Kompetencja międzykulturowa: pojęcie, definicja i struktura

Kompetencja międzykulturowa jest koniecznością w świecie, w którym relacje między ludźmi różnych narodowości stały się swobodne. Prowadzi do zrozumienia, harmonii, a w konsekwencji do pokojowego stanu rzeczy wśród narodów. Umiejętność obiektywnego postrzegania otaczających nas ludzi i ich poglądów to duży krok w kierunku rozwoju zaawansowanych cywilizacji o wielkim potencjale. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na rozwój i metodologię kompetencji międzykulturowej ludzi, aby przyszłość była jasna i promienna.

Definicja kompetencji człowieka

Kompetencja międzykulturowa jest różnie traktowana w różnych słownikach. Główne cechy, nieodłączny ta koncepcja - to określony zestaw uprawnień i praw, w których dana osoba jest dobrze zorientowana.

Kompetencja jest szeroką definicją, ponieważ można ją zbadać tylko poprzez rozważenie całego zakresu pojęć. Cechy osobowe, wiedza, umiejętności skierowane na określony proces, obiekt, przedmiot łączą się w pojęcie kompetencji.

Podczas formułowania pojęcia zwracano uwagę na różne sytuacje, w których może się ono przejawiać. Stwierdzono, że definicja ta obejmuje cały obszar interakcji międzyludzkich, w którym pewne ludzkie wiadomości i działania mają swoje miejsce.

Pojęcie kompetencji

Wspólną definicją jest uściślenie, że jest to zdolność konkretnej osoby do rozwiązywania problemów i kłopotów. Kompetencja międzykulturowa jest również definiowana jako zespół ludzkich umiejętności, zdolności i wiedzy, które człowiek aktywnie wykorzystuje w każdym rodzaj działalności. Aby ten proces, a więc jak kształtować komunikację międzykulturową, był udany, musi nastąpić pełne wzajemne traktowanie umiejętności poznawczych i afektywnych, które są wzmacniane przez motywację, określony zestaw emocji i wartości. Tylko przy pełnym wzajemnym zaangażowaniu możliwe jest powstanie tej definicji.

Rozwój kompetencji międzykulturowej

Istnieją główne sposoby tworzenia MK:

1. Konieczne jest zrozumienie cech własnej kultury, jak i innych.
2. Ważne jest, aby ciągle gromadzić nową wiedzę o tradycjach innych ludzi.
3. Pewna baza lub plan dopuszczalnych zachowań w innym kraju, które nie są uważane za dzikie i niezwykłe.

Komunikacja i kompetencje międzykulturowe

Koncepcja MC jest silnie związana z procesem komunikacji międzykulturowej. To ostatnie oznacza łączenie różnego rodzaju relacji i komunikacji pomiędzy osobami należącymi do różnych grup etnicznych, rasowych lub narodowych.

MC jest jedną z głównych kategorii komunikacji międzykulturowej i podlega ciągłej ewolucji.

IC zakłada najskuteczniejszą komunikację między różnymi kulturami i narodami, a także umiejętności uczynienia tej komunikacji przyjemną i użyteczną. Obejmują one komunikację niewerbalną i werbalną, dodatkową wiedzę oraz umiejętność zachowania się zgodnie z wartościami, postawami i tradycjami ludzi mówiących innym językiem.

Pojęcie kompetencji międzykulturowej obejmuje szereg domen - językową, kulturową i komunikacyjną. Sekret udanej komunikacji zakłada nie tylko znajomość tych definicji, ale także specyficzny zestaw cech osobowych.

Kompetencje językowe

Kompetencja językowa jest ważnym elementem kompetencji międzykulturowej. Pojęcie to ma również szerokie zastosowanie, dlatego istnieje bardzo wiele definicji i możliwości badawczych dotyczących kształtowania kompetencji językowej.

Termin ten istnieje już od dawna, sięga XX wieku, dzięki językoznawcy H. Chomsky.

