Bariera wejścia na rynek: definicja i struktura

Bariera wejścia to przeszkoda, którą przedsiębiorstwo musi pokonać, aby wejść do danego sektora. Zjawisko to stanowi również źródło kontroli i władzy cenowej, dzięki której pojedyncze przedsiębiorstwo może podnosić ceny bez utraty klientów. Te bariery wejścia na rynek rynek przemysłowy wynikają z wielu czynników. Można je znaleźć w tym artykule.

Definicja

Wielu uczonych w różny sposób patrzy na opisane pojęcie. Czyli bariera wejścia na rynek:

• Według Stiglera: "Cena produkcji, którą firma musi zapłacić, aby wejść na rynek; podmioty, które już są na rynku, nie muszą płacić;
• Fischer: "Coś, co uniemożliwia firmie wejście, gdy dany obszar jest wysoce dochodowy i ważny społecznie";
• Bain: "Coś, co pozwala firmom zasiedziałym osiągać ponadprzeciętne zyski bez obaw o konkurencję".

Podsumowując wypowiedzi, bariery wejścia to obiektywne lub subiektywne czynniki, które uniemożliwiają nowym firmom rentowność aktywność rynkowa. Takie bariery pomagają firmom podnosić ceny i czerpać korzyści ekonomiczne w długim okresie. Jeśli natomiast nie ma takich barier Nie istnieją bariery wejścia na rynek, każda firma w danej branży musi brać pod uwagę rzeczywistą lub potencjalną konkurencję.

Klasyfikacja branż

Wspomniany wcześniej Joe Bain (amerykański ekonomista) zgłębił tę koncepcję. Uczony zaproponował własną klasyfikację branż według wysokości bariery wejścia:

1. Strefy wolnego wstępu. W tym przypadku istnieje pełna mobilność zasobów, niezakłócony przepływ kapitału i pracy pomiędzy sektorami. Poziom konkurencji jest zbliżony do idealnego.
2. Rynek z nieefektywnymi barierami. Wpływ krótkoterminowy. Dla firm dominujących znacznie tańsze jest wpuszczanie nowych podmiotów na rynek niż finansowanie barier wejścia.
3. Branże, w których występują skuteczne bariery. Podkreślone przez wolniejsze wchodzenie nowych podmiotów na rynek. Wyraźny oligopol i powstanie firmy dominującej.
4. Zablokowany wjazd. Skuteczne bariery w krótkim lub długim okresie czasu. W danej branży występuje monopolista naturalny, a liczba obecnych firm często pozostaje stała.

Aby dokładniej zrozumieć rodzaje barier wejścia na rynek uwaga Drugi i trzeci rodzaj przemysłu. Ogólnie rozróżnia się dwa rodzaje: niestrategiczne (strukturalne) i strategiczne (tworzone przez same firmy).

Bariery administracyjne

Administracyjna bariera wejścia na rynek została ustanowiona przez rząd zasady i przepisy, Niektóre warunki prowadzenia działalności gospodarczej, podatki i inne obciążenia. Bariery takie powstają w następujących okolicznościach:

• regulowanie i zarządzanie dostępem do bazy zasobowej oraz własnością poszczególnych zasobów (statut, rejestracja firmy, wynajem lub zakup lokalu, dzierżawa lub kredyt itp.).);
• Regulacja uprawnień do wykonywania niezbędnych czynności (certyfikacja, normalizacja, znaki towarowe, regulaminy);
• Bieżąca działalność gospodarcza (wszelkiego rodzaju sankcje i kary, dodatkowe kontrole i audyty, korzyści itp.).д.).

bariery rządowe powodują szereg konsekwencji, które mają bardzo negatywny wpływ na gospodarkę państwa. Po pierwsze, powodują one poważne straty ekonomiczne (wyższe ceny lub brak produkcji brutto). Po drugie, urzędnicy i współpracujące z nimi podmioty prywatne przy ustalaniu barier uzyskują systematyczne korzyści dystrybucyjne.

