Ekstrakcja zaćmy w wieku podeszłym: konsekwencje, okres rehabilitacji, możliwe powikłania

Zaćma jest jedną z najbardziej znanych chorób okulistycznych. Statystyki pokazują, że najczęściej dotyka ona ludzi starszych. Najskuteczniejsze obecnie leczenie - ekstrakcja zaćmy. W zaawansowanym wieku konsekwencje operacji chirurgicznych są trudniejsze do zniesienia... Jak wygląda sytuacja w tym przypadku? Jak to się robi chirurgia? Czy istnieją jakieś alternatywne sposoby leczenia?? Czym jest zaćma, jak się rozwija i czy można jej zapobiec stosując profilaktykę? Na te i inne pytania odpowiemy poniżej.

Co to jest?

Zaćma oka. Co to jest? Taką nazwą określa się zmętnienie soczewki oka, która w naszym układzie wzrokowym jest naturalną soczewką przepuszczającą i załamującą promienie świetlne. Anatomicznie soczewka krystaliczna znajduje się pomiędzy tęczówką a ciałem szklistym w gałce ocznej.

Kiedy człowiek jest młody, takie "obiektyw" Przezroczysty i elastyczny. Soczewka może łatwo zmienić swój kształt, aby skupić się na obiekcie, który musi być widziany. Dzięki temu człowiek widzi równie dobrze z bliska jak i z daleka.

Jednak z wiekiem stan soczewki krystalicznej można rozpoznać jako patologiczny. Co to jest? Zaćma oka to częściowe lub całkowite zmętnienie soczewki. Z tego powodu tylko część promieni świetlnych dostaje się do wnętrza oka. Pogorszenie funkcji widzenia. Osoba ta widzi świat wokół siebie niewyraźnie i zamazany.

Choroba postępuje z czasem: soczewka krystaliczna staje się coraz bardziej mętna, a osoba stopniowo traci wzrok. Zaćma może prowadzić do całkowitej ślepoty, jeśli nie jest leczona.

Współcześnie zidentyfikowano kilka form choroby: wrodzoną, urazową, wywołaną promieniowaniem, spowodowaną przez niektóre choroby. Ale to właśnie zaćma starcza, związana z wiekiem, jest najczęściej spotykana.

Statystyki

Według statystyk medycznych, zaćma najczęściej dotyka osoby po 50 roku życia. Na całym świecie zaćma dotyka około 15 milionów ludzi. Większość z nich ma ponad 60 lat.

Według danych WHO (World Health Organization) w wieku 70-80 lat na tę chorobę cierpi 460 na 1000 kobiet i 260 na 1000 mężczyzn. W wieku powyżej 80 lat u jednej na dwie osoby diagnozuje się zaćmę. Według tych samych statystyk, 20 milionów ludzi straciło wzrok właśnie z powodu tej choroby.

Przyczyny choroby

Na całym świecie istnieje kilka sposobów na usunięcie zaćmy. Nie jest to przypadek, gdyż liczba osób cierpiących na tę chorobę jest dziś nadal bardzo wysoka. Ale dlaczego to się rozwija?

Normalna przejrzystość soczewki krystalicznej jest uzasadniona jej naturą. Składa się z wody, minerałów i białek. Odżywia się dzięki wilgoci wewnątrzgałkowej. Myjąc soczewkę nasyca ją niezbędnymi składnikami odżywczymi.

Jednak z wiekiem w płynie wewnątrzgałkowym zaczynają gromadzić się różne produkty przemiany materii. To te, które mają toksyczny wpływ na soczewkę. jest zakłócony jego odżywianie, co powoduje, że z czasem traci niezbędną przezroczystość.

Jest to jednak tylko główna przyczyna powstawania zmętnień. Charakter zaburzeń może być różny. Zmętnienie może być również spowodowane patologiami okulistycznymi i chorobami innych narządów. W tym przypadku nie bez powodu mówi się o skomplikowanej zaćmie. W szczególności rozwija się przy następujących warunkach:

• Jaskra.
• Myopia.
• Uszkodzenie naczyń krwionośnych siatkówki.
• Dystrofie pigmentowe.
• Odwarstwienie siatkówki.

Do rozwoju zaćmy mogą prowadzić również następujące choroby:

• cukrzyca.
• Choroby krwi.
• Zmiany w stawach.
• Astma oskrzelowa.
• Choroby skóry - łuszczyca i egzema.

