Anatomia żyły wrotnej wątroby, jej dopływów i normy w diagnostyce

Każdy narząd w organizmie człowieka ma określone przeznaczenie, pełniąc następujące funkcje konieczny dla Aby zapewnić podtrzymanie życia. Zdecydowana większość narządów to złożone struktury składające się z wielu współdziałających elementów. Zrozumienie ich funkcji, aby móc określić ewentualne patologie i choroby, musieć wiedzieć ich struktura. Znajomość anatomii żyły wrotnej wątroby jest jednym z punktów prawidłowego zrozumienia pracy tego ważnego narządu hematopoezy i oczyszczania organizmu.

Wątroba - dlaczego i po co?

Wątroba jest jednym z najważniejszych narządów, zapewniającym wiele procesów, pełniącym złożony zespół funkcji, bez których organizm nie może nie tylko prawidłowo funkcjonować, ale i żyć. Według definicji naukowej wątroba jest największym gruczołem wydzielania zewnętrznego występującym tylko u ludzi i kręgowców. Jeden z główne funkcje Za oczyszczanie krwi odpowiada również układ żyły wrotnej wątrobowej, która transportuje i odprowadza płyny ustrojowe organizmu. Proces ten musi przebiegać bez zakłóceń, w przeciwnym razie cierpi cały organizm, ponieważ krew odpadowa, w której jest odprowadzana produkty odpadowe, To w niej organizm jest oczyszczany ze wszystkich zbędnych składników - toksyn, przesyłany dalej do płuc, gdzie oddaje dwutlenek węgla, dotleniany i ponownie wysyłany w obieg przez organizm.

Budowa układu żylnego wątroby

Ponieważ wątroba jest ważnym organem, w tym układu krążenia, jest wyłożona naczyniami krwionośnymi, zarówno dużymi, jak i małymi, które przenoszą krew zarówno w górę, jak i w dół rzeki. Główną strukturą, która przenosi krew do oczyszczenia jest żyła, zwana żyłą wrotną. Rozgałęzia się na wiele mniejszych naczyń, które zapewniają dopływ krwi do specjalnych elementów wątroby - sinusoid - gdzie zachodzi proces detoksykacji. Krew wraca następnie do krwiobiegu przez żyłę główną dolną, podróżując dalej w głąb ciała. Wariantowa anatomia żyły wrotnej implikuje pewne różnice w jej lokalizacji, które w 35% przypadków mogą być spowodowane czynnikami wrodzonymi, jednak w większości przypadków nie wpływają na jakość jej funkcji. Naukowa nazwa tego krwiobiegu wątroby brzmiałaby: portae, co po łacinie tłumaczy się jako "brama" lub "drzwi". Cały system ma swoją nazwę "przedsionek wątroby", , który opisuje jego lokalizację i przeznaczenie.

Rola żyły wrotnej

Zdrowie narządu takiego jak wątroba ma bezpośredni wpływ na stan ogólny organizm ludzki i ewentualny rozwój chorób lub patologii. Jednocześnie anatomia żyły wrotnej odgrywa szczególną rolę w zabiegach interwencyjnych przez skórę, w precyzyjnym planowaniu interwencji chirurgicznych, zwłaszcza w transplantacji wątroby.

Rola tej głównej struktury krążenia, jaką jest wątroba, jest ogromna, gdyż to właśnie ona zbiera i dostarcza krew z naczyń podprzeponowej części przewodu pokarmowego, aż do miejsca położenia dolnej ampułki odbytnicy, z trzustki, z otrzewnej, ze śledziony i pozawątrobowego układu żółciowego. Główny szlak żylny wątroby odprowadza krew odpadową do gałęzi żyły wrotnej. Anatomia tej struktury jest dość złożona, ponieważ realizacja procesów zachodzących w wątrobie ma największe znaczenie w systemie oczyszczania krwi.

