Pożyczki rządowe są..... Pojęcie i rodzaje pożyczek publicznych

Pożyczka państwowa jest kluczową formą kredytu publicznego. Odbywa się to poprzez emisję pożyczek rządowych. Są to zobowiązania dłużne, zwane też obligacjami skarbowymi, gwarantowane przez rząd. W tym artykule opiszemy rodzaje pożyczek publicznych oraz inne równie ważne aspekty.

Klasyfikacja według metody obiegu

Warto zauważyć, że prawo do pożyczania pieniędzy w imieniu rządu rosyjskiego przysługuje wyłącznie Ministerstwu Finansów. Pojęcie pożyczki państwowej zakłada dość szeroką klasyfikację. Tym samym dzieli się je na pożyczki rynkowe i nierynkowe, według kryterium sposobu obrotu nimi.

Zbywalne pożyczki rządowe to takie, które mają formę określonych papierów wartościowych. Te ostatnie wyróżnia się na podstawie ich swobodnego przepływu po początkowym umieszczeniu na właściwym rynku. Pożyczki nierynkowe to pożyczki w instrumentach akcyjnych nabyte przez inwestora od rządu. Warto zauważyć, że mogą być one sprzedawane tylko rządowi.

Według okresu zaciągnięcia pożyczki

Pożyczki rządowe to kategoria, którą klasyfikuje się również w zależności od terminu zaciągnięcia pożyczki. Tak więc kredyty mogą być krótkoterminowe (w tym przypadku okres spłaty nie może przekroczyć 1 roku), średnioterminowe (okres spłaty waha się od 1 do 5 lat) i długoterminowe (okres spłaty może przekroczyć 5 lat). Zgodnie z ustawami budżetowymi Federacji Rosyjskiej istnieją krótkoterminowe (do 1 roku) i długoterminowe (powyżej 1 roku) zobowiązania dłużne.

według lokalizacji i rodzaju zabezpieczenia

Według kryterium lokalizacji, kredyty w gospodarce publicznej można podzielić na na zewnętrzne i wewnętrzne. Te pierwsze to zobowiązania rządu wobec nierezydentów. Są to wierzyciele zagraniczni. Pożyczki krajowe to nic innego jak pożyczki dla mieszkańców danego kraju.

W zależności od kryterium zabezpieczenia zobowiązań dłużnych, rząd może również przyjąć formę obligacji wewnętrznych. Istnieją kredyty hipoteczne i niehipoteczne. Te pierwsze są zabezpieczone konkretnymi zabezpieczeniami, takimi jak określone nieruchomości. Z kolei pożyczki niezabezpieczone wyróżniają się tym, że nie są zabezpieczone niczym konkretnym. W tym przypadku wszystkie aktywa państwowe są wykorzystywane jako zabezpieczenie.

Według formy płatności

Kredyt państwowy jest główną formą długu państwowego. Pożyczki o dość rozgałęzionej klasyfikacji. I tak, w zależności od sposobu wypłaty dochodu, pożyczki występują w następujących odmianach:

• Pożyczki oprocentowane. W tym przypadku dochód jest ustalany jako stały procent wartości nominalnej.
• Kredyty dyskontowe. Inwestor uzyskuje dochód nabywając dług z dyskontem, a następnie spłacając go po wartości nominalnej na koniec okresu skupienia, dla którego gotówka przyznane kredytobiorcy (państwu).
• Wygrane pożyczki. Dochód z tej formy publicznego kredytu krajowego oparty jest na wypłatach.
• Kredyty indeksacyjne. W tym przypadku dochód jest wypłacany poprzez indeksację wartości nominalnej papierów wartościowych pierwotnie zakupionych przez inwestora.

Inne klasyfikacje

W oparciu o obowiązek kredytobiorcy do pełnego wykonania warunków związanych ze spłatą kredytu, ustalonych w momencie udzielenia kredytu, zwyczajowo rozróżnia się zobowiązania z prawem i bez prawa do wcześniejszej spłaty.

