Zawód prawnika to... Pojęcie, rodzaje, zasady i osobliwości

Adwokatura jest powszechna w naszym kraju i na świecie. Ma swoją charakterystykę, poziom odpowiedzialności, rodzaje takich usług. W tym artykule przyglądamy się prawnikom w Federacji Rosyjskiej. Ma też swój regulamin, zakres obowiązków adwokatów i rodzaje usług, które odmawiają.

Koncepcja

Adwokatura to kwalifikowana pomoc prawna. Jest ona świadczona przez profesjonalistów ze specjalnym przeszkoleniem. Uzyskują oni status adwokata zgodnie z algorytmem przedstawionym w ustawie federalnej o działalności adwokatów "O adwokaturze w Federacji Rosyjskiej" Działalność adwokatów w Federacji Rosyjskiej reguluje ustawa federalna "O działalności adwokatów w Federacji Rosyjskiej" nr 63 (art. 34 Kodeksu Karnego RF). 1).

Kontynuujmy. Rzecznictwo to pomoc udzielana osobom fizycznym, jak również osobom prawnym w celu ochrony ich interesów, praw i wolności prawnych oraz zapewnienia tym osobom dostępu do wymiaru sprawiedliwości.

Tego rodzaju działalność nie jest w świetle prawa uznawana za przedsiębiorczą.

Co nie ma do niego zastosowania?

Rozebraliśmy na części pojęcie działalności prawników. Zastanówmy się, co nie należy do niej zgodnie z ustawą federalną nr 63 (2017). Adwokatura nie jest rodzajem świadczonej pomocy prawnej:

• Pracownicy obsługi prawnej różnych organizacji (osób prawnych), pracownicy struktury samorządu terytorialnego, różnych organów władzy państwowej.
• Przedsiębiorcy indywidualni.
• Uczestnicy, pracownicy instytucji, organizacji świadczących wszelkiego rodzaju usługi prawne.
• Rzecznicy patentowi i notariusze. Wyróżnia się tu wyjątek: gdy prawnik występuje jako rzecznik patentowy.

FZ 63 nie dotyczy również tych, którzy oferują reprezentację z mocy szczególnej ustawy.

Składniki

Rzecznictwo dotyczy następujących elementów:

• Porady, informacje ogólne w sprawach prawnych w formie pisemnej i ustnej.
• Sporządzanie oświadczeń, wszelkiego rodzaju skarg, petycji i innych dokumentów o charakterze prawnym.
• Reprezentowanie klientów w postępowaniu konstytucyjnym.
• Udział jako przedstawiciel klienta w postępowaniu cywilnym i sądowoadministracyjnym.
• Udział prawnika jako obrońcy klienta w postępowaniu karnym, orzekanie wyroków sądowych w sprawach dotyczących wykroczenia administracyjne.
• Reprezentowanie zleceniodawcy w postępowanie sądowe Sądy arbitrażowe, międzynarodowy arbitraż handlowy.
• Reprezentacja w organach państwowych i samorządowych, stowarzyszeniach publicznych itp.
• Reprezentacja zleceniodawcy w postępowaniu egzekucyjnym, w toku wykonywania sankcji karnych.
• Reprezentowanie klienta w różnych stosunkach prawno-podatkowych.

O prawnikach

Działalność adwokata to kwalifikowana pomoc prawna, do której udzielania adwokat jest uprawniony. Kto to jest?

Adwokatem jest osoba, która uzyskała odpowiedni status, a wraz z nim prawo do wykonywania zawodu adwokata.

Prawnik jest tylko niezależnym doradcą prawnym. Nie może on angażować się w żadną inną działalność zarobkową. Są trzy wyjątki: nauczanie, praca naukowa i twórcza.