Parametry fizjologiczne

Badanie wątroby, na przykład w badaniu ultrasonograficznym, polega na badaniu takiej struktury jak układ żyły wrotnej wątroby. Ważna jest nie tylko lokalizacja i stan, ale także niektóre parametry fizjologiczne, na podstawie których specjalista może ocenić zdrowie lub nieprawidłowości narządu. Więc, średnica żyły wrotnej zdrowego człowieka 11 do 20 mm o długości od 5 do 8 centymetrów samego kanału. Wariantowość tych cech architektonicznych musi być określona przed znaczącymi interwencjami - wynik chirurgia oba brzuszne, jak również operacje laparoskopowe na wątrobie lub narządach sąsiadujących zależą bezpośrednio od wstępnego rozpoznania lokalizacji i cech anatomicznych narządu, np. żyły wrotnej wątroby. Norma nie będzie u wszystkich pacjentów. Dlatego też obserwacje i badania wykazały, że w rzadkich przypadkach występuje całkowity brak tej części układu krążenia. Właściwa diagnostyka naczyń przedsionka pozwala uniknąć powikłań chirurgicznych, np. przeszczepu narządów.

Topografia głównego krwiobiegu wątrobowego

Dopływ krwi do wątroby, dostarczający krew do oczyszczania z toksyn - żyła wrotna. Anatomia topograficzna tego narządu jest ważna dla zrozumienia procesów Jest to najważniejsza żyła wątroby organ. Duże naczynie krwionośne, które zbiera i transportuje krew w celu detoksykacji, bierze swoją nazwę od swojej lokalizacji w przedniej części wątroby, tzw. układ wrotny. Żyła wrotna wątroby, której anatomię uwzględnia specjalista od interwencji chirurgicznych, znajduje się głęboko w więzadle wątrobowo-dwunastniczym, będąc za tętnicą wątrobową i żółcią wspólną­przewód wrotny. Są tam również nerwy, węzły chłonne i ko­sądy. Powstaje z żył następujących narządów znajdujących się w jamie brzusznej:

• żołądek;
• trzustka;
• śledziona;
• jelita grubego, z wyjątkiem naczyń krwionośnych w odbycie­lA;
• jelito cienkie.

Znalazłszy swój właściwy bieg, żyła wrotna biegnie w górę i w prawo, przechodząc za górną częścią dwunastnicy i wchodząc w więzadło wątrobowo-dwunastnicze, gdzie przechodzi między jego płatkami i dociera do wrotnego przewodu wątrobowego.

Dopływy żyły głównej

Wcześniej jak zdać portal wątroby, żyła wrotna jest uzupełniona przez żyłę pęcherzykową pochodzącą z pęcherzyka żółciowego, żyły: prawą, lewą i odźwiernikową pochodzące z żołądka. Żyła żołądkowa lewa łączy się swoim przebiegiem z żyłą pi­Anatomia żyły wrotnej i jej połączeń z układem żyły głównej górnej. Dalej wzdłuż swojego przebiegu zespala się z żyłami okołopępkowymi, które w okolicy pępka łączą się z żyłami nadobojczykowymi, które są dopływami żył piersiowych wewnętrznych oraz udowych i biodrowych zewnętrznych. Anatomia żyły wrotnej i jej dopływów pozwala stwierdzić, że przez wątrobę przepływa krew całego organizmu, a rola tego konglomeratu naczyń krwionośnych w układzie krążenia jest nie do przecenienia.

Podział dna żyły wrotnej

W medycynie trudno o paralele z innymi dziedzinami ludzkiej wiedzy i praktyki. Niemniej jednak, jak każde koryto rzeki, żyła wrotna łączy naczynia krwionośne, a następnie, osiągnąwszy swój cel - przedsionek wątroby, dzieli się na kilka strumieni krwi. Początkowo podział przebiega na dwie części, z których każda odprowadza krew do innego płata wątroby:

1. Prawa gałąź nosi nazwę r. dexter. Więc jako taki Prawy płat wątroby jest nieco szerszy od lewego, dlatego znajdujący się w nim krwiobieg ma większe rozmiary w stosunku do lewego. To z kolei dzieli się na gałęzie przednią i tylną.
2. Lewa gałąź żyły wrotnej jest dłuższa od prawej, zwana r. złowrogi. Ten krwiobieg dzieli się na część poprzeczną, z której naczynia odgałęziają się do płata ogoniastego, oraz część pępkową, rozgałęziającą się na gałęzie boczne i przyśrodkowe, które odchodzą do miąższu lewego płata wątroby.