Zgodnie z atrybutem posiadaczy papierów wartościowych rozróżnia się pożyczki realizowane wyłącznie wśród osób prawnych, wśród osób fizycznych oraz pożyczki uniwersalne, czyli takie, które są lokowane zarówno wśród osób prawnych, jak i fizycznych.

Według emitentów Skarbu Państwa i Ministerstwa Finansów Federacji Rosyjskiej. pożyczki są klasyfikowane na przykład do zobowiązań emitowanych przez rząd rosyjski i władze lokalne.

Pożyczki rządowe można podzielić na celowe i niespecjalne w zależności od sposobu wykorzystania pożyczonych środków. Należy zauważyć, że pieniądze pozyskane w ramach pożyczek kierowanych muszą być wykorzystane wyłącznie do finansowania konkretnych, z góry określonych programów, na które zostały wydane. Środki pieniężne pozyskane z lokowania kredytów rządowych na cele niecelowe mogą być przeznaczone na pokrycie bieżących wydatków budżetowych, refinansowanie rzeczywistego zadłużenia lub na inne cele. Ich stosowanie jest celowe w przypadku wystąpienia deficytu budżetowego (jest to nadwyżka wydatków budżetu państwa nad jego dochodami).

Zasady zaciągania pożyczek przez rząd

Prawo do emisji obligacji skarbowych na terytorium Federacji Rosyjskiej jest ograniczone do terytorium Federacji Rosyjskiej. Pożyczki należą do Federacji Rosyjskiej, rządu rosyjskiego, a także do mieszkańców kraju za poręczeniem rządu. Pożyczki rządowe (np. emisja obligacji rządowych) są realizowane w imieniu RF.

Pożyczki rządowe są zaciągane w granicach wewnętrznego i zewnętrznego długu publicznego. Warto zauważyć, że są one ustalane ustawowo w odniesieniu do budżetu państwa na kolejny rok budżetowy. Kwota pożyczek jest ograniczona do granic wewnętrznego i zewnętrznego długu państwowego. W żadnym przypadku kwota zaciągniętych pożyczek nie powinna przekroczyć kwoty nakładów inwestycyjnych budżetu państwa w danym roku budżetowym.

Formy zobowiązań dłużnych

Zobowiązania dłużne Federacji Rosyjskiej mogą być realizowane w następujących formach:

• Umowa pożyczki, innymi słowy umowa pożyczki rządowej. Jest on zawierany w imieniu Federacji Rosyjskiej jako kredytobiorcy z instytucjami kredytowymi, instytucjami międzynarodowymi, państwami zagranicznymi oraz innymi nierezydentami i rezydentami kraju. Zasadne byłoby również uwzględnienie porozumień (umów) zawartych w imieniu Federacji Rosyjskiej w sprawie restrukturyzacji i prolongaty zobowiązań dłużnych tego kraju z lat poprzednich.
• Pożyczki rządowe realizowane poprzez emisję papierów wartościowych w imieniu Federacji Rosyjskiej.
• Umowy w sprawie odpowiednich gwarancji Rządu Federacji Rosyjskiej.
• Pożyczki państwowe realizowane poprzez emisję papierów wartościowych przez lokalne organy regulacyjne i wykonawcze.
• Porozumienia w sprawie udzielania poręczeń przez samorządowe organy wykonawcze oraz organy wykonawcze. Dotyczy to regionalnych, okręgowych i miejskich komitetów wykonawczych.
• Umowa dotycząca uzyskania kredytu budżetowego.

Warto zauważyć, że zobowiązania umowne (umowy kredytowe) są dziś najczęściej wykorzystywane ze względu na konieczność stworzenia odpowiednich warunków do przezwyciężenia zjawisk kryzysowych w gospodarce oraz poradzenia sobie z deficytem budżetowym (tj. nadwyżką wydatków nad dochodami). Dlatego warto rozważyć tę formę bardziej szczegółowo.