Prawa prawnika

Adwokaci wykonują zawód adwokata, odpowiednio. Przepisy dają im następujący zakres praw:

• Aby zebrać informacje, konieczny dla świadczenie pomocy prawnej.
• Przesłuchiwanie różnych osób (za ich uprzednią zgodą) na temat sprawy, w której udzielana jest klientowi pomoc prawna.
• Zaangażowanie innych specjalistów w rozwiązywanie problemów związanych w jakikolwiek sposób z pomocą prawną.
• Bez przeszkód spotykać się prywatnie z klientem w warunkach zapewniających całkowitą poufność rozmowy. W tym podczas pobytu klienta w areszcie. Liczba takich spotkań i czas ich trwania nie są ograniczone przepisami prawa.
• sporządza notatki (z wykorzystaniem środków technicznych, jeśli sobie tego życzy) z informacji dostępnych w aktach sprawy, w ramach której świadczona jest pomoc prawna.
• Wykonywać wszelkie inne działania, które nie są sprzeczne z obowiązującym ustawodawstwem rosyjskim.

Co nie jest prawem prawnika?

Przy omawianiu podstaw adwokatury ważne jest zrozumienie, jakich działań adwokat w Federacji Rosyjskiej nie może podejmować. Poniżej przedstawiamy ich zarys.

przyjąć świadomie nielegalne zlecenie od klienta, który zwrócił się o poradę prawną. A także do przyjęcia prowizji od wnioskodawcy w następujących przypadkach:

• Gdy adwokat ma własny interes w przedmiocie umowy z klientem odmienny od interesu osoby, która zwróciła się o pomoc prawną.
• Gdy adwokat brał udział w sprawie w roli sędziego, arbitra, mediatora, rozjemcy, prokuratora, śledczego, biegłego, śledczego, tłumacza lub specjalisty.
• Jeżeli adwokat występował w danej sprawie jako świadek, jako pokrzywdzony lub jako osoba uprawniona, w której kompetencji było podejmowanie decyzji, w taki czy inny sposób dotyczący interesów klienta.
• Gdy adwokat pozostaje w stosunku rodzinnym lub pokrewieństwa z urzędnikiem, który brał udział w badaniu lub dochodzeniu w sprawie klienta.
• Adwokat udziela pomocy prawnej innemu klientowi, którego interesy są przeciwstawne do interesów osoby, która zgłosiła się po pomoc.

Adwokatowi nie wolno też wykonywać m.in

• Zajęcie w danej sprawie stanowiska odmiennego od woli swojego mocodawcy. Jedynym wyjątkiem może być sytuacja, w której adwokat jest przekonany, że jego klient obciąża samego siebie.
• Publicznie oświadczyć, że wina mocodawcy została udowodniona, jeśli ten ostatni temu zaprzecza.
• ujawniania danych przekazanych mu przez klienta w związku z udzielaniem mu pomocy prawnej bez zgody mocodawcy.
• Odmowa przyjęcia obrony swojego klienta.

Rosyjskie prawo zabrania również prawnikom współpracy z organami śledczymi.

Gwarancje niezależności

Działalność adwokata jest w swej istocie niezależna. Ingerencja w pracę prawnika lub jakiekolwiek jej utrudnianie jest w Rosji niedozwolone.

Adwokat nie może ponosić odpowiedzialności za opinię, którą wyraził w ramach wykonywania swoich obowiązków zawodowych. W tym po zakończeniu lub jakimkolwiek zawieszeniu jego statusu. Możesz zostać pociągnięty do odpowiedzialności za swoje działania lub zaniechania tylko wtedy, gdy zapadł już przeciwko Tobie wyrok sądowy. Ograniczenia te nie mają jednak wpływu na odpowiedzialność cywilną adwokatów wobec ich mocodawców.

Zarówno adwokaci, jak i pracownicy różnych izb adwokackich, innych stowarzyszeń oraz Federalnej Izby Adwokackiej nie mogą być proszeni o informacje związane ze świadczeniem pomocy prawnej w określonych sprawach swoich mocodawców.

Prawnicy i członkowie ich rodzin, a także ich mienie, są chronieni przez państwo. Ściganie karne adwokatów jest dopuszczalne tylko z gwarancjami, jakie daje im Kodeks postępowania karnego.