Obie prawe i lewe gałęzie żyły wrotnej, przechodząc przez korpus wątroby, rozgałęziają się na liczne mniejsze naczynia, przez które zachodzi proces dyfuzyjnej detoksykacji krwi. Krew jest następnie pobierana przez żyłę wrotną dolną. No właśnie, to nie do końca właściwa nazwa. To duże naczynie, które odprowadza krew po oczyszczeniu, nazywa się żyłą główną dolną.

Osobliwości struktury

Jest naukowo ustalone, że u każdego człowieka anatomia wielkich naczyń układu żyły wrotnej ma pewną zmienność. Dotyczy to ukształtowania pnia żyły wrotnej pod względem cech architektonicznych i morfometrycznych oraz parametrów jej korzeni i dopływów. To jest ważna część studium systemu portalowego, zwłaszcza dla diagnoza patologiczna, Przygotowanie przedoperacyjne w celu zmniejszenia powikłań. Naukowcy medyczni ustalili fakt, że położenie samej żyły wrotnej, jej dopływów, zespoleń, korzeni zależy od wieku człowieka i istniejących patologii narządów wewnętrznych. Według niektórych raportów tylko 30 % osób posiada architekturę systemu portalowego odpowiadającą konwencjonalnym normom. W innych przypadkach wariantowa anatomia żyły wrotnej jest rozpoznawana lub wykrywana w okresie przedoperacyjnym lub operacyjnym. Nieprawidłowości te w większości przypadków nie są patologiczne i nie wpływają w żaden sposób na funkcję wątroby i innych narządów. Również cechą struktury krwiobiegu wątrobowego wrotnego jest obfitość anastomoz - połączeń żył wrotnych.

Nieprawidłowości i patologia

Podczas przeprowadzania badań lub operacji i zbierania otrzymanych informacji w jedną całość, naukowcy odkryli, że w niezwykle rzadkich przypadkach, a jest ich tylko około 30 zarejestrowanych na całym świecie, osobie całkowicie brakuje żyły portalowej. W większości przypadków (około 70%) zmienność tego krwiobiegu widoczna jest w różnych kombinacjach zespoleń oraz w wielkości samej żyły. Ale oprócz genetycznie uwarunkowanych cech układu wrotnego mogą się w nim rozwijać zmiany patologiczne, które wpływają na kondycję całego organizmu.

Wiele osób cierpi na zakrzepicę wrotną, ponieważ zakrzepy krwi i cholesterol są wynikiem wielu przyczyn, takich jak niewłaściwe odżywianie, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, układ wydalniczy. Istnieją dwie formy zakrzepicy:

• Postępująca przewlekła - dochodzi do częściowej niedrożności układu krwionośnego, utrudniającej przepływ krwi i wpływającej na cały organizm;
• Zakrzepica całkowita - światło żyły wrotnej jest całkowicie zablokowane, co powoduje ostre pogorszenie stanu zdrowia zdrowie aż do śmierci włącznie.

Objawy zakrzepicy żyły wrotnej obejmują ból w prawej okolicy podżebrowej, nudności, wymioty, gorączkę, powiększenie śledziony (splenomegalię) z powodu zwiększonego przepływu krwi w tym narządzie. Objawy te występują wszystkie naraz, pogarszając ogólny stan zdrowia pacjenta. Całkowita zakrzepica powoduje zawał jelita.

Przewlekły przebieg odźwiernika często nie daje ostrych objawów. Wynika to z aktywacji mechanizmy kompensacyjne, gdy inne naczynia przejmują funkcję żyły wrotnej. Po wyczerpaniu pojemności kompensatorów pojawia się wodobrzusze, poszerzenie żył podskórnych przełyku i przedniej ściany brzucha, dyskretne bóle brzucha i gorączka podgorączkowa.

Następstwem przewlekłej odźwiernika jest postępujące przewlekłe niedokrwienie i marskość wątroby (w przypadkach, gdy ta choroba nie była źródłem odźwiernika).