Umowa pożyczki. Pożyczkobiorca i pożyczkodawca

Jak się okazuje, podstawową formą zobowiązania dłużnego jest umowa pożyczki. Kategoria ta jest regulowana przez art. 817 KODEKS CYWILNY FEDERACJI ROSYJSKIEJ. Zgodnie z umową o partnerstwie publiczno-prywatnym (PPP) najczęściej stosowaną formą zadłużenia jest umowa pożyczki. Kredytobiorcą jest Federacja Rosyjska lub jeden z podmiotów wchodzących w jej skład, a kredytodawcą osoba fizyczna lub prawna. Pożyczka rządowa to w każdym przypadku dobrowolna decyzja. Odpowiednia umowa podpisywana jest poprzez zakup obligacji rządowych lub innych obligacji publicznych emitowanych przez pożyczkodawcę. obligacje lub inne publiczne. papiery wartościowe, które poświadczają prawo pożyczkodawcy do uzyskania od pożyczkobiorcy pieniędzy lub, w zależności od określonych wcześniej warunków pożyczki, innych rzeczy, określonych odsetek lub innych praw o charakterze majątkowym w terminie określonym w warunkach emisji pożyczki do obrotu.

Warto wspomnieć, że umowa o dług publiczny może być zawarta także w innych formach opisanych w poprzednim rozdziale. Umowa pożyczki może być zawarta również w innych formach opisanych w poprzednim rozdziale i przewidzianych w przepisach budżetowych kraju (ustęp został wprowadzony ustawą federalną z dnia 26.07.2017 N 212-FZ). Niedopuszczalna jest zmiana warunków kredytu państwowego wprowadzonego do obiegu. Przepisy dotyczące umowy o długu publicznym (art. 26 ustawy federalnej). Pożyczka ma zastosowanie do kredytów, które są udzielane przez gminę, odpowiednio.

Związek z zawieraniem umów

W stosunkach związanych z zawieraniem umów kredytowych (inaczej mówiąc kontraktów) rolę kredytobiorcy pełni Federacja Rosyjska, reprezentowana przez odpowiednie podmioty. Stosunki te, wraz z zasadami gałęzi prawa finansowego, reguluje prawo międzynarodowe, które określa również status prawny międzynarodowych instytucji finansowych, warunki i tryb przyznawania, stosowania i zwrotu środków emitowanych przez te instytucje. Należy zauważyć, że pozyskiwanie zewnętrznych pożyczek państwowych od. pożyczki w imieniu Federacji są realizowane przez rząd wyłącznie na podstawie decyzji prezydenta kraju.

Pożyczki rządowe z zagranicy. pożyczki udzielone rezydentom Federacji Rosyjskiej na warunkach cesji są w każdym przypadku traktowane jako zewnętrzne pożyczki państwowe (np.). pożyczki uzyskane na podstawie gwarancji rządowych. Cel zaciągania zewnętrznych pożyczek państwowych musi być koniecznie określony w decyzji o ich zaciągnięciu zgodnie z głównymi celami zaciągania pożyczek określonymi przez Prezydenta Federacji Rosyjskiej i odpowiednimi aktami prawnymi.

Cele zaciągania pożyczek zewnętrznych

Poniżej warto rozważyć główne cele, na jakie mogą być zaciągane zagraniczne kredyty rządowe:

• Federacji - w celu pokrycia deficytu budżetu państwa, a także na inne cele, które są przewidziane przez prezydenta Federacji Rosyjskiej i obowiązujące na terytorium kraju akty prawne.
• Rząd Federacji Rosyjskiej - w celu rozwiązywania problemów środowiskowych i społecznych, usuwania skutków katastrof naturalnych oraz wspierania reform gospodarczych. Kategoria ta obejmuje inne cele określone przez Prezydenta Federacji Rosyjskiej, a także przez obowiązujące w kraju ustawodawstwo.
• przez rezydentów Rosji za gwarancjami rządowymi, a także przez rząd i rezydentów za gwarancjami rządowymi - na udzielanie kredytów kredytobiorcom-rezydentom na warunkach przydziału, tj. na import zasobów energetycznych, surowców, innych niezbędnych towarów i produktów krytycznych w celu dostarczenia ich do Republiki; na realizację programów rządowych i projektów inwestycyjnych zgodnie z priorytetowymi kierunkami rozwoju gospodarczego państwa; na inne cele zgodnie z ustawodawstwem.

