Zerwanie więzadła kolanowego: rodzaje, przyczyny, objawy i leczenie

Zerwanie więzadeł kolana to bardzo częsty uraz charakteryzujący się całkowitym lub częściowym rozdzieleniem włókien więzadłowych utrzymujących kości podudzia i uda w stabilnej pozycji. Statystyki wskazują, że urazy te stanowią około 85% wszystkich urazowych uszkodzeń stawów. A urazy kolana stanowią około 50% wszystkich zerwanych więzadeł kolana.

Stan ten sam w sobie nie zagraża życiu, ale wynikający z niego silny ból i niemożność chodzenia prowadzi do krótkotrwałej, ale trwałej niepełnosprawności. Złożone rozerwania więzadeł kolana mogą nigdy nie pozwolić na powrót do normalnych aktywności, jeśli wiążą się one z dużym obciążeniem kontuzjowanego kolana.

Dzięki dużej różnorodności nowoczesnych zerwanych więzadeł kolana, można je leczyć na wiele sposobów Można je również leczyć za pomocą różnych nowoczesnych leków i technologia medyczna może wyleczyć każdy problem. Częściowe rany leczy się zachowawczo, a całkowite - chirurgicznie. Za leczenie tych urazów odpowiedzialni są ortopedzi traumatolodzy.

Mechanizm urazu i przyczyny urazu

Jedyną możliwą przyczyną zerwania więzadła kolanowego jest uraz spowodowany. Dlatego początkowym kryterium, na którym opiera się diagnoza, są okoliczności, w jakich doszło do urazu.

W przypadku urazu prowadzącego do naderwania, ruch człowieka i obciążenie stawu kolanowego na ogół nie pokrywa się z maksymalnym zakresem ruchu, jaki może wykonać ten staw. Nadmierne napięcie w określonym obszarze kolana, które powoduje uszkodzenie włókien struktur więzadłowych. Dzieje się tak często, gdy kolano jest nadmiernie obciążone:

• uderzeń bezpośrednich i bocznych w okolice stawu kolanowego;
• skoki z wysokości na nieprawidłowo zgiętej lub wyprostowanej kończynie;
• Urazy powstałe w wyniku upadku z kończyną zgiętą w kolanie;
• Podwijanie kończyny dolnej na boki;
• Nadmierna rotacja ciała w stosunku do piszczeli ustawionej w określonej pozycji.

Mechanizm urazu decyduje o tym, które więzadło kolana zostanie uszkodzone. To czy zerwanie więzadła jest całkowite czy częściowe zależy od wytrzymałości aparatu więzadłowego i rozległości urazu.

Rodzaje patologii

Klasyfikacja zerwanych więzadeł kolana jest niezwykle ważna w praktyce medycznej, ponieważ stanowi podstawę podstawowej terapii i kryteriów diagnostycznych dla rodzaju urazu.

Naderwania więzadeł mogą być zatem:

1. W zależności od uszkodzenia więzadła. Więzadła krzyżowe (przednie i tylne), które są zlokalizowane wewnątrz kolana i zapewniają stabilność kolana w zakresie ruchu do przodu lub do tyłu; więzadła poboczne (boczne), które znajdują się wzdłuż zewnętrznej lub powierzchnia wewnętrzna więzadła stawu i utrzymują go przed przemieszczaniem się na boki; więzadła menisco i więzadło poprzeczne menisco, które je mocują; więzadła rzepki, które zapewniają stabilność rzepki.
2. W zależności od rozległości urazu. Częściowe zerwanie więzadeł kolana - zmiana integralności niektórych włókien; całkowite, które charakteryzuje się przecięciem wszystkich włókien; osteoepifizjoliza, w którym Oderwanie małych fragmentów kości.

Istnieją również współurazy, w których w różnym stopniu zaangażowanych jest kilka więzadeł.

Częste objawy

Zwróćmy teraz uwagę na kolejny aspekt. Najczęstsze objawy zerwanych więzadeł kolana to

• Ciężki zespół bólowy z silnym piekącym bólem w dotkniętym obszarze
• wyraźny obrzęk chorego stawu;
• Występowanie luzów i nienaturalnej ruchomości stawów;
• upośledzenie funkcjonalne (niemożność wykonywania normalnych ruchów, ograniczenie ruchomości);
• Krwiak (krwotok podskórny) lub przeczulica skóry w miejscu uszkodzonego stawu, która często rozprzestrzenia się na otaczające tkanki.