Co to jest Bar?

Adwokatura jest jedną z głównych form rzecznictwa. Jest to stowarzyszenie zawodowe adwokatów, niezależna instytucja społeczeństwa obywatelskiego. W związku z tym nie może być częścią systemu organów państwa lub samorządu terytorialnego.

Adwokat kieruje się następującymi zasadami

• Niepodległości.
• Legalność.
• Korporacja.
• Samorządność.
• Równość wszystkich prawników należących do zrzeszenia prawników.

Rodzaje

Przeanalizujmy główne rodzaje praktyki adwokackiej:

• Kancelaria prawna.
• Collegium.
• Biuro.
• Porady prawne.

Każda z nich jest warta szczegółowego wyjaśnienia.

Biuro

Adwokat ma status adwokata. Osoba ta będzie miała jedynie prawo wyboru formy stowarzyszenia, w której chce działać, oraz miejsca, w którym będzie prowadzić swoją działalność. O swojej decyzji musi jednak poinformować Radę Adwokacką.

Jeśli chodzi o kancelarię adwokacką, to może ją zatwierdzić adwokat chcący oferować pomoc prawną indywidualnie. Nie będzie to w istocie osoba prawna.

Collegium

Formularz ten może być zatwierdzony przez dwóch lub więcej rzeczników. Jest to nazwa organizacji non-profit, opartej na zasadach członkostwa, działającej na podstawie statutu (opracowanego przez założycieli) i umowy spółki.

Członkami i założycielami takiego kolegium mogą być wyłącznie adwokaci, których dane są wpisane do tego samego rejestru regionalnego. Bar jest już osobą prawną. Posiada własny bilans, papier firmowy, pieczątki, w jego imieniu otwierane są rachunki w instytucjach kredytowych. Pieczątki izby adwokackiej zawierają informacje o jej nazwie, adresie. Należy wskazać rosyjski podmiot tworzący, w którym ustanowiono kolegium.

Biuro i konsultacje

Dwóch lub więcej adwokatów może utworzyć biuro adwokackie. Zawierają oni między sobą umowę o partnerstwie w formie pisemnej.

Jeżeli w tym samym okręgu sądowym liczba adwokatów jest mniejsza niż dwóch na jednego sędziego, to po złożeniu władze publiczne Izba Adwokacka zakłada biuro doradztwa prawnego. To jest organizacja non-profit, działające w formie instytucji.

Izby adwokackie

Izby adwokackie to pozarządowe organizacje non-profit, oparte na obowiązkowym członkostwie prawników pracujących w jednym podmiocie wchodzącym w skład Federacji Rosyjskiej.

Cele powołania takich izb są następujące:

• Zapewnienie społeczeństwu wykwalifikowanej pomocy prawnej i udostępnienie jej szerokiemu gronu osób, grup i organizacji.
• Organizacja bezpłatnej pomocy prawnej dla niektórych kategorii ludności.
• Reprezentacja prawników, obrona ich interesów na forum władz publicznych, struktur itp Władze lokalne, Organizacje społeczne, socjalne itp.
• Kontrola szkolenia zawodowego i kształcenia osób dopuszczonych do wykonywania zawodu adwokata.
• Kontrola przestrzegania przez prawników zasad etyki zawodowej.

Jest to osoba prawna z niezależnym bilansem i rachunkami bankowymi podlegającymi rejestracji państwowej. Izba nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania swoich członków. Izba i jej członkowie nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania izby.

Najwyższym stowarzyszeniem jest Federalna Izba Prawników Federacji Rosyjskiej. Jest to ogólnopolska organizacja pozarządowa o charakterze non-profit.

Rzecznictwo jest wystarczająco dobrze reprezentowanym, powszechnym zjawiskiem. Wykonują ją prawnicy, których prawa, działania, Stowarzyszenia, gwarancje, które uporządkowaliśmy.