Musimy znać przyczyny, objawy i leczenie zaćmy. Należy pamiętać, że choroba może być również wywołana przez czynniki zewnętrzne:

• Niedożywienie.
• Niedobory witamin i minerałów. W szczególności wapń i witamina C.
• Szkodliwe warunki w pracy przez cały czas.
• Narażenie na promieniowanie ultrafioletowe lub radioaktywne.
• Palenie.
• Niekorzystne warunki środowiskowe.

Choroba najpierw dotyka jedno oko. Lewa strona jest najczęściej spotykana. Postępujące, rozprzestrzeniające się na obie soczewki.

Symptomy

Konsekwencje ekstrakcji zaćmy w wieku podeszłym. Przede wszystkim określmy objawy, po których można wyróżnić tę chorobę. Starożytna nazwa grecka. W tym języku tłumaczy się to jako "wodospad".

I jest to bezpośrednio związane z objawami choroby. Z zaćmą, osoba zaczyna widzieć jak przez mgłę. Uczucie, jakbyś patrzył przez zaparowaną szybę lub wodę, która ciągle wlewa się do środka. W miarę postępu choroby nasilenie takich "mgła" wzrasta. Smugi, plamy i kreski migoczą przed oczami.

Pacjent może również zauważyć m.in

• Svetophobia.
• Trudności w pisaniu, czytaniu, pracy na komputerze, szyciu, pracy z drobnymi elementami.
• Rozmycie obrazu.

Rozwój zaćmy jest również zauważalny zewnętrznie. Przyglądając się dokładnie oku pacjenta, można zauważyć, że źrenica oka jest nieco zamazana. W zaawansowanym stadium choroby bez Źrenica zrobiła się zupełnie biała.

Etapy choroby

Rozważamy przyczyny, objawy i leczenie katarakta. Jeśli chodzi o postać związaną z wiekiem, jest to choroba postępująca. Odpowiednio przechodzi kilka razy etapy rozwoju:

1. Wstępna. Zmętnienie soczewki występuje na obwodzie, poza obszarem optycznym. Na tym etapie pacjent nie zauważa żadnych objawów. Zaćma może być rozpoznana tylko podczas badania wzroku. Albo podczas corocznego badania fizycznego.
2. Niedojrzały. Na tym etapie zmętnienie postępuje w kierunku strefy optycznej. Ostrość widzenia jest zauważalnie pogorszona, co pacjent już zauważa. W szczególności stale widzi mgłę przed oczami. Utrudnia to pacjentowi widzenie niektórych rodzajów przedmiotów Soczewka jest w takim stanie, że widać ją tylko przy jasnym świetle, Albo samoopieka. Na tym etapie wykonuje się operację usunięcia zaćmy z wymianą soczewki.
3. Zaćma dojrzała. Zmętnienie dotyczy całej krystalicznej soczewki. Widzenie jest zaburzone do tego stopnia, że osoba może rozpoznać tylko światło. Pacjent prawie nic nie widzi, nawet na odległość ramienia, i może rozpoznać jedynie przybliżony zarys przedmiotów.
4. Zaćma przejrzała. Na tym etapie krystaliczna substancja soczewki zaczyna się upłynniać do tego stopnia, że przybiera charakterystyczny mlecznobiały kolor. Widać tylko jasne światło skierowane bezpośrednio do oka. Stan ten obarczony jest również szeregiem powikłań. Na przykład jaskra wtórna spowodowana tym, że powiększona soczewka uciska inne tkanki w oku. W proces dystrofii mogą być zaangażowane również więzadła utrzymujące krystaliczną soczewkę razem. Może rozwinąć się makulodystrofia siatkówki. Zerwanie więzadeł prowadzi do przemieszczenia soczewki do jamy ciała szklistego. Ponadto białka znajdujące się w zdegenerowanej soczewce krystalicznej mogą być rozpoznawane przez organizm jako obce. Stąd rozwój iridocyclitis.

Diagnoza

Nawet lekarz pierwszego kontaktu może podejrzewać rozwój zaćmy. Nie dysponuje jednak sprzętem badawczym niezbędnym do postawienia takiej diagnozy.