Znaki szczególne

Istnieje kilka specyficznych objawów zerwanych więzadeł kolana. Należą do nich:

1. W przypadku uszkodzenia więzadła pobocznego zewnętrznego zauważalny jest ból przy ucisku na boczną zewnętrzną powierzchnię kolana. Ponadto można zaobserwować nieprawidłowy ruch boczny kości piszczelowej względem osi kości udowej (do wewnątrz).
2. W przypadku uszkodzenia więzadła pobocznego wewnętrznego występuje punktowa tkliwość po wewnętrznej stronie kolana. Wraz z zaburzeniami ruchomości kończyny dolnej w wyproście i stabilizacji uda. Jakie są inne objawy zerwanego więzadła w kolanie??
3. Warto wsłuchać się w swoje odczucia. W przypadku zerwania więzadła krzyżowego przedniego lub tylnego pojawia się silny ból wewnątrz stawu, obrzęk na obwodzie stawu z balonikowaniem rzepki (ucisk na rzepkę w pozycji wyprostowanej powoduje jej przesunięcie do wewnątrz, ale po zwolnieniu nacisku wraca ona do normalnej pozycji).
4. Jeśli uraz dotyczy więzadeł łąkotki, do ogólnej symptomatologii stanu patologicznego dołącza się klikanie, niestabilność i zacinanie przy poruszaniu stawem kolanowym. Często ta grupa więzadeł ulega urazom w połączeniu z więzadłami pobocznymi. Również przez samą łąkotkę.

Im większy obszar uszkodzenia, tym wyraźniejsze objawy zerwanych więzadeł stawu kolanowego (w konsekwencji oznaki uszkodzenia są bardziej wyraźne w więzadłach całkowitych niż w częściowych). Jest to normalne zjawisko.

Uszkodzenie więzadeł pobocznych kolana

Dwa więzadła poboczne (boczne) znajdują się po bokach kolana. Więzadło poboczne strzałkowe (więzadło poboczne boczne) daje kolanu jego zewnętrzne wzmocnienie. Jest on przymocowany do zewnętrznego kłykcia kości udowej u góry i do głowy kości strzałkowej u dołu. Więzadło poboczne przyśrodkowe przebiega wewnątrz stawu kolanowego. U góry przyczepia się do kłykcia wewnętrznego kości udowej; u dołu do kości piszczelowej. Dodatkowo część jego włókien przyczepia się do łąkotki wewnętrznej i torebki stawowej, dlatego urazy więzadła wewnętrznego bocznego są bardzo częste przy urazach łąkotki wewnętrznej.

Więzadło poboczne zewnętrzne kolana ulega urazom rzadziej niż więzadło wewnętrzne kolana. Uszkodzenie więzadłowe stawu kolanowego może wystąpić w wyniku nadmiernego ruchu do wewnątrz kończyny dolnej. Na przykład podczas przewracania nogi na drugą stronę. Rozerwania więzadła pobocznego stawu kolanowego są często całkowite. Może być związany z rozrywającymi złamaniami głowy kości strzałkowej.

Jeśli ta grupa więzadeł ulegnie kontuzji, zauważymy intensywną bolesność w okolicy urazu, która znacznie się nasila przy odchyleniu kończyny dolnej do wewnątrz. Ruch kończyn jest poważnie ograniczony. Obrzęk stawu kolanowego, hemarthrosis. Objawy są różne w zależności od stopnia uszkodzenia struktur więzadłowych. Całkowite rozerwanie powoduje luz w stawie.

Więzadło boczne wewnętrzne ulega urazom znacznie częściej, ale jego uszkodzenie jest zwykle niepełne. Urazy takie występują przy nadmiernym odchyleniu piszczeli na zewnątrz. Takie urazy więzadeł kolana często wiążą się z rozerwaniem łąkotki wewnętrznej i uszkodzeniem torebki stawowej, co można łatwo zdiagnozować w badaniu MRI stawu kolanowego. Skutkuje to znacznym obrzękiem kolana. Ponadto zauważa się pewną tkliwość przy palpacji, przy wysuwaniu kończyny dolnej na zewnątrz oraz przy poruszaniu się. Zdjęcia zerwanych więzadeł kolanowych przedstawiono poniżej. Jednak to lekarz musi ją zdiagnozować.