Należy zauważyć, że decyzja o przyciągnięciu pożyczki państwowej jest podejmowana przez prezydenta. Ponadto może być przyjęty przez rząd, w tym zgodnie z warunkami nadania (przez rząd krajowy po uzgodnieniu z prezydentem); przez rezydentów Federacji pod gwarancją rządu, w tym zgodnie z warunkami nadania (przez rząd danego kraju po zatwierdzeniu przez prezydenta).

emisja papierów wartościowych

Ważne mieć na uwadze, że ważną rolę w zabezpieczeniu budżetu państwa odgrywają również pożyczki rządowe, które są udzielane poprzez emisję papierów wartościowych w imieniu Federacji. Taka forma zobowiązań dłużnych danego kraju jest również dość powszechna. Rządowe papiery wartościowe muszą być rozumiane jako papiery wartościowe emitowane przez Ministerstwo Finansów w imieniu Federacji Rosyjskiej.

Obligacje rządowe mogą być typu:

• Krótkoterminowe obligacje rządowe o okresie zapadalności do 1 roku (GKO).
• Długoterminowe obligacje rządowe o okresie zapadalności od 1 roku i dłuższym (GDO).

Obligacje skarbowe emitowane są w celu pozyskania środków finansowych obywateli i osób prawnych, które są czasowo dostępne, w tym środków zagranicznych, zazwyczaj w celu sfinansowania deficytu budżetowego państwa (jak zaznaczono powyżej, deficyt należy rozumieć jako nadwyżkę wydatków nad dochodami).

Obligacje są emitowane w imieniu Ministerstwa Finansów. Wielkość emisji papierów wartościowych jest określana przez tę strukturę podczas tworzenia projektu budżetu państwa, co do zasady, na następny rok budżetowy (finansowy). W każdym przypadku wolumen jest określany podczas jego realizacji zgodnie z procedurą ustanowioną przez przepisy obowiązujące w danym kraju.

W związku z każdą emisją obligacji Ministerstwo Finansów kraju przyjmuje decyzję, która zawiera informacje o rodzaju obligacji, okresie ich obiegu, dacie i wielkości emisji, terminie wykupu, wartości nominalnej, aktualnych warunkach plasowania, przedterminowym wykupie, wypłacie przychodów z tytułu odsetek (punkt ten dotyczy tylko obligacji oprocentowanych), a także o zamianie obligacji.

Plasowanie papierów wartościowych wśród organizacji jest realizowany za pomocą następujących metod:

• Sprzedaż na aukcji, która odbywa się według określonych zasad zatwierdzonych przez bank, ale za zgodą Ministerstwa Finansów.
• Sprzedaż bezpośrednia przez Ministerstwo Finansów na rzecz organizacji na warunkach zatwierdzonych przez dane ministerstwo.
• Przekazanie lub sprzedaż obligacji bankom w celu ich późniejszej odsprzedaży.

Obligacje są lokowane wśród osób fizycznych zgodnie z procedurą ustaloną przez Ministerstwo Finansów.

Wniosek

Przyjrzeliśmy się teraz koncepcji i klasyfikacji pożyczek rządowych, rozwijając najważniejsze aspekty tego tematu. Na koniec warto rozważyć kategorię Gwarancje rządowe. Jest to zobowiązanie Federacji, w imieniu której rząd występuje jako gwarant, do podjęcia pełnej lub częściowej odpowiedzialności wobec pożyczkodawcy za spłatę przez pożyczkobiorcę (będącego rezydentem kraju) zobowiązań wynikających z umowy pożyczki zawartej przez tego rezydenta.

Gwarancja państwowa jako forma długu publicznego stosowana w prawie finansowym, a nawet przez nie regulowana, opiera się przede wszystkim na ogólnych zasadach rosyjskiego prawa cywilnego, które kontrolują stosunki zabezpieczające zobowiązanie. Jednocześnie kluczową rolę w regulacji gwarancji państwowych odgrywają przepisy gałęzi prawa finansowego.