Jego pogląd był taki, że osobowość językowa, która uczy się język obcy, musi nie tylko rozumieć obcego mówcę, ale także posiadać podstawową wiedzę na temat wypowiedzi i pojęć z danego kraju. Jest to konieczne, aby nie wyłonił się podwójny obraz świata.

Н. W swojej pracy Chomsky sugeruje, że to właśnie kompetencja językowa ułatwia zrozumienie gramatyki i systemu znaków obcej kultury. W badaniach naukowca wiele czynników ludzkich nie jest poruszanych, gdyż bierze on pod uwagę jednostkę, jej własne, językowe strony, wykluczając możliwość wystąpienia czynników społecznych czy sytuacyjnych.

Najwyraźniej mówi o tym E. Ф. Tarasov, który uważa, że proces nauki języka wymaga uwzględnienia wielu czynników, ponieważ istnieje tak wiele form istnienia języka. Na przykład, kiedy komunikujemy się niewerbalnie, osoba używa spojrzeń, gestów, języka ciała. Nieuzasadnione jest oczekiwanie, że w werbalnej, konwencjonalnej komunikacji będzie to właściwe.

Jak to działa?

Proces nabywania kompetencji językowej w odniesieniu do innej grupy językowej zakłada pewną znajomość znaków, reguł gramatycznych.

Wszystko to jest niezbędny dla aby skutecznie się komunikować, dlatego nabycie kompetencji językowej jest ważne podczas nauki języka obcego. YA pomaga zrozumieć mentalność innej osoby, wzory artykulacji, zwyczaje i stereotypy dotyczące kultury innego kraju. Zdobywając kompetencje, człowiek robi krok w kierunku przyjęcia, zrozumienia i tolerowania cudzych tradycji.

Przed nauką języka obcego należy poznać sposób myślenia danej osoby, dowiedzieć się więcej o jej tradycjach. W ten sposób można uniknąć kontaktu z innym językiem, a także uniknąć odmiennych wyobrażeń i światopoglądów. Inne tradycje będą utożsamiane z własnymi, więc nie będą już postrzegane jako obce.

Kompetencja kulturowa

Struktura kompetencji kulturowej, jako części MC, jest specyficzna. Obejmuje ogólną wiedzę kulturową i specyficzną dla danej jednostki, umiejętność realnego porozumiewania się z osobami innych języków, wrażliwość międzykulturową osoby w mentalnej.

Wiele czynników stanowi podstawę do powstania kompetencji kulturowej:

• Zmysłowość i pewność siebie;
• Najwyższy stopień zrozumienia innych jednostek i kultur, niezależnie od poziomu zdolności umysłowych, fizycznych;
• Umiejętność jasnego i kompetentnego formułowania myśli;
• zawsze być zrozumianym, czyli wykazać się głęboką znajomością języka obcego.

Aby stać się osobą rozumiejącą tradycje i poglądy innych ludzi, należy znaleźć środek, równowagę między koncepcjami:

• wiedza i doświadczenie dotyczące obcych tradycji, ludzi, grup etnicznych;
• wrażliwość i empatia, umiejętność spojrzenia na siebie z zewnątrz i myślenia tak, jak myślałaby druga osoba;
• Pewność siebie w zakresie własnych możliwości i mocnych stron oraz znajomość słabości, co przekłada się na pełną dojrzałość emocjonalną.

Kompetencja komunikacyjna

Międzykulturowa kompetencja komunikacyjna to współdziałanie umiejętności komunikacyjnych w celu właściwego współdziałania z otaczającymi nas ludźmi. Umiejętności obejmują umiejętności mówienia i słuchania, a także utrzymywania trwałych przyjaźni.

Kompetencja komunikacyjna oznacza również wiedzę i umiejętności. Które?? Wszystko zależy od sytuacji, więc zestaw może być zupełnie inny.

Na przykład, jeśli komunikuje się z ludźmi w formalnym otoczeniu, wymaga to wielu informacji, aby móc stale wymieniać informacje. Ważne jest również przestrzeganie określonych zasad decorum i etykiety w pracy.