Terapia urazów więzadeł pobocznych kolana

Całkowite lub częściowe zerwanie więzadeł kolana w traumatologii leczy się zachowawczo. Lekarze znieczulają ranne miejsce za pomocą Novocainy. Jeśli występuje silne krwawienie wewnętrzne do jamy stawowej, wykonuje się punkcję. Na nogę od kostki do górnej części uda zakłada się szynę gipsową.

Całkowite zerwanie więzadła pobocznego wewnętrznego może być również leczone tradycyjnymi metodami. Uszkodzenia więzadła pobocznego zewnętrznego wymagają operacji, ponieważ końce więzadła są rozerwane, a naturalne zespolenie zwykle nie jest możliwe. Operacja obejmuje szew lavsanowy włókien więzadła lub autoplastykę ścięgna. Transplantacje stosuje się w przypadkach rozdzielenia więzadeł.

W złamaniach rozrywających głowę odłam kostny jest mocowany do kości strzałkowej za pomocą specjalnej śruby. W przypadku połączenia włókien, długość więzadła jest często zwiększana przez tkankę bliznowatą. W efekcie zmniejsza się jego funkcja wzmacniająca, a staw kolanowy traci stabilność. Jeśli inne struktury stawowe (więzadła krzyżowe, torebka stawowa) nie kompensują tej niestabilności, wymagają naprawy. W których miejsce przyczepu jest repozycjonowane lub wykonywana jest plastyka ścięgna. Leczenie zerwanego więzadła w stawie kolanowym musi być kompleksowe i terminowe. Jest to ważne!

Urazy więzadeł krzyżowych

Ta grupa więzadeł znajduje się wewnątrz stawu kolanowego i łączy płytki stawowe kości udowej i piszczelowej. Więzadło krzyżowe przednie jest przyczepione do kłykcia tylnego górnego, przechodzi przez staw w kierunku przednim i do wewnątrz, a następnie przyczepia się do pokrywy kości piszczelowej na jej przednio-bocznym końcu.

Więzadło krzyżowe tylne jest przyczepione do przedniej, górnej powierzchni kłykcia kości udowej. Rozciąga się do jamy stawowej z tyłu i na zewnątrz, a następnie przyczepia się do powierzchni kości piszczelowej w jej tylnej zewnętrznej części. Więzadło krzyżowe przednie zapobiega zsuwaniu się kości piszczelowej do przodu, a więzadło krzyżowe tylne zapobiega jej zsuwaniu się do tyłu.

Więzadło krzyżowe przednie ulega rozerwaniu w wyniku gwałtownego uderzenia lub nadmiernego nacisku na tylną powierzchnię kości piszczelowej podczas zgięcia nogi w kolanie. Więzadło krzyżowe tylne może zostać uszkodzone w wyniku nadmiernego wyprostu kości piszczelowej lub uderzenia w powierzchnię przednią. Uszkodzenie więzadła przedniego jest najczęstsze. Dodatkowo nierzadko obserwuje się występowanie triady Turnera, która charakteryzuje się kombinacją rozdarć więzadła krzyżowego przedniego i więzadła pobocznego zewnętrznego. A także kontuzja łąkotki wewnętrznej.

Jakie inne objawy zerwanych więzadeł stawu kolanowego mogą wystąpić?? Radiogram nie może dać pełnego obrazu. Nie należy więc zwlekać z udaniem się do lekarza.

Objawy uszkodzenia więzadła krzyżowego

Uraz ten powoduje silny obrzęk kolana, któremu towarzyszy ostry ból. W jamie stawowej lub poza nią widoczny jest płyn (hemarthrosis). Najczęstsze Objawem klinicznym zerwanego więzadła krzyżowego jest "szuflada", charakteryzująca się nadmierną ruchomością przednią i tylną kończyny dolnej. Podczas diagnozowania specjalista zgina rozluźnioną kończynę pacjenta do kąta 90 stopni, jedną ręką podpiera udo, a drugą porusza kończyną dolną w przód i w tył. Jeśli jest przesunięty do przodu, dochodzi do zerwania więzadła krzyżowego przedniego. Gdy noga dolna przesuwa się do tyłu, dochodzi do zerwania więzadła krzyżowego tylnego. Częściowe zerwanie więzadła krzyżowego może nie powodować powyższego objawu. Artroskopia diagnostyczna stawu wykonywana jest w celu najpełniejszego zbadania stawu.