Jeśli zauważysz niewyraźne widzenie, podwójne widzenie, ciągłe miganie, "muchy", Jak najszybsza wizyta u wykwalifikowanego okulisty. W niektórych przypadkach lekarz rozpoznaje chorobę na podstawie oględzin przy użyciu niezbędnego sprzętu. Czasami konieczne jest przeprowadzenie następujących czynności:

• Oftalmoskopia.
• Biomikroskopia.
• Wizometria.

Terapia lekowa

Operacja usunięcia zaćmy z wymianą soczewki jest główną dostępną obecnie metodą leczenia tego zaburzenia. Dodatkowo istnieje możliwość terapii lekami. Z jednym zastrzeżeniem - jest skuteczna tylko w początkowych stadiach, gdy pacjent nie skarży się jeszcze na niewyraźne widzenie, gdy strefa optyczna soczewki krystalicznej nie jest jeszcze naruszona.

Leki przepisywane są zgodnie ze wskazaniami prowadzącego lekarza okulisty. Samodzielne diagnozowanie jest tu obarczone całkowitą ślepotą. Stosuje się następujące krople do oczu:

• "Quinax".
• "Taufon".
• "Vita Iodurol".
• "Oftan-Katahrom".

Wszystkie powyższe leki mogą hamować progresję zimnicy. Nie mogą one jednak zlikwidować istniejącego odwarstwienia siatkówki. Podobne leki są, nawiasem mówiąc, z powodzeniem stosowane w leczeniu odwarstwienia siatkówki.

Co do różnych suplementów, urządzeń bioenergetycznych i kompleksów, ich skuteczność nie została potwierdzona doświadczalnie. Najczęściej stosowane leki-"fakoemulsyfikacja", , które są dostępne za znaczną kwotę. Sposób na wzbogacenie osób, które boją się operacji. Gdy mówimy o następstwach usunięcia zaćmy w starszym wieku "leczenie", pacjent traci tylko cenny czas, wywołując chorobę. A to wiąże się z całkowitą ślepotą, której nie da się już wyleczyć.

Interwencja chirurgiczna

Kiedy mówimy o konsekwencjach usunięcia zaćmy w starszym wieku, mamy na myśli w szczególności operację wymiany soczewki. Oficjalna nazwa medyczna tego zabiegu to fakoemulsyfikacja z wszczepieniem sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej tylnokomorowej. Statystyki pokazują, że jest on przepisywany 99% pacjentów, u których zdiagnozowano zaćmę.

Laserowe usuwanie zaćmy i jego analogi są stosowane w Rosji od ponad 20 lat. Najkorzystniejsze wyniki leczenia są u pacjentów z zaćmą niedojrzałą (drugie stadium choroby).

Jak przebiega zabieg usunięcia zaćmy?? Cała operacja wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym. Końcówka ultradźwiękowa o długości 2,2 mm wprowadzana jest przez nacięcie rogówki do oka pacjenta. Niszczy zmętnienie soczewki krystalicznej. Sztuczna ruchoma soczewka wewnątrzgałkowa jest wszczepiana do kapsułki soczewki krystalicznej.

Zabieg ten trwa nie dłużej niż 20 minut. Widzenie po usunięciu zaćmy jest szybko przywracane. Czasami pierwszego dnia po działanie. Pacjentowi przepisuje się specjalne krople po usunięciu zaćmy. Sprzyja szybszemu przywracaniu funkcji wzrokowych. Zabieg stosuje się przez 4 tygodnie po operacji. Dzięki temu w ciągu miesiąca pacjent może wrócić do normalnej aktywności.

Bezpłatnie operacja zaćmy Zaćma dzisiaj też jest możliwa. Najczęściej jest on wskazany dla pacjentów w trzecim lub czwartym stadium choroby. Operację przeprowadza się w nieco inny sposób: usuwa się całą soczewkę i zamiast niej wszczepia się soczewkę twardą. Jest on umieszczony w kapsule soczewki krystalicznej lub przyszyty do tęczówki.

W tym przypadku dodatkowo wymagany jest specjalny szew ciągły. Usuwa się ją po 4 do 6 miesiącach, gdy jest to wskazane. Jest.. okres pooperacyjny gdy zaćma zostanie usunięta w starszym wieku, słabe widzenie utrzymuje się. Wynika to z pooperacyjnego odwróconego astygmatyzmu. Funkcje widzenia wracają w tym przypadku do normy po usunięciu szew. W tym przypadku powikłaniem po usunięciu zaćmy jest pooperacyjne oddzielenie rany. Jest to jednak wyjątkowo rzadki przypadek. Ogólnie rzecz biorąc, takie manipulacje soczewką krystaliczną przebiegają bezproblemowo.

