyko wystąpienia pooperacyjnego krwiaka nadtwardówkowego;
• Płat można usunąć z rany podczas operacji, aby nie przeszkadzał;
• Rozbiórka odbywa się podskórnie, co czyni operację mniej traumatyczną;
• technika jest uniwersalna.

Rodzaj znieczulenia

Znieczulenie jest regionalne lub ogólne, chociaż operacja może być również rozpoczęta w znieczuleniu miejscowym. Jest to szczególnie cenne dla chirurgów, gdy guz znajduje się blisko ośrodków mowy i ruchu.

Podczas znieczulenia miejscowego pacjent pozostaje świadomy, ale nie odczuwa bólu. Jest to wygodne dla chirurga, ponieważ lekarz może monitorować stan pacjenta, jednocześnie odpowiadając na pytania lub wykonując polecenia ruchowe za pomocą dłoni i palców. W przypadku wystąpienia najmniejszych objawów osłabienia kończyn lub zaburzeń mowy, leczenie w obszarze mózgu zostaje natychmiast przerwane. Po znieczuleniu miejscowym czas rekonwalescencji jest znacznie szybszy.

Inną techniką jest znieczulenie ogólne i wybudzenie pacjenta w krytycznym momencie podczas manipulacji mózgiem.

Jak długo trwa operacja

Zabieg może trwać kilka godzin - wszędzie od 3-4 godzin i dłużej, w zależności od stopnia skomplikowania operacji. Przed i po interwencji pacjent będzie otrzymywał steroidy i leki przeciwdrgawkowe.

Okres pooperacyjny

Kraniotomia to poważna operacja, która wymaga 3-6 dni hospitalizacji. Termin ustala lekarz na podstawie skuteczności wykonanego zabiegu.

Po wyjściu ze znieczulenia pacjent zostanie przeniesiony na oddział intensywnej terapii na co najmniej 24 godziny w celu dalszego ścisłego monitorowania. Pod koniec pobytu pacjent jest przenoszony do sali, w której może siedzieć i jeść miękkie, przetarte jedzenie. Pomoc pacjentowi w poruszaniu się.

Powikłania

Powikłania po kraniotomii, są rzadkie, ale zdarzają się:

• krwotoki;
• Zakażenie rany;
• Zaburzenia OUN w postaci napadów drgawek, zaburzeń ruchu, mowy.

Czynniki ryzyka powikłań to wiek powyżej 60 lat, współistniejące choroby przewlekłe, niebezpieczne umiejscowienie guza w strukturach mózgu.

Co się dzieje po wypisaniu ze szpitala

W okresie rekonwalescencji mogą wystąpić zawroty głowy i osłabienie. Bardzo ważne jest, aby nie dopuścić do zabrudzenia rany. Odbywa się to poprzez codzienne mycie wodą z mydłem. Aktywność fizyczna powinna być wykluczona przez 6-8 tygodni.

W położnictwie

Kraniotomia to operacja otwarcia czaszki płodu. Najpierw jest perforowana, a potem usuwany jest mózg.

Kiedy jest to wskazane:

• zagrażające pęknięcie macicy;
• Ryzyko powstania przetoki kanału rodnego;
• Prezentacja breech uniemożliwia odzyskanie główki płodu podczas porodu;
• ciężki stan matki, który wymaga nagłego porodu.

Warunki przeprowadzenia:

• śmierć płodu;
• gardło macicy jest otwarte na co najmniej 6 cm;
• Głowica jest solidnie zabezpieczona na miejscu;
• brak pęcherza płodowego.

Operacja wymaga jedynie głębokiego znieczulenia ogólnego. Daje i rozluźnia macicę i ściany brzucha. Lekarz przeprowadza operację w pozycji siedzącej.

Technika przeprowadzania

W pierwszej kolejności odsłaniana jest głowa. Następnie dokonuje się dysekcji tkanek miękkich. Krawędzie nacięcia są odsłaniane i odsłania się kość.

Głowica jest przewiercana na wylot za pomocą perforatora. Najpierw jest zakotwiczony w wejściu do miednicy. Wiercenie wykonuje się ostrożnie, aż najszersza część końcówki perforatora zanurzy się w krawędzi otworu, na tym samym poziomie z nim. Poprzez zbliżanie i oddalanie uchwytów perforatora w różnych kierunkach wykonuje się 4-5 cięć na czaszce.

Ostatnim etapem jest zniszczenie i usunięcie mózgu płodu. To się nazywa ekscerpcja. Prowadzone za pomocą tępej łyżki. Najpierw niszczy się mózg, a potem wyłuskuje czaszkę. Pozostała główka płodu może być w tym procesie łatwo usunięta z kanału rodnego.