Bariery instytucjonalne

Instytucjonalne bariery wejścia i wyjścia są jednymi z najistotniejszych barier dla rozpoczęcia działalności gospodarczej i jej logicznej kontynuacji. Barierami wejścia są:

• system licencjonowania firmy;
• rządowa kontrola cen;
• rządowe monitorowanie poziomów rentowności.

Jeśli chodzi o bariery wejścia na rynek, należy zwrócić uwagę na następujące kwestie:

• koszty ponoszone przez właścicieli firm
• trudności związane z pozbyciem się przedsiębiorstwa.

Dodatkowo nieelastyczny i dość sztywny system wyjść działa jako czynnik strachu przed wejściem do branży. Zmniejsza liczbę podmiotów wchodzących na rynek, zwiększa monopol i szkodzi gospodarce, zarówno w skali lokalnej, jak i globalnej.

Czynniki społeczno-ekonomiczne

Społeczno-ekonomiczna bariera wejścia na rynek charakteryzuje się przede wszystkim nasyceniem branży i zdolnością konsumentów do płacenia. Jeśli rynek jest przesycony lub nabywcy nie są w stanie kupić produktu, warto zadać sobie pytanie, czy w ogóle warto wchodzić w daną branżę?

Ale takie bariery są typowe tylko dla krajów o rozwiniętej gospodarce. Aby pobudzić konkurencję, kraje rozwijające się muszą dać miejsce dla działalność zagranicznych konkurentów.

Również wśród barier o charakterze społecznym i ekonomicznym są. Należą do nich: rozwój rynku, koszty budowy, koszty badań naukowych lub innych patentów, znalezienie i wyszkolenie pracowników itp.

Bariery strategiczne

Strategiczne bariery wejścia na rynek są tworzone przez same firmy i ich zachowania wobec konkurentów lub potencjalnych konkurentów. Należą do nich:

• innowacje oszczędzające;
• ustalenia z dostawcami na zasadzie długoterminowej;
• licencje na określony rodzaj działalności rodzaj działalności i inne ograniczenia;
• rosnące koszty marketingu oraz badań i rozwoju.

Ponadto bariery przejawiają się w polityce cenowej i sprzedażowej, która jest kształtowana przez przedstawicieli branży. Firmy, które działają na rynku od dłuższego czasu, nawiązały relacje oparte na zaufaniu z dostawcami, klientami, konkurentami i innymi kontaktami.

Bariery dla osób fizycznych

W odniesieniu do tego typu występują wszystkie opisane wcześniej bariery. Należy dodać konkretne bariery:

• wykształcenie;
• licencjonowanie;
• kwota.

Szczególnie ważna jest pierwsza bariera. Inaczej niż wcześniej, kwalifikacje i inteligencja biznesmena pomagają wpuścić na rynek tylko wartościowych przedsiębiorców, a nie wpuszczać zwykłych "darmozjadów".

Bariery wyjściowe

Konkurencja jest ostra w sektorach, w których nie można wyjść z inwestycji, ponieważ koszt przejścia do innego sektora lub likwidacji przedsiębiorstwa jest wysoki. W ten sposób utrzymywane są monopole, rentowność jest stale niska lub nawet ujemna, koszty osiągają próg krytyczny.

Do barier wyjazdowych należą:

• odpisanie dużych inwestycji;
• obawa przed utratą wizerunku i popularności wśród klienteli
• ambicje menedżerów;
• Ingerencja władz państwowych;
• opozycja ze strony związków zawodowych;
• Nieporozumienia i protesty odbiorców kontaktowych.

Bariery na drodze do wyjścia mają nie tylko konotacje społeczne czy polityczne; mogą być również wypełnione emocjonalną irracjonalnością i ludzkimi lękami. W takim przypadku konieczne jest posiadanie racjonalnych menedżerów lub asystentów, którzy pomogą kierować menedżerów we właściwym kierunku.