Dziś w Rosji wyróżnia się następujące główne metody ekstrakcji zaćmy:

• Chirurgia laserowa bez szwów. Ta metoda jest obecnie najbardziej skuteczna. Operacja przeprowadzana jest bez nacięć i w ciągu kilku sekund. Leczenie polega na usunięciu zmętnionej soczewki krystalicznej i wszczepieniu sztucznej soczewki.
• Fakoemulsyfikacja z użyciem ultradźwięków. Do oka za pomocą specjalnego sprzętu wstrzykuje się mieszaninę, która zmiękcza zmienioną chorobowo soczewkę krystaliczną. Następnie jest on niszczony za pomocą narzędzia chirurgicznego i usuwany. Następnie w miejsce ablowanej soczewki krystalicznej wszczepiana jest nowa sztuczna soczewka.
• Ekstrakcja zewnątrzkapsułkowa. Wykonuje się chirurgiczne nacięcie rogówki, przez które usuwa się starą soczewkę krystaliczną i wszczepia alternatywną sztuczną soczewkę.

Sztuczne soczewki

Starsi pacjenci często są przerażeni faktem, że do ich oczu zostanie wszczepiony obcy przedmiot. Na obecnym poziomie rozwoju medycyny nie powinno to jednak budzić obaw - pod względem właściwości sztuczna soczewka jest bardzo podobna do naturalnej.

W zależności od stanu pacjenta i zalecenia okulisty prowadzącego pacjenta, chirurg dobiera konkretny rodzaj soczewki wewnątrzgałkowej:

• Z filtrem żółtym. Dodatek ten chroni oko przed szkodliwymi promieniami ultrafioletowymi. I w ten sposób zapobiega rozwojowi innych związanych z wiekiem choroby okulistyczne.
• Soczewka do zakwaterowania. Dzięki konstrukcji takiej sztucznej soczewki, umożliwia ona maksymalną ostrość widzenia do dali i pozwala pacjentowi widzieć z bliska bez konieczności noszenia okularów.
• Soczewki wykonane z hydrofobowego akrylu. Takie sztuczne soczewki posiadają najwyższy stopień biokompatybilności z tkankami oka. Oznacza to, że łatwo dopasowują się do każdego kształt i wielkość worka osłonowego (w którym umieszczona jest soczewka krystaliczna). Soczewki są idealnie wycentrowane, dzięki czemu pacjent może odzyskać, a nawet poprawić swoje dotychczasowe widzenie.

Rehabilitacja

Operacja wymiany soczewki jest jedną z najszybszych. Prowadzone w trybie "jednego dnia", nie wymaga hospitalizacji, nawet u starszych pacjentów. Dla każdego pacjenta wybiera się najbardziej odpowiednią metodę znieczulenia. Dlatego po manipulacji chirurgicznej wystarczy, że osoba odpocznie przez pół godziny, po czym może wrócić do poprzedniego życia bez ograniczeń.

Czego nie wolno robić robić po usunięcie zaćmy? Okres rehabilitacji nie oznacza żadnych poważnych ograniczeń. Nie jest konieczna opieka pielęgniarska. Najczęściej normalne widzenie wraca do niego w kilka godzin po operacji.

W okresie rekonwalescencji pacjent musi jedynie przestrzegać tych prostych zaleceń:

• Unikaj jasnego światła - okulary przeciwsłoneczne noś tylko na zewnątrz.
• Unikać przegrzania. To znaczy, nie chodzić do sauny i łaźni.
• Zrezygnuj z napojów alkoholowych.
• Unikaj podnosić ciężary - przedmioty ważące więcej niż 1,5 kg. Po okresie rehabilitacji - obciążenie powyżej 10 kg.
• Unikanie chorób zakaźnych. Unikaj przede wszystkim grypy.

Okres rehabilitacji trwa miesiąc. Gdy to nastąpi, należy koniecznie skonsultować się z okulistą. Lekarz przepisuje indywidualne zalecenia w zależności od stanu pacjenta.