To jest powód, dla którego dzielimy QC na sformalizowane i nieformalne. Każda opcja zakłada pewne umiejętności, które są ważne w tej konkretnej sytuacji. Bez uwzględnienia tych dwóch grup normalne funkcjonowanie kompetencji komunikacyjnej nie jest możliwe.

Obejmuje to, umownie, następujące umiejętności:

• szerokie słownictwo;
• Umiejętność kompetentnego prezentowania informacji, zarówno w formie ustnej, jak i pisemnej;
• znajomość etykiety i umiejętność jej zastosowania w praktyce;
• umiejętności analityczne, które pomagają w komunikacji z ludźmi;
• umiejętności komunikacyjne;
• umiejętność uspokojenia się, wysłuchania osoby, aby nie dopuścić do rozwoju konfliktu.

Kompetencja komunikacyjna odgrywa fundamentalną rolę, ponieważ w świecie, w którym globalizacja jest zjawiskiem normalnym, umiejętność komunikowania się i wspierania doskonałej pomocy w karierze i rozwoju osobistym jednostki.

Wykorzystanie wszystkich umiejętności czasami nie wystarcza, ponieważ potrzebna jest również znajomość zwrotów i wyrażeń mówionych lub zawodowych, a także podstawowe zrozumienie obcych kultur, praw i obowiązków tego kraju, stereotypów i działań prawdziwych ludzi.

Kompetencje jest ważnym dla osoby, która nie przebywa stale w tym samym kraju. Języki obce łatwo rozwijają myślenie człowieka, poziom inteligencji, a MC pomaga pokonać bariery kulturowe, co pomaga rozbudzić takie pojęcia jak tolerancja, opanowanie, zrozumienie i słuchanie.

Składniki

Kompetencja komunikacyjna obejmuje następujące składniki:

• komponent językowy;
• socjolingwistyczne;
• pragmatyczny.

Wszystkie one pomagają w pokonywaniu barier między kulturami.

Prawdopodobne problemy

Z kompetencją międzykulturową wiążą się pewne problemy, które poważnie utrudniają jej funkcjonowanie:

• dostrzegał silne podobieństwa między tradycjami;
• język jest zbyt skomplikowany i nie przypomina języka ojczystego;
• kody niewerbalne bardzo się od siebie różnią;
• stereotypy na temat kultury;
• ludzka tendencja do zbyt szybkiego krytykowania wszystkiego;
• Ciągły stres, depresja.

Przekraczając postrzeganą barierę między kulturami, jednostka może szybko doprowadzić do sukcesu proces komunikacji.

Model MC

Istnieje model kompetencji międzykulturowej, który zakłada istnienie kilku etapów. Jeden z najbardziej zrozumiałych i logicznych modeli sporządził Milton Bennett.

Mówi on w swoich pismach, że uzyskanie dobrego wyniku w procesie komunikacji zależy od posiadania zmysłowej percepcji. Jest to konieczne, aby prawidłowo odebrać obcego mówcę, zrozumieć przyczyny jego poglądów i opinii.

Główne etapy reakcji człowieka na obcą kulturę i jej jednostki:

1. Odrzucenie istniejących różnic między narodami.
2. Obrona tożsamości swojej grupy etnicznej.
3. Minimalizacja wszystkich różnic.
4. Akceptacja obcej kultury i przyjęcie do wiadomości istnienia innych osób.
5. Adaptacja i dostosowanie się do nowego przepływu życia w obcym kraju.
6. Integracja.

Zaprzeczanie, defensywność i minimalizacja to etapy, które określa się mianem etnocentrycznych. Taki sposób patrzenia sugeruje, że stawia się własną kulturę w centrum świata, uważając, że nie ma ona sobie równych.

Osoba etnocentryczna nie rozumie, że mogą istnieć silne różnice kulturowe między ludźmi z różnych krajów i grup etnicznych.