Urazy więzadeł krzyżowych. Terapia

Częściowe zerwanie więzadła krzyżowego przedniego może być leczone zachowawczo: nakłucie stawu i szynowanie opatrunkiem gipsowym. Całkowite zerwanie więzadła jest uznawane za wskazanie do zabiegu chirurgicznego. Integralność więzadła krzyżowego może być naprawiona metodą tradycyjną (z dostępu otwartego) lub endoskopowo (artroskop). Zabiegi artroskopowe są uważane za najmniej traumatyczne. Jak inaczej leczyć zerwane więzadło kolanowe?

W starszych typach urazów wykonuje się lavaloplastykę. Alternatywnie aparat więzadłowy można zastąpić przeszczepem z więzadła rzepki tego samego pacjenta; w przypadkach świeżego zerwania więzadła kolanowego koniec więzadła przyszywa się do kości. Operacja ta powinna być przeprowadzona nie później niż 5 do 6 tygodni po pęknięciu. Operacja w krótszym czasie nie jest możliwa, gdyż mogłaby doprowadzić do przykurczów (ograniczonej ruchomości). Ogólnie rzecz biorąc, leczenie zerwanego więzadła krzyżowego w kolanie nie jest procesem łatwym.

Rozdarcie łąkotki

Łąkotka jest specyficznym tworem chrzęstnym, który znajduje się wewnątrz jamy stawowej na styku kości. Ich głównym zadaniem jest zwiększenie powierzchni styku powierzchni stawowych i możliwie równomierne rozłożenie obciążeń. Funkcje łąkotki obejmują również zmniejszenie tarcia i amortyzację w obszarze chrząstki.

Menisci, których są dwie, wewnętrzna i zewnętrzna, są bardzo często kontuzjowane. Są pokryte chrząstką i połączone z kością piszczelową za pomocą więzadeł. Łąkotka przenosi około 80% obciążenia podczas zginania kolana, dlatego jej integralność jest niezbędna do prawidłowego ruchu.

Istnieją dwa rodzaje urazów łąkotki:

• Urazowe, spowodowane uderzeniem w kolano, upadkiem i inne;
• Degeneracyjne, spowodowane zaburzeniami metabolicznymi i związanymi z wiekiem.

Z czym najczęściej łączy się naderwane więzadło łąkotkowe?? Na to pytanie bardziej szczegółowo może odpowiedzieć lekarz. Ale najczęściej wiąże się z urazami więzadeł krzyżowych przednich i kłykci (często wewnętrznej łąkotki).

Rozdarcia łąkotek są zwykle spowodowane silnym stresem lub urazami sportowymi. Można zaobserwować następujące objawy:

• ból w stawie, obrzęk;
• nagromadzenie płynu wewnątrz stawu;
• uczucie tarcia lub klikania w kolanie;
• zablokowanie stawu, któremu towarzyszy przesunięcie łąkotki do wewnątrz i niemożność wyprostowania kończyny.

Jeśli podejrzewa się taki uraz Szczegółowy badanie kolana przez chirurga ortopedę. W przypadku stwierdzenia płynu w jamie stawu kolanowego, który utrudnia diagnostykę, specjalista nakłuje staw i znieczuli kontuzjowane miejsce. Dodatkowo, aby postawić dokładniejszą diagnozę, należy złagodzić obrzęk w miejscu urazu.

Konieczne są również zdjęcia rentgenowskie w kilku projekcjach. Pozwala to wykluczyć złamania kości, podwichnięcie rzepki oraz uszkodzenia powierzchni stawowej. W razie potrzeby wykonuje się badanie rezonansem magnetycznym, które daje obraz okolicy łąkotki i zakresu uszkodzenia, a także stanu ścięgien, więzadeł i chrząstki.