Powikłania

Po takiej operacji traci się bardzo ważny element ludzkiego oka - soczewkę. Właściwości refrakcyjne ciała szklistego, płynu wewnątrzgałkowego komory przedniej, rogówki nie są wystarczające do uzyskania wyraźnego widzenia. Dlatego, aby w porę wykryć powikłania po usunięciu zaćmy, okulary, sztuczna soczewka, wzrok w ogóle powinny być okresowo kontrolowane przez okulistę.

Wskazaliśmy już, że najlepszą opcją leczenia choroby jest wszczepienie sztucznej soczewki. Nie jest to jednak realne we wszystkich przypadkach ze względu na możliwe powikłania:

• Patologiczny stan tkanek oka lub naczyń zaopatrujących ten narząd.
• Przewlekłe, nawracające choroby oczu.

Powyższe może zminimalizować efekt działania.

W dojrzałym i ponaddojrzałym stadium choroby powiększona soczewka krystaliczna zaczyna zajmować duży obszar komory przedniej. Skutkuje to zaburzeniem odpływu płynu wewnątrzgałkowego. Jedno z ciężkich powikłań zaćmy - jaskra wtórna - może być wynikiem. W takim przypadku może dojść do nieodwracalnej utraty wzroku, jeśli operacja nie zostanie wykonana w odpowiednim czasie.

Konsekwencje ekstrakcji zaćmy u osób starszych? Nie ma ograniczeń wiekowych dotyczących operacji. Nawet pacjenci w wieku nawet 100 lat mogą z powodzeniem poddać się tej operacji.

Jeśli u pacjenta zdiagnozowano choroby serca, naczyń, przewodu pokarmowego, to również nie jest to przeszkodą w przeprowadzeniu operacji. Przecież pełne badanie pacjenta z udziałem okulisty, kardiologa, anestezjologa przed operacją. Wykonywane są również badania laboratoryjne.

Recenzje

Jeśli zwrócimy się do recenzji dotyczących usuwania zaćmy w starszym wieku, zauważymy, że laserowa operacja wymiany soczewki zbiera większość pozytywnych odpowiedzi. Pacjenci zwracają jednak uwagę, że jest on stosunkowo drogi w porównaniu z innymi metodami leczenia. Ale to jeden przypadek, w którym wydatek jest całkowicie uzasadniony.

Większość pacjentów po operacji odzyskała względnie normalne widzenie. Niektórzy zostali zmuszeni do noszenia okularów. Ale zniknęło wcześniejsze rozmycie widzenia przy sztucznej soczewce.

Jeśli chodzi o środki medyczne, ludowe, nie ma wielu opinii na temat ich stosowania. Zwłaszcza, że techniki te są przepisywane przez lekarzy jako przygotowanie do operacji, jako metody spowalniania postępu choroby.

Nie raz można przeczytać w recenzjach, że najskuteczniejsze leczenie zaćmy jest przy jej wczesnym wykryciu.

Prewencja

Oczywiście, każdej choroby łatwiej uniknąć, niż leczyć jego. To stwierdzenie jest również prawdziwe w przypadku zaćmy. Głównym środkiem zapobiegawczym jest tutaj okresowe badanie wzroku przez okulistę. Wszystkie osoby po 40 roku życia powinny przynajmniej raz w roku poddać się specjalnemu badaniu oczu pod kątem patologicznych zmian w soczewce krystalicznej.

Zaćma nie jest chorobą, którą można leczyć samodzielnie lub za pomocą środków ludowych. Tylko wykwalifikowany specjalista może stwierdzić, czy leczenie medyczne lub chirurgiczne jest konieczne. Jeśli chodzi o podawanie leków, to jest ono skuteczne tylko w początkowych stadiach choroby. Nie wszystkie przypadki mogą zastąpić potrzebę operacji.

Krople do oczu zawierające aminokwasy niezbędne dla oka, Witaminy i pierwiastki śladowe, może jedynie spowolnić rozwój katarakty. Poprawiają metabolizm (przemianę materii) w tkankach oka i dostarczają mu niezbędnych składników odżywczych. Nie da się jednak w ten sposób wyleczyć zaćmy. O tym, jakie konkretne krople są odpowiednie dla pacjenta, decyduje okulista. Prerogatywą specjalisty jest również przepisanie dawki leków, zaplanowanie leczenia.