Sama wątroba nie ma zakończeń nerwowych zdolnych do sygnalizowania problemów z bólem. Badania profilaktyczne powinny być zatem źródłem wczesnego wykrywania potencjalnych problemów.

Jak stawia się diagnozę?

Budowa ciała ludzkiego, w tym anatomia żyły wrotnej, jest od dawna badana za pomocą badań pośmiertnych. Nowoczesna technologia umożliwia nieinwazyjne badanie tej struktury ciała w celach diagnostycznych, jak również w celu przygotowania przedoperacyjnego, aby zmniejszyć negatywne skutki interwencji chirurgicznej. Wątroba i żyła wrotna są badane przy użyciu następujących technik:

• ogólne badanie krwi;
• badanie chemiczne krwi;
• angiografia;
• Dopplerometria;
• Tomografia komputerowa rezonansu magnetycznego;
• diagnostyka ultradźwiękowa.

Jednym z najczęstszych badań jest badanie USG. Służą one do rozpoznania większości stanów patologicznych oraz do ustalenia, czy konieczne są bardziej informacyjne badania. Jest w miarę niedroga i informatywna, nie wymaga skomplikowanego okresu przygotowawczego i jest absolutnie bezbolesna.

Metody angiograficzne to metody badawcze Stan naczyń krwionośnych poprzez wykorzystanie sprzętu badawczego, rentgena, tomografu komputerowego i środka kontrastowego.

Doppler - dodatkowa technika badania ultrasonograficznego, mająca na celu ocenę intensywności przepływu krwi w układzie naczyń krwionośnych.

Tomografia komputerowa rezonansu magnetycznego jest najdokładniejszym sposobem uzyskania obrazu z plasterków badanego narządu lub struktury. Pozwala określić stan tkanek, obecność nowotworu lub nieprawidłowości architektura organów.

Techniki badania żyły wrotnej dobiera się na podstawie dolegliwości pacjenta, wcześniejszych wyników badań.

Możliwości terapii nieprawidłowości żyły wrotnej

Leczenie żyły wrotnej to zespół działań medycznych, zależnych od stadium choroby, stwierdzonych patologii towarzyszących, ogólnego stanu zdrowia pacjenta, wywiadu zebranego przez specjalistę. W sumie składa się z takich elementów jak:

• Przyjmowanie antykoagulantów - leków, które pomagają w rekanalizacji naczynia i hamują przyleganie płytek krwi i cholesterolu do blaszek miażdżycowych. Są to leki takie jak heparyna, pelentan.
• Trombolityki - leki, które rozpuszczają istniejące skrzepy krwi i służą jako profilaktyka przed ich nawrotem, np. streptokinaza, urokinaza.
• Interwencja chirurgiczna poprzez angioplastykę przezwątrobową, trombolizę z wewnątrzwątrobową shuntą portosystemową. Przepisywany, gdy leki są nieskuteczne lub gdy występuje ostra postać pyletrombozy.

Wielu pacjentów cierpiących na zaburzenia przepływu krwi w żyle wrotnej wymaga leczenia powikłań, a mogą to być m.in krwawienie z żyły-dopływy jelitowe lub niedokrwienie. Te patologie są leczone chirurgicznie, z późniejszym okresem rekonwalescencji i dożywotnim zapobieganiem nawrotom.

Anatomia żyły wrotnej obejmuje złożony zespół naczyń krwionośnych, które dostarczają krew do wątroby w celu detoksykacji. Nowoczesne, nieinwazyjne metody diagnostyczne tego kompleksu pozwalają w jak największym stopniu wykluczyć ewentualne powikłania podczas interwencji chirurgicznych, a także w porę ujawnić istniejące odchylenia, nowotwory, zaburzenia przepływu krwi, aby zapobiec rozwojowi patologii i chorób, które w pewnym momencie mogą stać się nieodwracalne.

Rola żyły wrotnej w układzie krążenia jest nie do przecenienia: odpowiada ona za zbieranie i dostarczanie krwi do przeprowadzenia detoksykacji w komórkach wątroby. Bez jej normalnego funkcjonowania nie można osiągnąć ogólnego dobrostanu człowieka.