Artroskopia jest uważana za niezbędną technikę oglądania stawu kolanowego od wewnątrz poprzez wprowadzenie do niego specjalnego instrumentu ze światłem i kamerą.

W celu określenia sposobu leczenia rozdartej łąkotki bierze się pod uwagę obszar urazu, wiek pacjenta, czas od urazu i inne czynniki.

Rozdarcia łąkotek, podobnie jak zerwane więzadła, wymagają operacji i leczenia zachowawczego. Metoda zachowawcza polega na rozładowaniu stawu kolanowego. A konkretnie bandaże, chłodzenie, unoszenie nogi i fizjoterapia. Chirurgia dla Zerwane więzadło kolana wiąże się z różnymi manipulacjami mającymi na celu jak największe zbliżenie do siebie rozerwanych części łąkotki.

Pierwsza pomoc

Ważne jest, aby udzielić niezbędnej pomocy osobie poszkodowanej. Należy przestrzegać następującej procedury:

1. Po zerwaniu więzadła kolanowego ważne jest unieruchomienie kontuzjowanej kończyny. Początkowo konieczne jest unieruchomienie kontuzjowanej okolicy - umocowanie jej specjalną szyną, elastycznym ciasnym bandażem lub szyną z improwizowanych środków, ortezą (rzepka), szyną gipsową.
2. Chłodzenie zranionego obszaru. Lód lub okłady z zimnej wody mogą być stosowane w celu zmniejszenia bólu i obrzęku.
3. Podawanie leków przeciwbólowych. Złagodzenie bólu można osiągnąć poprzez przyjęcie leku przeciwbólowego lub przeciwzapalnego: Tempalgin, Ketorol, Analgin, Ketanov, Nimesil, Diclofenac itp.
4. Przekazanie pacjenta do placówki medycznej.

Środki diagnostyczne

Pierwszą czynnością, jaką powinien wykonać lekarz po przyjęciu pacjenta do szpitala, jest. W trakcie badania wykonywane są różne testy, które pomagają określić charakter urazu, stopień uszkodzenia i dalsze. Po zbadaniu osoby poszkodowanej chirurg urazowy może zalecić następujące procedury diagnostyczne w celu potwierdzenia:

• TOMOGRAFIA KOMPUTEROWA, REZONANS MAGNETYCZNY;
• X-ray;
• ULTRASOUND.

Techniki te mogą dokładnie zmierzyć zakres urazu więzadła i zidentyfikować ewentualne towarzyszące urazy stawu kolanowego (zwichnięcie, złamanie itp.). Na podstawie uzyskanych informacji specjalista przygotowuje plan dalszej terapii.

Co jeszcze wchodzi w skład leczenia zerwanych więzadeł kolana?

Dalsza terapia

Unieruchomienie kontuzjowanego kolana jest wymagane przez cały okres leczenia, który może trwać od 3-4 tygodni do sześciu miesięcy. Na początku leczenia staw kolanowy jest mocniej unieruchomiony niż na końcu (np. początkowo opatrunkiem gipsowym, po nim bandażem elastycznym).

Dodatkowo przez cały okres leczenia stosowane są różne leki przeciwzapalne: "Rheumoxicam, Movalis, Diclofenac i różne maści na ich bazie elementy.

Częściowe zerwanie więzadła krzyżowego w stawie kolanowym jest bardzo skutecznie leczone za pomocą fizjoterapii. Do metod tych należą m.in. UHF, magnetoterapia, elektroforeza i inne. Należy pamiętać, że leczenie fizjoterapeutyczne jest dozwolone tylko przez tydzień (co najmniej) po urazie.

Jeśli istnieje nawet najmniejsze podejrzenie zerwania więzadła przedniego stawu kolanowego lub jakiegokolwiek innego więzadła, ćwiczenia na kontuzjowanej kończynie są surowo zabronione. W przeciwnym razie poniesione obrażenia ulegną dalszemu pogłębieniu. Co powoduje, że częściowe zerwanie więzadła staje się trwałe. Zaleca się zatem, aby w przypadku wystąpienia takich urazów bezwzględnie przestrzegać odpoczynku i zaleceń lekarskich.

Zbadaliśmy Objawy i leczenie Rozerwanie więzadeł kolana. Mamy nadzieję, że temat jest dla Was jaśniejszy.